Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-03-18 21:26

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst door de TopicStarter : 07-03-18 21:26

Als Callas maar een klein beetje op Hercule mag gaan lijken Pien, dan ben ik al hartstikke tevreden, hercule is een schat.

Hoi Sintara welkom in het topic van Callas. Ik ben blij dat ik met mijn verhaal anderen herkenning kan bieden! Dat alle ellende toch ergens toe dient...

**Geplaatst**: 07-03-18 22:16

Geplaatst: 07-03-18 22:16

Monique1963 schreef:
Als Callas maar een klein beetje op Hercule mag gaan lijken Pien, dan ben ik al hartstikke tevreden, hercule is een schat.

Hoi Sintara welkom in het topic van Callas. Ik ben blij dat ik met mijn verhaal anderen herkenning kan bieden! Dat alle ellende toch ergens toe dient...

Ach, ellende.. Alles wat je samen meemaakt is onderdeel van je band samen. Juist doordat je leuke en minder leuke dingen samen overwint maakt de band echt. Ik voel me pas echt op mijn gemak met nieuwe vrienden als we een keer goed ruzie hebben gehad haha. Als we met elkaar kunnen dealen als we op ons ergst zijn, komt het verder wel goed.

Maar wat betreft het englevel, die opbouwende angst..
Ik heb er veel op gezocht en ook aan mensen gevraagd. Bijna iedereen zegt: een paard reageert alleen op het nu, het is niet het paard dat dat gevoel vasthoud maar jij. Toch ben ik er nooit bang bij en dit verzorgpaard is het eerste paard waar ik het bij mee maak.
Ook bij jou en Callas komt het op mij niet over dat jij er zo bang over blijft.

Ikzelf denk dat het een introvert trekje is. Paard heeft langer tijd nodig om het gebeurde te verwerken dan sommige anderen, maar voelt op de een of andere manier druk om verder te moeten? Zich er overheen te moeten zetten? Ik ben er nog niet helemaal over uit. En het kan zomaar dat het bij de één aan iets anders ligt dan bij de ander :Y)

.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-03-18 22:25

Geplaatst door de TopicStarter : 07-03-18 22:25

Sintara schreef:
Ikzelf denk dat het een introvert trekje is. Paard heeft langer tijd nodig om het gebeurde te verwerken dan sommige anderen, maar voelt op de een of andere manier druk om verder te moeten? Zich er overheen te moeten zetten? Ik ben er nog niet helemaal over uit. En het kan zomaar dat het bij de één aan iets anders ligt dan bij de ander .

Dat denk ik ook. Neu, ik ben eigenlijk nooit bang geweest voor haar of haar acties. Ik denk dat menigeen al voor een zoveelste keer op de grond had gelegen bij haar rare gedrag. Ik had de eerste val ook niet hoeven hebben, als ik had geweten wat ik nu weet. Niet dat het me nu nooit meer kan overkomen, zo arro ben ik nou ook weer niet, maar ik ben wel voorbereid. Dus ik denk niet dat het met mij te maken heeft. Ik betrap mezelf er juist te vaak op, te laat bij haar acties te zijn omdat ik te ontspannen zit. Of niet op zit te letten.

Ik merk echt bij Callas dat als er iets gebeurd is wat zij eng vindt, het volgende enge ding veel meer binnenkomt. Alsof ze meer op haar qui vive is. Meer zo van, "er gebeurde iets engs, dus moet ik op mijn hoede blijven want het kan zo maar weer gebeuren, help, zie je wel het gebeurt alweer."
En als het dan teveel dingen tegelijk of achter elkaar zijn dan kan ze het niet verwerken inderdaad.

Net als een paar weken geleden met die mevrouw met het hondje en de joggers in fluo kleding, dat kwam allemaal tegelijk en dat is dan teveel om te verwerken voor haar. Dan móét ze vluchten. Alle prikkels die erna komen, komen extra hard binnen volgens mij.

**Geplaatst**: 07-03-18 22:42

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 07-03-18 22:42

Ja precies. Eerste hond komt enthousiast op hem afgerend. Hij stopt, kijkt.. Hond loopt voorbij en het is wel goed. Kijken misschien nog een keertje over de schouder. Maar! Dan komen er nog twee honden. Naar welke moet je kijken dan? Er valt een tak van een boom! En in de verte, hoor ik daar geblaf?

Ja, dat is gewoon teveel, te snel achter elkaar.. Oh en gek genoeg, hekken werken hier als katalysator. Op zichzelf is er niks mis mee. Maar iets engs + we lopen langs een hek, tja dat is zeker 3x zo erg. Waarschijnlijk omdat hij dan die kant al niet kan op vluchten als dat zou moeten?

