Bokt.nl

**Geplaatst**: 13-04-12 22:03

Geplaatst: 13-04-12 22:03

hoi zuske.

positief blijven hoor.
ik ken bijna geen paarden eigenaar die nooit eens een koliek,kreupelheid of wat dan ook voor zijn/haar kiezen heeft gehad.
probeer te denken dat dat is geweest,ze is beter dus afsluiten!
het tong probleem zou ik in stappen gaan uitzoeken.
begin idd eens bitloos te rijden en kijk of het verschil maakt.
maakt het verschil dan weet je zeker dat je het daar moet zoeken.
dan zou je vervolgens in stappen terug kunnen pakken op een bitje,b.v. eerst een ongebroken bitje met tongboog,een iets dunnner bitje enz enz.
heb je er ook al een [GOEDE] tandarts bij gehad?
er zijn zoveel oorzaken voor tong problemen en vaak is er echt wel iets op te verzinnen.
zo ken ik een paard die ook problemen gaf door een neusriem!
paard was ooit te strak aangesnoert geweest waardoor er een zenuwtje beschadigd was op de plaats van het riempje.
sperriem er af en neusriem extra los was de oplossing van alle problemen.
je moet het net even vinden.

een probleem aan het puntje van de neus kan door het puntje van de staart veroorzaakt worden.
je komt er wel door.

**Geplaatst**: 13-04-12 22:08

Geplaatst: 13-04-12 22:08

Noon schreef:
Ach jeetje, wat een verhalen toch allemaal...ik wil iedereen i.i.g. sterkte wensen. Voornamelijk Blensink met Flash. En Ik weet zelf ook dat het allemaal niet gemakkelijk is, en dat je het allemaal zo goed mogelijk wilt doen voor de paardjes.

Ik heb zelf ook een zorgenkindje. 6 jaar geleden heb ik hem zelf gefokt en hem de toepasselijke naam: Always Special gegeven. Toen hij 2 weken oud was is hij achterover geklapt in de bak, hij kwam omhoog en kon zich niet meer houden. Op het moment leek er niks aan de hand te zijn, maar langzaam begon hij steeds slechter te worden. Hij had zijn hoofd gewoon schreef op zijn nek zitten en wilde/kon hem niet anders dragen. Maanden/jarenlang zijn we overal met hem heen geweest, naar reguliere DA-holistische DA-en, osteopaten bedenk het allemaal maar, hij heeft iedereen gezien op zo'n jonge leeftijd. Sommige zeiden dat ik hem af moest laten maken, zei dachten dat hij zijn nek had gebroken en op die leeftijd al zware artrose had. Anderen dachten dat er zeker wel verbetering in zou kunnen komen d.m.v. behandelingen. Ik kon het gewoonweg niet over mijn hart verkrijgen hem af te laten maken met 2 weken en met de kans dat hij een prima leven zou kunnen krijgen mits dit aan hem aangepast zou worden. Later bleek dat zijn atlas en draaier verschoven waren, dus een normale hoofd/halshouding is er niet meer bij. Deze zijn weer zo recht mogelijk gezet, maar het zal nooit meer hetzelfde zijn. Veel mensen zien het niet eens, maar als je een beetje oplet zie je dat hij een andere houding heeft.

Toen het beter ging, en hij een jaar of 1.5 was, hebben we hem naar een opfokstal gebracht. Daar kon ik hem korte tijd daarna weer ophalen, liep op 3 benen en was broodmager. Ik moest hem zelfs op de trailer duwen. Toen heeft hij een half jaartje bij een vriendin gestaan, als hengst gewoon tussen de merries (naast elkaar op de wei) en is hij tiptop verzorgd en opgeknapt.

6 jaar later, is meneer nog steeds in behandeling bij een osteopaat. Hij wordt 'basis' gereden en ik kijk van dag tot dag hoe hij loopt en hoe hij zich voelt. Hij krijgt ook zijn dagelijkse middeltjes voor eventuele artrose die zich kan vormen door het trauma. Soms loopt hij een tijd goed, soms loopt hij minder goed. Maar hij vindt het nog steeds veelte leuk allemaal.

Een maand geleden heeft hij ook nog eens zware gaskoliek gehad, het had niet veel gescheeld of hij was er niet meer geweest.

Ik heb er al 2 moeten laten gaan, en was niet van plan dit voortijdig te gaan doen met deze...

Vorig jaar heb ik dit stuk een keer geplaatst in dit topic.

