Bokt.nl

**Geplaatst**: 16-04-18 20:54

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 16-04-18 20:54

Hahahaah nouja zeg! jij doet alsof het nog nooit is gelukt om normaal te rijden, ik herinner je eraan dat het jullie wel degelijk is gelukt en dan ben IK de negativo zeker

Op het filmpje neemt ze het er wel een beetje van, maar het blijft nog beschaafd. Als ze zo knikt met haar hoofd zit ze iets te bedenken of niet? Boefje.

Hermule lijkt me een erg leuk paard Pien! Mooi verhaal. Paarden hebben het echt wel door als je klaar bent met hun onzin inderdaad

**Geplaatst**: 16-04-18 22:26

Geplaatst: 16-04-18 22:26

Sintara schreef:
Met een westernzadel is die hug&roll een behoorlijke uitdaging Tamary

Ik heb een westernzadel (en hier voor andere zadels met meer voor je dan engels) en ook wel eens op deze manier afgestapt ivm paniekreactie communicatiefout (atletische pony met ook flink vermogen), lukt prima hoor en ze staan ook meteen stil. Nooit geoefend, maar naar voren is altijd mijn reflex geweest en de rest is dan logisch gevolg. Nu is deze pony braaf aan de hand (en ik accepteer eigenlijk ook niks anders, vragen mag, zelf besluiten niet) en ik weet niet in hoeverre dat meewerkt, al krijg ik wel de indruk dat braaf op de grond fors doorwerkt naar onder het zadel.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-04-18 14:37

Geplaatst door de TopicStarter : 17-04-18 14:37

Hallo weer eerst even jullie reacties beantwoorden. Jackytje, lente en merries ;-)

Maar ik verdom het toch om niet te gaan rijden omdat madam de kolder in de kop heeft. Die tik tussen de oren ken ik, maar dan bij steigeren. Vind het wel een hele goede om na het buitenrijden nog even thuis door te werken, zodat thuis niet per sé rust is. En dus het naar huis willen knetteren omdat het daar zo leuk is, misschien minder wordt, als je na het buitenrijden nog even aan de dressuur moet. Dat zal ik ook eens vaker gaan doen.

Pien, ik herken het natuurlijk die frustratie die je dochter had, maar ik ben niet van mening dat wat ze heeft gedaan de beste oplossing was. Het zal het paard niet schaden, integendeel hij zal goed begrijpen dat zij hem vertelde wat hij moest doen, maar hij kan niet de relatie leggen tussen haar boosheid en het knetteren wat tien of vijf minuten eerder is gebeurd. Zowel met straffen als belonen moet het meteen na de actie anders legt een paard geen relatie tussen actie en belonen/straf. Daarnaast vind ik elke vorm van geweld, voor mijzelf in ieder geval, een teken van onmacht. Die flets die ik op Callas haar gezicht gaf, was mijn onmacht. Ik kon het op dat moment niet anders oplossen dat gezeur van haar om er langs te willen dan zo. Ik zit dan in een cirkeltje want ik ben gefrustreerd, doe lelijk tegen haar en ben dan weer nijdig op mezelf dat ik het niet anders heb opgelost en dus weer gefrustreerd. Of is dat een neerwaartse spiraal, hahaha. Met andere woorden, aan het werk zetten op ieder moment is goed natuurlijk. Maar als straf moet het meteen na het incident.

Sintara, ja tuurlijk overdreef ik een beetje, hahaha. Ja dat knikken en zwaaien met haar hoofd betekent ongein. Ik ga iets stouts doen. Wel heel handig dat ze het even aankondigt!

Tamary ik ben het zeker met je eens dat goed grondwerk de basis van alles is. Mocht je ooit een filmpje van jezelf hebben waar je in rengalop deze hugroll kunt demonstreren, houd ik me aanbevolen. Stuntrijders kunnen het ook, dus waarom een ander niet. Ik weet echter niet of ik dat kan op mijn 'oude' dag, hahaha

En dan nu
Ik heb heerlijk gereden!
97.487.332.846.595 keer geschrokken, maar wat was het heerlijk. Het weer is top uiteraard, superlente, heerlijke zon, geen wind, lunchpauze wat wil je nog meer?