**Geplaatst**: 07-03-18 23:58

Geplaatst: 07-03-18 23:58

Heel herkenbaar, hoor. Paarden kunnen wel degelijk spanning opbouwen door opvolgende prikkels als ze "in het nu" niet de spanning goed kunnen afvloeien. Mijn huidige merrie is ook snel overprikkeld en als dat teveel wordt gaat ze springen en niet altijd met besef van waar ze mee bezig is. Daar ga ik dus ook echt niet alleen mee naar buiten.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-03-18 14:09

Geplaatst door de TopicStarter : 08-03-18 14:09

@Waratje, gelukkig springt Callas alleen opzij als ze schrikt of een paar passen naar voren, maar ze gaat niet lopen springen. Lijkt me inderdaad erg onrustig en niet veilig om daar alleen mee naar buiten te gaan.

@Sintara, ik denk inderdaad dat de hekken hem begrenzen voor zijn gevoel. Callas is ook wel bang van hekken geweest, maar dat kwam omdat er dingen tegenaan komen die geluid gaven, dus een tak waar zij op ging staan en dan tegen het prikkeldraad kwam. Dat was eng. Dat is nu wel voorbij.

Iemand vroeg nog of de nieuwe hoefschoenen bevielen, maar die gaan pas eind maart door de fabriek opgestuurd worden. Het is een nieuw product/principe.

En dan nu het verslag van de dag, over veel water. Toch jammer dat Callas Jezus niet is, dan had ze er overheen kunnen lopen.

Het is mooi weer hier, nog wel koud, maar geen regen, geen wind en wel zon, dus tijd voor een ritje. En dan is er ook altijd wel iets. Het begon met dat ik mijn telefoon in huis had laten liggen. Dus ik kom met Callas de stal uit en meestal kan ik haar gewoon wel even stilzetten op het erf, maar nu was mijn vriend de camper aan het wassen. Dat was gek. Hij staat op een ladder met een een stromende slang het dak te wassen waardoor er aan alle kanten water af stroomt. Ik wilde het maar niet gokken dat ze spoorslags terug naar de stal zou rennen, dus heeft hij haar even vastgehouden terwijl ik mijn foon zocht. Die neem ik altijd mee voor de veiligheid. Maar toen moesten we langs de camper. Dat is erg smal, maar ze deed het keurig en zadel en camper hebben het overleefd.

Ze had er zin in en de weg af richting het dal was ze weer aan het kopzwaaien, dus ik heb haar een heel stuk laten draven. Maar dan gaat ze wel zo knoerthard! Ze loopt zichzelf echt voorbij. Op bit was ze niet zo makkelijk terug te nemen, maar op ho uiteraard wel. Oeps sliding stop...

Stappend het bos in gegaan en daar hadden we een oehguttogut-paar-meter-weg-ren-schrik van het geluid van een auto in de verte achter ons die over een ijzeren rooster kletterde. Maar dat was de enige schrik die we gehad hebben. Ze heeft ook niet gepulled vandaag, ook prettig.

Dan komt er een soort lange kuil. Althans het bospad duikt omlaag, dan gaat het een meter of 100 plat en dan weer omhoog naar hetzelfde niveau terug. Dat is altijd leuk om te galopperen, en omhoog galopperen is makkelijker dan stappen. Maar er was nu een water stroompje ontstaan vlak voor waar je weer omhoog gaat. Sprong ze keurig in galop overheen! Leuk!

Omdat ze zo lief was, besloot ik een bosroute te nemen die ik al een hele tijd niet meer genomen heb. Het is maar een kwartiertje extra op een ritje van 3 kwartier. Dat vond ze gek. We slaan daar altijd linksaf en nu rechtsaf? Dan gaat dat koppie gelijk omhoog en scant ze alles op gevaar. We hadden wat uitdagingen omdat een beek langs dat pad zich een aantal keer verlegd heeft en dus moesten we om wat bomen slingeren en dan luistert ze keurig en ze denkt ook mee volgens mij want soms lijkt het alsof ze mijn gedachten leest en al doet wat ik nog aan het overwegen ben. Of misschien gaat het wel tegelijk.

