Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-02-18 12:49

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst door de TopicStarter : 14-02-18 12:49

Hi, Endomondo heb ik een poosje gedaan, maar ik heb geen app, ik heb geen smartphone namelijk, dus moest ik het zelf intikken telkens. Ik heb wel een gsp tracker, die heb ik idd wel eens meegenomen. dat is leuk om dan te vergelijken op de kaart waar je geweest bent.

Grappig Joey dat jij ook houdt van dwalen. Weet hij zelf de weg terug niet?

Veldbloem, het blijft een leuke uitdaging zullen we maar zeggen.

Daarstraks even een korte hekkencheck gegaan. Ze was superbraaf in het begin. Geen vuiltje aan de lucht. Ik reed helemaal met losse teugels weer eens. Halverwege begon ze het wel spannend te vinden, er was weer eens iets... Dus wat oefeningen gedaan en wat overgangen gereden. Spook was weer weg, dus weer vertrouwen en lange teugels. Zijn we bijna thuis, schrikt ze zich helemaal ergens een rolberoerte van, ze spurt vooruit een meter of 15 denk ik, dus graai graai waar zijn mijn teugels, om haar om te draaien, draait ze zelf al om naar het gevaar! Dat vond ik grappig. Dus zijn we dat hele stuk teruggedraafd om te kijken wat er dan was. En dus aan het einde van dat pad weer omkeren naar huis. Dat vond ik wel spannend, want daarmee is ze een keer spetterend vertrokken ooit, maar dat deed ze nu niet. Wel denk ik dat ik een ijslander heb, want een steile afdaling naar beneden, zou ik zweren dat ze aan het telgangen was ;-)

We zijn veilig weer thuisgekomen, ze staat nu even nog wat hooi te eten, voor ze weer in een sneeuwweiland mag.

**Geplaatst**: 14-02-18 13:28

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 14-02-18 13:28

Hihi grappig hoe Callas zich te pletter schrikt van " iets" warvan ze volgens mij ook niet weet waar ze nou van schrok!
Zal er wel uitslijten op den duur maar helemaal denk ik niet. Het hoort bij Callas.

Joey zal niet snel het initiatief nemen om de weg te leiden zeg maar.
Hij wacht gewoon wat de baas wil

. Hij zal wel af en toe een kortere weg naar huis inwillen .
Dan draait hij zijn hoofd in die richting maar volgt dan toch gewoon mijn hand/ lichaam.
Beetje saai ten opzichte van Callas

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-02-18 13:41

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst door de TopicStarter : 14-02-18 13:41

Met Callas is het altijd wel wat, maar als ze het niet zou doen of ik haar dan saai zou vinden... lijkt me heerlijk zoals Joey reageert! Is wel een verademing bij Callas.

**Geplaatst**: 14-02-18 14:25

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 14-02-18 14:25

Joey heeft dan wel weer snel dat hij zo jolig gaat bokken met galopperen ( wat je makkelijk kunt uitzitten) en dat doet Callas dan weer niet.
Zo heeft elk paard wel zijn eigen "raar" ding.
O ja en hij is bang voor ezels, _O-

daar gaat die niet langs , alleen als ik afstapt en ervoor loop 8)7

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-02-18 13:27

Geplaatst door de TopicStarter : 18-02-18 13:27

Bokken met galopperen deed mijn vorige paard. De allereerste keer belandde ik voor de hoorn. Weet nog steeds niet hoe ik op een bokkend galopperend paard terug over de hoorn ben gekomen. Callas heeft dat een paar keer gedaan toen ze was geschrokken, maar die bokken zijn inderdaad goed uit te zitten vooral door de snelheid van de galop worden ze vlak.

En ezels schijnen idd voor paarden enge dingen te zijn...

Vandaag heb ik de bokken ook goed uitgezeten

Het was weer eens droog, wel berekoud, maar gisterenavond een feest gehad waar mijn vriend met zijn band had opgetreden dus even uitwaaien leek ons wel lekker. Hij weer mee op de fiets, maar afgesproken nav vorige keer geen vreemd terrein te gaan verkennen totdat de weersomstandigheden warmer zijn. En wat ik al eerder zei, Callas heeft genoeg aan haar bekende ritten, zoals ook vanmorgen...

Vriend had de opener van het hek maar die was zijn fiets nog aan het pakken, niet die opener maar mijn vriend. Dus ik ging wat stapoefeningen op het veldje doen, beetje inbuigen, mwah, zijwaarts-voorwaarts best heel netjes, maar die beroemde hoek op het veldje begon ze alweer naar te deinzen. Waarschijnlijk omdat er vanuit het dal kinderstemmen waren die net klonken alsof ze in de struiken daar zaten. Dus daar maar weggebleven, ik had geen zin in confrontaties.

