Bokt.nl

Vooral dat bromgeluidje wat ze rond de 10 seconden maakt. Ze was al eerder zo aan het dromen, maar toen was ik niet snel genoeg met de camera erbij, maar gelukkig ging ze vlak daarna weer plat haha!

**Geplaatst**: 03-04-12 16:22

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 03-04-12 16:22

Faram heeft tijdens een droom weleens gehinnikt. en dan niet zo'n zacht murmeltje zeg maar (dat heb ik van alledrie al eens gehoord), maar echt een hinnik. ik vind het zoooo schattig!

**Geplaatst**: 03-04-12 16:24

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 03-04-12 16:24

Aaah, dat lijkt me helemaal echt zo'n pennymoment, haha! Té lief!

**Geplaatst**: 03-04-12 17:35

Geplaatst: 03-04-12 17:35

ik heb wel foto's van een slaapmoment met Zned. van Flicka heb ik ze ook, met Max en met mijn zusje.

hier een impressie:

Afbeelding

En Flicka met haar bijrijdertje van toen 5 jaar, Flicka was toen net 3:

Afbeelding

**Geplaatst**: 03-04-12 19:01

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 03-04-12 19:01

Wat geweldig leuk ... nog nooit gezien ook.
Zo maken ze dus die 'rare' sporen in het zand haha.

**Geplaatst**: 04-04-12 09:45

Geplaatst: 04-04-12 09:45

Leuk dat filmpje, kan de geluiden niet horen, slechthorend, maar de beelden spreken voor zich! De foto's zijn ook enig!
Ingrid: ik zou toch Isa eens laten testen op Cushing, het haar hoeft niet altijd te krullen, en gevulde holtes boven de ogen komen ook lang niet altijd voor. Laat anders in eerste instantie alleen enkelvoudig ACTH prikken, daar kun je al best iets uit op maken, en is verder niet belastend voor het paard.

Ik zal trouwens m'n zorgenkindje hier binnenkort even voorstellen, want ik klets al af en toe mee, maar afgezien van Isa weet niemand waarom, ha,ha.

**Geplaatst**: 04-04-12 15:59

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 04-04-12 15:59

ben benieuwd Mysa, kom maar door met de verhalen, daar zijn we hier ook voor toch? vind het wel leuk dat er steeds meer leuke dingen ook doorkomen, zoals de babyfoto's en het slaapfilmpje. blijkbaar zijn de (meeste) zorgenkindjes aan de beterende hand!

met Zneddies HS gaat het ook goed, ik meen ontdekt te hebben dat spanning en ontspanning van groot belang zijn. meer dan ooit werken we dus aan die ontspanning. vandaag geen HS, wel een klein pechje. overdag laat ik ze vaak een paar uurtjes in de grote wei, bij onder andere een tweejarige Gelderse en een driejarige Fries. helemaal leuk natuurlijk, racen en worstelen, maar soms gaat het zó lomp! vandaag heeft mijn Zned zich aangetrapt op de pijp achter, was een beetje dik en een klein schaafplekje. 't is een beetje gekneusd dus longeren was niet zo'n succes. buiten dat gaan mijn apen gewoon heerlijk!

afgelopen weekend is mijn Poepsie (Faram) 14 jaar geworden! nu zijn we officieel meer dan de helft van mijn leven in elkaars leven. Faram was twee uur oud toen ik hem voor het eerst zag, en vijf maanden toen ik hem kocht.

**Geplaatst**: 04-04-12 16:26

Geplaatst: 04-04-12 16:26

Ik ben ook wel een beetje benieuwd mysa!

Ik vind het ook altijd fijn om leukere dingen te plaatsen dan alleen de stress en ellende die we doormaken met de zorgenkindjes. Rooms blijft weer in haar slechtere periode hangen, loopt onwijs slecht. Godzijdank is ze zo vrolijk als het maar zijn kan, dat maakt zooooveel goed.

Heb vandaag echt weer moeten lachen om m'n Rooms, we gingen buiten wandelen en opeens was de sproeier van de buren wel zó eng! Heb echt een dansend paard naast me gehad hahah!

