Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
. Ik heb er afgelopen week erg veel moeite mee gehad en ben nu nog steeds de afweging aan het maken tussen slacht en inslapen. Het liefst op een moment dat ze zelf weer aangeeft pijn te hebben. Want nu is zo zo vrolijk in de wei, dat voelt niet goed. Ze staat lekker op rust en ik stretch haar rug soms. Ik heb de dierenarts nog gebeld maar zij had niet het idee dat het paard op dit moment aan het lijden was, dus gelukkig kan ik nog rustig nadenken. Ik wil zeker weten dat ik overal goed over nagedacht heb.
Maak leuke foto's met haar nu het nog geen échte afscheidsshoot is.... Nu je nog in die tusseneriode zit... De foto's van mijn witte die ik heb van de week voor zijn dood waren geen geweldig mooie maar zijn me nog steeds erg dierbaar... Omdat we daar nog samen stonden zonder dat idé van afscheid. Ik wist ook dat het er vroeg of laat wel aan zou komen maar op dat moment was het nog niet zeker wanneer en was het gewoon mijn witte en ik... Geen donker randje. Gewoon genieten zolang het duurde. 
Sheran schreef:Weet ik, maar dat wil ik mijn stalgenoten en de eigenaar niet aandoen... Rendac komt toch vrijwel nooit gelijk, en de weide en stal zijn lastig bereikbaar. Die optie had idd mijn voorkeur
. 
Sheran schreef:Bedankt Jolien en Maaike
Loverosie: ik twijfel wat voor de combinatie van mij en mn paard het beste is. Slachten (dan wel in Nijkerk) is heel snel en naar mijn mening ook paardvriendelijk, maar het is een enorm lange trailerrit (is ze niet zo gek op) en ik vrees dat ik de beelden niet meer van mijn netvlies krijg. En ja, ik wil er wel bij zijn.
Dan inslapen: het gaan liggen/de verdoving lijkt me eng voor een prooidier, en ik kom er niet goed achter of ze alleen suffig worden gemaakt of ook echt onder narcose en diep in slaap worden gebracht. Dit is een korte rit met de trailer.
En Ayasha, dat ga ik zeker doen