Meiden, allemaal onwijs bedankt.
Jullie zijn schatten!
Ik heb trouwens contact gehad met de fokker van Juke.
Daar kwam iets heel onverwachts uit.
Nadat ik hem het hele verhaal verteld had over wat er dus vandaag uitgekomen is, en hem ook eerlijk zei dat hem niets te verwijten valt omdat Utrecht met zekerheid kan zeggen dat Juke deze ziekte nog niet zo lang hebt, vroeg hij me wat ik nu ging doen.
Nou ja, eigenlijk kán ik niets doen zei ik.
Juke blijft lekker bij mij en als je de aankoops bedrag van Juke neemt én die dierenarts/Utrecht kosten bij elkaar opteld ben ik zo 4500,- kwijt, dus voorlopig zit er gewoon even niets voor me in.
Hij vond het zo erg voor me dat hij vroeg of ik me die ene merrie nog kon herinneren die hij te koop had. Tuurlijk! Ezariose. De mama van Juke!
Zij stond toen wij Juke gingen bekijken ook te koop.
(Aangezien wij eigenlijk twee rijpaarden wilden en zij, omdat ze al wat ouder is, in een wat lagere prijsklasse zit, waren we dus een beetje naar haar aan het informren. Met het hele gebeuren van Juke is er verder niets van gekomen)
Hij vertelde dat hij mij Ezariose voor een leuk vriendelijk prijsje wilde verkopen. Als hij kon had hij haar gegeven, zei hij, maar hij had ook zo zijn kosten.
Desnoods brengt hij Eza alvast en met de financien komt het ook wel goed zei hij.
Ik heb hem onwijs bedankt en gezegt dat ik zijn aanbod graag aanneem alleen wil ik het hele gebeuren met Juke eerst even laten bezinken.
Ik moest maar contact met hem opnemen wanneer ik er aan toe was.
Kijk, dat had ik dus niet verwacht.
Gelukkig heeft dit hele gebeuren ook nog een pluspuntje!
Nogmaals onwijs bedankt voor iedereen die meegeleefd heeft en nu nog steeds mee leeft.
Jullie zijn