Ze was fris, to say the least, dus heb ik waar ik kon het stenige pad weg van huis gedraafd. Maar ze ging achter een paar keer op een nare steen staan en dan zak-struikel je zo onhandig door de achterhand. Ondertussen waren de kinderstemmen nu meer langszij ons en dat vond ze wel erg spannend. Dus over de asfaltweg in het dorpje nog maar eens een stuk gedraafd. Komen we langs de blafhond, dat doet ze altijd wel goed, maar ja nu waren die kinderen inmiddels met hun gejoel ook in beeld. En dan die hond. Dat is wel veel.

Toch deed ze dat heel braaf, vooral toen de kinderen, kinderen bleken te zijn die ze kent. Het is dat jongetje dat vorig jaar steeds naar binnen rende en de halve fruitmand aan Callas aan het opvoeren was, wat zijn ouders toch niet zo'n goed plan vonden. Ze hebben hier een vakantiehuis, dus af en toe zie ik ze. Callas moest helemaal geknuffeld worden en het jongetje (jaar of 10 a 11 denk ik) is helemaal gek van Callas en wist haar naam nog en moest haar een kusje geven. Een vrouw met een natte snor moet je niet kussen natuurlijk en hij werd hard uitgelachen door zijn drie zusjes.

Wat Callas betreft hadden we daar nog wel een uur kunnen staan kroelen, maar zo werkt het niet. Dus gerust gesteld gingen we weer verder. Toch kun je dan merken dat er zich een verandering in haar heeft plaatsgevonden waardoor ze schichtiger is voor de komende gebeurtenissen. Dat was een meneer met een hondje. Hondje keurig aan de lijn, blafte niet, maar toch vindt ze dat dan spannend. Dat vond ik onzin, maar ik kon niet op haar mopperen omdat die meneer een praatje met mij hield. Ik voelde de spanning opbouwen en toen we van die meneer wegstapten kwam er een kopzwaai. Vooral ook omdat mijn vriend al een stukje verder gefietst was. Callas kan prima van hem weg vertrekken, maar als hij van haar weg vertrekt dan wordt ze hittepetitterig.

Honderd meter verder kwam er een pickup van een vriend van ons aan met een hele takkenstapel erop wat klapperde, dat was spannend natuurlijk. Maar we moesten uiteraard even een praatje met hem maken en Callas kwam niet echt tot rust tijdens het praatje, ze wilde niet stilstaan en vond die pickup eng. Ondertussen had de meneer met het hondje ons ook weer ingehaald, maar die liep door, maar onze vriend en de meneer moesten wel grapjes naar elkaar roepen. Schreeuwende mensen is Callas niet zo goed in zullen we maar zeggen.

We vervolgende onze weg weer, maar onze vriend moest een flink vaartje maken om met zijn pickup tegen een weilandingang op te komen, dat geluid was teveel voor Callas en ze wilde ervandoor. Ik kon haar goed bij me houden, maar ben wel gaan draven in de berm, waar we natuurlijk die meneer weer voorbij moesten en ze daarna f***** irritant niet meer in de berm wilde, waardoor ik half scheef midden op de weg liep te kl**** om haar naar rechts te krijgen en er uiteraard een auto aankwam. Dat was gelukkig de auto van een kennis van ons, dus die remde af.

Daarna beperkte we de onrust tot overhaast stappen, wat niet mocht van mij, dus een paar keer halt gehouden, maar ik kreeg de rust er niet in. In het dorpje stonden vuilniszakken langs de weg, dat was ook al zo spannend, die zijn we gaan besnuffelen. Ook weer ok en toen het recreatiepad op. Daar konden we de spanning wegdraven, maar nu was ze eigenlijk niet voorwaarts. Het lijkt wel of ze alleen voorwaarts is als ze onrustig is.

