Bokt.nl

**Geplaatst**: 18-04-12 14:40

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 18-04-12 14:40

nou ja, ik weet dat ik dwangmatig bezig ben af en toe... zo voer ik altijd zelf, kan het maar nét toelaten om een ander bijv. de dekens te laten aandoen omdat ik zelf niet kan komen. ik wil die dingen altijd zelf controleren of zelf doen, omdat ik er nogal snel vanuit ga dat een ander het niet goed genoeg zal doen. mijn zusje mag wel dingen, en twee andere meiden van stal ook. ik moet dat leren, ja, misschien doen mensen het ietsje anders, maar dat hoeft geen probleem te zijn natuurlijk. hooi in hun slowfeeders stoppen kan eigenlijk iedere debiel.
het moet allemaal perfect en is niet snel goed genoeg, ik ben echt een zeikerd daarmee. zo ben ik dan bang dat er te weinig of teveel gegeven wordt, of te laat, of het klittebandje van de deken niet goed vlak dichtgedaan wordt. laatst wilde een stalgenoot mijn Zned even pakken (ik was aan het buitenrijden) om hem te verplaatsen, en die is in zijn manen gaan hangen, waarbij hij er vandoor gegaan is. nu ben ik zover dat ik zoiets heb van 'zijn probleem', maar tot niet héél lang geleden zou ik dat echt kl*te gevonden hebben, en zielig enzo... nadeel is dan wel wat op die manier Zned niet gauw zal leren anderen te vertrouwen, maar goed hij gaat er ook niet dood van.

met het rijden pak ik vaak juist niet genoeg controle, daarom kwam ik ook bij mijn Irwin trainster uit. mijn paardjes zijn superlief en braaf maar vooral Zneddie heeft meer leiding nodig om zich zeker te voelen, en ik gaf hem die niet genoeg. gaat steeds beter, ik scoor ook goede punten nu bij hem. duidelijk richting geven, heldere lichaamstaal en hulpen, niet téveel ruimte...

**Geplaatst**: 18-04-12 14:49

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 18-04-12 14:49

Tja, zoek in dat geval je eigen grenzen ook op. Zoals we dat bij een paard dat een oefening moeilijk vindt ook doen.

Zodra je het prima vindt dat iedere debiel de slowfeeder volstopt, zoek je weer een nieuw ding dat iedereen mag doen. Zorg dat je steeds net buiten je comfort zone dingen loslaat. Het hoeft niet gelijk heel extreem te zijn, zolang het maar NET die grens is.

**Geplaatst**: 18-04-12 15:24

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 18-04-12 15:24

Herkenbaar, zo vind ik een weekeinde weg of op vakantie gaan ook zo lastig, al ben ik ietsje relaxte, met vullen van slowfeeder kan toch niet veel misgaan?

**Geplaatst**: 18-04-12 16:51

Geplaatst: 18-04-12 16:51

nee klopt, maar soms... ik bedoel, het is ook weleens voorgekomen dat wij twee daagies weg waren en toen was het een heel heet weekend in de zomer. komen we terug, staat de waterbak hélemaal droog, zelfs de bodem was droog, en de paarden hadden behoorlijk dorst. dat vind ik dus niet kunnen, en als we nog een dag waren weggebleven, was er dan wel naar gekeken? gewoon glad vergeten hadden ze het, nou dat kan dus écht niet.

slowfeeder vullen kan ik mooi zelf doen, haha! daarom heb ik dat ding ook, dan kan ik het redden met één keer hooi voeren. vorig jaar hadden ze een apparaat dat één keer per dag twee plakken hooi in een ruifje liet vallen.

maar ik wéét dat dat mijn leerpuntje is, paard gaat niet dood als ik iets niet zelf doe of controleer. af en toe wordt het echt wel iets te gek. ik denk (weet?) dan ook dat nemurin gelijk heeft, gewoon mee aan de slag gaan. komend weekend dus stap één, we zijn tot nu toe alleen samen weggeweest voor shows, maar hij blijft nu daar overnachten en ik niet (word bijna misselijk als ik eraan denk), ik ga terug naar Zwolle. overdag daar wil ik ook de andere lessen zien, hij moet dan op stal, of in de paddock blijven, alleen!