Ik had vannacht liggen piekeren waar ik nog zou kunnen rijden zonder hoefschoenen en wat ik zou gaan doen met die zadeltasjes. De oplossing op beide ingewikkelde vraagstukken ;-)

kwam vroeg in de morgen, toen ik eindelijk weer in slaap gevallen was en met een ruk het ei van Columbus had bedacht. Er is een theorie die zegt dat als je je bezigheden met je paard goed vooruit plant en je daaraan houdt dat je een bepaalde zekerheid uitstraalt. Nou, ik lust ze rauw vandaag!

Ik had bedacht dat ik mét zadeltasjes een bosrit van een dik uur ging maken. Daarbij ging ik de rit beginnen met een heel steile stijging. Als ze dan zou schrikken van de tasjes was ervandoor gaan weinig optie, zo stijl is die helling. Daarna zou ik de lange rit nemen, zodat we zeker een uur onderweg zouden zijn en dan moest ze aan het eind wel gewend zijn aan die tasjes.

Zo gezegd zo gedaan. Opzadelen. Tasjes. Hoeps, Callas stond 5m verder op de poetsplaats (ze staat nooit vast) Goed. Dat ben ik gaan oefenen. Bleef lang erg eng. Brokjes in de tasjes gedaan. Laten zien dat de tasjes lekker zijn. Haar zover mogelijk eruit laten eten. Eten is belangrijk voor haar. Tasjes weer op het zadel. Ging al beter. Erop kloppen, vegen, bewegen, tjonge, wat een scale aan verschillende geluiden kunnen die dingen maken en wat is ieder geluidje eng. Toen het schrikken beperkt bleef tot slechts een rilling brrr bij het stilstaan. Toen gaan stappen aan de hand. Ook weer lang erg eng, maar uiteindelijk werd het beter. Toen naar het opstapblok buiten gegaan. Brrr. brrr. brrr, zo ongeveer, maar ze bleef toch braaf stilstaan bij het opstappen.

Ik had een billentikker meegenomen, maar dat was te veel. Meteen na het opstappen raakte ik per ongeluk haar achterhand en dat in combi met de herrie van de tasjes was erg veel voor haar, dus die heb ik weggegooid. Ik ben ook niet gewend met zweep te rijden en ook niet met die zadeltasjes, belemmert mijn luie handhouding, dus veel nieuwe dingen leek me niet handig.

Het erf af en de steilte op. Het ging precies zoals ik me voorgesteld had. Ieder geluidje van de tassen was een schrik naar voren en een aanzet tot vluchten, maar zo steil daar wil je niet tegenaan draven. Dus ik heb het geprovoceerd, iedere keer weer rommelen met die tasjes. Schrik, sprong naar voren, te zwaar, HO, stilstaan, brokje uit de tasjes.
Rommelen, schrik, spring, HO. stil. wachten. brokje. En dat zeker 50 keer of zo. De hele lange steilte omhoog. Ze bleef erg onrustig zullen we maar zeggen, dus ook gaan draven op die steilte omdat dat natuurlijk weer een heel ander geluid maakt. En inderdaad dat was nóg enger. Maar alles went toch. Tegen de tijd dat ik helemaal bovenaan was, was stappen en kloppen op, bewegen en schudden met de tasjes niet zo heel erg meer een issue.

En wat is het bos dan lekker! Wilde paarse bosviooltjes, krulvarens die nog mooi in de krul zitten, wilde witte boscyclaampjes, geel speenkruid overal, super. Ondertussen wel goed kijken waar ik haar liet lopen, maar dit stuk van het bos is redelijk goed te doen, met niet al te veel rottige stenen. Ze struikelde maar een paar keer de hele rit en eigenlijk in het begin helemaal niet. Dus lekker relaxed gestapt. Het draven nog een aantal keer uitgeprobeerd en dat ging ook steeds beter.