Tja, en toen schoot dat eng-level door naar vet rood. én een mevrouw met een hondje, én twee oranje fluoriserende joggers die de trap naar het talud waar wij reden, opkwamen. Daar was ze duidelijk heel erg bang voor. Ik kon haar rechtdoor tussen mijn benen houden, maar eigenlijk wilde ze omdraaien. Het naderen van die joggers was echt heel erg spannend voor haar. Mijn vriend fietste een stukje door en dan is daar het punt van passeren van alles. Meteen erna wist ze niet wat ze ging doen. Staken, steigeren of bokken. In ieder geval enorm veel verzet en we hadden van alledrie voldoende om het niet grappig voor mij te maken. Ik was bezig om het voorwaarts eruit te rijden, maar dat was niet eenvoudig om haar van die plek weg te krijgen, vreemd genoeg. Dus we hadden een minirodeo, boze stem hielp niet echt, en nu had ik wel een zweepje bij me willen hebben om dit gedrag te straffen. Maar dat had ik niet. En het verzet is tegen mij gericht. Ze wil dan duidelijk op dat moment weg en daarvoor moet de ballast van haar rug af. Dat doen we door steigeren en bokken.

Het was allemaal goed uit te zitten en het duurt uiteraard veel korter dan het voelt en ik héb het ook opgelost met voorwaarts drijven en verder draven. Toen ze dan eindelijk weer draafde, kregen we de verlate vluchtreactie en kon ik haar niet bij me houden voor een paar meter. Ik heb haar voor het eerst een enorme ruk in haar mond gegeven. Cirkelen ging even niet omdat mijn vriend ernaast fietste en het talud daar te smal is. Op de ruk in haar mond reageerde ze wel normaal gelukkig en het had ook wel het gewenste effect dat ze weer luisterde en kon ik stap en draf overgangen rijden om haar aandacht bij mij te krijgen.

De trap van het talud af ging nog erg ongecontroleerd door haar onrust, maar toen we duidelijk op de terugweg waren, kwam de rust erin, zakte haar hoofd en ben ik met losse teugel naar huis gestapt, terwijl vriendje vooruit fietste om warme chocomelk te gaan maken.

Ik vind het niet leuk dat ik toch telkens op verschillende vlakken dat verzet naar mij toe blijf merken. Maar goed, ik beschouw het vandaag dan maar weer als een overwinning dat ik haar uit haar mini-rodeo heb kunnen rijden.

**Geplaatst**: 18-02-18 16:20

Geplaatst: 18-02-18 16:20

Was het echt verzet naar jou toe? Pathos wil als ie in een drambui is en hij zijn zin niet krijgt ook wel eens steigeren en bokken op de plaats, het liefst wil ie dan heel hard wegrennen, maar dat mag natuurlijk niet van mij. Ik heb nooit het idee dat dat is om mij eraf te krijgen, meer dat ie driftig is dat ie zijn zin niet krijgt. Overigens als hij in zo'n bui is heb ik besloten het gevecht niet meer aan te gaan en dan maar gewoon naar huis te gaan en niet verder te gaan rijden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-02-18 16:47

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst door de TopicStarter : 18-02-18 16:47

Hi Tinka, hoe is het met je puppies ;-)

Ik denk dat ze in dit geval niet driftig was, ze was bang en wilde vluchten. Maar ook al begrijp ik het wel, ik wil dit gedrag niet. En ik wil haar ook haar zin niet geven om dan te kappen. Dus ik ben blij hoe ik het vandaag opgelost heb, maar ik houd een nare smaak in mijn mond aan die ruk in haar mond. Dat geeft toch mijn onmacht aan. Maar kennelijk was het voor haar wel ok. Voor nu. Je weet niet wat ze de de volgende keer rijden van het bit vindt uberhaupt. Dat moet nog gaan blijken.

**Geplaatst**: 19-02-18 15:24

Geplaatst: 19-02-18 15:24

Als je hebt voorkomen dat ze zichzelf en jou in gevaar bracht, vind ik die ruk in de mond wel terecht hoor, je moet wat. De puppy's gaan goed, groeien als kool, nog 2 weken dan gaan ze al weg.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-02-18 15:28

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst door de TopicStarter : 19-02-18 15:28

Dank je. Ja idd ik moest wat. En de keer dat ik eraf kletterde heeft ze behalve mij en zichzelf ook nog anderen in gevaar gebracht. Dus beter zo. Maar het voelt niet goed. Volgende keer ga ik het weer cirkelend oplossen.

Tjee, zijn ze alweer 8 wkn je puppies! time flies. Zal wel saai zijn zonder ze!

**Geplaatst**: 19-02-18 15:51

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 19-02-18 15:51

Veiligheid voorop ts... zij is dat allang weer vergeten, bovendien zal het wel meevallen met de impact want ze stond stijf van de adrenaline. Het was echt een noodgreep, meer niet. Hoe werkt dat circelend oplossen?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-02-18 16:02

Geplaatst door de TopicStarter : 19-02-18 16:02

Dat is misschien ook weer zo ja. Dat van die adrenaline.

