Bokt.nl

**Geplaatst**: 21-04-22 21:20

Re: Harmonie in chaos vinden

Geplaatst: 21-04-22 21:20

mijn hemel die foto's

Damn wat ziet het eruit... des te knapper is het wat je er nog mee klaar krijgt.. dat vergt toch een oliebol aan doorzettingsvermogen/vindingrijkheid/kracht...

**Geplaatst**: 21-04-22 22:19

Geplaatst: 21-04-22 22:19

Oef, dat lijf van jou. En dat zijn dan alleen nog maar je botten; je hebt in je leven nog wel meer artsen/specialisten gezien als ik je blogs/posts goed onthouden heb... Ik vind je ook een doorzetter.

Weet je toevallig het verschil tussen osteonecrose en osteoporose? Ik heb ooit wel over osteoporose geleerd, maar het is diep weggezakt.

Fijn dat je lekker gereden hebt op Sam!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-04-22 23:10

Geplaatst door de TopicStarter : 21-04-22 23:10

Heel lang bericht maar ik probeer het zo duidelijk mogelijk uit te leggen. Op het eerste zicht lijken ze op elkaar maar zowel de oorzaken als de "gevolgen" zijn eigenlijk op elk gebied anders. Ik hoop dat ik het duidelijk uit leg, als iets niet duidelijk is vraag gerust. Want het is zo een uur dat ik nogal eens chaotisch kan zijn in mijn typen...

Ik vergeet wel eens dat niet iedereen hoort/leest/ziet wat ik denk. _O-

Osteoporose houdt in dat je sneller bot af breekt dan dat je het aan maakt. Daardoor worden je botten brozer en veranderd de structuur van het bot. Daardoor zal je sneller iets breken. Wanneer je wat breekt zal de breuk ook trager genezen. De botten worden dus in het algemeen brozer. De "botdichtheid" wordt minder. (zoals vrouwen al "lichtere/brozere" knoken hebben dan mannen. Bij osteoporose worden je beenderen dus nog "lichter") Het betreft dan dus echt gewoon een te beperkte aanmaak van kalk/bot waardoor de beenderen poreuzer worden in het algemeen maar puur op RX zal je dan geen vergroeiingen zien. Osteoporose "meten" ze met een speciale scan.

Osteoporose is "makkelijker" te vertragen alsin: daar zijn middelen voor.

Je hebt zowel spuiten als pillen om de botdichtheid op pijl te houden. Tenzij je echt een breuk in het gewricht krijgt (veelal door extern trauma al heb je natuurlijk minder "nodig" wanneer je ernstige osteoporose hebt) blijven je gewrichten bij osteoporose even soepel als zonder. Tenzij je iets breekt geeft osteoporose normaal geen pijn. Veelal "merkt" men het pas wanneer men vrij snel beenderen breekt. De reden waarom bv oudere mensen zo snel en vaak heupen breken is veelal osteoporose maar het kan ook voorkomen bij jongeren. Wanneer je erg actief bent of bv een sport beoefend zoals wij waarbij je toch wel een grotere kans hebt dat je moet incasseren, dan is osteoporose natuurlijk behoorlijk onhandig. Mijn "aanvaring" met de treinbiels had bij osteoporose bv voor een of meerdere breuken in en rond de knie kunnen zorgen.