MAAR ik heb ons wel een béétje ingedekt, ik neem een 90 liter waterbak mee (vorige keer werd er steeds rondgegaan met emmers maar zo weet ik zeker dat hij kan drinken wanneer hij wil!), en zijn hooitasjes met slowfeeder systeem. die hoeven ze er daar dan alleen maar in te hangen.
mooie is dat ik daar ga zijn met allemaal gelijkgestemden, mensen die ik qua omgang met de paarden wel vertrouw. als ik me druk maak moet ik van mezelf dus ook een keer een ander vragen te gaan kijken en diegene ook vertrouwen als die dan zegt dat alles goed is, als je snapt wat ik bedoel.
maar goed, we gaan ermee aan de slag komend weekend, dat gaat mijn grote uitdaging zijn he... loslaten, niet alles willen controleren, pony de kans geven dingen zélf op te lossen/ mee te dealen.

**Geplaatst**: 18-04-12 17:41

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 18-04-12 17:41

Hihi als je in paniek raakt, expres even rustig in- en uitademen. Diep. Buik bijna leeg, buik helemaal vol.

Heb je wat anders om je op te concentreren maar het haalt ook de lichamelijke symptomen van zenuwen naar beneden omdat je expres je lichaam dwingt rustiger te doen.

Verder kun je het misschien ook bij de training aangeven wanneer je het lastig vindt iets los te laten. Als iemand anders je een stok achter de deur steekt, kan helpen.

**Geplaatst**: 18-04-12 18:15

Geplaatst: 18-04-12 18:15

nou het fysieke gaat me altijd wel goed af, mijn buikademhaling is goed, paniek komt in mijn woordenboekje niet voor. ik ben wat dat betreft ook niet stresserig ofzo, wel een piekeraar.

ik heb van tevoren bij de training een heel lang formulier moeten invullen met mijn leerpunten etc, waar ik aan wil werken voor ons beiden. Irwin staat bekend als iemand die heel goed is in mensen én paarden doorzien, en ook hier, je paard is je spiegel, je versterkt bepaalde eigenschappen bij elkaar.

mijn extreme zorgzaamheid en de neiging om me snel zorgen te maken om de beestjes waarvoor ik de verantwoordelijkheid heb, maken dat ze daar ook op reageren. dat is voor mij wel een heel belangrijk leerpunt. niet overal iets achter zoeken en dingen niet groter maken dan ze echt zijn. sinds ik Zneddies knie geen aandacht meer geef en heb besloten de natuur het te laten aanpakken, nadat hij zijn ijzer aftrapte, is het ook niet meer misgegaan. misschien toeval, misschien ook niet.

**Geplaatst**: 18-04-12 18:41

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 18-04-12 18:41

Oh, die waterbak, ja dat is wel vreselijk, daar zou je ook controlfreak van worden!

**Geplaatst**: 18-04-12 19:41

Geplaatst: 18-04-12 19:41

hier ook een controlle freak hoor.

aan mijn man durf ik nu redelijk de dingen over te laten maar daar houd het ook mee op.

vind ik eindelijk DE pony voor mijn vader,echt alles wat we zochten......word ze net voor mijn neus verkocht.

dus zoeken we maar weer fijn verder. -O-

**Geplaatst**: 18-04-12 19:44

Geplaatst: 18-04-12 19:44

haha ja toch!?!? ik zeg altijd maar, als je wilt dat iets GOED gebeurt, zal je het zelf moeten doen. of dus iemand zoeken die het beter kan. wij hebben dus ook een heel goede zadelmaakster, hoefsmid en bladiebla, en ik ben er altijd zelf bij als er iemand iets met mijn paarden doet.

@ mariska, wat voor pony zoeken jullie? en wat had je op het oog?