Cirkelend oplossen werkt normaal heel goed, als je de ruimte hebt zet je je paard in het geval ik nu beschreef dravend op een heel kleine cirkel. Daarbij moet ze al haar aandacht bij jou houden, anders ligt ze op haar neus.
Je werkt tegelijk aan nageeflijkheid en omdat je niet van het gevaar weggaat, leert een paard dat 1 het gevaar niet gevaarlijk is, want kennelijk kun je ernaast trainen, 2 dat een kleine cirkel helemaal niet leuk is en dus dat als je iedere keer als je loopt te klieren op een kleine cirkel wordt gezet, dat je dan een keer leert normaal te doen.
Althans dat is de theorie...

edit en uiteraard kan het paard niet vluchten... minor detail vergeten

**Geplaatst**: 19-02-18 20:33

Geplaatst: 19-02-18 20:33

Monique1963 schreef:
Dank je. Ja idd ik moest wat. En de keer dat ik eraf kletterde heeft ze behalve mij en zichzelf ook nog anderen in gevaar gebracht. Dus beter zo. Maar het voelt niet goed. Volgende keer ga ik het weer cirkelend oplossen.

Tjee, zijn ze alweer 8 wkn je puppies! time flies. Zal wel saai zijn zonder ze!

De pups zijn 6 weken, met 8 weken mogen ze weg.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-02-18 13:10

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst door de TopicStarter : 21-02-18 13:10

Achter glas leek het zo lekker weer. Gezadeld, mwah was met een half uur weer terug. Kan amper tikken, bevroren vingers zowat! Prachtige zon, maar die wind! Ijs en ijskoud. Dus toen ik thuis wegreed met allerlei lenteritplannen in mijn hoofd, dacht ik, ik doe een hekkencheck, veels te koud voor leuk dit. En met de normale schrikjes en oeh guttogutjes heb ik een fijn stapritje gemaakt. Wel paar keer gedraafd maar niet noemenswaardig. Wilde haar niet in het zweet rijden met zulk koud weer en snijdende wind. En nee, ze had geen hekel aan het bit gekregen gelukkig, gaf geen enkele blijk zich dat nog te herinneren gelukkig. Ze zoekt zelf altijd naar het bit omdat ze dan altijd een brokje krijgt van me. Zo hing ik het hoofdstel een keer klaar aan een paal, en ik denk wat staat ze nou te klooien, was ze bezig het bit in te nemen terwijl het aan de paal hing, hahahaa.
Verder ben ik gisteren begonnen met het volgende circustrucje, of vrijheiddressuuroefening hoe je het noemen wilt, de révérence of in gewoon nederlands de buiging. Omdat ze zo op voer belust is, volgt ze enorm goed mijn hand, dus ik heb goede hoop dat ik binnenkort weer een filmpje met een kunstje kan laten zien.
That's all for now.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-02-18 14:15

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst door de TopicStarter : 21-02-18 14:15

Off Topic, maar er moet me iets van het hart over wat termologiën die op bokt gebruikt worden.

Ik heb toch zo'n hekel aan dat denigrerende woord "project(je)". Dan lees je weer een topic met "ik heb een nieuw project(je) gekocht". Alsof een paard een ding is!!! Daarnaast is het ook nog een ontzettend blond woord om voor een paard te gebruiken aangezien project in feite een samengaan van handelingen is.

Wiki definieert het woord project alsvolgt: Een project is een, in de tijd en middelen begrensde, activiteit om iets te creëren. Het onderscheidt zich door zijn eenmalige karakter van een programma of proces. Een project wordt meestal in samenwerking met verschillende mensen en organisaties uitgevoerd. Het project wordt meestal vastgelegd in een projectplan en geregeld door projectmanagement.

Wat is het nou voor stoms om een paard als een ding weg te zetten met het woord project. Net zoals met "opknappertje". Nog idioter. Dat gebruik je voor voorwerpen.

Voor mij is een paard een wezen met een eigen persoonlijkheid en ziel. Hij is niet mijn kind, maar wel een gezinslid. Een wezen dat je met respect behandelt. Dieren komen bij mij in principe voor het leven. Ik heb nog nooit een dier dat bij mij is gekomen doorverkocht of weggegeven. Dat is wel het minste respect dat ik ze kan geven. (Ja, ik heb wel op het punt gestaan voor Callas een ander tehuis te zoeken, maar diep in mijn hart wilde ik dat niet)

En dan de arrogantie van mensen om zo'n prachtig wezen "een project(je)" of "opknappertje" te noemen. Bah. Alsof het materiële dingen zijn, die je erna kunt wegdoen als je het niet bevalt of er een goede prijs voor kunt krijgen.