Dan komen we door de wasstraat. Dat is een gedeelte van het bos, daar groeit heide op de middenberm, dus daar worden haar sokken gekamd. Dan komen we door beek 1 die wast de hoeven uit, dan komen we bij beek 2 die poetst de hoeven en beek 3 wast de sokken tot aan de knieën. Superhandig. Door de beekjes vond ik wel sneu voor haar zonder hoefbescherming, maar ja, toch maar gedaan. Overigens merkte ik het wel heel erg geen fijne hoefschoenen! Want ik moet her en der over door de eeuwen heen gladgeschuurde rotsen in het pad en daar glipte ze.

Toen de ultieme tastest. De galop. En o wonder dat was lang niet zo eng als de draf! In galop maken ze veel minder herrie dan in draf. Ondertussen had de slimme dame al door dat als ik met de tasjes rommelde er dan een brokje kwam. Zo snel leert een paard dus iets!

Ik merkte wel heel duidelijk dat het wel heel veel vergde van haar englevel. Ik heb haar ook expres getest ermee. Als ze een stuk heel ontspannen liep, deed ik ineens iets met de tasjes, maar dat leverde aan het eind geen schrik meer op! Wel blijft het eng met andere dingen tegelijk, zo hadden we blaffende reëen die wegvluchten, dat is sowieso eng natuurlijk en als je baas dan ook nog met die tasjes rommelt is dat wel heel veel. Maar dat ben ik blijven doen, leek me de beste vuurdoop.

We hebben ook nog een verstijving gehad. Aan het eind van het bos, moeten we door zo'n fietspoortje. Dat heb ik al wel eens beschreven. Maar dat is home-made van de man die daar woont en het is maar 50cm hoog. Dus voor een Callas die als levensfilosofie heeft dat je net als een mier overal dwars doorheen of dwars overheen moet, is het te laag om te begrijpen dat je er tussendoor moet slingeren. is ook erg krapjes. Tel daarbij op dat de hond van die meneer altijd van boven het talud naar ons staat te blaffen, en dan die tasjes en dan verstijf je gewoon. Echt ik stond halverwege dat fietshekje, met haar voorhand erin en haar achterhand aan de verkeerde kant, dus eigenlijk gedraaid eroverheen zeg maar, die schreeuwende hond en Callas was er gewoon niet meer. Ze stond als een standbeeld naar die hond te staren en reageerde op geen enkele aanwijzing of hulp meer. Heel bizar. Ik kon haar niet uit haar verstarring krijgen. Drijven, schoppen, praten, boos, trekken aan het bit, het werkte gewoon niet. Heb ik nog nooit meegemaakt. Uiteindelijk na een minuut of zo, begon ze weer op het bit te reageren en kon ik met veel moeite haar achterhand omzetten. O ja, ik had natuurlijk af kunnen stappen. Daar dacht ik later pas aan. hahaha.

Goed, daarna ben ik blijven klieren met de tasjes en we hebben nog een bulldozer gehad, waarom ook niet, een enge meneer, zes enge wandelende vrouwen, waarschijnlijk tasjesheksen, een quad die heel netjes rustig reed en als klap op de vuurpijl de hond van 'John' die keihard blaffend door de struiken naar ons toe kwam. Dat was wel zo erge schrik! Ze sprong kletterend opzij en dat we niet op haar buik landden was alweer een wonder. Dit keer ging ze er zelfs van snorksnuiven!

Onnodig op te noemen dat ze he-le-maal doorweek was, tot schuim onder haar hoofdstel. Maar ja, ik denk dat dit wel een goede oefening was. Thuis waren de tasjes bijna niet eng meer, dus ik ben heel erg trots op mijn schrikmerrie!

O en ik weet nu wat haar piep betekent. Het is een sensuur-piep! Ze wil eigenlijk f*ck it, zeggen, maar dat mag niet, dus piept ze.

Tot de volgende pieieieieiep

**Geplaatst**: 17-04-18 14:59

Geplaatst: 17-04-18 14:59

$_/-\o_$

TS bravo

Bij 'waarschijnlijk tasjesheksen' ging m'n smoothie over mn telefoon

**Geplaatst**: 17-04-18 16:07

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 17-04-18 16:07

Oh wat heerlijk beschreven weer. Waarschijnlijk tasjesheksen... hoe kom je erop.