**Geplaatst**: 04-04-12 16:51

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 04-04-12 16:51

mooi zo lonniejj! jammer dat ze slecht loopt, dat wel, maar minstens zo fijn dat ze zich wel goed voelt. persoonlijk vind ik dat ook het belangrijkste. liever gelukkig met een fysieke handicap dan ongelukkig in het perfecte lichaam....

**Geplaatst**: 04-04-12 18:01

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 04-04-12 18:01

Daar doe ik het ook voor. Ik zal niet liegen, ik mis het rijden zeer zeker wel met Romy. Maar zolang Romy gelukkig is in haar doen en laten en ze kan gewoon zichzelf zijn, dan ben ik ook gelukkig.

Er is geen mooier iets voor mij dan om Romy zo heerlijk blij te zien en vrolijk de wei in zien racen, ook al loopt ze er met een kronkel in. Zolang ze aangeeft er weinig last van te hebben en vrolijk is, dan is het voor mij ook goed.

Tuurlijk heb ik ook mijn baalmomenten, als vriendinnen zeggen dat ze naar het strand gaan, of naar het bos, of wat dan ook. Maar dan bedenk ik me toch maar weer wat voor prachtig dier ik heb staan en dat rijden niet alles hoeft te zijn.

**Geplaatst**: 04-04-12 18:12

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 04-04-12 18:12

snap het helemaal! hoe vaak men mij niet heeft gevraagd of het nou niet jammer vind dat ik drie paarden heb en op twee ervan niet kan rijden. ik vind dat van die rare vragen, ik heb net zoveel lol met Flicka en Zned als met Faram. gisteren nog Flicka voor de wagen gehad, compleet ontspoord was ze. we kunnen nu weer meer rijden nu het niet zo koud meer is en ik meer tijd heb (ging tot drie dagen geleden dagelijks een hoop tijd af ivm bijvoeren enzo, maar ze zijn nu van het bijvoer af, de buitenpaarden). Flicka vindt het gewoon machtig! hoe gekker hoe beter en hoe harder hoe leuker, kleine gek! ook fietsen met haar is een vak apart. van Zned weten jullie al wat we samen doen, dus aan rijden mis ik met die kleine kruimels niks.

voordeel van OHZ vind ik wel dat je eigenlijk overal heen kan, en er is meer variatie mogelijk dan met de wagen. maar goed, met Flicka als persoon is weer op zich een hele hoop variatie mogelijk dus ach... je wordt vanzelf vindingrijk als je er niet op kan zitten. en dat terwijl ik Flicka had gekocht als cadeau voor Faram die zoveel alleen moest staan, bedoeling was voornamelijk als gezelschap. inmiddels heeft Flicka leuke gescoord op de keuring, heeft een marathonwagen etc. etc...

maar goed, het voordeel van meerdere hebben is dat er altijd wat te doen is. als er één niet goed is kost dat tijd en geld, maar ik heb er dan nog twee waarmee ik kan doen wat we willen, als je begrijpt wat ik bedoel. in jouw geval is dat natuurlijk wel anders, je hebt er ééntje en die is dan jammer genoeg niet 100%. zijn niet heel veel mensen hoor, die er zo over denken als jij. ken er genoeg die zo'n paardje wegdoen of laten inslapen...

**Geplaatst**: 04-04-12 19:39

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 04-04-12 19:39

Hier soortgelijk, maar dan met een paard dat ook niet meer kan racen op dit moment, maar gewoon continu stijf en stram is, en ik denk ook wel pijnlijk, maar toch is ze vreselijk alert, straalt ze levenslust uit, enz. Ze is beslist geen ziek paard, alleen haar lijfje wil niet wat haar koppie zo graag wil.
Is af en toe echt heel erg moeilijk. Want waar ligt dat moment ... men zegt altijd dat je het ziet en voelt. Dus daar vertrouw ik dan maar op dat dat hier ook zo zal gaan voelen als de tijd echt daar is.