Sorry heeft niets met mijn topic of Callas te maken maar ik moest het ff kwijt.

**Geplaatst**: 22-02-18 09:26

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 22-02-18 09:26

Brrr ja Mo het is flink koud!
Zo achter het raam denk je: " o lekker het zonnetje schijnt ik ga een rondje rijden" , maar dan kom je bedrogen uit

.
Koud

. Koude handen ,zelfs met handschoenen aan een een koud gezicht. Nou ik was ook snel weer terug hoor.
Laat het voorjaar maar alvast beginnen hoor

.

Fijn dat Callas niets meer kan herrinneren van het "getrek" ritje. Paarden kijken daar ook heel anders tegen.

En ik snap heel goed dat je je ei even kwijt wilde over "het projectje" of " het opknappertje".
Mensen zijn veel te snel opgevers.
Waneer het niet op hun manier lukt dan gaan de dieren maar weer naar een ander baasje en dan kopen ze hun volgend huisdier.
Ze kijken te weinig naar wat het dier zelf nodig heeft, en of de manier van omgaan met het dier misschien anders moet.
Dit is jammer. De dieren krijgen dan een stempel op en gaan naar de volgende die ze beschouwen als " projectje " of " opknapper" .
Je kunt het beter zien als een nieuwe uitdaging om te zien wat je "moet" doen (of laten) om samenwerking van je dier te krijgen.
Want daar gaat het bij mij om om SAMEN verder te komen , duidelijk je grenzen stellen en ook die van je dier te respecteren.
Dan krijg je een fijne samenwerking.

**Geplaatst**: 22-02-18 11:25

Geplaatst: 22-02-18 11:25

Ach, als er niet af en toe paarden verkocht werden konden wij ze ook niet kopen, toch? Wij hebben maar 1x een paard van de fokker gekocht en juist die hebben we na een paar jaar juist weer verkocht (aan de bijrijdster, paard staat nog steeds op dezelfde stalling als onze paarden

)
Mijn schimmel heb ik als "project" gekocht via Bokt. Ze fascineerde me, maar er was best al heel veel mis gegaan bij haar in de 3,5 jaar van haar leven tot dan toe. We zijn nu 7 jaar verder en ze is nog steeds niet gemakkelijk (ik kan niet eens wandelend alleen met haar naar het bos, laat staan rijdend), maar ik denk wel dat ze tot haar dood blijft. Ik kon haar hebben omdat ik een ander paard had waar ik gewoon mee kon rijden, zodat de schimmel alle tijd kreeg om zonder veel druk betere omgangsvormen te leren. Het oudere paard is afgelopen najaar ingeslapen (ruim 30 geworden in actieve "dienst") en nu mag de schimmel "eerste paard" zijn, ze is er ook aan toe ondertussen. Maar ja, ze is wel een "projectje" en dat zeg ik in volle liefde voor haar en met alle respect voor haar karakter. Alleen naar buiten met haar kon wel eens een luchtkasteel zijn, maar samen met een stabiel ander paard lukt het wel redelijk. We gaan gewoon meemaken hoe ver we komen met haar.

**Geplaatst**: 22-02-18 12:57

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 22-02-18 12:57

Hoi Monique, ik heb ook weer even bijgelezen, wat een avonturen weer!
Een keer een ruk in de mond zou ik niet teveel over inzitten, veiligheid voor alles toch, en een vlucht-actie kan je maar beter voor zijn!

Ik ben het ontzettend eens met je stukje over 'projectjes'! Verschrikkelijk hoe mensen die mooie,lieve wezens als dingen zien. Maar Ik snap wel dat het mooi werk is om een paard dat geen fijne start heeft gehad, weer op te knappen en goed in zijn vel te krijgen! Als ik ooit eens rijk ben wil ik dat ook wel doen, maar doorverkopen is niet mijn ding, hihi, ik hecht altijd zo aan mijn diertjes!

**Geplaatst**: 22-02-18 14:18

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 22-02-18 14:18

SPREEK ALLEEN OVER EEN PROJECT ALS JE ERVOOR NAAR HORNBACH GAAT

**Geplaatst**: 22-02-18 17:18

Geplaatst: 22-02-18 17:18

Eens dat taalgebruik wel anders kan. Zo erg ik me dood als ruiters praten over gas geven en remmen als ze het over dressuur hebben. Vind ik ook zo onvriendelijk en praten over een "ding" in plaats van zo een edel wezen.

