Bokt.nl

irish_lady schreef:

Cassidy schreef:

Volgens mij heb ik een deja vu?

Ik ben van mening dat je niet alle fouten zelf hoeft te maken, maar dat je evengoed kunt leren van de fouten van een ander.
Ik heb nooit beweerd dat ik een fantastische ruiter ben (waar lees jij dat?), en helaas nemen bij mij de emoties ook weleens de overhand, op het moment dat ik achter bokt zit, naast mijn paard sta of er op zit. Echter is een wat fermer uitvallende correctie dan je op dat moment van plan was wat heel anders dan het herhaaldelijk met voorbedachte rade dingen toe te passen waarvan je het effect niet kunt voorspellen, of niet helemaal goed kunt interpreteren.
Je hebt gelijk: fouten maken we allemaal. En ik hoop - met het welzijn van het paard voor ogen - dat eenmaal gemaakte fouten niet tot in den treure herhaald worden als men er op gewezen wordt.

Wat betreft mijn manier van formuleren: stel dat je een paard ziet staan in een weiland met giftige planten. Je meldt dat aan de eigenaar van het paard. Dan kan ik de formulering gebruiken dat de plant " niet zo gezond" is voor het paard, ik kan ook de formulering gebruiken dat het ding HARTSTIKKE GIFTIG is. en je paard er HARTSTIKKE DOOD van kan gaan.
Welke formulering komt beter aan? Wat denk je?

Misschien kun je in het vervolg even in je achterhoofd houden, dat het me bij alle reacties gaat om het welzijn van het paard.

Beste Cassidy,

Heb je wel eens gehoord van het spreekwoord; met stroop is het beter vliegen vangen dan met azijn? Dat is ook hier op bokt van toepassing. Je hebt niet altijd te doen met volwassenen die je berichten op waarde kunnen schatten, en juist daardoor kun je mensen behoorlijk kwetsen.
Je zegt dat je het doet voor het welzijn van het paard, maar laat ik die paarden nou nog nooit een berichtje hebben zien typen op bokt, dat zijn volgens mij toch echt de ruiters.

Als je aan mij vraagt welke van de 2 manieren van vertellen het beste bij mij overkomt ga ik absoluut voor de eerste manier. Als iemand mij op de 2e manier aanspreekt dan gaan bij mij de nekharen HARDSTIKKE overeind staan.
Ik ben juf en het is dus mijn beroep om mensen te helpen en bij te sturen, zou ik dat echter op de 2e manier doen die jij aangeeft, en die je zelf regelmatig gebruikt hier op bokt, dan zou ik snel klaar zijn met mijn beroep.
groetjes Lonneke

annemariev schreef:

Iedereen heeft recht op zijn mening. Maar iedereen heeft ook recht op respect... En dat is in deze forums vaak ver te zoeken!

Als (bijna) gecertificeerd instructeur van monty meen ik te mogen zeggen dat ik enig zicht heb op wat een join up kan betekenen. Ik ben het met Cassidy eens dat wanneer mensen join up doen zonder er wat van te weten niet altijd goed hoeft te zijn voor het paard. Hierdoor zie je vaak misstanden dat een paard 1,5 uur is weggestuurd voordat het paard naar je toe wordt gevraagd. Dat is zeker niet goed voor je paard!

De invulling die Cassidy geeft aan de join up, daar ben ik het ook niet mee eens. Het paard geeft zich niet over uit angst, of uit onderdrukking, maar komt naar je toe omdat hij bij je wilt zijn. Vandaar dat hij je dan ook gaat volgen. En doe je nooit een join up, maar wilt je paard bij je zijn? Heb je hetzelfde bereikt. Het gaat om het partnership, graag bij elkaar willen zijn. Join up mag nooit een doel op zich zijn, maar kan een goed middel zijn om een band op te bouwen of te herstellen. Bij het werken met veel probleempaarden gebruik je zeker niet altijd de join up zoals hier besproken. Wel wordt er gewerkt vanuit de gedachte van Join up. Samenwerking, respect en vertrouwen.