**Geplaatst**: 17-04-18 20:09

Geplaatst: 17-04-18 20:09

De sensuur-piep is ook briljant, zo logisch eigenlijk

$_/-\o_$

**Geplaatst**: 18-04-18 07:01

Geplaatst: 18-04-18 07:01

Ik heb weer genoten van jullie avontuur van de tasjesheksen en de #%&*#¥ piepjes.

**Geplaatst**: 18-04-18 13:36

Geplaatst: 18-04-18 13:36

Zalig gewoon, ik geniet en schrik bijna telkens mee.
Ze is wel een volhouder hoor en jij ook gelukkig.

**Geplaatst**: 19-04-18 15:47

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 19-04-18 15:47

Wat weer heerlijk geschreven.

**Geplaatst**: 19-04-18 15:57

Geplaatst: 19-04-18 15:57

Monique1963 schreef:
Callas was er gewoon niet meer. Ze stond als een standbeeld naar die hond te staren en reageerde op geen enkele aanwijzing of hulp meer. Heel bizar. Ik kon haar niet uit haar verstarring krijgen. Drijven, schoppen, praten, boos, trekken aan het bit, het werkte gewoon niet. Heb ik nog nooit meegemaakt. Uiteindelijk na een minuut of zo, begon ze weer op het bit te reageren en kon ik met veel moeite haar achterhand omzetten. O ja, ik had natuurlijk af kunnen stappen. Daar dacht ik later pas aan. hahaha.

Aaw dat vind ik toch wel een beetje zielig voor haar hoor, ze was behoorlijk overprikkeld inmiddels dus zo gek is deze reactie niet.. En het is een stuk beter dan het onbereikbaar aan de kletter gaan zoals eerst.

Maar ik vind het van haar ook overdreven om zo vaak te blijven schrikken van een stel tasjes

Op een gegeven moment ben je daar toch doorheen zou je denken.. Ik denk dat ze stiekem echte angst en lang- leve- de- lol -momentjes door elkaar heeft, en dat het verschil slecht te zien is. Echte angst ´afstraffen´ gaat het erger maken, en de lang leven de lol momenten niet ´afstraffen´ gaat het ook erger maken =/.

Heel leuk geschreven verhaal weer trouwens

.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-04-18 23:11

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst door de TopicStarter : 19-04-18 23:11

Wat leuk weer jullie reacties, ja het waren echt tasjeheksen. ;-)

Tja, ze is wel een beetje zielig als ze zo bang is. Ik heb ook met haar te doen, maar dat mag ik niet laten blijken. Ik moet haar vertrouwen geven door eerlijk streng te zijn en haar langs dat gevaar te leiden. Straffen doe ik eigenlijk niet. Daarom vond ik de flets op haar gezicht ook zo rot van mezelf. Ik ben meer van slecht gedrag helemaal negeren en goed gedrag heel erg veel belonen. Maar ik ben wel van de boze stem, dat dan weer wel.
Ik denk overigens wel dat Callas en ik allebei goed kunnen onderscheiden wanneer haar angst echt is. Ik heb haar eigenlijk nog nergens zien faken. Keten is heel duidelijk ondeugend zijn dat heeft niets te maken met haar angst.

Hebben jullie eigenlijk ook eigen topics over jullie avonturen die ik zou kunnen volgen? Dat zou ik wel leuk vinden. Pien, jij had bijv toch een topic over hercule en polie?

**Geplaatst**: 20-04-18 01:18

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 20-04-18 01:18

TS Ik zou wel een vervolg topic willen maar ik vind het te openbaar. Heb al eens een fijne meelezer gehad en daar heb ik geen zin meer in. Eigenlijk best vreemd dat er zoveel openbaar is op bokt.