Afgelopen week heb ik voor de laatste keer nog eens een andere DA naar hem laten kijken. Ik kwam hem via via tegen via vrienden en vroeg of hij eens wilde kijken naar mijn nu alweer bijna 7 jarige. Gewoon kijken of hij er uberhaupt iets mee kon en anders wat hij ervan dacht. (op de een of andere manier heb ik gewoon een goed gevoel bij deze DA en wat hij ook te zeggen had, ik heb er vrede mee...) Nu was hij een beetje aan het kijken naar Space en voelen hoe en wat (en maar kletsen tegen dat paard haha

). Maar hij heeft zijn linker schouder behandeld en wel iets aan zijn hals gedaan, maar niet teveel. Gewoon gekeken hoe Space reageerde. Gister belde ik hem op voor de resultaten uit het onderzoek dat hij gedaan had, en helaas vertelde hij me wat ik eigenlijk al wel wist en waar ik me al die jaren ook al wel op ingesteld had; wss is alles in zijn nek vergroeid en kan er gewoon niks meer aangedaan worden. Daarnaast heeft hij sws last van spieratrofie, want er loopt een bepaalde spier niet over zijn nekwervels. En natuurlijk de atrose die zich t/m vandaag ontwikkeld heeft.

Dus het paard dat mijn sportpaard had moeten worden is nu mijn 'recreatiepaardje'. En nu ben ik absoluut geen recreatieruiter en is hij geen recreatiepaard tussen zijn oren. Maar we kijken per dag hoe het gaat en passen ons daarop aan...Ondanks dat ik niet kan doen wat ik graag wil doen, maakt hij me nog steeds iedere dag aan het lachen. Hij is wel echt mijn maatje en zou hem ook niet kunnen missen...T is wel het 'duurste' paard wat ik ooit gehad heb

Maar hij is elke cent waard

**Geplaatst**: 13-04-12 22:12

Geplaatst: 13-04-12 22:12

mirgino schreef:
zuske

welkom hier, we zitten allemaal met hetzelfde
ik had ook grote plannen met mijn nieuwe paard, maar helaas is dat er ook niet van gekomen en zal ook nooit gebeuren
paard had bij de vorige eigenaar en fokker nog nooit wat gehad, bij mij kreeg hij van alles en tob al bijna 3jr

ik heb me erin berust, ben blij dat hij er nog is, en zal het moeten doen met wat hij aankan.

lessen en eventueel wedstrijden rijden kan ik vergeten, ik blijf gewoon lekker rustige buitenritjes maken

misschien moet jij ook even alle grote plannen en carriere opzij zetten en een tijdje rustig aan doen en je paard proberen weer fit te krijgen
depressief worden schieten jullie beide niks mee op en helpt ook niet.

Ik denk dat voornamelijk het laatste heel belangrijk is ondanks dat het heel erg moeilijk is. Af en toe moet je jezelf ook opzij kunnen zetten...

Ik vind het allemaal erg sneu voor iedereen, zowel eigenaren als paarden natuurlijk. Maar kan toch enigzins troost halen uit het feit dat ik mn maatje niet kan missen en zolang hij geen pijn heeft hoeft dat gelukkig ook niet, maar ook dat wij niet de enige zijn...(hoe belabberd het ook klinkt en ik het absoluut niemand toewens...)

**Geplaatst**: 13-04-12 23:05

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 13-04-12 23:05

welkom zuske,ik ben hier ook weer sinds een paar dagen,heb mijn paard nu ook net een jaar,maar in dat jaar alleen maar zorgen.natuurlijk ook mooie momenten,maar soms....
nachten niet kunnen slapen omdat je niet weet wat er aan de hand is,gaat gebeuren,of je wel de juiste keuze maakt.
ik hoop dat je er veel aan hebt door met ons mee te praten.sterkte in ieder geval voor de toekomst!

ik heb vandaag ruana weer een keer kunnen longeren.Heb de hagel er voor getrotseerd om dit te kunnen doen vandaag.gelukkig heb ik tijdens het longeren een paar spatjes gehad.ik was zo blij en ruana ook.Dit wil ze namelijk graag.werken!
daarna nog even getest of ze stress proof is.langs de snelweg onder een viaduct door.dat ging eigenlijk super!echte koudbloed.

**Geplaatst**: 14-04-12 00:52

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 14-04-12 00:52

Bedankt iedereen voor de lieve berichten, dat doet me echt heel erg goed.

@ noon: Wat vervelend dat je paardje niet meer goed komt. Maar wat knap dat je er zo goed mee om gaat. Met betrekking tot mijn paard: ik heb mezelf al een tijdje opzij gezet. Ik rijd al een hele tijd niet meer om het iig niet erger te laten worden. Heb het wel een keer nog geprobeerd en een keer zonder zadel alleen gestapt. Verder alleen maar longeren en wandelen.

