Bokt.nl

**Geplaatst**: 19-03-12 23:28

Geplaatst: 19-03-12 23:28

Iedereen bedankt voor de felicitaties!

Merrieveulen, ze zijn inderdaad vriendinnen. De fjorden staan bij ons allemaal bij elkaar en de laatste 2 weken hebben de dikke dames samen apart gestaan ivm extra bijvoeren.
Ze waren vandaag nog schattiger, al wat meer uit de kreukels

Blensink, wat vervelend dat ernesto straks weer geopereerd moet worden! Hopen dat het allemaal gaat meevallen!

Laatst bijgewerkt door lonniejj op 19-03-12 23:31, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 19-03-12 23:29

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 19-03-12 23:29

Meer foto's, als je ze wil laten zien, zijn altijd welkom.

Zo lief!

**Geplaatst**: 20-03-12 09:22

Geplaatst: 20-03-12 09:22

@ blens, jeetje wat een gedoe nog steeds zeg... jammer dat ze niet alle poliepen ineens weg konden halen. weet je ook waarom hij moeizaam herstelde, of is dat gewoon toeval? Ik vind een maand ook wel echt lang, dit worden dus een paar onrustige weekjes voor jullie!

@ lonniejj inderdaad, nu willen we ook 'uit de kreukels' foto's!

ik heb een paar fotootjes van mijn zusje aan het werk met mijn Zned. zijn erg leuk geworden, geen mooie foto's want we hebben een flutcamera maar ik zal ze voorzien van enig commentaar. wij houden ons dus bezig met longeren volgens de methodiek van Chris Irwin, de voorwaarden van het paard, zodat je longeerwerk een samenspel wordt van fijne communicatie, waarbij het paard fungeert als jouw leermeester. je kijkt en luistert naar het paard en past je in zoverre aan dat hij je ook echt begrijpen en waarderen kan. vanaf een dergelijk punt kan je dan ook dingen van het paard gaan vragen, en wel op zo'n manier dat hij je instinctief begrijpt. een paard hoeft dit dus niet te leren, mits jij aan de voorwaarden voldoet. ik vind het heel erg leuk, het vergt behoorlijk wat inzet en concentratie in het begin, maar de resultaten zijn er dan ook naar.

Zneddie was lekker spelletjes met mijn zusje aan het spelen, wat hem aardig goed afging, haha! aan mijn zusje dan de taak om ervoor te zorgen dat ze beter is in het testje dan hij. je moet het zo zien, ieder paard voert testjes uit tov zijn begeleider/ eigenaar, in hoeverre je omgangsrelatie er beter of minder van wordt hangt af van hoe jij als mens erop reageert, en welke initiatieven je neemt.
in eerste instantie ging Zneddie lekker draven en wilde mijn zusje dat hij in stap ging, tja hoe los je dat op. regel nr 1: we trekken NOOIT aan het hoofd. dit is voor het paard niet alleen fysiek onprettig maar is ook echt een aanslag, de enige keer dat een paard van nature op die manier gegrepen wordt is in een aanval door een roofdier. wij willen een vriendschappelijke relatie waarin ons paard zich prettig voelt, daar hoort de kop grijpen dus écht niet bij. bovendien zal een paard behoorlijk gespannen raken van gesleur aan het hoofd, waardoor je longeerwerk als training tamelijk zinloos wordt.
goed, wij zien hier Zneddie die lekker draaft, en mijn zusje die eigenlijk te ver/ lang op hem wacht. haar navel is achter hem gericht, waardoor ze A: het contact kwijt is, B: Zneddie als het ware aanduwt met haar navel achter hem. in deze setting zal hij dus écht niet gaan stappen. als je met je gevoel naar deze foto kijkt zie je dat eigenlijk haar hele energie achter Zneddie gericht is, toch? dit doet ze om hem af te remmen, wat voor háár misschien logisch leek, maar voor een vluchtdier betekent dat aangedreven worden.