Bij osteonecrose is er sprake van een slechte doorbloeding naar de botten waardoor er stukken binnen in het bot "afsterven". Je ziet op de foto's van mijn enkel bv nog maar een paar "donkere vlekken". De rest is "terug hersteld" maar vergroeid, mijn middenvoetsbeentjes zijn vrijwel allemaal "aan elkaar gegroeid".. Wanneer je necrose hebt is je herstel bij bv een breuk normaal, weet even niet of ik het hier al getypt heb of dat ik dat denk omdat ik het tegen vervang-fysio gezegd heb (die vroeg nl ook of het echt necrose was want necrose is niet perse zeldzaam maar het is ook geen beeld dat je "elke dag tegen komt" en zeker niet bij mensen van mijn leeftijd.) maar toen ik bv mijn kuitbeen brak drie jaar geleden ben ik na drie weken foto's gaan laten maken op aandringen van mijn fysio. Ondanks dat ik dus totaal niet gerust had was er na drie weken een reeds ver genezen breuk te zien. Mijn botaanmaak is dus nog bijzonder goed. Bij osteoporose zou en dergelijke simpele breuk maanden tot jaren "open" kunnen blijven staan en in het slechtste geval zelfs geheel niet meer genezen. Nu is dat met een kuitbeen niet zo'n ramp, worst case kunnen ze het zelfs er uit halen geloof ik. Maar bij grotere botten of dragende botten zoals je scheenbeen moeten ze in zo'n geval operatief gaan fixeren terwijl in normale omstandigheden een simpele breuk ook kan genezen zonder fixatie.

Bij osteonecrose is de sterkte van je beenderen in het algemeen nog normaal, je breekt niet sneller dan gemiddeld iets. Er zijn "gewoon" delen in het bot (meestal rond de gewrichten dus de "bredere" delen van de knook zeg maar) die niet voldoende doorbloed raken. Wanneer dat vaak genoeg gebeurt in het gewricht (afsterven en poging tot herstel want de botaanmaak is immers nog normaal)

Je lichaam behandeld het dus als een soort "breuk" en maakt nieuw botweefsel aan alleen krijg je dus ook hetzelfde resultaat als bij een breuk. Botweefsel "stopt" pas met aanmaak wanneer er "druk" is, daarom blijf je breuken zien op foto's. Wanneer de hersenen "druk" in het bot signaliseren stoppen ze pas met het helingsproces. Er is simpelweg geen andere manier voor je lichaam om te weten of de knook weer aan mekaar zit. Daardoor wordt er vrijwel altijd "te veel" weefsel aan gemaakt waardoor je een soort "naad" krijgt. Afhankelijk van hoe dik die naad is en waar die zit kan die zelfs levenslang voor zenuwpijn zorgen. Kuitbenen die heel hoog of juist heel laag gebroken zijn hebben daar een handje van aan omdat er een vrij grote zenuw kort langs het bot af loopt die dan continu getriggerd wordt. En hier is het "leuke". De breuk van mijn kuitbeen zat dus bijna tegen de knie aan.

Ik ben dus één van die gelukkigen die nog steeds regelmatig zenuwpijn heeft vanuit die genezen breuk.

).

Met het afgestorven weefsel doet je lichaam dus hetzelfde en op dezelfde manier alleen is het probleem dat dat signaal van "genoeg bot" niet zo duidelijk gegeven kan worden. Dan krijg je wat je op mijn foto's ziet, die "onregelmatige aflijningen". Dat is zeg maar de beenderen versie van "not quite but close enough...."

. Die zorgen dat de gewrichten niet meer soepel kunnen bewegen (of zelfs geheel niet) en in het eerste geval veroorzaakt dat pijn. In het laatste geval stijfheid maar ironisch genoeg doet het minder pijn eens het volledig stuk is.

Mijn linker enkel doet bv nog zelden pijn omdat die gewoon dusdanig stuk is dat ie niet meer beweegt. Als er niks beweegt dan kan er ook niks "schuren".

Osteonecrose is weinig aan te vertragen. In het beginstadium kunnen ze infiltreren met cortisonen maar die behandeling doet, zover ik lees en hoor, vaak meer slecht dan goed. Je spuit wel een ontstekingsremmer in máár je maakt ook extra schade die je lichaam wil repareren met potentieel meer vergroeiingen tot gevolg.

Toevallig hadden we het er vandaag over dat ik veel harder ben dan mijn broer (kwa karakter en manier van doen). Mijn broer (die eigenlijk één van de enige is die mij echt door en door kent en andersom net zo.) zei "Gij zijt hard moeten worden. Dat is iets anders dan in uw kern hard zijn."