Het tongprobleem wordt ik een beetje moedeloos van. De verhalen die ik erover lees zijn allemaal zo bedroevend (afgezien van de jonge paarden met doorkomende kiezen).

@ mariska: ik heb alles met het hoofdstel ook al geprobeerd, ookal een nieuw hoofdstel geprobeerd. Paar verschillende bitjes, maar dan inderdaad maar bitloos gaan proberen. Dat terwijl ze haar hele leven het goed heeft gedaan op een enkel gebroken trensje. Heb nog geen ongebroken bit met tongboog geprobeerd, wel myler level 1. Dinsdag weer naar de osteopaat. Ik heb twee mensen naar haar gebit laten kijken. Waaronder mijn dierenarts met specialisme in de tandheelkunde. Ze zeiden allebei dat haar gebit echt heel keurig is. Ik heb zelf ook in haar mond gekeken, maar nergens zitten wondjes oid. Ondanks dat heb ik vandaag Paul Versluis een berichtje gestuurd. Ik probeer positief te blijven, maar het kost me een hoop energie.

@ Ellie: Wat fijn dat je vandaag met Ruana hebt kunnen longeren. Kon je voorheen niet met haar onder het viaduct door? Ik begreep dat ze een neurologisch probleem heeft. Wordt dit nog beter? Of zijn de voorspellingen slecht?

**Geplaatst**: 14-04-12 08:28

Geplaatst: 14-04-12 08:28

@ isa, fijn dat isabella zich beter voelde.... enne, dat 'ding' op jouw foto, dat is geen paard, dat is een mutant (of in het slechtste geval: een alien)!

@ mariska, wat een moedig besluit. ik kan me echt niet indenken hoe dat moet voelen, desondanks denk ik dat je de juiste keuze maakt. jij kent je paard het beste, en als ik zo je beschrijving lees gaan mijn nekharen overeind, wat een verschrikkelijke, slopende ziekte! Ik hoop dat het allemaal gaat meevallen en dat je nog lang van Bob kunt genieten!

@ zuske, pfoei dat klinkt pittig... de koliek, stalbenen en dergelijke, tja dat zijn eigenlijk de 'gewone' dingetjes die je als paardenhouder nu eenmaal tegenkomt. daarnaast zijn het dingen die opgelost zijn dus sta daar niet meer bij stil, daarvan ga je zelf alleen maar piekeren en het verleden is nu eenmaal geweest.
ik zou me dan ook gewoon concentreren op de plezierige dingen die je in het hier en nu met je paardje doet en kunt doen. daarnaast verdient het tongprobleem mijns inziens wel enige aandacht ja. bitloos proberen kan sowieso geen kwaad. verder eens een andere instructeur laten komen. ik hou er nooit zo van als mensen hun paard 'sterk in de hand' hebben, kracht op de teugels komt namelijk altijd van twee kanten. immers, zou het van één kant komen dan houdt dat dus in dat de ander losgelaten heeft. toch is het volgens mij een moderne tendens, men wil té graag het koppie in de krul zien, vergeet daarmee te voldoen aan de geldende voorwaarden voor de rest van het lijf. het koppie in de krul is namelijk resultaat van correct rijden, geen beginsel. een láág hoofd daarentegen is dat wel. een hoop instructeurs pakken het zo aan, een hoop druk/ kracht in de smoel en rijden maar. ik heb zelf ook les gehad van een aantal grote namen en leerlingen daarvan, maar laat maar. dat opgeprikte gedoe, daarvoor heb je heel specifieke karakters die dat aankunnen, en dat zijn een stuk minder paarden dan gedacht wordt.

maar goed, zo te horen heb je al het nodige geprobeerd, voor jezelf. ik zou aanraden om eens met een andere trainer aan de gang te gaan, iemand die het helemaal anders doet, en die kan voorkomen dat je paard sterk wordt, en je handvatten geeft om het sterk worden ook echt op te lossen. als je osteopaat komt, vraag dan even extra of die de nek, kaak en vooral het tongbeen controleert. veel paarden kampen met een vastzittend tongbeen met alle gevolgen van dien.

