_San87_ schreef:Mkango schreef:-Knip-
Agossie, wat een puppy

. Gelukkig voor jou maakt ze de verwachtingen vanuit haar afstamming niet waar

.
If it's meant to be, it's meant to be. 
germie schreef:Slijtage is ook deels geluk hebben natuurlijk.
Maar veel van jonge paarden vragen is natuurlijk niet echt bevorderlijk. De uitval is verhoudingsgewijs natuurlijk in de rensport wel vrij groot. In de 'normale' sport komt de uitval later, deels ook door verkeerd rijden en trainen, wat je waarschijnlijk minder hebt in de rensport. En als je een laatbloeier hebt in de rensport, dan is de waarschijnlijk al versleten voordat die de kans gekregen heeft. Dat is natuurlijk ook weer zo.
Wordt er voor de fokkerij niet geselecteerd? Dus uit de sport gehaald=altijd geschikt voor fokkerij? Of alleen bij hengsten?
Over veel vragen ken ik ook een fokker, die bracht zijn merries naar een ruiter voor het sportpredikaat. Daarna konden ze de fokkerij in. Dat de merries af en toe wat blijvende blessures overhielden aan de sportperiode vond hij niet belangrijk. Dat sportpredikaat was waar het om ging.
Je doet een hoop aannames die niet per se hout snijden. Ten eerste is de vraag: wat is uitval? Is dat uit de sport teruggetrokken worden vanwege een tijdelijke blessure, is dat uit de sport teruggetrokken worden vanwege een blijvende blessure of is dat ieder paard dat uit de sport teruggetrokken wordt? En ook: wat is de aard van de blessure en hoe is hij ontstaan?
Verreweg het overgrote merendeel van de renpaarden gaat de sport uit omdat ze gewoon niet goed genoeg (meer) zijn of het niet leuk meer vinden. Had ik gewild, dan had ik Auroch prima ergens in training kunnen zetten en had ze nog een paar jaar racing in zich gehad, maar de vraag is of je dat moet willen, ook met het oog op je eigen portemonnee. Slechts een klein aandeel heeft echt een 'career-ending injury' en bij bijvoorbeeld een Blackbeard is ook nog eens de vraag of dat echt een blessure was, of dat hij gewoon zo'n ellendige draak was om te trainen dat O'Brien hem liever kwijt dan rijk was op stal (No Nay Nevers zijn niet de makkelijkste paarden). En waar een 'uitgevallen' dressuur- of springpaard vaak ook écht afgeschreven is, kunnen de meeste gepensioneerde volbloeden nog gewoon een tweede leven als rijpaard tegemoet.
Ten tweede: een béétje trainer of eigenaar geeft ook hun laatbloeiers gewoon de tijd. Die paarden staan vaak wel in training, maar krijgen ook veel (meer) rust tussendoor en starten pas later of veel minder dan de meer precocious paarden. Paarden van eigenaren die ze die tijd niet willen geven, worden eerder verkocht dan dat ze ze volle bak laten racen. Er zit namelijk 0 voordeel aan je paard kapot racen voordat hij er überhaupt klaar voor is. Er zijn trainers die bekendstaan als trainers van tweejarigen en die trekken ook de eigenaren aan die op zoek zijn naar die vroege starters, maar er zijn er ook zat die bereid zijn veel meer de tijd te nemen. Zeker de kleinere trainers hebben nooit zoveel haast, want of jij nou 1 paard op 200 paarden verliest of 1 paard op 20 paarden, maakt best wel een verschil.
Er is geen selectie voor de fokkerij, nee. Of althans, hengstenhouders mogen uiteraard kiezen welke merries ze inboeken voor hun hengsten, maar vanuit het stamboek is er geen selectie. In principe vertellen de prestaties van de paarden je al voor een groot deel wat je wilt weten, en vaak is er ook wel bekend welke paarden sound zijn en welke beenproblemen hebben. Je ziet ook een beetje een tweedeling in fokkers voor de vlakkebaan: grofweg bestaat die tweedeling tussen de owner-breeders die het niet erg vinden om wat latere paarden te fokken en wat verschillende dingen te proberen, en de fokkers die vooral fokken voor de verkoop en dus vooral de meer commerciële hengsten gebruiken en op zoek zijn naar die vroege tweejarigen. (Wat uiteraard niet betekent dat een owner-breeder nooit een commerciële hengst zal gebruiken of dat iemand die fokt voor de verkoop niet ook kijkt naar durability.)
Wat er geschikt is voor de fokkerij en wat niet, dat is aan de fokkers en eigenaren zelf om te bepalen. Sommige stoeterijen hebben alleen brandhout staan, andere zijn heel zorgvuldig in welke merries ze aanhouden en welke hengsten ze gebruiken, maar als ik een 50-rated merrie wil laten dekken door een 80-rated hengst (hoewel je die niet veel zult zien
), is er niemand die me daarin tegenhoudt. Had Auroch niet de stamboom gehad die ze heeft, had ik er niet over gepeinsd om er een volbloed uit te fokken, maar aangezien ze een goede vader heeft en niet bepaald uit een onverdienstelijke familie komt, wil ik de gok wel wagen.