Dan kom je bij een grote ruïne en daar was ik denk ik ook al een jaar niet meer geweest. Dan moet je eerst door een beekje. Dus het beekritueel, proeven, graven, nou vooruit dan maar en sokken uitschudden. Daarna gaat het pad redelijk stijl omhoog met rotsen.
Zoef! Ik doe het wel in galop vrouwtje.
Nee, stappen, Callas.
Hindernissen moet je snel nemen vrouwtje, dan ben je er ook snel vanaf.
Dat kan niet met rotsen, Callas, daar moet je juist goed kijken en stappen.
Maar omhoog is stappen zo zwaa-aar, kun je beter rennen, vrouwtje!
Nee, Callas.
Ik zwaai met mijn hoofd, hoor!
Doe maar Callas, je hebt heel mooie zwaaimanen.

Dan krijg je een lang smal paadje dat heel langzaam afdaalt waar we fijn gedraafd hebben. En dan komt de grote bosweg terug naar huis. Eh, grote bosweg waar ben je? Das pech bosweg weg. Wel een heel brede beek! Er is een coupe geweest! De beek heeft de weg overgenomen! Wat nu pipo? Er loopt nog een andere weg parallel aan die beek, maar dan moet ik wel die beek oversteken. En op deze beek kwam een andere beek uit die ik ook nog nooit gezien heb. Zeg maar een T-splitsing van beken en ik stond op het horizontale stuk van de T. Met het beekritueel zijn we erin gegaan. Ging best, halverwege haar pijp. Maar waar die andere beek in deze grote beek kwam was een flinke kuil ontstaan. Tja, daar moesten we toch doorheen. Heftig! Kwam tot halverwege haar bovenbeen! Bijna mijn schoenen nat! Wauw dat vond ik toch wel superstoer van ons, maar ze wist niet hoe gauw ze de kant op moest aan de overkant, hahahaha, held op sokken. En die sokken moesten ook weer uitgestampt worden.

Goed toen waren we dus die grote beek overgestoken, maar nu moesten we die kleine nog nemen. Dat was meer een kanaaltje van een meter breed, maar wel met heel steile kanten. Alweer de vraag hoe gaan we dit nemen? Callas vond dat we op het ondiepe gedeelte over moesten, maar daar lag heel veel puin van dakpannen in het water kennelijk in een poging het kanaalbeekje te dempen, maar dat was allemaal weggespoeld. Vond ik dus geen goed plan dat scherpe spul. Ze heeft voor wel hoefschoenen maar achter niet.
Dus ik zocht een veiligere plek, maar wel steil omlaag. Nou, dat is me dus niet gelukt. Ik kreeg haar er daar niet doorheen. Niet met geduld en ieder ministapje belonen, niet met strenge stem en zelfs niet met een tik van mijn teugels. Daar was ze enorm beledigd over en begon ietsje te steigeren en te bokken bij mijn aandringen! Daar was madam niet van gediend. Eigenlijk had ik wel door moeten gaan, want als ik zeg dat het goed is, moet ze het gewoon doen natuurlijk, maar ik heb ervoor gekozen haar om te draaien en dan maar voorzichtig over die dakpannen door het water te gaan.

Dat hebben we goed gedaan en toen ben ik even afgestapt want ik zag dat een van mijn hoefschoenen zijn clip los was gegaan. Gelijk een gaatje nagesingeld, doe ik eigenlijk nooit, maar ja opstappen met een zadel onder aan haar buik is ook zo raar ;-)

En vervolgens zijn we naar huis gestapt. Nog 1x door een doorwaadbare plek, maar dat was een eitje. Dat is een doorwaadbare plek voor auto's en dus een betonnen bak met veel water erdoorheen. Daar had ze geen problemen mee.

Thuis moesten we weer langs de camper, zadel en camper maken het goed en toen kreeg ik toch mijn zadel niet meer los! Komt dus omdat ik onderweg een gaatje had nagesingeld. Zo strak zit ie dus anders nooit. Mèn wat een geklooi om het los te krijgen. Afijn, nu loopt ze lekker in het land met de shetjes in de zon. Ik heb me kostelijk vermaakt!

**Geplaatst**: 08-03-18 20:36

Geplaatst: 08-03-18 20:36

wow heerlijk ritje lijkt me wel

hier heeft de kou plaats gemaakt voor de regen helaas

**Geplaatst**: 09-03-18 09:45

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 09-03-18 09:45

Hihi ik heb weer gelachen om jou schrijfwijze.
Heerlijk ritje is het geweest.
En Callas is braaf geweest!
Toch groeien jullie steeds meer naar elkaar toe. +:)+

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-03-18 14:51

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst door de TopicStarter : 11-03-18 14:51

@Fotsy en Joey, ja dat was een fijne rit vol uitdagingen.

De lente is hier begonnen en dat betekent dat in het weekend (behalve de middagpauzes) het bos weer vol met motorcrossers zit.