Afbeelding

hier is het al veel beter. het hoofdje is laag genoeg, Zned richt zijn oor en zijn lijf is mooi gebogen. de beweging is voldoende actief ook, en hij loopt flink te briesen. als mijn zusje dit volhoudt is zijn volgende stap een buiging te laten zien en nog meer te onstpannen in zijn houding.
Afbeelding

Hier is hij in stap, lengtebuiging is netjes en hij is ook ontspannen. wel is zijn focus niet bij degene die met m werkt maar bij mij. dit komt doordat er te weinig contact is. de lijn hangt te los en de zweep is achter de pony. op dit moment zou mijn zusje de zweep op Zneds 'singel' moeten richten, en meer contact op de lijn moeten pakken. haar navel-lijn is wel netjes gericht.
Afbeelding

Hier is mooi te zien hoe mijn zusje met haar navel-lijn vóór zneddies hoofd zit. als je in je hoofd een voorstelling maakt van waar ze naartoe gericht loopt, dan is het logische gevolg eigenlijk dat het paard inhoudt of gaat stilstaan, om je de ruimte te geven door te lopen. althans dat is de respectvolle reactie. Zneddie moet hier doorlopen en eigenlijk voelt hij zich daar ongemakkelijk bij. dit is ook heel duidelijk te zien aan zijn smoel, en zijn hoofd is van mijn zusje weg gekanteld. eigenlijk vraagt ze hem om onbeleefd te zijn en op haar navel-lijn in te lopen. héél veel mensen longeren zo, met hun kern op het hoofd gericht of ervóór. wat je dan vaak ziet is een paard dat gespannen loopt mijn zijn kop omhoog, of een paard dat traag is bijvoorbeeld. een enkeling zal ook daadwerkelijk angstig worden. focus op het hoofd is namelijk roofdierengedrag.
Afbeelding

jammer dat mijn zusje hier niet opstaat, maar dit is dus Zneddie die mijn zusje een behoorlijk goed rapportcijfer geeft. zijn buiging is mooi, houding is ontspannen en hij treedt fijn onder. één oor is op mijn zusje gericht en er is sprake van voldoende contact op de longeerlijn. ook was hij hier lekker aan het briesen.
Afbeelding

oeps, weer even afgeleid! lichaam blijft mooi gebogen maar de aandacht is een momentje ver te zoeken...
Afbeelding

Ook weer netjes, de buiging is wat minder evenals de stelling, maar daar wordt ook aan gewerkt. mijn zusje heeft netjes haar rechterschouder laag en heup laag. Zneddie laat hier een buiging zien voor haar, (niet te mistaken met stomweg aan de grond snuffelen!), een teken van respect en vertrouwen. je ziet op de foto ook een achterwaartse beweging ontstaan al bij m'n zusje, die direct na deze foto is gaan opstellen.
Afbeelding

en dat ziet er dan ongeveer zo uit, de begeleider gaat achteruit na het geven van een duidelijk signaal dat de achterhand naar buiten stuurt. achterhand naar buiten draaien betekent automatisch dat het hoofd naar binnen komt, zodat het paardje netjes tegenover je komt te staan.
Je ziet dat Zneddies houding berustend, geaard en ontspannen is. stiekum is er één oortje niet helemaal bij, dit is omdat hij niet 100% overtuigd is, er is een beetje twijfel. op deze foto zie je mijn zusje voor hém buigen, een teken van respect ook van haar kant (een seconde hiervoor heeft hij ook voor haar gebogen). wat ze nog zou mogen doen om het nog meer de laten kloppen (en dus beide oren te krijgen!), is haar zweeparm echt omlaag, ontspannen laten hangen. er zit nu nog teveel energie in die arm. ze zou ook haar benen meer mogen ontspannen, door bijv. de knieën een beetje te buigen.
Afbeelding

jammer genoeg mis ik nog een paar stukjes hier en daar, eigenlijk is het plaatje niet compleet maar goed ik dacht leuk om even te laten zien.
als jullie het leuk vinden zal ik kijken of ik het ook een keer kan filmen...

Zned had een beetje dom gedaan, hij heeft zijn ijzer eraf liggen van zijn knie op slot-been. er is een flink brok hoefwand weg. gelukkig heeft hij er geen last van en zijn knie is ook niet op slot gegaan. vooralsnog lijkt het dus mee te vallen, en toevallig zei ik een paar dagen geleden nog tegen een stalgenootje dat hij komende week of die erop weer naar de smid moest...

oh ja, en hij heeft zijn eerste galop gedaan aan de lange teugel! echt supergaaf!