@Mysa ... ja ik denk vaak aan testen op cushing maar mijn eigen dierenarts vind het niet nodig en wat moet ik dan doen? Heb al met zo'n beetje alle dierenartsen overleg gehad in onze omgeving, net als de hoefsmeden ... ze weten het gewoon niet. Vinden het toch allemaal wel beetje 'einde verhaal' worden; dus tja ... en ga je dan wat verder weg (veel verder weg naar een kliniek, zoals vorig jaar), wordt ook niet aan cushing gedacht toen ze haar zagen. Ik kan niet zelf daarop testen. Heb het wel via de alternatieve weg gedaan, en daar kwam niets uit.

**Geplaatst**: 04-04-12 19:50

Geplaatst: 04-04-12 19:50

lonniejj,is het voor jou mogelijk om er een 2e paard naast te houden?
of anders een bijrijpaard?
kan me voorstellen dat een leuke rit met je vriendinnen wel trekt maar misschien is het te combineren zonder dat het te koste van romy gaat.
:(:)

bij mij ging het toch ook weer kriebelen maar bob gaat echt voor,en toen kwam mike op mijn pad.

**Geplaatst**: 04-04-12 20:03

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 04-04-12 20:03

Helaas niet mogelijk een 2e paard te nemen. Mag wel op de fjordjes op stal rijden, maar die mag ik over het algemeen niet meenemen het bos in oid. We gaan er wel binnenkort weer 2 inrijden, dus ik kom opzich wel aan rijden toe. Het is alleen dat ik het met Romy zo mis

Fjorden zijn heel leuk, maar héél anders dan Romy.

**Geplaatst**: 04-04-12 20:04

Geplaatst: 04-04-12 20:04

Joh, Ingrid, haar op je tanden, hoor! Als jij op Cushing wilt testen, dan gebeurt dat. Pfff, ben zelf ook niet zo assertief, maar eerlijk: hier in de buurt: alle paardenklinieken (ken er drie van nabij) testen meteen op Cushing als een paard onverklaarbaar bevangen is of blijft. Mijn eigen d.a. zei laatst nog: er hoeven helemaal geen uiterlijke symptomen te zijn! Een andere kliniek, waar ik in 2007 of 2008 was met Tyra zei meteen: we gaan ACTH meten. En Tyra heeft nul uiterlijke symptomen. Acth bleek toen wel normaal (kliniek belde en kreeg mijn, toen, dertienjare oudste zoon aan de tel, waarop die op een briefje noteerde: "paard heeft geen Kusjing', ha,ha. Maar ik denk er ook sterk aan nog eens opnieuw te laten bepalen.

**Geplaatst**: 04-04-12 21:28

Geplaatst: 04-04-12 21:28

dat ken ik ook lonniejj.
ik mis het rijden met bob ook,vorige week had ik ook weer even een dag dat ik er echt de pest over in had.
niet omdat hij het niet meer kan hoor maar ik vind het zo zonde,onder het zadel vond ik het altijd een superknol.
nu komt het net over of mike niet goed genoeg is en dat is zeker niet waar.
hij is een heel fijn paard met een nog veel fijner karakter maar [gelukkig] heel anders dan bob.

jeetje,ik krijg het niet verwoord zoals ik het bedoel maar ik denk dat de meeste hier me wel snappen.

paardje van mijn zus begint weer te lopen als een treintje dus dat gaat ook de goede kant op.
binnenkort mogen ze het zelf gaan doen.

**Geplaatst**: 04-04-12 22:33

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 04-04-12 22:33

Ik heb trouwens wel een zorgenkindje nu, maar dat is mijn konijn. Ik snap ineens wat voor stress dit voor jullie moet zijn! Pfoeh...

**Geplaatst**: 04-04-12 22:36

Geplaatst: 04-04-12 22:36

Ik snap precies wat je bedoelt

Het is lastig uit te leggen, maar ik snap je helemaal! Romy heeft een superkarakter om mee te rijden, zit vol looplust en werkt zó graag voor je. Denkt mee tijdens het rijden en is altijd heerlijk wakker en actief.