**Geplaatst**: 20-04-18 08:32

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 20-04-18 08:32

Mee eens Zuchini, zo'n volgtopic heeft actieve meelezers en onzichtbare meelezers. Zelf houd ik wel een blog bij, maar dat is puur voor mezelf als een soort digitaal dagboek met foto's.

**Geplaatst**: 20-04-18 11:56

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 20-04-18 11:56

Zelf plaats ik geen topics over mijn avonturen.
Ik kan zoiets niet leuk schrijven,
Dus ik denk dat er niemand gaat volgen

Wel volg ik bepaalde topic en ben ik veel aanwezig bij 1 huiskamer topic.

Jij schrijft gewoon zo leuk je verhaal en avonturen op met Callas.
Dus dat trekt me om te blijven lezen.

**Geplaatst**: 20-04-18 12:48

Geplaatst: 20-04-18 12:48

Monique1963 schreef:
Pien, jij had bijv toch een topic over hercule en polie?

Nee dat heb ik niet. Wel heb ik in het merens topic paard van de maand, verhalen geschreven en ik zag dat je dit inmiddels al gevonden had.

Monique1963 schreef:
Zowel met straffen als belonen moet het meteen na de actie anders legt een paard geen relatie tussen actie en belonen/straf.

Dat deed ze hoor, want hij wilde binnen in de bak niet voorwaarts. Dat heeft ze aangepakt. Dat ze zo boos was kwam omdat hij haar buiten bijna had laten verongelukken met zijn hard er van door gaan super hoog steigeren van joligheid, niet willen luisteren, reden dat ze naar binnen kwam. Dus ik ben het daarin helemaal met je eens hoor.

Over straffen wil ik nog iets schrijven. Paarden beleven dat totaal anders dan wij. Polie heb ik nog nooit één tik gegeven en het ergste wat ik ooit bij haar gedaan heb is streng toespreken. En dat zelfs bijna niet. Polie is te gevoelig en heeft dat helemaal niet nodig en erg gauw onder de indruk.
Hercule daarentegen

. dat was een behoorlijke pittige 4 jarige hengst toen hij bij ons kwam. Voor niemand en niets bang. Toen hij een keer klauwde, ik liep er naast, heb ik hem gelijk een enorme harde flats met de zweep gegeven tegen zijn borst. Al weken waren we aan het sodemieteren en ik liep al met een ketting door zijn bek (geholpen door de hengstenhouder) maar niets hielp. Ik zal nooit meer die blik vergeten na die enorme flats. Dat was een blik van opluchting en respect. Die nacht heb ik er niet van geslapen, want Mo ik heb zo'n hekel aan slaan. Maar in het belang van mezelf (veiligheid) en het paard (grenzen en dus weten dat er geluisterd word), heb ik vanaf dat moment hem heel streng en super consequent benaderd met de spring zweep als represaille als hij de grenzen niet accepteerden en niet normaal doen. Enorm hoog steigeren omdat hij niet langs de merrie normaal kon lopen met klauwende benen etc. etc. Binnen week was het afgelopen en kreeg ik aan Hercule een super paard en gaf hij mij zijn liefde. Hij was gewoon opgelucht.
Dit is dus geen pleidooi voor slaan en flatsen geven aan een paard. Maar het is een verhaal van veiligheid voor alles en soms is het gewoon nodig dat er hard wordt opgetreden, want zachte heelmeesters kunnen stinkende wonden maken. Dat onderscheid moet heel goed gemaakt worden. Ik vind Callas te bang om haar bij de paarden te scharen die af en toe een flats horen te krijgen. Maar ik vind haar ook heel dominant (zo'n lastige combinatie bang en dominantie in een paard) en bezig met de baas willen zijn over jou. Dat is voor jullie beiden, als dat haar mocht lukken → je bent goed bezig dus zal lastig voor haar worden, een slechte zaak dat gevaarlijke situaties kan opgeven.

**Geplaatst**: 20-04-18 13:06

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 20-04-18 13:06

TS over het straffen, jij hebt een uitstekend gevoel voor wanneer zij over de/jouw grens gaat. Je hoeft niet te twijfelen, beter 1 keer duidelijk dan aanmodderen. En ik denk altijd maar zo, onderling zijn paarden ook niet bepaald zo zachtzinnig...