Gisteren, zaterdag, heb ik daarom op het veldje voor het eerst weer eens getraind sinds 100 jaar of zo. Het veldje is nu netjes droog en op het stuk van zeg 15 bij 8m kan ik wel wat stap- en drafoefeningetjes doen. Ik ben gisteren na een paar keer niet meer in "dé hoek" gekomen, want iedere keer als ik daar door die hoek ging had ze weer vluchtneigingen en dat werkt voor geen meter. Had toch wel gedacht dat die hoek nu na een hele winter daar niet geweest te zijn niet meer eng was, maar helaas. En de uitgang was dit keer ook wel erg interessant. Je kent het wel. Vlot die richting op stappen, maar de andere kant op niet zo voorwaarts zijn.

Afijn gisteren heb ik dan 20min stapoefeningen gedaan. Sturen, achterwaarts, wending om voor en achterhand, beetje nageven, netjes stoppen, wat jambettes en blok. Dat ging best netjes. Zijwaarts langs een hek kan ze ook goed, maar zijwaarts voorwaarts of hoe heet dat, dat ging niet zo goed.

Toen we dan eindelijk eindelijk eindelijk wel de uitgang namen, was ze heel erg overhaast om naar de stallen te komen. Zo gehaast dat ze toen ik afstapte mij niet volgde. Daar heb ik even de puntjes op de i moeten zetten en o ja, toen had ik even laten zien dat zij mij moet volgen en toen deed ze dat ook weer.

Omdat ik niet weet of het nu de stal is die zo aanlokkelijk is of de kudde, bedacht ik vandaag een ander plan. Normaal zet ik de shetjes in hun box als ik ga rijden. Vandaag heb ik de shetjes in het land gezet, daar nog even met Callas in het land gereden en toen mijn buitenritje gaan maken. Om half een vertrokken want de kans op motorcrossers is dan erg klein.

Callas was wel aarzelender dan anders want de kudde was nu wel lang zichtbaar en zij moest weg terwijl Shadow naar haar hinnikte. Toch vertrok ze netjes.
Ze schrok zich wel nog helemaal te pletter van mijn vriend die achterop kwam fietsen en toen hij ook nog een plattegrond aan mij overhandigde, schrok ze nog meer. Dus een issue om mee te gaan oefenen, iemand die witte dingen aanreikt als ik op haar zit. Eigenlijk is dat jammer, want dit is hetzelfde issue als ze 1,5 jaar geleden had, als ik iets van haar af op de grond gooide. Dus daar is ze niet overheen. Gaan we oefenen.

Ze wordt overigens wel een beetje hyper van mijn vriend, want hij fietst dan telkens een groot stuk vooruit...
(help waar is het baasje nu, hij laat mij in de steek, ik moet sneller stappen om hem nog te zien, ik moet eigenlijk draven...)
en dan komt hij weer terug. Van een ontspannen laag koppie is dan geen sprake. Misschien ook omdat ze haar eng-level wel al had gevuld met de initiële schrik van hem en dat papier.

Toen waren er 2 grote vuren en veel mensen die op dat terrein takken op die vuren aan het gooien waren en luid met elkaar praatten. Ook spannend. Ze wil dan eigenlijk heel lang staan kijken of het allemaal wel te vertrouwen is, en ze mag ook wel even stilstaan om te kijken, maar dan wil ik wel weer verder. Ze was nu inmiddels goed bezweet. En dat kan dan niet van lichamelijke inspanning zijn, want we waren daar denk ik een kwartier onderweg.

Wil ik een drafje gaan doen in de wegberm langs een groot weiland, staat Kabir daar! Die zag er patent uit, qua ribben en gewicht. Qua manen ziet hij er overigens niet uit, want zijn maantop en manen zitten helemaal vol met grote distelbollen en dat is 1 grote vervilte klont geworden. Dit is het land van die buurboer van 'John'. Dus hij heeft het toch aan die boer gevraagd en kennelijk was het ok.

Dus Kabir ziet Callas en komt natuurlijk naar de heining om te snuffen. Laten ruiken kan niet, het is een overgroeide heining waar prikkeldraad in loopt, maar Kabir kon wel een heel eind met ons meelopen. Iedere keer ging hij bij de heining staan met zijn witte snoet over de begroeiing om ons helemaal na te kijken en als ik een meter of 20 verder was kwam hij weer met zijn koppie hoog en oortjes naar voren dravend naar ons toe om daar weer te kijken. Callas was natuurlijk reuzenieuwsgierig, ook koppie erop en oortjes naar voren gepunt, maar ze liep wel netjes door.