**Geplaatst**: 22-02-18 23:57

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 22-02-18 23:57

Oeh guttogutjes _O-

TS die hou ik erin

**Geplaatst**: 23-02-18 15:33

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 23-02-18 15:33

Misschien is het beter om een apart discussietopic aan te maken voor het woord 'project' want anders verzandt dit prachtige topic over Callas misschien in een eindeloze discussie...
En dat zou zonde zijn

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-02-18 16:47

Geplaatst door de TopicStarter : 25-02-18 16:47

Zo weer terug van een heerlijke rit! Zo als deze mogen er meer volgen wat mij betreft. Ik had helemaal geen rijden vandaag gepland want ik ben al een week beroerd van griep of zware verkoudheid, met koorts, spierpijn, hoesten en snotteren met een hoofdletter, maar die zon die lokt dan zo als je naar buiten kijkt. Wel stormde het enorm, maar ja dat blijft het nog wel een paar maanden doen denk ik. Dus daar moeten we maar aan wennen.

Dus tussendemiddag ben ik gaan rijden, vanwege de storm gelijk op het bit, zonder het halster. Vriendlief met dezelfde griep wilde ook wat Vitamientjes opdoen en zou ons lopend met een van de honden vergezellen het eerste kwartier. Erna wist ik nog niet waar ik heen zou gaan. Xou wel zien.
En ja, fris weer dus. En dan een hond die vrolijk vooruit rent waar Callas een hekel aan heeft. ze moet altijd met haar oren in de nek en haar hals heel laag hem wegjagen, dus dat was een, laten we zeggen, redelijk energieke start. Understatement. Eigenlijk wil ze volgens mij niet dat de hond voorop loopt.

Toen kwam het moment van het scheiden van onze wegen. Nu vertrekt Callas zonder probleem van haar kudde, van haar huis, van mensen die meelopen of fietsen op een rit. Maar andersom als de kudde of mensen haar verlaten... Dan vindt ze dat vervelend en reageert een beetje paniekerig. Nu was dit een heel interessante uitdaging want waar onze wegen scheidden liepen we gelijk op. Dus Callas had kunnen denken dat zij van de kudde vertrok, dan was er niets aan de hand geweest, maar dat vond ze niet. Ze voelde zich duidelijk in de steek gelaten, zelfs door die stomme hond. Daaruit concludeerde ik dus dat als zij de kudde niet kan zien door er van weg te gaan, er geen probleem is, maar als zij de kudde nog wel kan zien, dan heeft ze er een probleem mee, zoals nu dus. Dus veel drijven en zorgen dat ze niet omkeerde.

Eenmaal duidelijk dat we ons niet meer me de kudde gingen verenigen, liet ze op een andere manier merken er niet mee eens te zijn. Namelijk zoooooooo traaaaaaaaaag gaaaaaaaaan loooooooooooooopen. Ik kreeg de neiging om een takje af te breken en als zweepje te gebruiken, maar dat het ik niet gedaan. En ook dan vindt ze dingen ineens wel erg spannend. Ze verzint het nog net niet, maar je kunt het wel gebruiken om nog langzamer te gaan lopen. Ik had inmiddels besloten een bosrit te gaan maken, maar dan moeten we een stukje door het dorpje. Dat is echt 1 straatje maar. Maar daar kunnen wel heel veel dingen spannend in zijn. Tjonge.

Door het bos, daar is dat fietshekje waar je slingerend tussendoor moet. En dat hebben we dit keer gedaan zonder af te stappen. Ze was niet drammerig en is dan beter bestuurbaar. En dat ze niet drammerig was kwam omdat ze eigenlijk niet voorwaarts was omdat de hond van die mensen van dat hekje zo verschrikkelijk blaft. Daar is ze dan met haar aandacht bij en zodoende kon ik haar gedoceerd netjes door het hekje sturen. Weer een overwinning!

Daarna volgt er een erg lange stijging. Wel veel steiler dan een vals plat, maar het is de lengte die het zwaar maakt. We hadden hier wat schrikvogels. Dat zijn vogels die speciaal uitgezet zijn om paarden te laten schrikken. Afijn, ze geeft duidelijk aan het zwaar te vinden en er ook geen zin in te hebben. Dat begrijp ik maar al te goed, ik heb die route 1x gewandeld en ik was kapot eer ik bovenaan was. Ze wil dan regelmatig gaan stilstaan, en dat mag ook, maar dan alleen wel een paar meter verder dan waar zij wil stoppen. Zodat het wel mijn commando blijft, maar ze wel op adem kan komen. Verder is dat pad geweldig. Het is stenig met rotsen, dus in goede samenwerking sturen en alles met een lange teugel. Top vond ik dat.