**Geplaatst**: 20-04-18 14:05

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 20-04-18 14:05

https://www.bitmagazine.nl/gedrag-artik ... rag/80812/

Mooi stukje

**Geplaatst**: 20-04-18 14:48

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 20-04-18 14:48

TS, heb je er wel eens over nagedacht om met een hartslagmeter te rijden? Dan kun je goed onderscheid maken wanneer ze écht bang is en wanneer ze stout-o-ja-ik-ben-bang is?

**Geplaatst**: 20-04-18 17:44

Geplaatst: 20-04-18 17:44

pien_2010 schreef:
Over straffen wil ik nog iets schrijven. Paarden beleven dat totaal anders dan wij. Polie heb ik nog nooit één tik gegeven en het ergste wat ik ooit bij haar gedaan heb is streng toespreken. En dat zelfs bijna niet. Polie is te gevoelig en heeft dat helemaal niet nodig en erg gauw onder de indruk.
Hercule daarentegen . dat was een behoorlijke pittige 4 jarige hengst toen hij bij ons kwam. Voor niemand en niets bang. Toen hij een keer klauwde, ik liep er naast, heb ik hem gelijk een enorme harde flats met de zweep gegeven tegen zijn borst. Al weken waren we aan het sodemieteren en ik liep al met een ketting door zijn bek (geholpen door de hengstenhouder) maar niets hielp. Ik zal nooit meer die blik vergeten na die enorme flats. Dat was een blik van opluchting en respect. Die nacht heb ik er niet van geslapen, want Mo ik heb zo'n hekel aan slaan. Maar in het belang van mezelf (veiligheid) en het paard (grenzen en dus weten dat er geluisterd word), heb ik vanaf dat moment hem heel streng en super consequent benaderd met de spring zweep als represaille als hij de grenzen niet accepteerden en niet normaal doen. Enorm hoog steigeren omdat hij niet langs de merrie normaal kon lopen met klauwende benen etc. etc. Binnen week was het afgelopen en kreeg ik aan Hercule een super paard en gaf hij mij zijn liefde. Hij was gewoon opgelucht.
Dit is dus geen pleidooi voor slaan en flatsen geven aan een paard. Maar het is een verhaal van veiligheid voor alles en soms is het gewoon nodig dat er hard wordt opgetreden, want zachte heelmeesters kunnen stinkende wonden maken. Dat onderscheid moet heel goed gemaakt worden. Ik vind Callas te bang om haar bij de paarden te scharen die af en toe een flats horen te krijgen. Maar ik vind haar ook heel dominant (zo'n lastige combinatie bang en dominantie in een paard) en bezig met de baas willen zijn over jou. Dat is voor jullie beiden, als dat haar mocht lukken → je bent goed bezig dus zal lastig voor haar worden, een slechte zaak dat gevaarlijke situaties kan opgeven.

Herkenbaar, Pien. Hier ook een paard dat als jongedame van 3,5 iets te weinig omgangsvormen had geleerd. Ze zette bij alles wat haar niet aanstond een grote bek op en dat kon ze heel imposant. Gevolg was dat ze veel was verhuisd in haar korte leven, want mensen schrokken van "die dominante tante". Bij ons kreeg ze in de eerste week een paar keer een schop onder haar kont voor haar flauwekul en kreeg ik ook zo'n opgeluchte reactie dat ze eindelijk een grens kreeg. Nu is ze af en toe ook nog gewoon lomp en dan krijgt ze nog wel eens een lompe correctie. Aan de andere kant is ze ook heel gevoelig en kun je werken met super lichte hulpen, soms erg lastig om snel mee te schakelen. Wat ik bij haar trouwens echt sneu vond was haar reactie op de eerste keer dat ik haar een compliment maakte, toen keek ze echt alsof ze niet kon geloven dat zij een compliment kreeg.
Al met al vind ik Callas een super braaf paard, dat ze ondanks haar onzekerheid het toch maar voor je doet.