De fjorden zijn ook heel actief en rijden prettig, maar zijn tóch anders in hun doen en laten. De ene is heel erg van het door je hulpen heen lopen, terwijl ik dat met Romy nooit had, die reageert juist heel prettig op m'n hulpen.

En zo ga je toch onbewust de paarden met elkaar vergelijken en dat moet je niet doen, maar het gebeurt toch wel

Maar dat maakt er niet naar dat ik niet onwijs blij ben dat ik de fjorden op stal mag rijden, vind het super lief van mijn stalbazen dat ik daar de kans voor krijg en dat ik zelfs ook in de toekomst eventuele wedstrijden voor het stamboek mag rijden.

@nemurin, wat is er met je nijntje dan?! :oo

**Geplaatst**: 04-04-12 23:19

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 04-04-12 23:19

Die lag vorige week ineens op haar zij te spartelen... viel om en begon woest te trappen om overeind te komen.

Blijkt ze e. cuniculi te hebben, dat is een parasiet die in de hersenstam (geloof ik) gaat zitten en daar de boel ontregelt. Dat is het deel van de hersenen dat de coördinatie van lichaam etc. regelt, dus voor haar staat de horizon nu recht als ze haar kop in een knik opzij naar links houdt.

De eerste dag was het ook echt van die tril oogjes, alsof je in de trein uit het raam kijkt, dan gaan je ogen ook zo heen en weer. Ze kon ook niet veel meer dan op haar zij liggen, want haar hele wereld draaide waarschijnlijk constant.

Wormenkuur meegekregen, gelijk die avond gegeven, en de volgende ochtend was ze alweer druk aan het drentelen en alles. Haar oogjes stonden kalm en ze kon alweer ietsje rechtop zitten.

Nu is ze steeds wat rechter gaan zitten, tot het moment vandaag en gisteren etc. dat ze alles weer recht krijgt behalve dat haar kopje nog helemaal scheef staat. Daardoor valt ze bij plotselinge bewegingen nog af en toe om en ze moet soms ook nog helemaal bijkomen na bepaalde bewegingen. Het is gewoon wat moeilijker.

Nu had ik eergisteren per ongeluk het spuitje te hard ingedrukt (als je zacht drukt beweegt ie niet dus je drukt wat harder en dan gaat ie gelijk een heel eind) en had ze een dubbele dosis binnen gekregen, dus ik stress, volgende dag gebeld, bleek het niet zo erg te zijn, gelukkig.

Gewoon blijven geven dus.

Vanavond moest ik naar een vergadering, maar eerst gauw nog even haar wormenkuur erin duwen (ze lust het gelukkig graag, begint al te likken als ze die spuit aan ziet komen) en ik vond dat ze een beetje verstopt klonk bij het ademen, ook beetje nat neusje... Tja het is ook wel plotseling weer kouder geweest 's nachts en haar weerstand zal op het moment ook niet alles zijn.

Het ZAL wel niks zijn, gewoon een beetje een koutje, maar ik vind het allemaal zo erg nu...

**Geplaatst**: 04-04-12 23:25

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 04-04-12 23:25

Aah, E.cuniculi is echt zo'n akelige 'ziekte' vind ik

konijntje van ons heeft het ook gehad, die heeft het helaas niet overleefd ondanks intensieve behandeling met panacur etc.

Sommige konijnen blijven toch ook restverschijnselen houden, zoals een licht gekanteld hoofd?

Hoop dat het niks ergs is met d'r. Het is inderdaad wat je zegt, alles wat je nu hoort ga je meteen denken dat het goed mis is, omdat ze al zo slecht zijn. :(:)

Het komt vast goed met je konijntje!

**Geplaatst**: 04-04-12 23:29

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 04-04-12 23:29

Ja restverschijnselen zijn mogelijk, maar ik was er flink op tijd bij. Had alleen al eerder gehoopt dat het koppie weer wat rechter ging, maar sommige mensen hebben ook nog na twee weken ineens een recht koppie gezien (en een trots konijn).

Ik moet maar zien... ik ga morgen weer voor een week medicatie halen dus ik ga het in ieder geval melden.