Ik twijfel er niet aan dat ik daar morgen vragen over ga krijgen maar ik vond het wel lief dat mijn broer me meteen tegen mezelf verdedigde. :+:

Toen ik een voorbeeld gaf van iemand waar ik best wel hard op gereageerd had die perse "wilde kunnen rijden" maar "niet kon" omdat ze zo last had van haar spieren na het rijden en ik zei dat ik aan mezelf merk dat ik heel veel moeite heb om dergelijke dingen "serieus" te nemen omdat ik zo iets heb van "Als ik het kan met mijn lijf dan kan jij het ook met stijve spieren." en daarop zeiden fysio en broer in koor "jama gij doet dat op karakter en doorzettingsvermogen" :+:

Dat veranderd voor die persoon natuurlijk niks, ik heb alsnog erg kil en hard gereageerd op haar... Maar ik vind het gewoon heel moeilijk om me in te leven in het ide dat je je zou laten weerhouden van je passie door stijve spieren...

Persoon in kwestie heeft trouwens elk onderzoek dat je je kan bedenken gehad (ik snap niet hoe ze er in slaagt om het altijd zo snel klaar te krijgen van dokters.) en wordt consequent gezond verklaart. Al haar dokters zeggen "bewegen. Rust roest" en dan denk ik "probeer op zijn minst..... Begin met een rondje stap desnoods." Ik heb nog steeds dagen dat ik alleen maar stap. Soms is meer gewoon geen doen. Dan doe ik een staptraining. En ik weet dat ik zo eigenlijk niet mag redeneren want pijn=Pijn maar ik kan me er vaak echt niet toe zetten.

veel hangt dan ook wel van de timing af maar toch.

Ik vind mezelf met enige regelmaat echt een waardeloos persoon in die zin dat ik altijd denk "als ik nu wat meer doorzettingsvermogen had dan kon ik misschien wel nog werken." En ik heb momenteel dus zo'n periode.

Dus dat deed me wel erg goed om te horen van mijn broer... Mijn broer is één van de belangrijkste personen in mijn leven dus zijn mening over mij is ook belangrijk voor mij.

**Geplaatst**: 21-04-22 23:41

Re: Harmonie in chaos vinden

Geplaatst: 21-04-22 23:41

Wat fijn dat het toch geholpen heeft nu je je wrongen veranderd hebt van positie $*\o/*$

Had de fysio nog een plan?

**Geplaatst**: 22-04-22 06:38

Geplaatst: 22-04-22 06:38

Goh, dat verschil tussen osteoporose/-necrose heb je duidelijk uitgelegd; dankjewel. Je bent wel een interessant geval, maar het klinkt wel naar. Vooral zenuwpijn is echt

Ayasha schreef:
"Gij zijt hard moeten worden. Dat is iets anders dan in uw kern hard zijn."

Wat lief van je broer. Denk het ook; als er ook maar een mens of dier hulp nodig heeft of ergens last van heeft, dan sta je er. En moet je zien hoeveel mensen/dieren je helpt op een dag! Dat je daar geen cent voor krijgt wil niet zeggen dat je nutteloos bent.

Ik herken wel een beetje wat je zegt over anderen met pijn. Heb zelf ook een periode gehad met hele intense zenuwpijn, maar meldde me eigenlijk alleen ziek van werk als ik niet meer veilig kon autorijden van de pijn. Een halve dag of zo. Maar collega's melden zich gerust een hele week ziek als ze 'nog niet helemaal 100% zijn'. Maar goed, ik kan niet voelen wat hij/zij voelt natuurlijk!

**Geplaatst**: 22-04-22 09:42

Re: Harmonie in chaos vinden

Geplaatst: 22-04-22 09:42

Ik ben verbaasd dat jij nog kan rijden als ik jou uitleg zo hoor over die necrose. Al heb ik de indruk dat Ayasha soms wat te hard is voor haar eigen lichaam.