Wel vond ik haar vandaag veel 'struikelen' van achteren. Ik weet niet hoe ik dat moet uitleggen. Het voelt alsof ze door haar achterbeen zakt, of zo. Ik denk dat ze op iets stapt dat zeer doet aan haar zool en dat ze zich dan verstapt of zo. Maar het gebeurt wel vaak. En ik krijg de indruk dat het meer op links is dan op rechts. Links is ook het been waar ze vaker mee op rust staat. Ik hoop toch zo dat die hoefschoenen snel komen, dan hoop ik dat ze geen pijn in haar zolen meer heeft achter en dat dit wegzakken of struikelen voorbij is.

In het dorpje nam mijn vriend een paar keer een ander straatje om zich later weer bij ons te voegen en dat vindt Callas niet leuk. Ze probeert bij wijze van spreken door de huizen heen te ruiken waar hij is.

Op het recreatiepad ben ik gaan draven en dat ging eigenlijk heel relaxed tot ze out of the blue, zonder kopzwaaien, zonder piepen, zonder dat er iets geks was of engs was, een knetterbok gaf! Met een boze stem heb ik haar op de cirkel gezet en na een paar rondjes weer verder gedraafd en toen wat overgangen gereden. Ik begrijp niets van die bok. Ervoor had ze wel weer een paar struikels of doorzakkingen achter gehad. Heeft ze pijn of ongemak en wil ze mijn gewicht kwijt, of was dit vrolijkheid?

Verder zijn we weer goed thuisgekomen en was vooral Shadow blij haar weer te zien. Callas heeft lekker gerold en nu staan ze te grazen in het lentezonnetje.

**Geplaatst**: 11-03-18 17:30

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 11-03-18 17:30

Oef je moest nog helemaal aan het werk met dit mooie weer!

Het kan trouwens zo zijn dat Callas je vriend als onderschikte beschouwd binnen de (tijdelijke) kudde.
En dat hij daarom niet bij haar weg mag fietsen, maar zij wel bij hem weg mag gaan.

**Geplaatst**: 11-03-18 20:44

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 11-03-18 20:44

Ze kan best wat last hebben gehad aan haar zolen.

Zou haar toch even in de gaten houden.
Misschien een flinke schuiver gemaakt in de wei en (spier) pijn aan haar heup of knieën , omdat je zegt dat ze soort van doorzakt door haar achterbenen.

**Geplaatst**: 11-03-18 21:18

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 11-03-18 21:18

Het kan door de zolen komen, maar de mijne struikelt nu ook wat van achteren. En dit ligt niet aan de zolen, maar door de kou heb ik minder kunnen rijden en werken met dr. Hierdoor kunnen de spieren in de achterhand, en de banden bij de knieen wat slap worden. En dat geeft dus ook deze klachten. Als je de mogelijk hebt om eens te longeren, kun je kijken wat er op de longeercirkel gebeurd.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-03-18 14:54

Geplaatst door de TopicStarter : 14-03-18 14:54

@Sintara interessante insteek van de vriend als ondergeschikte, hahaha, dat zal ik hem maar niet vertellen. Maar de kudde moet in ieder geval bij elkaar blijven als we een ritje maken. Vindt Callas.

@Joey en Diddykong, ik heb het haar zonder belasting van mij op haar rug eigenlijk nog nooit zien doen geloof ik. Met longeren vorig jaar geloof ik ook niet dat het me opgevallen is. We hebben allebei een hekel aan longeren, hahaha, maar ik zal het binnenkort toch eens doen om te vergelijken.

Eind maart moeten de hoefschoenen binnenkomen. Vooral voor achter ben ik daar heel benieuwd naar. Als ik dan met die bescherming om een rit maakt en ze doet dan nog steeds hetzelfde, dan is het uitgesloten dat het aan haar zolen ligt. We gaan het zien!

In ieder geval vandaag weer fijn gereden. Zonnig weer, maar het stormt wel. Niet echt Callas-weer. Ik had me voorgenomen een route die ik heel lang niet gereden heb, weer eens te rijden. Dat is wel lang zeker anderhalf uur in stap en veel lang behoorlijk vals plat erin, maar rustigjes aan breekt het lijntje niet.

We startten met een OG. Nee geen O-Gutto-Gut, maar een O-Godv**-D. Waren we net uit het hek en mevrouw schrikt ergens van. Ik was nog bezig met mijn foon op te bergen, lekker te gaan zitten, teugels nog aan het opnemen. Whoep daar gingen we. Gelukkig maar een paar galopsprongen, maar zo onhandig als je alles nog aan het organiseren ben. Afijn, ze luistert goed naar ho, dus dat was ook snel klaar.