**Geplaatst**: 20-04-18 19:37

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 20-04-18 19:37

Ik heb zelf geen volgtopic omdat veulen nog in de opfok staat, dat worden saaie verhalen :')

maar hoop dat ik in de toekomst net zo mooi kan omschrijven zoals jij het doet

**Geplaatst**: 21-04-18 10:19

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 21-04-18 10:19

Ik heb geen eigen paard en ook geen leuke verhalen, maar ik heb wel een topic waarin ik foto's zet van mijn "stelt nog niets voor" lesjes, op wel superpaardjes , waar ik na 22 jaar weer ben begonnen met rijden. In het barokke stukje van het forum.

**Geplaatst**: 21-04-18 10:50

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 21-04-18 10:50

Nee helaas, ik heb geen blog. Ik kan ook helemaal niet zo leuk schrijven als jij Monique.
Over het algemeen heb ik trouwens niet het idee dat je Callas te hard aanpakt hoor! Die flets was hard maar blijkbaar terecht, anders had ze wel anders gereageerd. Haar reactie op die flets maakt juist dat ik denk dat ze een deel 'faked'..

Alleen bij die freeze dacht ik, zo buiten de situatie vanaf mn luie stoel

, dat bij Callas even afstappen en gerust stellen veel meer goed gedaan had voor het onderlinge vertrouwen dan boos worden / aan het bit trekken, schoppen etc. Een freeze telt niet als stout zijn bij mij.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-04-18 11:29

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst door de TopicStarter : 22-04-18 11:29

Hello allemaal. Jammer dat ik jullie niet kan volgen op blogs of zo, maar goed dan lees ik hier af en toe wel jullie ervaringen denk ik. Doezenbende heb je voor mij een linkje naar dat topic? Dank overigens voor jullie lieve complimentjes over de schrijfstijl en ook dank voor jullie uitgebreide posts met tips.

Even reageren van onder naar boven:

Ja, Sintara, die Freeze was ik helemaal door verrast. ik had eigenlijk te laat door wat er gebeurde, heb het ook nog nooit meegemaakt en had beter af kunnen stappen, maar toen was het alweer voorbij.

En Sintara, nee ik ben nog steeds van mening dat ze niets faked. Callas is wat dat betreft een open boek en ook erg eerlijk vind ik. Wel vind ik dat ze zich af en toe iets stoerder zou kunnen opstellen, maar daar moet ik haar dan in helpen.

Pien dank je voor je uitgebreide uitleg. Ik was eigenlijk opgelucht het te lezen. ik doe het geloof ik toch niet zo verkeerd dan, behalve dat ik misschien nog steeds te lief ben dan misschien. Ook voor Sintara, de flets was eigenlijk een heel natuurlijke reactie van mij op haar klier gedrag dat ze er langs wilde drammen. Dus Pien en Waratje, misschien inderdaad omdat het zo spontane handeling van mij was, dat het daarom zoveel impact had. En Zuchini, zeker indd zijn paarden onderling ook niet zo zachtzinnig tegen elkaar. Zelfs niet met lief groomen, au!

Maar wat er dan vervolgens in de dagen erna gebeurt, en dat vind ik dan weer zo sneu, is dat als ik mijn hand even te snel beweeg, ze gelijk achter in haar box staat. Kennelijk is ze daar dus errug gevoelig voor. Vanmorgen tikte ik haar per ongeluk op haar neus met een riempje (dat is dus 5 dagen geleden alweer of langer), hoeps, gelijk meters achteruit. Dus vandaar dat ik eigenlijk niet iets negatiefs met haar gezicht wil doen. Het heeft ook heel lang geduurd vanaf dat ik haar kreeg dat ik haar oren mocht aanraken bijv.

WDJ, nee een harstslagmeter heb ik nog nooit overwogen. is het dan zo dat een paard met ondeugendheid geen verhoogde hartslag toont en met angst wel? Ik weet wel dat als ze heel erg bang is, ik haar hart door mijn zadel heen voel. Dat was ooit met een motor die stond te revven. Dat was wel heftig!