verder zou ik de droom even voor je uit schuiven, eerst dit nu oplossen, alles voor jezelf op een rijtje en het plezier terughalen. niet gaan piekeren, gebruik je fantasie en verzin leuke dingen die je bitloos kunt doen. als je paard netjes luistert aan het halster zou je ook gewoon eens een keer met een stalhalster op kunnen stappen, voor bitloos rijden is de aanschaf van een speciaal hoofdstel in veel gevallen helemaal niet nodig. voordeel van het werken met een gewoon halster vind ik ook dat je toch echt meer aangewezen bent op je been en zit, 'valsspelen' met een bitje is er dan niet meer bij. zelf doe ik dit ook regelmatig om onszelf te controleren, daarnaast rij ik om dezelfde reden ook nu en dan helemaal zonder hoofdstel.

belangrijkste voor jou is dat je stopt met piekeren en aan vervelende dingen denken. denk aan leuke dingen, kijk om je heen en gebruik je fantasie. focus niet méér op het probleem dan echt nodig is, daarvan wordt het meestal alleen maar erger. vergeet ook niet dat je paard jou constant leest als je in haar omgeving bent. een paard kan echt en oprecht lijden onder een mens dat depressief is. vooruit, naar buiten, spelen met je paard. er is zóveel dat je met elkaar kunt doen, dat je eigenlijk helemaal geen tijd meer hebt voor wedstrijden voorlopig!

@ noon, oef! dat is als een klap in je gezicht denk ik zo... toch mooi dat jullie samen verdergaan, wie weet wat de toekomst nog gaat brengen voor jullie!
Ben het ook helemaal met je eens, dat paarden houden met enige regelmaat betekent dat je jezelf opzij moet zetten, ambities en wensen even op een laag pitje, zodat je je paard kunt bieden wat hij nodig heeft. daarvoor kies je voor een levend wezen, met alle risico's van dien.

@ Ellie, mooi man! fijn dat het zo goed ging, dat gaat de goede kant op! geniet er lekker van zou ik zeggen, dat zijn echt de momentjes waar je 't allemaal voor doet he!

Ik heb gisteren ook gewoon ongegeneerd van mijn beesten genoten hoor, lekker met de Zned het bos in, lekker scheuren dat jong haha! zal eens proberen er foto's van te maken, of beter nog, een filmpje! Zned heeft namelijk een lanceringsbaan gevonden, komt dan vol gas een heuveltje op gesjeesd, om met een giga sprong compleet met maaiende voorpootjes óver het pad te springen (soms ook er middenin), op de schuine kant te landen en vervolgens met een stoere hoofdzwaai het geheel af te maken. zó mooi, zó gaaf!

zijn ene voet was nog wel iets warmer dan de andere, kreupel is hij dus nog steeds niet. ik hou het voorlopig op het feit dat ie nieuwe ijzers zonder zooltjes heeft, hou het in de gaten maar verder niets. onderbeen is verder ook helemaal goed, en hij liep gisteren dus als een tierelier.

**Geplaatst**: 14-04-12 22:12

Geplaatst: 14-04-12 22:12

@zusje:het is de pas de tweede keer dat ik met haar onder die brug door ga.de eerste keer was het snuiven,trippelen en sterk doen.nu keek ze me van tevoren heel dom aan alsof ze wou zeggen wat moet ik hiermee.vervolgens eronder door gelopen en nu ging het stukken beter.iedereen is onder de indruk van haar koele karakter.
Ruana heeft idd vermoedelijk een neurologisch probleem.dat is de diagnose van 1 dierenarts,maar niet vastgesteld.dit zou wel kunnen,maar heel moeilijk.ik heb nog een dierenarts benaderd maar die weigerde te komen.die kon aan de hand van de genoemde symtomen al zeggen dat het iets neurologisch was.mmmm knappe arts of niet?
in ieder geval wil ik zekerheid.heb besloten hulp te vragen aan de verzekering omdat ik even niet weet hoe verder te gaan.als het echt iets neurologisch is haar toekomst zeer onzeker.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-04-12 23:02

Geplaatst door de TopicStarter : 14-04-12 23:02

Isa inderdaad suikers zijn dan weer niet goed, gelukkig lukt het met de appalazijn. Ze zijn echt te slim, ik kan me herinneren dat ik de eerste keer flash een appel voerde met poeder erin en ja hoor de poeder liet ze aan een kant lopen en de appel at ze heerlijk op whahhah nu kan ik lachen maar op dat moment was ik woedend ze moest immers dat medicijn, vochtafdrijver opeten.
Hoe grappig dat ze wel staat te springen om een wormenkuur, rare beesten.
Hahhhah die foto van Yoob

.

Mysa heerlijk als je paarden hebt die alles lusten.

Interesant Mar jouw uitleg over kieskeurigheid.

Flash luste geen appels maar uit jaloezie is ze ze gaan eten hahhah.