Ze was niet zo heel erg voorwaarts vandaag en had geen neigingen om hard te willen draven wat ze meestal wel heeft als we net vertrekken. Dus helemaal gestapt door het dorpje, lekker ontspannen. Het was lunchpauze dus minimale input van ED (enge dingen ;-)

)

En net als een van mijn vorige ritten besloot ik nu dus een kant op te gaan die we lang niet gedaan hebben. Dan gaat het tempo er meteen uit. Daarbij gaat het dan ook nog eens een paar km langzaam omhoog, dus dat helpt niet echt om de vaart erin te houden. Wat korte drafjes gedaan, maar ik vind dat dan zo zielig, hahaha, ik moet er zelf ook niet aan denken omhoog te moeten draven. Die weg is overigens echt schitterend. Gaat over een hoogvlakte met mooi uitzicht over het dal en het stadje waaraan we grenzen. Maar een hoogvlakte is met waaierig weer een stormvlakte. En dat veroorzaakte wel wat onrust. Dat was dan wel weer handig, hahaha, want dan is ze wat voorwaartser.

Toen kwamen we bij een punt waar de weg splitst en ik de rechtertak moet nemen voor de route die ik in gedachten had. Maar ik weet dat er op de satelietfoto een paadje te zien is vanaf de linkertak. Ik denk, ik doe eens gek. Dus we namen de linkertak. Nog meer tempo eruit, want dat kende ze helemaal niet. Die andere weg nog een beetje en als je weet dat je ooit weer thuis komt... Maar nu wist ze dat niet. Ook een schitterend pad, nog meer de hoogvlakte op. Groot stuk soort weiland, of alpenweide zeg maar, met rotsen en stenen erin. Echt heel ruig pad, helemaal uitgesleten door de regen van de afgelopen tijden en aan weerszijden van die begroeiing die je in de alpen of zo verwacht. Van die planten en struiken die onder keiharde omstandigheden moeten leven. Maar het is gaaf om haar dan met een lange teugel gewoon lekker te sturen.

Het pad eindigde met een huis in zicht. Op de kaart en op de sateliet loopt er een pad langs dat huis, maar ik vond het toch een beetje aso om door te rijden. Ik was eigenlijk al op een privépad aan het rijden over de hoogvlakte van die mensen... En ik had er al drie kwartier opzitten, dus ik dacht, het was leuk en prachtig hier, maar ik moet maar eens omkeren.

Omkeren! Joechee! Hoofdzwaaien. Ik ga knetteren vrouwtje!
God***Gloei*** eg nie Callas!!!!
Auw je trekt aan mijn bit.
Ja, vind je het gek. Ho.
O, ho. Dat kan ik goed. Krijg ik nu een koekje?
Nee, je bent stout. Netjes stilstaan. Achterwaarts.
Hè bah wat ben jij vervelend vrouwtje!
Voorwaarts, Callas.
Joechee, ik ga knetteren!
NEE. HO.
Ok ok. Ho, krijg ik dan nu een koekje?
Nee. Rustig voorwaarts.
Ik ben vandaag zo vrolijk, zo vrolijk, zo vrolijk...
Nee Callas! En we gaan nog niet naar huis, nog lange niet, nog lange niet...

En zo ging het de rest van de tijd. Behalve dat je daar dus echt niet kunt draven vanwege dat het op de terugweg dus naar beneden gaat en uitgesleten is door de regen, ligt het vol met keitjes. Dus haar behoorlijk op het bit moeten nemen, veel zigzaggen en dan wel waar het kon wat korte drafjes, en toen we dan weer op de gewone weg kwamen, was het vuur eruit en kon ik weer gewoon met lange teugel stappen.

Toen kwamen we langs het huis van 'john' en die zag mij rijden en kwam naar buiten om over Kabir bij te praten. Kabir mag in dat grote land staan tot de koeien weer naar buiten gaan en dat is nog een maand. En misschien mag ie dan wel tussen de koeien blijven lopen. John haalt Kabir iedere avond naar zijn huis. Als John Kabir niet ophaalt uit het land, probeert kabir te ontsnappen om thuis te komen bij John. Hij heeft een stal voor hem ingericht met stro en Kabir gaat er ook echt in liggen. Hij krijgt ieder ochtend en avond een schep biks. Het is goed te zien, want hij ziet er echt zoveel beter uit! Ik heb John wel geadviseerd de maantop eraf te knippen, maar hij wist nog niet of ie dat ging doen. Wel wil hij zelf op Kabir gaan rijden. Tja. Misschien kan het nog wel, beetje stappen. In ieder geval zei John, dat hij aan het paard gehecht is geraakt.