**Geplaatst**: 20-03-12 10:02

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 20-03-12 10:02

ha merrieveulen, ik herken heel veel in je verhaal van longeren, ik gebruik zeer veel van deze technieken ook. wist alleen niet dat er een naam aanhing van iemand.
Heb diverse clincs gevolgd en van iedereen wel iets opgepikt en daar een beetje mijn eigen systeem van gemaakt

**Geplaatst**: 20-03-12 15:30

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 20-03-12 15:30

klopt, in heel veel 'manieren' van longeren zie je gelijke dingen terug, zoals posities tov. het paard, hoogte van de zweep en dat soort dingen. iedereen die oprecht met paardenlichaamstaal bezig wil zal ook (deels) op dezelfde dingen uitkomen als het goed is. ik heb ervaren dat er een hoop methodes zijn die goed werken, maar ook een heleboel die weliswaar het paard makkelijker maken om mee om te gaan, maar die gebaseerd zijn op het vertrappen van het paard. zo hou ik absoluut niet van Pat Parelli's methodes. sommige van zijn spelletjes vind ik erg leuk en pas ik zelf ook toe (zoals het door nauwe openingen kruipen met je paard bijvoorbeeld), alleen vind ik hem vaak doorslaan. je ziet dan paarden ontstaan die slaafs worden, geen eigen initiatief laten zien en ook zeker niet hun begeleider iets kunnen leren. alle communicatie komt van één kant en je moet naar mijn zin te vaak grof/ onbeleefd zijn tegen je paard. dat zie ik ook bij dingen van Monty Roberts.
ik heb me ook een tijd bezig gehouden met Klaus Hempfling, en daaruit gebruik ik nog steeds best veel dingen. grootste verschil tussen hem en Irwin in de dagelijkse dingen is dat Hempfling veel meer op de voorkant focust. wel hebben deze beiden gemeen dat de mens degene is die van het paard moet leren eigenlijk, en dat spreekt mij heel erg aan.

mijn instructrice had er een mooi voorbeeld voor, namelijk 'stel je bent in Frankrijk en kunt geen Frans. dan ben je blij als je daar een Fransman ontmoet die jouw taal kan, al is het maar simpel en gebrekkig. je zult ervoor kiezen je aan die persoon vast te klampen. en zo werkt het met paarden ook. het paard ziet een mens, een wezen dat hij van nature normaal niet zal begrijpen. maar dan laat de mens lichaamstaal zien die het paard (her)kent. maar dát is mooi, het ziet er raar uit en is zéker geen paard, maar ik kan het wel (voor een groot deel) begrijpen.'

**Geplaatst**: 20-03-12 15:34

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 20-03-12 15:34

Is dat waarom ze mij op de manege de horse whisperer noemden een tijd terug? :')

**Geplaatst**: 20-03-12 17:49

Geplaatst: 20-03-12 17:49

waarschijnlijk wel. ik word ook al zo ongeveer mijn hele leven raar aangekeken om hoe ik over de omgang met paarden denk, en om hoe ik met mijn dieren omga. grappig is wel dat ook die mensen je stiekum toch een beetje om hulp en/of advies vragen zo nu en dan.
de mannetjes van bij onze vz pony's vonden het ook altijd zo apart dat ik met de normaal meest vervelende pony's overweg kon en ook overal op kon rijden. ik had eigenlijk nooit gezeur met de pony's. merk alleen wel dat ik nu meer en meer verfijning wil. toen ging alles vanzelf, maar eerlijk is eerlijk, hoe chagrijnig ook, die pony's wisten allemaal allang wat een mens was en hadden hun portie ook al wel gehad. later pas (vanaf mijn 15e zo'n beetje) kreeg ik ook echt jong of onhandelbaar spul in de handen. op zich is het altijd nog goedgekomen met die paarden toen. denk dat het toch anders is als het dan je eigen dieren betreft. vooral met Zneddie heb ik dat gemerkt, je staat er zó dicht bij dat objectief kijken erbij inschiet, en je eigenlijk steeds bevooroordeeld handelt. en laat dát nu net niet werken met paarden.

was ook mooi trouwens, toen ik een jaar of 7/8 was mocht ik eindelijk op paardrijles in de manege. ik kreeg een tienrittenkaart zoals dat zo mooi heette, tegelijk met mijn zus. na zeven lessen wilde ik niet meer. ik had toen geen idee waarom en had het er echt moeilijk mee, maar nu ben ik er inmiddels wel achter waarom ik dat rijden destijds niet leuk vond. heb blijkbaar altijd al ergens dat gevoel zo gehad. gevoel liegt niet he.