**Geplaatst**: 18-04-12 19:58

Geplaatst: 18-04-12 19:58

haha,ja hier ook zelf bij de smid,tandarts en vul maar in.
neem ook geen genoegen met de eerste de beste smid,tandarts veearts enz.

we zoeken een aangespannen en bereden merrie van rond de 1.45 1.50 m verkeersmak.
niet te fijn van bouw maar liever ook geen haf/fjord o.i.d.
hij heeft een zware! new forest die vanwege haar leeftijd de fut in mag en bij voorkeur willen we zoiets terug.
new forest heeft de voorkeur maar b.v. een welsh cob of iets kan ook.
een pony die voor een geintje in is zeg maar.

het valt niet mee hoor.
of het zijn ruinen [en dat gaat niet in de groep] of ze blijken toch niet zo goed beleerd of ze lopen al tegen de 20.
het aangespannen is het belangerijkste punt,doorrijden o.h.z. zou ik zelf ook nog voor hem kunnen doen.

**Geplaatst**: 18-04-12 20:02

Geplaatst: 18-04-12 20:02

ik zal mijn oogjes openhouden... weet nu zo sowieso niets wat daaraan voldoet, maar je vangt weleens wat op he... als iemand van jullie een kleine pony (rond 1m10, 1m20) weet, ruin, lieve leerpony voor kinderen? géén type Zned, een grote shet oid zou prima zijn.

**Geplaatst**: 18-04-12 21:32

Geplaatst: 18-04-12 21:32

thanks.

de kleinere ruinen zijn er genoeg van,in de loop van de tijd kwam ik er genoeg tegen.
verder gelijk weggeklikt omdat ik dat niet zoek.
mijn buurman [kleinschalige handelaar] vroeg me van de week nog of ik interesse had in een shet dubbelspan,blijkbaar braaf.
maar ik woon voor jou aan de andere kant van nederland....

**Geplaatst**: 18-04-12 21:57

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 18-04-12 21:57

Balen Maris!

**Geplaatst**: 19-04-12 15:31

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 19-04-12 15:31

Hallo meiden, ik meld me hier ook maar eens. Mijn paard heeft ook wel wat weg van een zorgenkindje.

Ik heb hem sinds oktober, mijn eerste eigen paard en ook met plannen voor de toekomst. Tot nu toe veel meegemaakt, maar weinig in lijn met de plannen zoals ik me in eerste instantie had voorgesteld helaas.

Problemen met een ontsteking in de darmen, vorig jaar is het echt al op het randje geweest. Maar hij is er nog. Met behandelen leek het uiteindelijk de goede kant op te gaan, maar uiteindelijk nog steeds problemen om echt van die ontsteking af te komen en beginnen de ideeën een beetje op te raken.

Dus als jullie het niet erg vinden, denk ik dat ik hier verder wat actiever ga meelezen naar ervaringen van anderen en evt. ook wat meeposten

**Geplaatst**: 19-04-12 15:38

Geplaatst: 19-04-12 15:38

welkom bienotje! heb je enig idee wat de ontsteking veroorzaakt?

oh ja, zo vreemd vandaag, mijn Zned heeft een zere manenkam. echt heel apart. ik mocht per sé niet aan zijn hals zitten, helemaal hysterisch werd hij. dus ik op onderzoek uit, blijkt het de manenkam te zijn. als ik de manenkam wil aanraken (of bijv met mijn arm erover wil om het halster om te doen), maar ook als ik de manen borstel of eraan pluk, wordt ie helemaal gek. iemand bekend mee? ik heb het ook gefilmd, wat er precies gebeurt. bij het rollen kon je ook duidelijk zien dat hij zijn manenkam niet in het zand gedrukt wilde hebben, zoals hij normaal wel doet. misschien gestoten oid?

verder was hij érg in zijn goede doen, niet erg gemotiveerd om te werken maar wel happy en vrolijk en in voor spelletjes.

**Geplaatst**: 19-04-12 16:14

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 19-04-12 16:14

Daar zitten ook spieren...