Afijn, wij zijn weer veilig thuisgekomen en ondanks haar dwarsigheid op de terugweg, heb ik fijn gereden!

**Geplaatst**: 14-03-18 15:21

Geplaatst: 14-03-18 15:21

Monique1963 schreef:
@Sintara interessante insteek van de vriend als ondergeschikte, hahaha, dat zal ik hem maar niet vertellen. Maar de kudde moet in ieder geval bij elkaar blijven als we een ritje maken. Vindt Callas.

Haha ik snap dat dat een beetje banketstaaf overkomt

)

Als je vriend bijvoorbeeld een keer met Callas kan wandelen (gewoon op het weiland of rond je stal is prima) zal je al snel zien of dit het is of niet. Zet hij Callas dan op haar plek, zal daarna dit probleem (DENK ik

) een heel stuk minder zijn.
Je baas ga je noueenmaal niet zo snel vertellen dat hij ergens niet heen mag.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-03-18 15:26

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst door de TopicStarter : 14-03-18 15:26

Vriend is niet zo into paarden zeg maar. Hij vindt rijden wel leuk, zo af en toe eens, eens in de tig jaar, maar voor de rest is het zijn ding niet. Hij wil best de pony's uit het land halen als ik niet kan, of ze voeren, of desnoods ze uitmesten, of hun hoeven knippen als ik het vraag, maar verder iets met ze doen qua training, neuh dat is helemaal niet zijn ding... Hij heeft zijn motor... en dat is dan weer niet zo mijn ding. Ik heb wel mijn rijbewijs, maar ik rijd net zo graag motor als hij paard ;-)

**Geplaatst**: 14-03-18 17:00

Geplaatst: 14-03-18 17:00

Snap ik hoor! En dat is prima natuurlijk.
Maar stel, het gaat je ergeren dat je vriend niet bij jullie weg kan fietsen zonder gespook. En je wilt er iets aan doen.. Wie weet kunnen jullie er eens een kwartiertje tijd voor vrijmaken

**Geplaatst**: 15-03-18 06:53

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 15-03-18 06:53

Leuk om te lezen dat ze ondanks haar dwarsigheid toch verder haar rondje afmaakt zonder rengedrag.
Ze begint steeds meer om wel te dreigen maar vervolgens toch maar het rondje rustig afmaken.

Fijn dat John aan Kabir gehecht is en dat je daadwerkelijk ziet dat hij beter in zijn vel zit.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-03-18 10:54

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst door de TopicStarter : 19-03-18 10:54

Hoi, daar ben ik weer. Terug van een kort ritje, om de week mee te beginnen, een hekkencheck en.... we zijn nergens voor geschrokken! Ik heb me kostelijk vermaakt met orenstaren. En geprobeerd om waar zij keek met haar oren, te kijken wat ze hoorde. Onmogelijk voor mij. En zo grappig uiteraard, 1 oor vaak naar mij en 1 oor om de omgeving af te scannen. Geweldig grappige dingen die oren. We hadden wel 3x een encounter met een meneer met een hondje, maar dat was niet eng genoeg om van te schrikken. Ik heb het rondje met de steile opgang gereden en dan de steilte eerst.

Bij vertrek kwam ik dus die meneer tegen. Die zag dat ik de steilte opging, dus hij nam de asfalt weg. Dat steile pad is zeg maar een heel oud karrenpad van misschien wel 200 jaar oud. Mensen hebben dat uitgegraven voor hun ezelkarren. Als ik het zelf wandel ga ik wel een aantal keren even bomen staan bestuderen, om uit te puffen. Met Callas doe ik dat ook. Daarbij zoek ik dan de meest horizontale stukjes om even uit te rusten. Die weet ze duvels goed en gaat daar ook stil staan. Hahaha, slimme meid. Maar dat mag niet van mij, ze mag niet zelf bepalen om stil te gaan staan, dus moet ze nog een paar meter verder telkens.

Toen vanaf het hoogste punt is het pad niet meer hol, maar gewoon een bospaadje en dat gaat langzaam omlaag. Daar ben ik gaan draven. Daar hadden we wel een heel kleine kopzwaai en ietsjes pullen omdat zij keihard wilde draven en dat dat niet mocht van mij. Dus wat overgangen in de draf gereden en langzaam draven is zoooo moeilijk.