**Geplaatst**: 22-04-22 09:44

Re: Harmonie in chaos vinden

Geplaatst: 22-04-22 09:44

soms....

Maar ik denk dat ze geen keuze heeft.
Het is door bikkelen of toegeven en dan ze "niets" meer.

En dan zo netjes rijden... jonge paarden trainen.
Zo'n diep respect.

**Geplaatst**: 22-04-22 10:30

Re: Harmonie in chaos vinden

Geplaatst: 22-04-22 10:30

Ik denk dat er in dit geval een groot verschil is tussen hard zijn en hard overkomen. Ik kan me zo voorstellen dat als je dat wat je doet heel goed moet managen dat je dan geen zin/energie meer hebt/wilt hebben voor het geneuzel van een ander en dat je dus selectief bent in waar/wie je die energie aan besteed.

Ik moest bij de uitleg over necrose denken aan een paard met spat.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-04-22 10:49

Geplaatst door de TopicStarter : 22-04-22 10:49

Spat is een vorm van artrose.

Dat is bij necrose een gevolg na verloop van tijd omdat de gewrichten dus "schuren".

Ik wil dan vaak inderdaad mijn energie niet steken in iemand die mij het gevoel geeft vooral niet te willen.

petraaken schreef:
Ik ben verbaasd dat jij nog kan rijden als ik jou uitleg zo hoor over die necrose. Al heb ik de indruk dat Ayasha soms wat te hard is voor haar eigen lichaam.

rijden heeft met periodes flink pijn gedaan en nu soms nog. Maar dan praat ik er over met mijn fysio en dan kijken we samen hoe we kunnen trainen om dat tegen te gaan.

De spieren rond de gewrichten goed trainen is bij mij heel belangrijk en dat zal nu met die knie ook gerichter gaan gebeuren. Daar waren we al mee bezig ivm mijn heup maar elke keer werd die knie dik en pijnlijk. Nu weten we zeker waarom en kan hij daar rekening mee houden in de oefeningen.

DuoPenotti schreef:
soms....

Maar ik denk dat ze geen keuze heeft.
Het is door bikkelen of toegeven en dan ze "niets" meer.

En dan zo netjes rijden... jonge paarden trainen.
Zo'n diep respect.

Weinig... Mijn man zei dinsdag nog iets a la "ik weet dat ge graag doet alsof ge niks hebt ma da werkt niet altijd he"

Maar de paarden is inderdaad het enige dat ik nog "heb" kwa invulling van het dagelijkse leven.... Ik werkte heel graag dus ik heb werken echt moeten opgeven. Dat was geen opluchting voor mij. Mis het nog steeds... De paarden opgeven is gewoon geen optie en vanaf de grond werken is moeilijker dan rijden dus ik richt me hoofdzakelijk op rijden.

Ik heb altijd willen leren werken aan lange lijnen maar ik zie gewoon niet hoe dat gaat lukken, lopen kost mij best veel moeite dus ik ga sowieso verkeerde signalen uit zenden met mijn lichaamstaal...

**Geplaatst**: 22-04-22 10:57

Geplaatst: 22-04-22 10:57

Kan het zijn dat jouw paarden er ook voor zorgen dat je nu nog steeds kan wat je kan ? Een vriendin heeft een degeneratieve spierziekte maar kan nog steeds stappen dankzij haar paard, dat ze weigert op te geven. In theorie zou zij al meerdere jaren permanent rolstoelgebruiker “moeten” zijn. Haar artsen zijn ervan overtuigd dat het bezig zijn met haar paard ervoor zorgt dat dat nog steeds niet het geval is.