**Geplaatst**: 20-03-12 17:59

Geplaatst: 20-03-12 17:59

Ik ga zelf niet helemaal de kant van de natural horsemanship op hoor. Die mensen gaan me te ver/zijn me eerlijk gezegd te zweverig. Ik doe gewoon wat gedragsmatig werkt en prettig is voor het paard.

Ja, ik hou er wel van een beetje communicatie met het dier te hebben. Alleen vind ik het rijden nog te lastig om het daarop ook toe te passen. Gelukkig heb ik een heel eerlijke instructeur met een goed oog voor wat het paard doet en waarom.

Wanneer ik een eigen paard heb een keer, ga ik er wel lekker mee grondwerken. Ik heb zulke prachtige banden tussen mens en paard gezien... :')

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-03-12 18:29

Geplaatst door de TopicStarter : 20-03-12 18:29

Dank jullie lieverds voor jullie medeleven

.
merrieveulen geen idee waarom Ernesto zo moeilijk herstelde die dag, de verpleegster zei dat geen enkel lichaam hetzelfde reageerd en dat hij gewoon meer tijd nodig had.
Ik heb geen idee.
Inderdaad nu maar hopen dat er niet gebeld word en dat die poliepen niets zijn.

lonniejj wel foto´s blijven spammen van die knappe broer en zus en natuurlijk ook van Romy he!!

merrieveulen wat een heerlijke foto´s van jouw zus en Zned!!

Interessant ook jouw uitleg.

De training van Chris Irwin lijkt ontzettend veel op die van mijn trainer en kan me er helemaal in vinden.
Echt gaaf je uitleg bij de foto´s.
Wow wat super dat hij ook zijn eerste galop aan de lange teugel heeft gedaan $*\o/*$ , kan me voorstellen dat jullie trots zijn. +:)+

Net als jij houd ik ook niet van Pat Parelli's methodes precies om dezelfde redenen di jij aangeeft het paard lijkt geen paard meer te zijn.

**Geplaatst**: 20-03-12 18:31

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 20-03-12 18:31

Ik hou inderdaad ook niet van slaafse paarden. Zo zagen we een keer een filmpje waarin die paarden van de Spaanse rijschool etc. moesten steigeren op commando. Intussen zat de ruiter 'm behoorlijk tegen te hangen en je zag die hengsten de oren haast verveeld opzij trekken.

Een paard moet trucjes willen doen omdat ze het leuk vinden... vinden ze het niet leuk, laat ze dan in hun waarde.
Je gaat toch ook geen springwedstrijden rijden met een paard dat er duidelijk een hekel aan heeft? Oorspronkelijk omdat het dan nooit erg ver zou komen in de sport, maar tegenwoordig ook steeds vaker omdat de ruiter het niet leuk vindt het paard te dwingen iets te doen dat het echt vervelend blijft vinden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-03-12 18:46

Geplaatst door de TopicStarter : 20-03-12 18:46

Vind het niet alleen zo met paarden, vind het met alle dieren zo.
Sommige dieren hebben echt lol in trucjes enz dan vind ik het prima maar vaak heb ik inderdaad het idee dat het gewoon moet omdat de baas het zo leuk vind.
Spaanse rijschool vind ik ook verschrikkelijk inderdaad netzo als passionata en het circus.

**Geplaatst**: 20-03-12 19:00

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 20-03-12 19:00

Passionata ben ik een aantal jaren terug, voor ik er genoeg van wist, heen geweest. Sommige paarden vonden hun rol duidelijk leuker in de show, dan andere, maar er werd wel altijd eerlijk met ze omgegaan. De paarden die het niet zo leuk vonden kregen volgens mij ook minder te doen.

Circus... nou ja ook daar heb je paarden die dat geweldig vinden.

Dat paard van Aragorn in LOTR trouwens: die duwde andere paarden weg voor de camera, ook al was het zijn beurt niet. Viggo Mortensen heeft het beest uiteindelijk gekocht (dat flikt ie met ieder paard dat ie voor een film berijdt)... :')

**Geplaatst**: 20-03-12 22:05

Geplaatst: 20-03-12 22:05

Informatief stukje over dat longeren zeg!