We hebben wel lang drie omgevallen bomen bestudeerd die er vorige maand niet waren. De kluiten lagen direct aan het pad en het pad had daardoor flinke kuilen gekregen en dat moesten we onderzoeken. Vind het geweldig om te zien hoe ze dat dan doet. Alle zintuigen doen mee. Uiteraard ziet ze het al van verre. Dan gaat dat koppie omhoog, van, hé daar is iets niet normaal. Dat koppie blijft hoog en een beetje scheef luisterend, totdat ze heeft gedetermineerd dat het niet gevaarlijk is. Dan wordt er gesnoven al vanaf een afstandje. Vlakbij geeft ze al aan het te willen onderzoeken door er recht op af te lopen. Dan komen we bij die kluit die net zo hoog als onszelf is en bij die kuil. Ruikend bekijkt ze dan alle uitstekende wortels en ze moet dan ook proeven. Even bijten erin. En dan de kuil. Daar moet je aan graven. Voordat ze besloot dat het lekker verse aarde was om in te gaan liggen rollen, heb ik haar verder gestuurd, maar ik vind dat prachtig om mee te maken.

En dan komen we bij het hoogste punt en vandaar gaat het helemaal ook heel langzaam naar beneden het dal in naar de beek.
Yay, naar beneden moet je hard!
Nee, Callas, naar beneden kun je ook langzaam.
Dude, weet je wel hoe lang dat duurt!
Vast niet heel veel langer, Callas.
Duh, eg wel! Het is veel moeilijker om langzaam naar beneden te lopen.
Ik weet dat jij dit wel kan, gewoon stappen.
Au. Je laat me tegen je hand lopen.
Ja, want we blijven stappen.
Ik ga met mijn hoofd zwaaien hoor!
Dan zwaai ik terug, meisje.

Stappend bij de beek aangekomen is het altijd weer een uitdaging om de beste oversteek te vinden. Het stelt allemaal niets voor, hoor. Het water is in deze tijd van het jaar maar hoefhoog en de beek maar hooguit 1.5m breed. Maar de oever verandert iedere maand en zo ook de stenen en grote keien in de beek. En daar gaat het mij om. Gelukkig is het kristalhelder water en kan ik precies zijn waar zij het beste haar voeten kan gaan neerzetten. Callas moet altijd eerst ruiken en een beetje drinken, even graven in het water, beetje spelen en dan maken we de oversteek. Vroeger moesten we vet omhoog springen de oever op, maar hij is half ingestort en nu is het niet meer zo spectaculair, maar nog steeds leuk om te doen. Aan de overzijde moet ze even haar sokken uitstampen, want dat kriebelende water is niet leuk.

Voor Callas is dit het middelpunt van de route en dus komt nu de terugweg en dus wil ze hard. Ze had die hele afdaling zich al in moeten houden natuurlijk en vanaf de beek gaat het eigenlijk naar de volgende beek omhoog. Ik heb haar energie gebruikt om een stukje omhoog te galopperen naar de oude ruïne. Maar dat was ze gauw zat. Dat gaat toch wel heftig omhoog en dat is niet leuk om naar huis te scheuren. Helaas voor haar vond ik dan toch dat we nog even door moesten galopperen en dat doet ze dan wel, maar zodra ik niet aanmoedig, staat ze ook gelijk stil. Zo even uitrusten, hahaha. Hier hadden we last van Oeh-guttogut-grutto's. Dat zijn onzichtbare grutto's, die geen geluid maken, maar er wel zijn voor Callassen. Daar moet je voor brrr schrikken en deinzen. Oeh-guttogut!

Gelijk na de ruïne was er paniek. Ik denk voor een houtstapel die er al een poos staat, maar er lag nu een golfplaat overheen en dat is dan enger of zo. Natuurlijk zoeken we ook een excuus om naar huis te kunnen stieren, dus bleven we daar gewoon stappen. Lange teugel had ik bij de afdaling al niet meer gekund, dus haar vluchtreactie was goed te beheersen. Na nog een poosje stappen ben ik gaan draven, want eigenlijk hadden we alleen nog maar gestapt op dat ene galopje na. En dan wil ze alleen maar hard harder hardst. Dat is jammer want ze gaat er heel slordig door lopen, struikelt, verstapt zich, kijkt niet waar ze loopt etc. Dus in de draf rijd ik dan tempowisselingen die eigenlijk op verzet stuiten want dat is niet leuk. Dan heb ik toch het idee dat er iemand stiekem bij die ruïne een rode peper in haar kont heeft geduwd, want dat is toch wel een energieke dame, zullen we maar zeggen. Wel is het beheersbaar, ik kan ook naar stap teruggaan. Naar stap teruggaan is dan weer makkelijker dan tempo wisselingen rijden in de draf.

