Moderators: C_arola, Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, Neonlight, Sica, NadjaNadja
Gimme_Joy schreef:Dankje! We hebben wel wat stappen hiervoor gehad. Longeren met singel, daarna met dubbele lijnen en singel, longeren met zadel, daarna dubbele lijnen erbij, eerder al bit geïntroduceerd, gelongeerd met hoofdstel en lijn aan het halster, longeren met lijn aan het bit, dubbele lijnen aan het bit, vervolgens "hupsen" aan het zadel, hangen, dameszit en opstappen afgelopen zaterdag. Stappen en draven en er weer af. Gister dus alle drie de gangen en morgen ook met teugels aan het bit. Met dit alles zijn we eind februari begonnen en dan telkens 2 of 3 keer per week. Maar ook weleens 10 dagen niet omdat de roundpen toen een zwembad was.
Al aan het begin afgesproken vooral goed te kijken naar wat Joy aangeeft. Dus als ze het moeilijk vindt, vermoeid raakt, of onzeker wordt stoppen en een stapje terug. Tot nu toe is dat nog niet gebeurd. Maar daarom willen we wel iedere keer een stap zetten. Niet te lang blijven hangen. Tot stuur, gas en rem erop zit en dan mag ze lekker een hele zomer het land op en bergen we het zadel weer even op
Gimme_Joy schreef:[ Video ]
Ik vertrouw Naomi 100%. Zij staat op de gronr en loodst me erdoorheen. Zij houdt het touw vast en verteld me precies wat ik moet doen. Zij heeft het al vaker gedaan en op deze manier beleer ik Joy zelf, maar wel op de juiste manier.
Sizzle schreef:G_J
Nee, gewoon in het algemeen.
Je hoort het gewoon vaak. Dan heeft iemand een makke kruising en verteld dan overal dat het komt omdat profs gewoon te veel haast hebben en hij/zij lekker de tijd genomen had.
Ken zo ook iemand met een dodelijk flegmatieke pony die na 4 jaar nog niet gegaloppeerd had en zo trots was dat hij zo braaf was. Hij was totaal niet braaf, wel aartslui maar op geen enkele manier braaf. Eerder vreselijk verwend.
Ineke2 schreef:Veel mensen hebben zelf overschatting. Dan krijg je de verhalen zoals dat profs het te snel of niet goed doen.
Goed of fout... is niet zo zwart wit
_Lorette_ schreef:Ik ben van mening dat het veel uitmaakt of een methode bij jou als ruiter past. Voel je je comfortabel bij een bepaalde methode, dan ben je in staat om het paard vertrouwen te geven en bepaald gedrag aan te leren. Moet je iets doen waar je je niet goed bij voelt, dan kan het wel de beste methode van de wereld zijn, maar ik vraag me af of het dan ooit goed gaat lukken. Binnen een bepaalde manier van zadelmak maken heb je natuurlijk variaties en aanpassingen om het aan te laten sluiten bij het paard, maar vaak blijft de basis hetzelfde. Als ik een keer moet helpen bij het zadelmak maken, dan moedig ik altijd aan dat de ruiter doet waar hij/zij zich goed bij voelt. Maar is dat bijv. opstappen in een stal, dan ben ik niet de aangewezen persoon om te assisteren, want dan krijg ik vanaf de grond al de zenuwen en dat helpt niet. Dat staat dan los van mijn mening over het opstappen in de stal. Want als je als ruiter heel fijn werkt in een stal, dan heb ik liever dat je dat doet dan met angst of gedoe in een bak opstappen. Ik wil er zelf alleen niet bij zijn.
Sizzle schreef:Ik vind dat er vaak wel erg veel nadruk is op: ik heb super voorbereid dus was ie super braaf.
Zo werkt dat gewoon niet altijd.
Als je paard gewoon van het type is dat eerst 4x ‚waarom?‘ vraagt of gewoon erg introvert, achterdochtig of extreem ijverig is dan kost het gewoon meer moeite.
Ik heb met 1 paard binnen 3 weken alles voor elkaar gehad inclusief in mijn eentje het bos is terwijl een andere na al 100x onder en over zijltjes, pionnen, paraplu‘s, 3x per week mee als hand paard, nog wandelen, spannende dingen opzoeken, wapperende vlaggen aanraken etc etc etc gewoon nooit een simpel paard geworden is. Wel een goed paard maar onberekenbaar met veel vechtlust.
Gimme_Joy schreef:Want draai het eens om: de manier van ons werkt prima voor ons, waarom dan meteen roepen dat wij "cruciale fouten" maken? Zo kan je het ook zien