lizy29 schreef:Het klopt dat de kosten flink kunnen oplopen. MAAR daar ben je zelf natuurlijk wel bij. Je maakt zelf de keuze tot hoever je een paard behandelt of je besluit hem te laten gaan.
Klopt, maar als ik bijvoorbeeld naar mijn eigen oudje kijk dan heb ik van einde zomer tot maart echt torenhoge dierenartskosten gehad, terwijl ze daarvoor maar zelden ziek was. Als ze haar been zou breken is het een makkelijke keuze, maar wat als het niet zo zwart-wit is?
Mijn paard heeft vlak achter elkaar meerdere "kleine" mankementen gehad; lichte koliek door een virus, een einschuss been, weer koliek, een hoefkneuzig, nog een keer koliek, een fikse trap gekregen in de wei, lichte hoefbevangenheid, een verslikking, en als laatste een hardnekkige hoefzweer. Waar trek je de lijn? Als je me van tevoren had verteld dat ze zoveel pech zou hebben had ik het misschien niet gedaan, maar dat weet je niet. En nu *knock on wood* gaat ze weer als een speer dus ik heb nergens spijt van.
Neem bijvoorbeeld koliek; ze laat haar eten staan, kijkt wat naar haar buik en gaat soms liggen, verder merk je niks aan haar. Maar afwachten kan niet. Na een spuitje voelt ze zich overigens weer prima, maar met zo'n oudje neem je geen risico dus dat betekent dat de DA weer langs mag komen om op te voelen, etc. En natuurlijk doet ze dit soort dingen bij voorkeur tijdens het weekend zodat je naast de behandelingskosten nog een extra $300 per keer mag dokken.
Ze heeft in vorige jaren misschien 1x lichte koliek gehad en deze keren was er altijd wel reden toe; de eerste keer kwam door een virus, de tweede keer door de antibiotica voor haar einschuss been en de laatste keer door een forse weersverandering waar meerdere (jonge) paarden ook ziek van werden. De kosten lopen rap op, maar je weet dat ze altijd snel weer opknapt dus wat doe je? Door behandelen of inslapen?
De hoefbevangenheid was voor mij het ergste twijfelgeval omdat ze erg veel pijn had, maar na 1 week behandelen liep ze tot grote verbazing van mij en de DA weer als een kieviet. Dat is het wel waard toch? Een paar weken daarna liep ze ineens weer stokkreupel door een hoefzweer. Een opluchting, maar wel eentje die 2 maanden in beslag zou nemen met wekelijks controle en verder uitsnijden door de DA en de smid.
Volgens de DA allemaal stomme pech, al is ze door haar Cushings natuurlijk vatbaarder voor bepaalde dingen zoals HB en daarom heeft ze een aangepast dieet en medicatie nodig. Je hebt dan niet alleen hogere DA kosten, maar ook je basis kosten schieten flink omhoog.
Smid: $125 elke 5 weken
Medicijnen: $150 per maand
Supplementen: $135 per maand
Voer: $55 per maand (en dat is alleen forage, de rest zit bij mijn stalling inbegrepen).
Als je daar de stallingskosten bij optelt dan zit je al bijna aan $1000 per maand zonder DA kosten, suikervrije snoepjes, halsters, etc, etc. Tel daar een paar DA rekeningen van meer dan $1000 bij op en je jaarlijkse kosten lopen flink op.
Als je een goede baan hebt en een mooi spaarpotje dan is het prachtig om een ouder paard een forever home to bieden, maar doe het alsjeblieft alleen als je het die zekerheid kan bieden.
love_animals schreef:paard word trouwens weggedaan met een adoptie contract dus als er iets ernstig met het paard aan de hand is hoef ik niet alleen voor de kosten te staan
Mijn paard heeft afgelopen jaar niks "ernstigs" gehad, maar ze heeft me toch bijna $20000 gekost ... wie gaat je daarbij helpen?