Lezende over alle opmerkingen over paarden in de natuur, kun je begrijpen dat een paard nooit naar je toe komt uit angst of onderdrukking. Dit zou betekeken dat het paard in het wild naar de tijger toe zou lopen om zich op te laten eten. Kleine kans dat dat gebeurt.

Join up is geen doel, maar een manier van denken. En veel van de onderdelen van Monty en Parelli lijken ook op elkaar. Dat is logisch, omdat ze allebei werken zonder geweld en vanuit het paard gedacht. En het is fantastisch wat deze mensen en enkele van hun leerlingen kunnen met paarden. Ik wil daar graag van leren. Maar nogmaals, respect voor elkaar en elkaars mening, zonder mensen af te maken, lijkt me een goede leer voor een aantal mensen hier op bokt.

En ja Cassidy, het is duidelijk dat jij het een doel op zich vindt om Monty en join up zoveel mogelijk in een negatief daglicht te stellen. Dat zeg je ook letterlijk. Wees je ervan bewust dat iedere methode gevaren in zich houdt, omdat iedere student zelf de verantwoording draagt van hoe hij het gaat uitvoeren. En bij iedere methode geldt dat oefening beter maakt en dat fouten gemaakt zullen worden.

met groeten,

Annemarie van der Toorn

Cassidy schreef:

Juliekeuh schreef:

En het paard komt uiteindelijk naar je toe omdat hij het prettig vind bij jou en niet omdat hij dat moet.

Even wakker worden meisje....waarom vind hij het prettig bij jou? Omdat het alternatief voor hem quasi de doodstraf betekend. Nee, er moet niets...maar instinctief kan hij niet anders.

Weleens gehoord van het gezegde: You may lead a horse to water, but you cannot make him drink? (Je kunt een paard wel naar het water leiden, maar je kunt hem niet dwingen om het te drinken?)

Als je de uitleg en de waarheid niet wilt accepteren, dan is het je goed recht. Ik heb Monty een hele tijd erg hoog in mijn vaandel gehad, tot ik er achter kwam dat hij een grote leugenaar is, en over de rug van dode mensen, waaronder zijn vader, carriere heeft gemaakt. Op dat moment is die man toch van een flink voetstuk afgevallen.

Je haalde het boek van MR aan, dat je gelezen hebt. En dat heb ik ook gelezen. Met veel vermaak en bewondering, tot ik het boek "Horse Whispers and lies" van zijn tante en zijn nichtje in handen kreeg, waar toch heel veel tegenstrijdige informatie in stond. En als iemand zijn vader onterecht als moordenaar bestempeld, verdient hij mijn respect niet!

Als jij als een blinde kip achter hem aan wilt blijven hollen moet je dat helemaal zelf weten. Ik ga er altijd van uit dat mensen op bokt komen om te leren, en niet alleen om te pochen wat ze kunnen, of leuke verhaaltjes te vertellen. Misschien heb ik me in je vergist?

Je kunt alleen maar iets leren als je er zelf open voor staat. Je paard probeert je ook iets te vertellen. Als je paard je iets wil zeggen, en je er niet open voor staat, zul je nooit tot een hoger niveau kunnen doorgroeien, en je paard tot aan het einde van zijn dagen als een rotpaard bestempelen, de fout bij hem zoeken i.p.v te zeggen: wat kan IK anders doen?

Als ik ergens een afschruwelijke hekel aan heb dan is het mensen die hun paard de schuld geven van hun eigen tekortkomingen.

annemariev schreef:

Lezende over alle opmerkingen over paarden in de natuur, kun je begrijpen dat een paard nooit naar je toe komt uit angst of onderdrukking. Dit zou betekeken dat het paard in het wild naar de tijger toe zou lopen om zich op te laten eten. Kleine kans dat dat gebeurt.