Verder niet bekend mee! Lekker zijn gang laten gaan dus.

**Geplaatst**: 19-04-12 16:25

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 19-04-12 16:25

hihi jaa ik kijk het voorlopig ook gewoon even aan, heb wel tussen de haren gekeken maar de huid van het zere/ rare gebied is niet rood, dik of geïrriteerd, althans niet zichtbaar. alleen aanraking vindt hij dus echt een probleem. eerst ook op de hals zelf tot hij me duidelijk had gemaakt dat het niet om de hals ging maar echt om de manenkam. daarna kon ik gewoon aan zijn hals zitten alleen dus niet aan de manenkam zonder heftige reactie. ik zal probern het filmpje ervan op korte termijn online te krijgen.

**Geplaatst**: 19-04-12 16:28

Geplaatst: 19-04-12 16:28

Merrieveulen, werd dat maar duidelijk. Hij is niet enige paard waar dit bij geconstateerd is, alleen is ieder paard weer anders. En wat voor soortgelijke gevallen qua aanpak vaak wel hielp voor hem niet. Dus dat maakt het wat lastiger zoeken, mogelijk aanknopingspunt nu nog zijn gluten.

Een paar ddat zo extreem reageert op de manenkam heb ik ook nooit gezien. Apart, is het echt hele manenkam of plaatselijk een stukje? Op één of andere manier zou ik dan denken aan een beurse plek ofzo.. Even aankijken en hopelijk trekt het zelf netjes weer weg.

**Geplaatst**: 19-04-12 16:45

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 19-04-12 16:45

zoiets denk ik dus ook. de nek is verder goed (in de nek was maandag een blokkade geconstateerd), zo'n 10 cm achter de oren wordt het pijnlijk, en vanaf de andere kant zo'n 30 cm vanaf de schoft.

vorig jaar is hij in een hek geknald, behoorlijke kneuzing, er zat een ei op zijn spier (net vóór het schouderblad), alsof je een halve tennisbal onder de huid had geplaatst. dat deed toen het net gebeurd was zoveel pijn dat hij zich tegen de grond wilde gooien. desondanks mocht ik het gewoon afspuiten en inmasseren met arnicazalf, en dat zes weken lang.
de reacties die ik nu kreeg zijn wat dat betreft een stuk extremer. maar goed, ik ga er vooralsnog vanuit dat het ook weer zelf wegtrekt. ik zal proberen de filmpjes hier erop te krijgen, zodat jullie ook kunnen zien wat ik bedoel.

pff wat een lastig probleem, van jouw paard zeg. heeft hij er ook veel last van? wat hebben ze allemaal al geprobeerd/ gedaan ermee?

**Geplaatst**: 21-04-12 18:08

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 21-04-12 18:08

vandaag weer mijn ruana even gelongeerd.ging best goed ware het niet dat de regen en hagel alles verpest.ruana vindt t wel lekker,maar ik heb liever geen hagel op mijn kop.dus maar gestopt.
gister was hier een masseur op stal en die ziet nog wel mogenlijkheden bij ruana en wil dat eventueel nog wel proberen.dus als de verzekering mij niet kan helpen kan ik dat altijd nog proberen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-04-12 19:34

Geplaatst door de TopicStarter : 21-04-12 19:34

zuske aan die blokkade kan wat gedaan worden?
Fijn om te weten dat het tongprobleem daar vandaan komt.
Oh lees nu in merrieveulen haar bericht dat het goed komt gelukkig.
Lekker aan de training zit je ben benieuwd naar verslag en evt foto´s.
Het klinkt allemaal heel erg goed.
Zned onder ijzers al een maand en lijkt goed te gaan, super!!

Soms moet je je dieren uit handen geven, ik had het er inderdaad ook altijd moeilijk mee en zeker met een zorgenkind is het moeilijk.
Pech, toeval of iets anders ook elke keer als iemand voor Flash zorgde ging het mis.