(Lange lijnen zijn voor haar idd ook geen optie, longeren gebeurt vaak vanuit de rolstoel.)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-04-22 14:28

Geplaatst door de TopicStarter : 22-04-22 14:28

jokari schreef:
Kan het zijn dat jouw paarden er ook voor zorgen dat je nu nog steeds kan wat je kan ? Een vriendin heeft een degeneratieve spierziekte maar kan nog steeds stappen dankzij haar paard, dat ze weigert op te geven. In theorie zou zij al meerdere jaren permanent rolstoelgebruiker “moeten” zijn. Haar artsen zijn ervan overtuigd dat het bezig zijn met haar paard ervoor zorgt dat dat nog steeds niet het geval is.

(Lange lijnen zijn voor haar idd ook geen optie, longeren gebeurt vaak vanuit de rolstoel.)

Mijn chirurg is van mening dat ik zo goed functioneer als ik doe dankzij mijn paarden. Puur medisch zou ik niet in staat ‘mogen’ zijn om te lopen. Laat staan al de rest... hoewel rijden een groter risico is met die prothese heeft hij het altijd aangemoedigd omdat hij zeker weet dat het rijden de reden is dat ik hersteld ben en blijf zoals ik ben.

**Geplaatst**: 22-04-22 16:41

Re: Harmonie in chaos vinden

Geplaatst: 22-04-22 16:41

Ik vermoedde al zoiets…

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-04-22 18:24

Geplaatst door de TopicStarter : 22-04-22 18:24

Ik vraag me soms wel af of mijn lijf op korte tijd zo stuk aan het gaan is omdat ik "voorbij mijn vervaldatum" ben.

Puur theoretisch is het een klein wonder dat ik mijn infarct en alle complicaties overleefd heb... En dan hoofdzakelijk dankzij de huidige medische mogelijkheden natuurlijk.

Dus soms denk ik wel "misschien was mijn lijf maar bedoelt voor een 21tal jaar...." Wat ik overigens minder deprimerend bedoel dan het misschien klinkt. Ik geloof in het lot met een zekere keuzevrijheid. Ofwel: Ik denk dat we een aantal vooraf bepaalde kruispunten/situaties mee maken in ons leven en dat welke keuze we maken/weg we in slaan bepaalt welke volgende we gaan tegen komen maar ook welke consequenties en beloningen we moeten dragen/krijgen..

Mijn chirurg die overigens een gelijkaardige mening er op na houdt zegt altijd dat hij me slechts de mogelijkheid gegeven heeft om te kiezen om te leven maar dat ik het overleven zelf gedaan heb. Ik wil dus niet zeggen dat elke keuze eentje is die je "bewust" kan maken. Maar één van de eerste dingen die hij tegen me zei was dat hij slechts mijn lichaam tijd gegeven had en dat ik de rest gedaan had. Daardoor zijn mijn chirurg ook instagram en facebook vriendjes. _O-

Door die opmerking zijn we aan de praat geraakt. Wellicht zijn dit "mijn consequenties" om te dragen. En wellicht brengen ze vroeg of laat ook nog iets goeds voort. Voor mij of voor de wereld rondom me... Ik wil niet geloven dat alles wat we doen op aarde, in ons leven, compleet zinloos is.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-04-22 23:57

Geplaatst door de TopicStarter : 23-04-22 23:57

Mijn mooie meisje.

ze kan zo lief zijn als ze wil. :+:

vandaag moest ze er even aan herinnerd worden dat ze niet gewoon naar buiten kan lopen om te gaan kijken waar het geluid vandaan komt tijdens het zadelen. Ze ontdekte nog voor ze echt vertrokken was dat ze nog 40kg pissed baasje aan zich had hangen en mocht achterwaarts terug op haar plek gaan waar ze vervolgens gestaan heeft alsof ze het akker zieligste paard ter wereld was... tis niet simpel als je je altijd van geen kwaad bewust hebt en nul impuls-controle hebt. Rêve haar ‘rem’ is extern in de vorm van wie haar dan ook vast heeft.

ze heeft geen interne.

De pups werken samen en hadden een zak hondenvoer verscheurt, die lag mooi zo langs de paddock dat ik kon testen wat ze deed op wapperende zakken.

