Dilan93 schreef:Serenity, is toch niet erg dat je niet veel ohz bezig bent? Ieder paard en mens zijn eigen tempo
Dat zeker weten, maar ik vond het prettig om het even te reflecteren bij wat mensen die ik al wat langer volg en waarvan ik hun stijl van werken met paarden erg kan waarderen. Schept voor mij weer wat inzichten ook t.o.v. mijn eigen gedachten en gevoelens, ipv dat ik het de hele tijd maar loop in te vullen.

Dilan93 schreef:Ik ben gisteren weer met Mattvey bezig geweest, voor zover dat gaat met een stel gekneusde ribben.![]()
Hij is zo enorm schichtig, dat ik soms wel eens twijfel of het ooit een rijpaard gaat worden
Kan bvb een dekje best op zn rug slingeren. Niet hardhandig, maar ook niet alsof ik een veertje op zijn rug lag. Pony heeft volgens mij geleerd dat iedere grotere beweging eng of indrukwekkend moet zijn.
Als ik bvb het touw op de grond gooi naast me, staat ie meteen met grote ogen te snuiven. Maak ik een armbeweging, schiet ie soms meteen vooruit. Til je je borstel te snel op, schiet ie achteruit.
Vandaar dat ik hem wel eens projectje noem. Gaat nog een heeeele hoop geduld en oefening kosten om hem wat stabieler te krijgen.
Al snap ik hem ook wel hoor. Hij is als 4-jarige bij zijn fokker weg gegaan. Hij is nu net 7 en wij zijn de 5e eigenaren al.![]()
Maar heb mijn vriend al gemeld dat hij sowieso niet weg gaat. We hebben hem gekocht om een blijvend thuis te geven.
Klinkt alsof je een paardje in handen hebt dat juist door zn sensitiviteit een heel fijn maatje kan worden en waarmee je op termijn met de kleinste signalen kunt communiceren. Maar nu vergt dat ook veel geduld en begrip van de mens uit dat ze dus eerst al die handelingen nog een betekenis moet gaan geven.
Ik weet niet wat je onder "rijpaard" vind vallen, maar denk dat als je met dezelfde toewijding aan het werken blijft die je nu al toont, het echt wel eens juist een super fijn rijpaardje kan worden voor jou.
