Ik moest weer even een hoop bijlezen. Ik heb weer allemaal leuke filmpjes en mooie foto’s voorbij zijn komen en veel over de westernsport en verschillende methodes gelezen. Zelf heb ik ook een Quarter. Een nakomeling van Commander Flit Fritz. Hij is echt zo lief en altijd zo braaf geweest met rijden. Echt een geweldig dier. Maar sinds 2018 is ie met pensioen vanwege aanhoudende peesproblemen. Ik had gehoopt nog wat langer met hem door het bos te kunnen struinen en leuke dingen te kunnen doen, maar helaas. Nu staat ie de koning uit te hangen in de wei en z’n twee onderdanen te commanderen

Ik snap wel waar alle meningen vandaan komen. Mijn merrie heb ik zadelmak gekocht en verder zelf beleerd en die geeft heel wat makkelijker haar mening dan mijn Quarter. En zodra ik tegen hem ook maar een keer ‘Uh-Uh’ zei, dan deed ie weet braaf wat er gevraagd werd. Echt heel erg gedrild is ie volgens mij, net zo’n militair Haha.
Ik heb we echt heel goed nieuws! Guinness draaft nu onder het zadel en inmiddels kan de trainster ook lichtrijden (dit snapte hij helemaal niet en dan stopte hij, omdat hij het contact met haar kwijt was). En gisteren heb ik er voor het eerst zelf weer op gezeten!


We proberen komende week nog een aantal keer te oefenen en dan wil ik hem naar huis halen. Kan ik lekker zeg verder oefenen tot zijn slungelige lijf sterker wordt. Hij heeft er allemaal nog erg veel moeite mee namelijk. Maar je ziet hem telkens verbeteren. Zowel in z’n balans als in z’n kracht. En het is zo’n lief knuffelpaard, hij kan echt uren met je knuffelen.
Ik ben heel blij als ie weer thuis is, want m’n merrie staat alweer 1,5 week stil vanwege een dik achterbeen. En aangezien paardrijden een van de weinige dingen is die je gewoon kunt doen nu, mis ik het wel. Ik vermaak me tot nu toe wel met in de wei rommelen enzo, maar die is nu inmiddels ook wel heel erg netjes Haha.

Nog even een foto van mijn lieve, grote sul die eindelijk geen IJslander meer is qua wintervacht