Twee keer even uitwijken en kijken en de derde keer gewoon er langs.

Als we wapperende zakken aankunnen. Dan kunnen we alles aan toch? (Ben mezelf moed aan het inspreken om haar eindelijk eens te starten. _O-

)

De bandieten in kwestie: (Ja het zijn twee verschillende honden, _O-

de vader drukt zijn stempel behoorlijk.)

Afbeelding

Ondeugend zijn is zeer vermoeiend:
Afbeelding

**Geplaatst**: 24-04-22 08:09

Re: Harmonie in chaos vinden

Geplaatst: 24-04-22 08:09

Haha Villa Schoongezicht op de bank :))

Maar manman het is maar goed dat je een paar 4-beners hebt als je eigen benen zo kapot zijn van binnen... dat je überhaupt nog wat durft te ondernemen dan zeg.

**Geplaatst**: 24-04-22 08:24

Re: Harmonie in chaos vinden

Geplaatst: 24-04-22 08:24

De onschuld pronkt van hun koppies af _O-

Wat een stel partners in crime.

Ik denk dat je onderschat hoeveel je voor andere betekend.

Je verhalen die je op bokt plaatst vanuit jou gedachtengang zijn inspirerend.
De nuchterheid en kracht die je uitstraalt zijn een voorbeeld voor andere mensen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-04-22 12:40

Geplaatst door de TopicStarter : 24-04-22 12:40

pmarena schreef:
Haha Villa Schoongezicht op de bank

Maar manman het is maar goed dat je een paar 4-beners hebt als je eigen benen zo kapot zijn van binnen... dat je überhaupt nog wat durft te ondernemen dan zeg.

In het begin vond ik dat moeilijk en er zijn nu nog oefeningen waarbij ik te bang ben om ze uit te voeren maar vooral door mijn hersenletsel eigenlijk. Wb de staat van mijn knoken heeft mijn fysio me heel veel geholpen om me daar overheen te zetten. En mezelf er aan herinneren dat ik er wsl al jaren mee liep dus dat de enige verandering is dat ik het nu wist.

Daan13 schreef:
De onschuld pronkt van hun koppies af

Wat een stel partners in crime.

Ik denk dat je onderschat hoeveel je voor andere betekend.

Je verhalen die je op bokt plaatst vanuit jou gedachtengang zijn inspirerend.
De nuchterheid en kracht die je uitstraalt zijn een voorbeeld voor andere mensen.

Heerlijk hè. Die smurf ligt nu naast me. Ze zijn zo schattig als ze pup zijn. :+:

en éigenlijk voor zo groot te worden blijven ze best schattig. :+:

Ik denk niet dat iedereen dat vindt overigens. _O-

**Geplaatst**: 24-04-22 13:46

Re: Harmonie in chaos vinden

Geplaatst: 24-04-22 13:46

Wat een lieve foto met Rêve.

Geen misselijke burpende hondenbolletjes? Moesten alleen even uitbuiken zo te zien?

Qua starten van Rêve, gewoon eens gaan doen? Je merkt vanzelf of het gaat of niet. Als je met Sam aardig rond komt, zal het met Rêve ook wel min of meer lukken toch? En zo niet, gaan jullie gewoon weer naar huis, weer een ervaring rijker.

Wat het wel of niet aardig gevonden worden door iedereen, dat geldt voor iedereen denk ik. Met sommige mensen klikt het meer of minder dan met anderen, dat is prima.

Ik vind deze altijd wel mooi: "I can only please one person a day. Today is not your day, tomorrow is not looking good either".
Of zoals Bob Marley destijds al zong: "You can't please all the people all the time".