Mariska wat erg dat de pony voor je vader net voor jullie neus verkocht werd. Ik zal ook opletten.

Hai Bienotje wat erg dat jij ook een zorgenkind hebt.
Hopelijk heb je iets aan dit topic, welkom!!

ellie wat erg die hagel bij jullie. Snap dat je gestopt bent.
Jammer want het ging goed met Ruana en het doet haar goed natuurlijk.
Fijn dat de masseur mogelijkheden ziet.

**Geplaatst**: 21-04-12 20:05

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 21-04-12 20:05

Hallo allemaal, ik heb me al een tijdje niet gemeld. Zit zelf nogal in de lappenmand met hartproblemen en daar heb ik het vooral psychisch heel moeilijk mee. Vind mezelf nog veel te jong, maar moet de waarheid onder ogen zien, meerdere mensen in de familie zijn op jonge leeftijd geconfroteerd met hartproblemen.
Verder alleen maar heel goed nieuws mijn paardjes doen het super goed!
De oude shet is blij dat ie geschoren is, heeft gelijk minder last van zijn longen en trekt zelfs af en toe weer een sprintje.
Mijn andere lieveling is na het spuiten van catasan, een kuur voor de lever en anti-oxidanten echt op dit moment topfit. De ijzers met zooltjes en silliconen demping doen zijn werk en hij heeft onlangs zijn debuut gemaakt in het M2 met 198 punten.
De bordeauxdog heeft een nieuw plekje gevonden en inmiddels hebben we sinds een week een zwarte duitse herderpup, echt een schatje.
Ik hoop voor iedereen op een goed zomerseizoen met onze lieverds.
@ Blensink hoe is t nou thuis nog uitslagen gekregen van de onderzoeken of heb ik daar overheen gelezen.
Liefs voor jullie allemaal Esje

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-04-12 20:13

Geplaatst door de TopicStarter : 21-04-12 20:13

Es vrouwtje wat laat je me schrikken.
Kan me heel goed voorstellen dat je het niet kunt accepteren ivm je leeftijd.
Hopelijk word je goed begeleid en kunnen je familieleden je helpen.
Mijn pb staat open en zal je nu ook even een pb sturen.
Fijn om te horen dat de paarden goed gaan en dat de dog een nieuw plekje heeft gevonden.
Wow een zwarteherderpup daar zou ik graag een foto van willen zien, die moet prachtig zijn.
Lief dat je ondanks je eigen problemen denkt aan ons.
We hebben nog geen resultaten, volgende maand pas maar gaan er van uit dat alles goed is anders waren we wel gebeld.
Nou vrouw nogmaals heel veel sterkte en probeer je niet te druk te maken.
Dikke knuffel :(:)

**Geplaatst**: 22-04-12 19:20

Geplaatst: 22-04-12 19:20

Ik ben weer een beetje bijgelezen, heb gezien dat er weer nieuwe mensen zijn, welkom allemaal!

Verder nog dat esje01 problemen had, héél veel sterkte :(:)

Kan me goed voorstellen dat het moeilijk is om zoiets te accepteren.

En las ook nog iets van taken uit handen geven, mbt de paarden. Gelukkig ben ik gezegend met de liefste stalbazen ever, en die durf ik gerust dingen met Romy te laten ondernemen. Romy vind het wel gezellig met hun en ik ben blij als ze me helpen met sommige dingen.

Verder heb ik hier nog even een paar schattige foto's van de beebies! Nu zijn ze inmiddels al een maand en 4 dagen oud!

Ikaro, de wilde hengst :))

Die heel veel kriebels had vandaag!
Afbeelding

En nog steeds mijn favoriet, Isabella! :+:

'Say Cheese' nam ze iets te letterlijk :))

**Geplaatst**: 22-04-12 19:28

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 22-04-12 19:28

Ha,ha, wat een schatjes! Prachtig hoofdje ook die Isabella. Wat zou ik graag ook nog 1x zo'n veultje in de wei zien lopen, maar nee ik blijf standvastig.