Merrieveulen gefeliciteerd met Zned, alweer 6 jaar wat je zegt de tijd vliegt, hahahh en op zijn verjaardag nieuwe schoenen gekregen. Super dat hij zich zo goed gedagen heeft bij de smid. En ook nog eerst lekker met hem gewerkt, super dagje was dat!!

Nu loopt hij kreupel hopelijk niets ernstigs!
Ik ben er ook van overtuigt dat paarden heel goed weten wat goed voor hun is, zo at Flash graag paardenbloemen en ik was ervan overtuigt dat deze bloemen haar been deden doen slinken.
Toch geef jij Mar weer een goed voorbeeld dat dat misschien niet zo is. Het is allemaal zo moeilijk.

Ellie, sterkte vrouw jij hebt ook een enorme strijd op het moment. :(:)

litilaura tjeetje jij hebt ook een hoop meegemaakt met jouw verzorgpaard zeg. Zo een paard verzorgen lijkt me erg moeilijk en ik begrijp dat je nu geen contact meer hebt met het paard, verschrikkelijk.

Tjee Mariska wat erg dat Bob weer achteruit gaat, hoop dat hij er net als vorig jaar weer doorheen komt wat gek elk jaar precies in april, arme Bob :(:)

ik ga duimen voor jouw kanjer dat hij er dit jaar sneller doorheen komt.
Maar ik begrijp jouw gedachtengang hoe moeilijk het ook is.
Heel veel sterkte vrouw!! :(:)

zuske wat een verhaal waar jij ook mee aan komt. Ik snap dat je er doorheen zit en de tranen staan in mijn ogen. Ik voel met je mee wat moeilijk alles lijkt tegen te zitten. :(:)

Misschien moet je inderdaad je gedachtes veranderen hoe moeilijk ook het valt niet te accepteren. Mijn paard was ook veelste jong en had nog zoveel plannen met haar. Bitloos is misschien een oplossing en niet al je kaarten zijn verspeeld wat Mariska zegt blijf positief dat is zeer belangrijk voor jou en jouw paard. Heel veel sterkte maar jullie komen er wel.

Noon nu lekker samen genieten op een andere manier van elkaar als je eenmaal de acceptatie hebt gehaald kun je zo ook genieten. Fijn dat jullie zo verder kunnen +:)+

.

lonniejj je bent erg stil de laatste tijd alles goed met Romy en de veulentjes?

Poeh jullie gaan ineens wel in een sneltreinvaart zeg, ben ontzettend blij, maar moeilijk bij te houden.

**Geplaatst**: 15-04-12 00:21

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 15-04-12 00:21

Bedankt voor ieders medeleven. Ik zit er inderdaad redelijk doorheen. Dat komt vooral omdat ik het nu niet kan hebben. Ik ben net afgestudeerd (althans volgende week, maar mijn scriptie is al goedgekeurd). Ik weet niet wat ik wil worden. Ik heb geen huis en zit nu bij mijn ouders. Door vorige verhuizing heb ik mijn vrienden al tijden niet gesproken. Gelukkig heb ik een lieve vriend. Maar zit in een gat in mijn leven en ik had zoveel plezier met mijn paard met rijden en dat is nu helemaal weg. Wedstrijden rijden is mijn ding en heb ik mijn hele leven van gedroomd. Maar goed, nu rijd ik niet eens op haar om haar zoveel mogelijk te ontlasten en problemen niet erger te maken dan dat ze zijn. Vandaag een wandeling gemaakt (met hoofdstel in). Haar tong bleef binnenboord. Ik doe alles om het haar beter te laten hebben, maar soms lijkt er geen oplossing te zijn. Ik heb al behoorlijk geïnvesteerd in bitjes, harnachement, osteo en dierenarts. Vandaag viel mij op dat ze ook meer vocht tussen de twee botten van haar onderkaak heeft. Dit ga ik misschien weer laten checken maandag bij de dierenarts. Alles om mijn lieve paardje er boven op te krijgen. Maar ook hier weet ik niet van of het de oplossing zal zijn, waarschijnlijk niet. Ik weet alleen niet waar ik moet beginnen. Ik zit ook te denken om haar voor een jaar of zo iets weg te zetten en er een veulentje uit te fokken oid. Ze heeft totaal geen ruimte in haar mond. Vandaag nog gekeken. Haar tong vult haar hele mondgat op. Als ik op haar tong druk heb ik ook niet het idee dat die nog verder in haar onderkaak kan. Wellicht reden genoeg om naar de dierenarts te gaan (alleen daar ben ik net drie weken geleden geweest). Wellicht dat het vocht wat in haar onderkaak zit ook een gedeelte opvult. :S