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-04-22 01:40

Geplaatst door de TopicStarter : 25-04-22 01:40

Die eerste (tomorrow is not looking good either) quote ik altijd naar mijn fysio als die weer eens moeilijke vragen stelt. _O-

Sam gaat normaal 8 mei eens terug mee. Zoals Rêve gisteren reageerde krijg ik ook wel zin om haar te starten maar het is echt een *** seizoen altijd: de kalender is echt stom gepland.

wilde Z2, starten dit jaar maar door hoe een team wedstrijd valt zou dat zomaar kunnen mislukken (je moet drie wedstrijden in het niveau gereden hebben dat je op die wedstrijd wil starten en omdat ik nog 1 keer IPK wil proberen te starten kan dat niet zonder het IPK of de team wedstrijd op te geven. Enige optie is dan om na die wedstrijd te starten maar dan is er nog maar 1 gewone vlak na de interclub. Normaal krijgt hij dan rust omdat IPK en interclub elkaar snel opvolgen. ‘Vroegah’ waren er nog een drietal wedstrijden tussen de interclub en het eind kampioenschap waarover 1tje op de plek waar Sam het meest comfortabel is. (Waar ik 8 Mei ook start.) maar nu is die dus niet... Dus daarmee worden mijn initiële plannen in de war gestuurd en nu moet ik even wennen en nadenken want ik ben een autist.

heb echt gevloekt toen ik de kalender zag.

I know: first world problems... maar wilde nog 1 mooi seizoen met Sam en op het einde als hij in de routine zat rustig Z2 starten. Geen druk. En nu kan het niet waar ik het wilde.

nu liep hij op de enige mogelijkheid ook zeker niet slecht die keer dat ik er gestart ben en toen had ik veel stress. Dus als hij door het jaar daar opnieuw goed voelt wordt het toch daar.

Áls hij me geen goed gevoel geeft op die plek start ik desnoods op het kampioenschap (die plaats weet ik zeker hoe hij reageerd en zeker als we daar indoor kunnen starten is hij heel fijn.) puur voor mezelf. (Niet voor een podiumplaats want dat kan dan sowieso niet maar voor gewoon een keer Z2, gestart te hebben.) klinkt misschien stom maar ik wil hem gewoon zo goed mogelijk op zijn gemak hebben omdat ik weet dat hij die wissel nog spannend vindt. En dan zien we volgend jaar wel. Blijft hij fit en happy mag hij volgend jaar nog een paar keer mee op de plaatsen waar hij altijd happy en chill is (en waar ik Rêve niet mee wil nemen voor ze ervaring heeft en bewijst respect te hebben voor jury tafels en bij horende jurys. Ze is een dochter van haar moeder immers.. _O-

)maar vanaf volgend jaar gaat de nadruk sowieso op Rêve liggen.

Hij ziet er iig prachtig uit momenteel. Flink in de spieren. Glanzen als een spiegel en topfit. :+:

En voor ik het weet kan ik Joy zadelmak maken.

Verder hadden mijn man en ik weet leuke gesprekken vandaag.

De douchekop is stuk gegaan. Mijn man kwam de stal in met dat ding. Ik zat even op de poetsbox om mijn knie heel even rust te geven na het rijden en stallen doen (de weide en paddock moesten nog). Dus ik keek hem een beetje verward aan.

Ik: ‘gemaakt gekregen?’
Hij: ‘denk het... toch voor een paar dagen. Morgen een nieuwe halen.’
Ik: ‘Ik vind dat wij vrij snel door de douchekoppen heen gaan.’
*ondertussen was Rêve er gezellig komen bij staan en pogingen aan het doen om de douchekop te bemachtigen*
Hij: ‘ik ga *stalker met dwaze naam* sturen.’ (Mijn man heeft een vrouw aan een pup geholpen uit het nest van Zyon en sinds stuurt ze hem meer dan ik. Wat mogelijk meer over mij zegt dan haar maar dat terzijde.)
Ik *in de war omdat ik niet snapte wat stalker met de douchekop te maken had.* ‘waar hebt ge *stalker* voor nodig? Heeft die douchekoppen te koop?’
Mán: ‘nee ma misschien is die minder agressief dan u en leven de douchekoppen langer...’

