Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
goldenarrow schreef:Ik ben wel jaloers op de mensen die al lekker rijden hoorIk wil ook!

Serenity350 schreef:goldenarrow schreef:Ik ben wel jaloers op de mensen die al lekker rijden hoorIk wil ook!
Tjah, ik zou hier toch graag op inhaken om even "met de billen bloot" te gaan en iets te delen waar ik vorig jaar en dit jaar toch steeds meer tegenaan loop en me eigenlijk afvraag of ik nu "gek" ben of dat er meer zijn die dat herkennen.
Ik merk dat ik eigenlijk helemaal niet zoveel passie/plezier beleef op het "rijden" stuk. Dit moet ik denk ik eventjes toelichten. Het is niet dat ik mn enthousiasme over werken met paarden ansich "verloren" ben. Het is eigenlijk vooral dat ik merk dat ik in het werken aan de hand heel veel plezier en genoegdoening haal, en dat ik vorig jaar het "zadel" gedeelte vooral op ben gaan pakken "omdat dat hoort".
Ik krijg ook vaak uit mijn omgeving de vraag; en rijd je er al op? En ik merk dat ik steeds opstandiger wordt in mijn gevoel erover. Meneer kent inmiddels het zadel en de ruiter op de rug, ik heb het alleen niet verder doorgezet omdat ik merk dat ik het vooral deed omdat het "moest" en niet omdat ik het wilde. Daar tegenover staat dat we ons vooral druk bezig zijn gaan houden met werken aan de hand, zowel in vrijheid, als aan de longe, als de leadrope, als de lange teugel. Daar heb ik ontzettend veel lol in, en paardje tot dusver ook.
Sinds een maand ben ik eigenlijk pas echt het gevoel gaan herkennen, daarvoor dacht ik dat het voortkwam uit wellicht vermoeidheid of het gegeven dat er prive veel problemen speelden. Maar dat is inmiddels al een flinke periode achter ons en nu merk ik dat het gevoel t.o.v. rijden eigenlijk niet veranderd. Wel blijft het gevoel dat ik het idee krijg dat het van de buitenwereld bezien je niet "volwaardig" bezig bent als je er niet op gaat zitten. (Die gedachte kan ik rationeel prima ontkrachten, maar het ratio stuurt het gevoel nu eenmaal niet zo makkelijk aan.)
In een gesprek met de buurman werd geopperd dat het misschien voor ons juist wel heel interessant is om het mennen te gaan verkennen, een discipline waar ik nul ervaring mee heb maar wel steeds meer met interesse naar kijk.
Zijn er meer mensen die dit herkennen? Of dit in een periode hebben meegemaakt?
Ik heb het afgelopen half jaar echt fors minder (lees: 90%) minder gereden dan voorheen. Dat had vooral te maken met mezelf, ik ben in december volledig ingestort. Dat was natuurlijk niet van de ene op de andere dag zo, ik heb het alleen maandenlang niet gezien/willen zien. Ik was het plezier in de paarden voor het grootste gedeelte kwijt, rijden leverde heel veel spanning en angst op en ik voelde me alleen op de grond echt zeker.
Het is zó fijn om ook in de paarden die grauwe sluier kwijt te raken. De afgelopen periode heb ik mijn volwassen merrie dus vooral op de grond getraind. Veel longeren, vrijspringen, dat soort dingen. De vriendin die haar ook 2x per week rijdt heeft in deze periode wel ook met haar gereden.
Succes met je paardje! Wat is je doel ermee? Houden of voor de verkoop, omdat je het over een projectje hebt..

Een hoop AB verder is hij er wel weer bovenop gekomen hoor, maar het was wel heftig. Hopelijk voelt Gimli zich gauw weer goed!
Heerlijk hoor zo lekker naar buiten kunnen samen 
Ze is echt een blije GVR
En heel onbevangen idd, haar moeke Miep draaide zich een uurtje later op de achterbenen om onder het zadel bij diezelfde alpaca's
Lekker lange rechte stukken is altijd goed 
Wat dat betreft is het vooral belangrijk om te passen op de stal waar je staat
En anders vooral om schijt te hebben aan iedereen en je eigen ding te doen. Jouw paard, jouw invulling van je hobby toch?

Sfeer is onderling ook prima.
Rij met hem het liefste buiten
Maar wel heel braaf. 

Op stal zelf eigenlijk nooit opmerkingen ofzo gehad, mensen vinden juist vaak dat ik leuk bezig ben met Koda 
Lekker het bos in en springen enzo

s1993 schreef:Ik heb eigenlijk voornamelijk van niet-paardenmensen veel onbegrip gemerkt tijdens het wandelen. Hoe vaak ik wel niet in het bos of langs de weg de opmerking kreeg 'moet je er niet op gaan zitten'? Daarentegen als ik uitlegde dat hij daar nog te jong voor was hadden mensen daar wel begrip voorOp stal zelf eigenlijk nooit opmerkingen ofzo gehad, mensen vinden juist vaak dat ik leuk bezig ben met Koda
Verder vind ik zelf rijden wel heel leuk, dus dat is zeker lange-termijn wel een doel voor meLekker het bos in en springen enzo
![]()
Vandaag eens een keer zeiltje erbij gepakt:
Eerst mocht hij over het zeiltje, maar hij vond het handiger het zeiltje aan de kant te leggen:
[ Video ]
Dus toen moest het zeiltje maar op hem:
[ [url=m/rJw5Nq.jpg]Afbeelding[/url] ]
En het zeiltje achtervolgen:
[ [url=m/2AdxOB.jpg]Afbeelding[/url] ]
Niet-paardenmensen
Granoek schreef:Hier komen ook wel eens oudere mensen langs die dan blijkbaar vroeger met trekpaarden op het land gewerkt hebben en die kunnen toch echt niet begrijpen dat je op die knollen kunt rijden want daar zijn ze toch niet voor gemaakt?
Die is grappig!
xXutopiaXx schreef:fransje23 schreef:Of de opmerking: dat is een grote hond!
Jaaa!! Zo niet grappig...
Vreselijk idd!

Pinda wil ook een veulen als ze later groot is

Heerlijk als je er zo bij kunt kruipen 
Dije schrikt al van grassprietjes die uit m'n hand vallen, als ik hem een handje geplukt gras probeer te geven....

Blijf het een fantastische naam vinden haha
Of "Dat is wel een heel grote hond".



