Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
Bramblerose schreef:De hengst (of leidende ruin) staat nog altijd boven de alfamerrie (helaas, hihi).![]()
Cassidy schreef:Bramblerose schreef:De hengst (of leidende ruin) staat nog altijd boven de alfamerrie (helaas, hihi).![]()
Sinds wanneer bestaan er in de natuur, in een natuurlijke kudde, leidende ruinen?
Jonge hengsten worden geduld en op een bepaalde leeftijd uit de kudde gezet, een kudde bestaat dus uit oudere fokmerries met jonge dieren (hengsten en merries) en de leidende hengst.
De beslissing waar de kudde naartoegaat om te grazen, is aan de leidende merrie. De hengst is er - oneerbiedig gezegd - alleen om de merries drachtig te maken, en te verdedigen tegen aanvallers en rivalen. Meer niet.
Bramblerose schreef:Maar goed, jij neemt volgens mij nooit iets van andere mensen aan als ik zo je berichtjes lees. Jij weet alles al!
AndiraStud schreef:
Nu ga ik heel zwart wit zijn he en misschien heel kort door de bocht maar dit is wat ik hierover denk:
join-up: paard "cirkeltjes" laten lopen, ontspannen lopen, kauwen etc. wanneer het paard tot een join-up wil komen laat je hem dit toe. Dus je zet het paard uit de kudde maar wanneer hij terug wil laat je hem toe... En is iedereen vergeten dat er enorm veel paarden zijn die zich veiliger/gelukkiger voelen bij iemand die hoger in rang staat? Iemand die er voor hen zal zijn wanneer er gevaar dreigt?
iedereen die met kinderen werkt in het basis- of speciaal onderwijs (vooral speciaal onderwijs!) weet dat als je je kind geen veiligheid kunt bieden d.m.v heldere regels en duidelijkheid, het kind je keer op keer gaan uitproberen. veiligheid is een basisbehoefte, zonder die basis raakt de relatie gestoord, en zullen kinderen dus ook proberen 'de baas' te spelen. het is niet zoeer dat je streng bent, het s dat je duidelijk bent. het kind weet wat het aan jou heeft. als je niet duidelijk bent geweest en de relatie is daardoor verstoord, kost het erg veel moeite om dit weer recht te zetten. (zie de opvoedprogamma's.) echter: een paar keer duidelijk zijn en je hebt geen strijd meer. dan is er plaats voor leuke dingen, zoals complimenten en samen iets leuks soen, i.pv telkens het kind (proberen) te corrigeren, wat uitloopt in strijd.
Longeren: of het nu vast of vrij is, is volgens mij geen verschil. Het paard gaat in de gang die jij wenst, hoe lang jij wenst en hij loopt ook "cirkeltjes". Het enige grote verschil met de join up is dat wanneer het paard tot een join up wil komen, je hem dwingt voort te gaan, waardoor je hem niet toelaat... WAT MOET DIT DAN WEL NIET ZIJN QUA MISHANDELING ZEG! Of zeggen al de ruiters die hun paard longeren eerst voor ze beginenn:
"luister paard, dit hier heet longeren dus ik zet jou niet uit de kudde, je moet ook wel cirkeltjes lopen etc. maar je moet het verschil hier begrijpen he!!"
en daar maken veel paarden misbruik van! als ze eenmaal doorhebben dat de baas het zielig vindt als het paard naar haar toekomt en daarom de training stopt, is het hek van de dam
Zeg nou eens eerlijk hier tegenstanders van join-up, longeren jullie jullie paarden dan nooit? En wat als het paard na een paar cirkeltjes al kauwend blijft stilstaan en jou aankijkt met een blik van ok, is wel genoeg geweest? Hmmm ik veronderstel dat hiervoor die longeerzweep dan wel van pas komtHet paard mag echter maar stoppen met lopen wanneer de ruiter het genoeg acht....
Kijk, of het nu Monty Roberts, de paus of een kabouter is die de methode heeft "uitgevonden" mij blijft dat gelijk... De methode werkt... Ik ga de methode niet gaan afbreken omdat mister Roberts niet zo heilig zou blijken als de paus of de kabouter....
Groetjes Janna
Cassidy schreef:O help, weer zo iemand. Ik hoop voor je paard dat je nog andere dingen in je mars hebt dan die verrekte join-up keer op keer te herhalen omdat het zo leuk is dat ze als een hondje achter je aanlopen.
Weet je wel waar je mee bezig bent? Ik ga er van uit dat je heel erg veel van je pony houdt, en dat hem nooit zomaar zou straffen of zelfs zou slaan. Weet je dat je met de join-up je paard een psychische aframmeling geeft van heb-ik-jou daar? Hoe zou jij het vinden om midden in de nacht van je bed gelicht te worden zonder dat je ook maar iets hebt misdaan, en straf te krijgen?
Je schreef dat je dag niet meer stuk kon. Ik hoop dat de dag voor je pony ook niet meer stuk kon, nadat jij hem hebt gestraft (join up) en daarna weer hebt vergeven (follow up).
Cassidy schreef:@ Milo:
Hoe veel shetjes waarbij de jonge eigenaren eens in de week de join-up meenemen vallen in jouw ogen onder de categorie paarden met een minder goed verleden, mishandeld paard? Want daar gaat het uiteindelijk om. Dat het door iedereen te pas en te onpas mee wordt genomen. Een slagersmes in de handen van een peuter, en niet het scalpel in de handen van een chirurg...
Cassidy schreef:Volgens mij heb ik een deja vu?
Ik ben van mening dat je niet alle fouten zelf hoeft te maken, maar dat je evengoed kunt leren van de fouten van een ander.
Ik heb nooit beweerd dat ik een fantastische ruiter ben (waar lees jij dat?), en helaas nemen bij mij de emoties ook weleens de overhand, op het moment dat ik achter bokt zit, naast mijn paard sta of er op zit. Echter is een wat fermer uitvallende correctie dan je op dat moment van plan was wat heel anders dan het herhaaldelijk met voorbedachte rade dingen toe te passen waarvan je het effect niet kunt voorspellen, of niet helemaal goed kunt interpreteren.
Je hebt gelijk: fouten maken we allemaal. En ik hoop - met het welzijn van het paard voor ogen - dat eenmaal gemaakte fouten niet tot in den treure herhaald worden als men er op gewezen wordt.
Wat betreft mijn manier van formuleren: stel dat je een paard ziet staan in een weiland met giftige planten. Je meldt dat aan de eigenaar van het paard. Dan kan ik de formulering gebruiken dat de plant " niet zo gezond" is voor het paard, ik kan ook de formulering gebruiken dat het ding HARTSTIKKE GIFTIG is. en je paard er HARTSTIKKE DOOD van kan gaan.
Welke formulering komt beter aan? Wat denk je?
Misschien kun je in het vervolg even in je achterhoofd houden, dat het me bij alle reacties gaat om het welzijn van het paard.