We zijn weer een stroompje overgestoken en dan komen we op het kikkerpad. Dit is een tweesporig pad met veel kuilen. Die kuilen ontstaan omdat het pad daar zacht is en de auto's van de jagers dus kuilen maken in de zachte klei. Die klei die is weer zacht omdat er water uit de rotsen komt. Dat water verzamelt zich in die kuilen. En in die plassen leggen kikkers en padden hun eitjes. Een erg ongelukkige plek want die auto's van die jagers die komen ieder weekend er wel langs. En die rijden gewoon dwars door die plassen want vanuit je auto heb je echt niet door dat er kikkervisjes in wonen. En al zouden ze het wel weten zou het ze waarschijnlijk nog geen reet schelen. Maar ik kan al dat leven in die plassen wel zien. En ondanks dat het mij nu veel te koud lijkt voor baby's, lagen de plassen al vol met klonten dril! Ik meende zelfs hier en daar al zwarte kikkervisjes te zien. Het kan nog volop gaan vriezen! Afijn, Callas vindt het niet leuk om door plassen te lopen als ze er ook langs kan en uiteraard mag ze dat hier want ik wil geen kikkervisjesmoordenaar zijn.

Ergens op dit stuk is ze nog geschrokken en hebben we een kort sprintje gehad eer ik haar terughad. Daarna hebben we een paar keer kleine galopjes gedaan. In een van de galopjes schrok ze alweer en kwam na haar schriksprong overkruis uit. Gewoon door blijven galopperen. Dus ik heb haar teruggenomen en weer opnieuw aangesprongen en toen was het wel normaal.

Over de asfaltweg terug naar huis gestapt. Dat is 2km stappen. Zou mooi zijn als dat ook uitstappen zou zijn, maar ja, naar huis is naar huis, dus stappen we ongeveer een meter over. Wie ik? Overhaast stappen? Wel nee, ik ben gewoon ijverig.

Het afzadelen was humor zoals altijd, want ze weet zeker dat ze brokjes krijgt uit mijn jaszak. Dus bemoeit ze zich met alles wat ik doe. Waar mijn hand is, is haar neus. Singel losmaken, madam, moet het helemaal volgen en liefst ook nog aflebberen. Zadel wordt gevolgd naar de zadelbok, tenzij ik ho zeg. Schoenen uittrekken, moet ook helemaal worden bekeken. Ze maakt nog net niet zelf de clips van haar schoenen los, maar het scheelt niets. Ik masseer haar rug altijd even na het rijden en dat wordt meestal beloond met flemen. Dan even in de box uitdampen en erna de wei in.

Wat ik al zei, zo mogen er meer zijn van mij!

**Geplaatst**: 25-02-18 17:02

Geplaatst: 25-02-18 17:02

Dat was een stevig stukje lezen. Gezellig en leuk verhaal.

**Geplaatst**: 25-02-18 17:02

Geplaatst: 25-02-18 17:02

Weer een prachtig verhaal Mo, en dat jullie daar ook schrikvogels en grutto's hebben ! laten die hier nou ook voorkomen

en zijn minstens net zo eng :Y)

.
Maar verder is t hier niet zo spannend hoor, dijkjes op en af, over 't slik als 't laag water is en langs een soms keihard balkende ezel, maar verder maar saai vergeleken bij jullie.
En honden?, die zijn er om achterna te zitten haha.

Jullie zijn een geweldig team $_/-\o_$

O ja, en dan hebben we hier de mega landbouwmachines nog, die zijn eng, kunnen je opvreten!

**Geplaatst**: 25-02-18 17:42

Geplaatst: 25-02-18 17:42

Jeetje in Callas haar omgeving leven wel veel enge beesten hoor.
Ik lees de schrikvogels, ja die zou ik ook niet in t bos willen tegenkomen.
Tja en dan ook nog de onzichtbare gehoorloze grutto's , daar kan ik me alles bij voorstellen dat je daar van schrikt

.
En de waterkuilen met kikkers, er bestaat natuurlijk een kans dat er zo'n kikkervisje op je komt springen

.

Dus ik begrijp Callas volledig.