**Geplaatst**: 15-04-12 10:44

Geplaatst: 15-04-12 10:44

zuske,vocht tussen de onderkaak is heel vaak een overvulling van de lymfeklieren.
er even naar laten kijken kan nooit geen kwaad maar bijna altijd is het gewoon een reactie op b.v het grazen of een gevoeligheid op wat pollen.
je ziet het ook vaak naast de kaak [onder de oren/keel]
dit kan geen kwaad.
een dikke tong is iets waar ik zelf al aan dacht in mijn vorige post en ook daar is vaak wel iets op te vinden.
de NF van mijn vader heeft dat ook,een dikke tong en weinig ruimte.
daarom het advies om een dunner bit te proberen en eventueel 1 met tongvrijheid.
bij de NF kwamen we op een dun stangetje uit zonder tongboog. het is zoeken.
verder ga ik 100% met merrieveulen mee,het was ook mijn gedachte maar had het nog niet willen posten.
zoek het ook rijtechnish!
paarden worden tegenwoordig veel te veel op druk gereden en zo word er ook lesgegeven.
ga eens naar een wedstrijd kijken [vooral het losrij terein] en de tranen springen in je ogen.
als jij 10 kilo in je handen hebt heeft je paard dat ook in zijn mond maar dan gemiddeld minstens! maal 6.
zoek instructie die bijvoorkeur een klasieke basis heeft.....geen orun
en denk niet dat ik een bitloos freak ben want ik rij zelf ook niet met de minste bitten maar rij net zo makkelijk bitloos.
alleen geef ik mijn paarden met deze bitten niet vlug uit handen....

hoofdstel bob
Afbeelding

let niet op bob zijn uitdrukking,deze foto is gemaakt toen hij zwaar kreupel stond en veel pijn had....

**Geplaatst**: 15-04-12 18:05

Geplaatst: 15-04-12 18:05

@Blensink, ik ben er inderdaad niet veel op het moment. Ben net weer terug van stage en helaas gaat het niet allemaal even goed hier.

Romy gaat opzich aardig, alleen haar gedrag is weer zeer buitensporig. Moeilijk doen, druk zijn en vooral érg het bloed onder je nagels vandaan halen. Weet echt niet wat dat steeds met haar is.

Veulentjes gaan super, zal binnenkort weer eens wat foto's maken.

Helaas ook weer een tegenvaller.. Mijn stalbaas is al een lange tijd ziek, had nog 1 echte wens en dat was de veulentjes geboren zien worden. Dat heeft hij gehaald. En nu... Nu gaat hij onwijs snel achteruit. Te snel, hij heeft niet meer lang te leven. Daar heb ik onwijs veel moeite mee, want ik sta nu een jaar hier op stal en in dat jaar zijn ze zó belangrijk voor me geweest. Is echt mijn 2e familie geworden. Vandaar dat ik me een beetje op de achtergrond hou, want iedere keer als ik op stal kom word ik weer geconfronteerd met het feit dat het écht niet lang meer zal duren en daar heb ik echt heel heel heel veel moeite mee.

Ik zal binnenkort alles op m'n gemak even bijlezen..

**Geplaatst**: 15-04-12 18:44

Geplaatst: 15-04-12 18:44

Lonniejj: Veel sterkte :(:)

**Geplaatst**: 15-04-12 19:12

Geplaatst: 15-04-12 19:12

sterkte meis..... :(:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-04-12 19:30

Geplaatst door de TopicStarter : 15-04-12 19:30

Tjeetje lieverd wat een moeilijke tijd allemaal. :(:)

Fijn dat hij wel nog de geboorte van de veulens heeft mogen meemaken.
Ik begrijp dat je even geen zin hebt in bokt.
Misschien voelt Romy jouw spanningen aan en spiegelt ze enorm!
Een hele dikke knuffel

**Geplaatst**: 15-04-12 19:48

Geplaatst: 15-04-12 19:48

Sterkte Lonniej! Ik heb verder niet bijgelezen, ben het hele weekend weg geweest.

**Geplaatst**: 15-04-12 19:50

Geplaatst: 15-04-12 19:50

@lonniejj

**Geplaatst**: 15-04-12 21:19

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 15-04-12 21:19

sterkte lonnie!

ik moet zeggen dat ik ook op een warme bad stal sta.stalhouder is superaardig en is zeer behulpzaam waneer nodig.en de overige pensiongasten zijn ook altijd behulpzaam na elkaar toe.dat waardeer ik zeer en dat kan ik momenteel wel gebruiken.Ik zou het overigens ook altijd voor een ander doen.