Aan het eind van dit bospad waar ik de asfaltweg weer neem, kwam ik weer die meneer tegen. Dat hondje was bang voor Callas dus die ging blaffen op een veilige afstand. Hahaha, held op sokken. De asfaltweg en het bospad gaan heel lang parallel alleen de asfaltweg daalt dus het bospad komt steeds hoger te liggen en dus blafte dat hondje van steeds hoger boven ons. Callas moest dat wel de hele tijd bekijken want dat is toch wel raar, zo'n ding wat van boven naar beneden naar je blaft.

De asfaltweg ligt gedeeltelijk in de zon, dat was lekker, want het was verder nog errug koud zo rond half tien in de ochtend. We hebben ook nachtvorst gehad vannacht. In de berm nog wat drafjes gedaan, maar het daalt dus langzaam af en dan met draven heeft ze zulke gekke wieberbenen, dat zit niet lekker eigenlijk.

En... aan het eind van de asfaltweg waar ons hek weer is, kwamen we weer de meneer met het bange hondje tegen, die kwam van de steilte af. Callas had dat allang gehoord, geroken en gezien natuurlijk, dus die liep al van verre met haar koppie in de lucht. En ik maar denken, wat ziet/hoort/ruikt ze toch? Ik had die meneer niet verwacht, ik dacht dat hij er wel langer over zou doen, dus dat is grappig dat zij dat dan allang doorheeft.

Thuis op stal hadden we nog zo'n voorbeeld van hoe goed een paard kan horen. Zowel Poupette als Callas stonden ineens naar het raam te staren. Ik zag of hoorde niets. Ik denk misschien dat er een vlinder aan de buitenkant tegen het raam fladdert of zo, dat vinden ze wel vaker gek. En toen hoorde ik het ineens, mijn vriend had keiharde muziek aan staan en aan het einde van een nummer hoor je het geluid van een neerstortend vliegtuig, dat is een raar geluid en dat vonden ze dus allebei die dames. Ik had het moeten filmen!

Na afzadelen nog even het buigen geoefend en ik geloof dat ze er eentje bijna uit zichzelf deed! Ik houd vol iedere dag een paar keer.

Zaterdag was ook een fijne dag. Ik heb getraind op het veldje en omdat ik geen zin had in het gezeur van die hoek, heb ik het zo gedaan. Die hoek van het veldje daar staat een bosje bomen. Om dat bosje bomen heen loopt een pad in een lus zeg maar, en de uiteinden van dat pad beginnen en eindigen in het veldje in de spannende hoek. Dus ik ben eerst met haar die lus gaan wandelen om te laten zien dat er geen spoken in het bosje zaten en toen heb ik de lus gereden. Er was beide keren geen vuiltje aan de lucht en daarna dus getraind op het veldje. Dit keer ook wat drafoefeningen gedaan en ze deed netjes haar best.... als er koekjes komen.

Tja, ik doe ook beter mijn best als ik weet dat er iets tegenover staat...

**Geplaatst**: 19-03-18 11:17

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 19-03-18 11:17

Mooie brave update, blijft fijn om te lezen

**Geplaatst**: 20-03-18 07:07

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 20-03-18 07:07

Het is een beetje puzzelen met Callas!
Maar jullie gaan de goede kant op.
Mooi om te lezen hoe je naar oplossingen zoekt om samen met Callas naar een zo ontspannen mogelijk ritje te komen +:)+

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-03-18 09:02

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst door de TopicStarter : 20-03-18 09:02

Ja ze lijkt inderdaad braver te worden en een puzzel blijft ze ook inderdaad. Nu vind ik puzzelen toevallig leuk, dus misschien is ze daarom op mijn pad gekomen, hahaha. Vandaag valt er geen lol aan te beleven, aan het weer. Het is berekoud, gure wind en de sneeuw van vannacht is blijven liggen. Dus we slaan een dagje over. Ik hoop dat het in NL beter weer is en dan jullie lekker kunnen rijden.

**Geplaatst**: 20-03-18 10:22

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 20-03-18 10:22

Vanmorgen is het ook gaan sneeuwen in Limburg.
En de ondergrond is hier nog te hard.
Ik moet ook een paar daagjes overslaan.
Dat vind Joey niet zo erg hoor

**Geplaatst**: 20-03-18 11:56

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 20-03-18 11:56

Hee een braaf en schrikvrij ritje, wat goed!
Jammer dat je door het weer niet kunt rijden nu. Tijd voor legpuzzels in plaats van Callaspuzzeltjes?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-03-18 12:12

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst door de TopicStarter : 22-03-18 12:12

of tijd om een filmpje te maken...

https://www.youtube.com/watch?v=TTJqUa-dfu8

**Geplaatst**: 22-03-18 13:25

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 22-03-18 13:25

Haha wat leuk!
Ze is slim hoor.