Oke oke, hier nog even een foto van de knappe Isabella (ik geef het toe, ik ben gek van dat diertje!) en ik ben nog bezig met wat kleine filmpjes

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-03-12 22:09

Geplaatst door de TopicStarter : 20-03-12 22:09

Ahh Isabella ik ben ook verliefd

Wat een scheetje, hopelijk spam je de filmpjes snel ben nu in baskenland en kan rustig een filmpje kijken, snel internet eindelijk

**Geplaatst**: 20-03-12 22:16

Geplaatst: 20-03-12 22:16

Filmpjes zijn aan het uploaden, duurt alleen eventjes haha! Maar die komen er vanavond nog op hoor

**Geplaatst**: 20-03-12 22:30

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 20-03-12 22:30

En alvast een klein filmpje van Isabella! Ze komt heel stoer op me af, maar bedenkt zich toch dat mensen nog eigenlijk wel een beetje eng zijn! Haha

Die van Ikaro komt later vanavond, die is nog aan het uploaden!

**Geplaatst**: 20-03-12 22:40

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 20-03-12 22:40

Veel te lief!

**Geplaatst**: 20-03-12 22:52

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 20-03-12 22:52

En Ikaro! Hij begint heel lief, dan gaat ie mams plagen en dan strekt hij zijn beentjes nog even, haha!

**Geplaatst**: 20-03-12 23:55

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 20-03-12 23:55

Die oortjes van Isabella ... wat een schatje zeg !! ... inderdaad 'veel te lief' haha.
Maar Ikaro mag er ook zijn met zijn bokkensprongen. En al vol hengstenstreekjes

**Geplaatst**: 20-03-12 23:57

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 20-03-12 23:57

Hihi Ikaro is een echte kwajongen ja... :')

Andere paard staat er geboeid naar te kijken!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-03-12 00:51

Geplaatst door de TopicStarter : 21-03-12 00:51

Wat een enige filmpjes ik heb genoten.
Wat een boef die kleine Ikaro

en Isabella is gewoon te lief

Whahhhah geweldig dat paard dat zo staat te kijken dacht eerst dat het romy was oen het beeld nog klein was, hahhah tijd voor een brilletje

**Geplaatst**: 21-03-12 07:46

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 21-03-12 07:46

geweldige filmpjes, heerlijk al dat klein grut.
Het is hier ook nog elke dag genieten van ons kleintje. Nog wachten tot eind mei/begin juni dan komt er nog een dartmoorveulentje.

**Geplaatst**: 21-03-12 08:50

Geplaatst: 21-03-12 08:50

OMG lonniej wat zijn ze LEUK! Isabella is idd echt zo'n dametje, Ikaro lijkt zichzelf iets van een vleesetende vlinder te vinden ofzo, haha! echt geweldig.

@ Esje heb jij ook fimpjes van jouw veulen?

@ nemurin & Blensink inderdaad, daar hou ik dus ook niet van. ik ben ook ooit naar Apassionata geweest, en ik vond het echt enorm tegenvallen (ik was er in dat jaar met die IJslandse zangeres erbij). sommige paarden/ oefeningen waren gewoon niet goed, was zo'n minipaardje bij en die moest pesade en capriool doen, nou dat duurde wel even en ging gepaard met het nodige rukken aan het hoofd. ook enkele van de rijpaarden hadden er duidelijk geen lol in en wilden de oefeningen niet mooi afmaken.
voor een paar jaar terug ben ik drie dagen in België geweest voor de PRE keuringen, daar werden dan 's avonds ook shows gereden. waren er ook een paar bij, onervaren paarden dus die zien het soms gewoon niet zitten om bijv. op de knieën te gaan in zo'n hal. en dan heb je dus ruiters die gewoon grof worden, als het paard het maar doet en wel nu! was er ook ééntje bij met fakkels en het paard durfde daar niet tussen. je zag het paard haperen en de amazone stuurde 'm weg van de fakkels en plakte er gewoon een andere oefening in. dat vind ik dan mooi opgelost. nee het paard deed het niet maar hij vond het gewoon echt te spannend. dit paard deed al zijn oefeningen verder ook supernetjes en je kon gewoon zien dat hij en dat meisje een combi waren. nou ja, dan geen piaffe tussen de fakkels toch?

overigens vond ik cavalia wel mooi. die Fransman was gewoon aan het spelen met die paarden in de ring. de paarden daarin werkten bijna allemaal de hele tijd goed mee, op ééntje na die moest af en toe even etteren, maar dat werd er ook bij verteld dat dat een jong paard was en dus niet erg serieus, haha!

