pol013 schreef:Irmaz: maar jij gaat uit van extravert.
Maar je hebt ze ook introvert. Die in eerste instantie alles opkroppen. En dan 'normaal' lijken. En dan pas over de rand heen gaan en 'gek' worden.
Dat zijn de paarden die het grootste risico lopen om verkeerd begrepen te worden. De types die overal meteen een weerwoord komen minder snel helemaal knel te zitten. Maar dat zijn ook niet de types die zo ver komen (bij normale paardvriendelijke mensen) dat ze zo ver over de rand gaan dat ze er bij neer ploffen.
Maar misschien is het interessant om te horen hoe ts haar merrie ziet?
Al is dat introvert en extravert ook weer niet echt zwart wit. Ik heb er iig één die heel snel daarin schakelt. En datzelfde geldt daarmee parallel lopend ook voor de 'intelligentie'. Die kan net zo vlug helemaal van 0 naar 100 en weer terug gaan..
Ik denk dat ik de termen wat losjes heb gebruikt. Voor mij is extrovert gelijk aan een grote reactie. Maar je hebt wel gelijk dat paarden die grote reacties laten zien vaak heel slecht de kleine reacties laten zien en dan eigenlijk introvert overkomen. Vaak ook worden deze paarden juist hard aangepakt omdat alleen de grote reacties gezien worden, waardoor de balans tussen klein en groot uiten nog meer verstoord raakt en je echt onvoorspelbaar gedrag krijgt. De kunst is m.i. het paard te leren die kleine reacties wat meer te uiten waardoor de grote achterwege kunnen blijven.
Dan zou ik graag op je schouder zitten als een vliegje als je de ring met haar ingaat. Ik verheug me er nu al op.
en ze kan het beter leeggooien. Dus er is wel echt een knop die omgaat in die dingen. 
ik heb weleens zitten denken om idd gewoon een stuk te filmen met een go pro of zo. Maar eigenlijk is het weinig spectaculair. Het is echt gewoon paard voeren, paard naar buiten, stal mesten, grapjes maken met paard, paard naar binnen, wederom voeren, 's avonds nog afvoeren, nog even wat dingetjes oefenen, kusjes, even spelen, en slapen. Als we wat meer naar het rijden toe gaan werken, komt daar verandering in uiteraard. 