**Geplaatst**: 16-04-12 18:48

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 16-04-12 18:48

Iedereen bedankt!

Ik heb het er echt wel moeilijk mee en probeer me zoveel mogelijk bezig te houden, ze zijn zo belangrijk voor mij. Iedere keer als ik er ben, gingen we samen de fjordjes doen, hielp ik even mee met klusjes, samen de jonkies zadelmak maken. Maar ook iedere middag met z'n alle middageten, en rond een uur of 3 met z'n alle aan de koffie/thee/frisdrank. Ik sta natuurlijk heel kleinschalig, we zijn met 2 pensionklanten en dan gewoon de fjordjes van de stalbaas en zijn dochter. En het voelt echt als een 2e thuis.

Maar ik probeer het zoveel mogelijk 'goed' op te pakken, voor zover dat het gaat. Afentoe heb ik gewoon echt even m'n momenten.

Zo, en nu ga ik even bijlezen!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-04-12 18:55

Geplaatst door de TopicStarter : 16-04-12 18:55

Dat is wel ontzettend fijn dat jullie allemaal zo goed staan op de plek waar jullie staan.
Een dikke knuffel voor jou lonniejj :(:)

**Geplaatst**: 16-04-12 20:04

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 16-04-12 20:04

Dat klinkt als een erg warm bad bij jouw pension lonnie.bij kleinschalige stallen is de sfeer vaak toch wat intiemer.
Ik geef persoonlijk ook de voorkeur aan kleinschalig en dat heb ik nu ook gelukkig.

**Geplaatst**: 17-04-12 23:46

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 17-04-12 23:46

@ Mariska: Dank je wel voor je bericht. Ik ben toch maar niet naar de dierenarts gegaan.
@ Lonniejj: Wat een slecht nieuws, heel veel sterkte meis. Ik heb geen warm bad stal, maar kan me er wel wat bij voorstellen. Wat verschrikkelijk.

Vandaag ben ik met mijn paard bij de osteo geweest. Goed en slecht nieuws, het slechte nieuws is dat ze een blokkade heeft in haar eerste halswervel, vrij heftig en het is al wat ouder. Het goede nieuws is dat de osteo ervan overtuigd is dat haar tongprobleem daar vandaan komt. Nu eerst weer een week rust en dan rustig oppakken.

**Geplaatst**: 18-04-12 08:08

Geplaatst: 18-04-12 08:08

@ zuske, mooi dat er iig iets gevonden is nu! eerste halswervel (atlas) is een heel gevoelig punt bij paarden, en heel veel ruiters, menners en überhaupt begeleiders forceren deze, meestal zonder het te merken. is je paard weleens aan het halster gaan hangen, heeft men ooit geprobeerd haar aan het hoofd de trailer in te sleuren? dat zijn namelijk dingen die je te vaak ziet gebeuren. hangen aan het halster is pech meestal (daarom zet ik mijn beesten vast met een elastiek), maar in het werken/ omgaan wordt er vaak maar lukraak aan halsters, hoofdstellen en bitten gerukt met alle gevolgen van dien. de moderne ringdressuur draagt daaraan bij. alles draait om die kop in de krul, paarden lopen opgekropt in de nek en keelgang, er is geen vrije doorstroom in de nek meer mogelijk (de nek wordt geknikt ipv open rond gevormd), en daaruit zie je nog weleens blokkades ontstaan. ook paarden die emotioneel onder druk gezet worden kunnen hiermee problemen krijgen.
mijn paardje Faram is er ook één met een nauwe onderkaak en héél grote tong. ik rij hem nu met een myler MB04 (anatomische trens met rolletje op de tong en een kleine tongvrijheid, grote tongvrijheid kan niet want zijn bovenkaak is ook niet erg diep). jonge paarden hebben nog erg korte tanden en daardoor ook minder ruimte tussen de lagen van boven- en onderkaak. bij Faram zie je bijna altijd aan de zijkant van zijn mond zijn tong nét tussen zijn lippen doorpiepen.

gewoon lekker aan de slag met die blokkade, je osteo zal het losmaken ga ik vanuit, wellicht is het ook verstandig om er een fysio bij te doen nog even, deze kan meer met de wervels op zich en kan je ook oefeningen meegeven om de nek los te maken en te houden. tijdelijk zonder bit werken kan eventueel verstandig zijn om de tong en het tongbeen echt goed te laten herstellen en uitrusten. zelf werk ik ook wel zonder bitten, Zneddie momenteel helemaal want die heeft er enigszins moeite mee. Faram en Flicka zijn ook prima bitloos te rijden. echter, zij hebben ook geen problemen met de bitten die ik voor ze heb, dus dan hoef ik er ook niet moeilijk over te doen...