ik vind het ook nog weleens leuk om kunstjes aan te leren hoor, zo kan Flicka liggen op commando, op het blok, plat liggen en dan kan je d'r ook nog pakken en op haar rug draaien. verder kan ze pootje geven en nog zo een paar dingetjes. Zneddie kan nog veel meer, die is ook enthousiaster en bedenkt de meeste dingen zelf. het enige wat ik dan nog hoef te doen is op het juiste moment belonen. ik probeer alleen wel om de oefeningen/ kunstjes door middel van logische communicatie te laten uitvoeren, en niet getruct zoals bijvoorbeeld het liggen goed aan te leren is met een aangetrokken teugel achter de hals langs, en met één been opgetild.
ik geef ze iets te doen, bijv. het blok, en dan geef ik aan dat daarmee iets gedaan moet worden en evt. met welk lichaamsdeel. op het moment dat ze in de goede richting denken laat ik dat al merken met mijn stem. als ze gedaan hebben wat de bedoeling was dan volgt de echte beloning.
als ze eenmaal het principe snappen van uitvoering en beloning, dan gaat het hard. bij Zned hoef je maar één keer iets goed uit te voeren en dan onthoudt hij hoe het werkt. zo kan hij al liggen, zitten, op blok, Spaanse pas, pootje geven (met alle vier zijn benen, na elkaar uiteraard), berggeit, pesade en begin van levade, en nog zo een paar leuke dingen (zal eens kijken om ook die dingen eens goed op film te zetten).

nadeel bij Zned is dat hij nogal érg voergefocust kan zijn, en soms schiet hij dan door en dan blíjft hij kunstjes doen in de hoop dat hij wat krijgt. wordt wel minder en ik ga bij hem dus héél bewust met het voer om nu. scheelt wel dat hij ook gelijk ophoudt als je laat zien dat hij op dat moment niks krijgt. grootste nadeel vind ik dat je een soortement andere dimensie in hun denkwereld bereikt, het blijft oppervlakkig en mechanisch. veel paarden stoppen dan ook met nadenken. het mooie van echt vanuit die communicatie bezig blijven is dat je ook die onderste laagjes van hun vermogen erbij houdt, plus dat je overbelasting voorkomt. veel paarden doen écht alles voor een snoepje en gaan daarin dan aan zichzelf voorbij, gaan dingen doen die ze éígenlijk niet kunnen of willen. en dat is m.i. niet de bedoeling.

oh ja nemurin, ik ben ook geen natural horsemanshipper hoor, althans niet zoals de betekenis van het woord hier in NL nu is. NH is hier ten eerste ietsje te commercieel naar mijn zin, plus dat er zich mensen mee profileren met wie ik écht niet in één hokje geplaatst wil worden. ik vind het sowieso irritant dat alles een naam moet hebben altijd. dan doe ik het wel zo: 'hallo ik ben Renée Oostdijk, 27 jaar en ik doe een paard na'

**Geplaatst**: 21-03-12 09:24

Geplaatst: 21-03-12 09:24

ik ben blij dat ik toch niet de enigste ben die geen bal aan de spaanse rijschool vind.
ik ben er een aantal jaar geleden geweest en ik vond het een aanfluiting maar als je dat tegen mensen zegt vinden ze dat maar raar.
de meeste mensen vinden het prachtig...
Apassionata ben ik niet geweest,had al het idee dat dat niet veel anders zou zijn.

sterkte blensink,wachten duurt altijd lang.

hier ook geen NH maar een mengelmoes van mijn eigen manier.
ik ben met die ''rare'' manier ook vaak de pineut om de rotzooi van een ander op te ruimen.
ben momenteel weer met zo'n projectje bezig.

**Geplaatst**: 21-03-12 09:37

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 21-03-12 09:37

Ach wat is NH ... sommige vinden al dat ze op die manier bezig zijn als ze met een bitloos hoofdstel rijden, zonder te weten dat ze daar een paard net zo goed 'pijn' mee kunnen doen, maar het is zonder bit, dus het is natuurlijker .. en nog erger, iedereen die met bit rijdt is ineens niet goed voor zijn of haar paard.
Ik krijg altijd beetje wurgneigingen bij dit soort opmerkingen

haha
Luisteren en kijken naar je paard, samen een eenheid vormen bij alles wat je doet (of dat nu voeren is, rijden of trainen), dat is volgens mij de basis bij alles.