Mijn agressie is niet de reden van de kapotte douchekoppen. _O-

Ik vertelde het tegen een goede vriendin en die stuurde gewoon terug ‘jullie zijn echt een raar koppel.’

_O-

Zyon heeft de hele avond deugenieterij uit gestoken dus we hebben ons ziek gelachen. Mijn man zei op een gegeven moment ‘Hij reageerd nu wel goed op zijn naam hè?’ (Dat deed ie bizar snel. Zindelijkheid vereiste snoepjes maar zijn naam begreep hij op 1 dag.) dus ik zeg: ‘schat, als die zo blijft zou het me verbazen als die hond tegen dat ie een jaar is niet in staat is om ‘m uit te spreken.’
Mijn man schoot eerst in de lach. Mompelde iets van ‘tis geen papegaai’ maar keek vervolgens toch bedachtzaam.... er ís echt iets met die pup.... en niet in slechte zin, maar hij kijkt zo intelligent uit zijn ogen... als hij je aan kijkt, lijkt hij echt door je heen te kijken. Hij heeft heel andere ogen dan de andere twee.

Hij is wel erg klunzig.... mijn man zei dat hij een been bijter werd (wordt ie ook.) en terwijl hij het zei deed ie weer koprol omdat hij vergeet te stoppen met rennen met zijn achterpoten als hij speelt en iets wil op pakken dus ik zeg terwijl ik hem zie gaan ‘dan moet ie wel eerst tot bij de Apache geraken....’

Mijn man keek opnieuw even bedachtzaam,.., _O-

Gelukkig groeien ze normaal wel uit die onhandigheid. _O-

Arras was ook zo als pup. Yaiko dan weer niet maar die heeft ook zijn eigenaardigheden.

**Geplaatst**: 25-04-22 08:09

Geplaatst: 25-04-22 08:09

Nou het is zeker niet saai bij jullie. _O-

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-04-22 20:22

Geplaatst door de TopicStarter : 25-04-22 20:22

Rêve en Joy ongeveer even oud..
Afbeelding

Joy nu 11 maanden:

Afbeelding

Etter zijn..

Afbeelding

Baby zijn

**Geplaatst**: 25-04-22 21:41

Re: Harmonie in chaos vinden

Geplaatst: 25-04-22 21:41

Hij ziet er goed uit zeg!!

Ik neem aan dat de jury's die zich Pretty nog herinneren, bij het aankondigen van het in de ring komen van haar dochter..... zelf al hun stoel een stukje naar achteren schuiven voor de zekerheid _O-

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-04-22 21:43

Geplaatst door de TopicStarter : 25-04-22 21:43

pmarena schreef:
Hij ziet er goed uit zeg!!

Ik neem aan dat de jury's die zich Pretty nog herinneren, bij het aankondigen van het in de ring komen van haar dochter..... zelf al hun stoel een stukje naar achteren schuiven voor de zekerheid

Die kans zit er in alleen roepen ze pretty haar naam niet af. _O-

Maar ik vermoed dat hun overlevingsinstinct wel in gang schiet als Rêve op ze af rent. _O-

**Geplaatst**: 25-04-22 22:08

Re: Harmonie in chaos vinden

Geplaatst: 25-04-22 22:08

Oh jammer, zit het niet in Reve haar naam verwerkt ofzo, in combinatie met jouw naam... haha ik zie al zo'n *gulp* voor me dat de jury zich even verslikt :))

**Geplaatst**: 25-04-22 22:14

Geplaatst: 25-04-22 22:14

Joy heeft nu iets meer body dan zijn moeder destijds maar er is zeker wel gelijkenis.

Jij en je man zijn zo te lezen echt gezellig samen. Ik hou d'r van als je samen lekker onzin kunt uitkramen en de ander je gewoon helemaal begrijpt om vervolgens samen in een deuk te liggen.

Rêve gaat het zelf wel regelen. Jij kunt hoogstens wat bijsturen. Ik zeg doen!