@ lonniej he bah! sterkte ermee!
wij staan inderdaad ook kleinschalig, zo'n 20 paarden (lijkt dat nog veel, haha!) nu waarvan er 10 van de stalhouder zijn. ook wij zitten vaak gezellig met zijn allen in de woonkamer aan de koffie, het is één grote familie eigenlijk. moet er ook niet aan denken wat er gebeurt als de stalhouder (die afgelopen maart 75 is geworden, waarop we uiteraard met het hele spul uit eten zijn gegaan) iets krijgt.

nou wij hebben ook weer eea te vertellen, eergisteren is er een fysio op bezoek geweest die specialiseert in HS (headshaking). zij is met mijn Zned aan de slag gegaan, eerst is hij helemaal nagevoeld, volgens de fysio is HS namelijk vaak een gevolg van (toch weer)problemen met/ rond de eerste nekwervel. zij zag direct dezelfde dingen die Zneddies eigen fysio ook al aangegeven heeft.( op zich vond ik dat wel mooi want ik heb heel veel vertrouwen in onze eigen fysio, die gewoon een vakvrouw is, en kon me al niet voorstellen dat zij belangrijke dingen gemist zou hebben, die nu dan wel zouden bovenkomen.) namelijk zijn weke, gezonken middenhand, zwakke knieën en meer van die dingetjes. op Zneds nek zat behoorlijk wat spanning (blokkade). zo zijn we een aantal punten van aandacht tegengekomen, eigenlijk heel goed nieuws voor ons want het komt erop neer dat we toe zijn aan de volgende fase in onze training, en daarnaast hebben we oefeningen gekregen die specifiek bedoeld zijn voor zijn nek. ik ben altijd heel voorzichtig met ze, maar blijkbaar in dit geval té voorzichtig waardoor hij onvoldoende aan kracht opgebouwd heeft. dit verklaart ook de zwakke knieën (waarop we al aan het trainen waren en welke ook al goed verbeterd zijn natuurlijk, aangezien ze niet meer op slot gaan nu zonder ijzers).

verder houdt het zoals het nu naar uitziet in dat Zned fysiek éigenlijk niets mankeert, er is geen 'schade' en de wervels zijn verder goed. alle gevraagde bewegingen kan hij ook gewoon maken (zoals hij ook al heeft bewezen bij onze eigen fysio). zijn problemen komen waarschijnlijk toch nog voort uit spanning en stress, en dan met name dat wat ik erin stop. zoals ik al zei ben ik erg voorzichtig en ik zie alles, als er even iets niet helemaal goed lijkt. mijn reactie is dan om daar gelijk bovenop te duiken, waarmee ik het voor mijn Zned groter maak dan het eigenlijk is/ zou moeten zijn. hij krijgt daardoor geen kans om het zelf te doen. nu was ik wel op weg natuurlijk, met mijn nieuwe Chris Irwin trainingen en vooral mijn leerdoelen voor het komend weekend (omg wat heb ik dáár veel zin in!), maar ook met zijn knieën, zijn hoeven zien er vreselijk uit nog steeds maar het is wel zo dat het nu goed gaat met zijn knieën, al maanden en nu zelfs al een maand zonder ijzers!!!!! $*\o/*$ $*\o/*$ $*\o/*$

maar goed, over twee weken gaan we de volgende fase van de training en oefeningen voor zijn nek in, ik ben heel benieuwd wat we dan gaan doen. gisteren heb ik zelf met hem getraind en dat ging supergoed. ik ben dan wel aan het zoeken en een nieuwe balans aan het vinden tussen het oude en het nieuwe, gevoelsmatig moeten de dingen voor mij gewoon kloppen. ook gaan we meer doen met de oude oefeningen die we al hadden, merk toch dat dat ook afgezwakt is, en het past precies in wat ik nu weer heb meegekregen, achterpootjes eronder, rug rond, los los los. dus ook op het blok maar weer, haha!

eigenlijk kom ik met alles waarbij ik hulp vraag aan mensen van buitenaf uit op hetzelfde, loslaten (emotioneel vooral), méér leiding geven, dat soort dingen. dat zie ik in het werk wat ik doe met de Irwin trainer waarvan ik les heb, hoor het van mensen in mijn omgeving, en nu dus ook weer. maar goed ik weet ook wel dat ik behoorlijk door kan slaan als het om mijn beessies gaat, haha! dat is dus mijn belangrijkste leerproces eigenlijk, opnieuw met mijn neus op de feitjes... we gaan het zien.