DiddiKong dank voor je link. Die Emiel. Daar ben ik 25 jaar geleden of zo begonnen met NH. Fijn stuk ook weer. Inderdaad ergens in mijn topic vertelt iemand ook het onderscheid tussen dominant gedrag en een dominant paard.

Maar vanmorgen ging alles helemaal lief en goed. Ik heb haar heel vroeg in de ochtend getraind op het veldje, voor de hitte uit en ze deed goed haar best. De tasjes waren bij het opzadelen toch nog even een issue. Dus de tijd genomen om haar overal aan te raken met die rare rammeldingen en vooral haar er bixjes uit te voeren en toen was het ook goed. Met rijden erna maakte ze er geen tissue meer van, haha, dus dat was erg fijn.
Ik ben op het gewone bit gaan rijden, zonder de scharen dus, omdat ik toch toe wil werken naar wel aanleuning, maar zonder zo scherp te hoeven. En dat ging best heel goed. Ik moet wel wat meer met hoofdletters sturen zal ik maar zeggen, dus wat ruimere zichtbare bewegingen, maar dat ging toch best netjes. Ik heb nog wat wendingen om de voorhand gedaan en nav Piens opmerkingen hebben we het een tandje langzamer gedaan, zeg maar een kwart draai per keer en niet helemaal rond door en dat ging ook goed.
ik was ook tevreden want ik reed zonder hoefschoenen op het veldje. We hebben een cirkel houtsnippers neergelegd en daarop loopt ze goed, dus dat is fijn om te trainen. Wel struikelde ze een keer toen ik dwars over het veldje overstak, waar geen snippers nog liggen, toen ze dan op een steen ging staan, dus ik kan wel merken dat dat minder handig is. Hoop nog steeds op snelle levering van die Megasus.
Dus ze was erg braaf en ik heb fijn getraind. Was maar 20 minuutjes, maar als het goed gaat gaat het goed zei Bruno en dan is het ook goed. Dus zij zag dat het goed was, hahaha. Erna volgde ze ook erg keurig, geen drammerig voorbij willen lopen, dus ze was in een brave bui en dat allemaal op zonder stangen.

O zou daar het spreekwoord op stang jagen vandaan komen?

**Geplaatst**: 22-04-18 12:02

Geplaatst: 22-04-18 12:02

Jij bekapt zelf tegenwoordig? Kijk eens heel goed naar de zool en de vorm in de kwartieren. Kwartierboogjes horen ook te helpen om de zool wat meer hol te trekken en dus minder gevoelig te gaan lopen op steentjes, etc. Daarnaast zien mensen ook verschil in wat voet aankan/paard overheen wil lopen als ze bv gepunte haver gaan voeren, spelt zou ook kunnen (minder heet, want minder zetmeel en meer mineralen/sporenelementen). Iets tekort komen in het voer kan zich ook heel goed uiten in gevoelige voeten. En van niet goed durven bewegen ivm auw voetjes wordt paard ook nerveus.

Voest artikel is goede dat die weer voorbij komt. Eigenlijk zijn er 2 redenen dat paarden gaan "klieren", verveling en angst. Beide los je op met werk, bij verveling met veel variatie, bij angst met herhaling. Zoals je al merkt kan Callas nu eigenlijk niet zonder de steun van werk om zich veilig te voelen, lange teugel hobbelen kan ze (nog) niet goed aan, dat is meer verantwoordelijkheid dan ze qua samenwerking aan kan. Vrijwel elk paard zoekt naar een mens of ander paard die de beslissingen voor ze kan nemen, maakt hun wereld stress vrij en simpel. Alleen is hoe makkelijk een paard besluit zo iemand gevonden te hebben nogal eens wisselend.

**Geplaatst**: 22-04-18 13:25

Geplaatst: 22-04-18 13:25

Monique1963 schreef:
Doezenbende heb je voor mij een linkje naar dat topic?

Dit moet hem zijn, al stelt het niet heel veel voor haha

[BKR] Het paardenvirus blijft ook na 22 jaar