Bokt.nl

**Geplaatst**: 26-08-22 12:58

Re: Als je grootste nachtmerrie ineens werkelijkheid wordt...

Geplaatst: 26-08-22 12:58

Ik zou ook voor het afzetten van een klein stukje wei gaan. Zowiezo snap ik het idee achter boxrust niet zo als een dier soms op zijn achterste pootjes gaat. Rust is dan ver te zoeken dus schiet het zijn doel voorbij? Beter dan een stuk wei afzetten waar paard wel de rest kan zien. Zou wel iets groter doen dan 3*3 maar wel dat hij geen galopssprint kan trekken.

**Geplaatst**: 26-08-22 13:05

Re: Als je grootste nachtmerrie ineens werkelijkheid wordt...

Geplaatst: 26-08-22 13:05

Ik kan me zó voorstellen dat je nu aan het doemdenken bent.
Ik heb helaas mijn eigen merrie ook in juni moeten laten gaan, lange trajecten gehad bij de kliniek wat helaas allemaal niet heeft mogen helpen. De haf die ik bij rijd zit ook wat in de lappenmand, ik kan daar maar moeilijk positief bij blijven. Gelijk het gevoel dat dat ook echt niet goed is. Bij mijn merrie had ik ook gelijk het gevoel dat het niet goed was en dat bleek ook zo te zijn, dus dat gevoel werkt ook niet mee..

Sterkte, ik duim heel hard voor je dat het meevalt!

**Geplaatst**: 26-08-22 13:39

Geplaatst: 26-08-22 13:39

Mijn merrie brak ook de tent af met boxrust in het weideseizoen op haar eigen plek. Toen ze op een revalidatie stal kwam, de rust die daar heerst, de ander paarden met boxrust en ze was volledig Zen en tevreden met de boxrust. Revalidatiestal kan zoveel verschil maken.

Fijn dat Henkie binnenkort naar Bodengraven kan voor onderzoek. Ik snap helemaal dat je nu zelf een wrak bent. Dat ben ik ook als mijn paard niet happy is. Heel veel sterkte en hopelijk valt het mee!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-08-22 14:23

Re: Als je grootste nachtmerrie ineens werkelijkheid wordt...

Geplaatst door de TopicStarter : 26-08-22 14:23

Hij gaat voorlopig absoluut niet naar buiten

sowieso niet voordat ik zwart op wit een diagnose heb. Op de huidige stal is het gewoon niet mogelijk om een veilig plekje buiten voor hem in te richten. De wei waar zijn maatjes op staan is ook flink stuk verder weg dan wat hij nu kan en mag lopen.

Hij is 99% van de tijd gewoon doodsbraaf op stal trouwens, het vervelende gedrag zou alleen te zien zijn terwijl zijn boxrust-maatje even naar buiten gaat. Vandaar neig ik eerder naar een revalidatiestal waar de hele groep veel binnen blijft dan zelf wat aanklooien met buitenzetten.

**Geplaatst**: 26-08-22 14:32

Re: Als je grootste nachtmerrie ineens werkelijkheid wordt...

Geplaatst: 26-08-22 14:32

Toen mijn paard 3 maanden op stalrust moest ivm een barst in haar gewricht, heb ik haar ZZEN gegeven, een kalmerend/rustgevend product op basis van kruiden, om te vermijden dat ze stond te steigeren etc in de stal. Het hielp niet 100% (het is uiteindelijk niet alsof je ze plat spuit), maar je haalt wel de scherpe randjes ervan af, misschien kan je zoiets proberen?

Ik moest/mocht mijn paard ook ca. 15 minuten per dag op het harde stappen, ik merkte ontzettend veel verschil met of zonder zzen. Zonder stond ze de volle 15 minuten te steigeren en stuiteren naast me, met liep ze gewoon rustig mee, maar ik had niet het idee dat ze echt gedrogeerd was. Voor mijn paard was een halve dosering voldoende. Mijn paard reageerde sowieso wel niet erg op het vertrek of de aankomst van andere paarden, ook niet voor haar stalrust.

**Geplaatst**: 26-08-22 15:19

Geplaatst: 26-08-22 15:19

Fly_high schreef:
Hij gaat voorlopig absoluut niet naar buiten sowieso niet voordat ik zwart op wit een diagnose heb. Op de huidige stal is het gewoon niet mogelijk om een veilig plekje buiten voor hem in te richten. De wei waar zijn maatjes op staan is ook flink stuk verder weg dan wat hij nu kan en mag lopen.

Hij is 99% van de tijd gewoon doodsbraaf op stal trouwens, het vervelende gedrag zou alleen te zien zijn terwijl zijn boxrust-maatje even naar buiten gaat. Vandaar neig ik eerder naar een revalidatiestal waar de hele groep veel binnen blijft dan zelf wat aanklooien met buitenzetten.

Dat weggaan van boxrustmaatje is ook wel extreem lastig. Dan breekt die van mij ook de tent af.
Snap de afweging dus zeker, helemaal als er geen veilige buiten optie is voor na de diagnose. Als wij dat niet hadden gehad was het ook een groot probleem geweest.

En heel eerlijk, de mijne had een 5 bij 5 stukje naast haar kudde en aan alle kanten paarden, maar heeft toch af en toe flink gek staan doen. Als de rest ging rennen of te ver weg ging was het toch niet tof. Dus helemaal fan van zo'n klein stukje was ik niet. Beter als alleen achterblijven op stal, maar echt rust was het ook niet. Dat was op de kliniek wel, want alles bleef binnen.

Sowieso voor diagnose zou ik ook niks doen, nee.

**Geplaatst**: 26-08-22 15:29

Geplaatst: 26-08-22 15:29

Bij ons in de regio zou je Horses in Hands of stal de Bliss kunnen proberen denk ik. Ik hoor over beide fijne verhalen om te revalideren( zelf geen ervaring mee uiteraard, maar wij kunnen als stal ook niet alles bieden op dat gebied en ken oud klanten die daar zeer tevreden staan

)

Als je inderdaad bij Kees Wassenaar staat( weet ik niet zeker, maar die optie las ik) , dan helpt denk ik de manier waarop de stallen zijn gebouwd ook niet erg mee voor de rust. Niks mis mee hoor, super ruim en het contact vind ik mooi, goede luchtkwaliteit ook! Maar qua geluid/rumoer zeg maar. Ik denk overigens dat je in de regio qua weidegang niet beter vind dan daar, dus snap je lastige keuzes.

Wie heb je in Bodegraven? Ik weet zeker dat dat rust gaat geven, zulke fijne mensen daar, dan heb je meer duidelijkheid

Sterkte!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-08-22 16:03

Re: Als je grootste nachtmerrie ineens werkelijkheid wordt...

Geplaatst door de TopicStarter : 29-08-22 16:03

Bedankt voor de tips mbt revalidatiestallen, ik ga er straks naar kijken

Nog wat klein stukje in de wei betreft, we hebben het over 50ha wei ofzo hier, er valt geen vakje van 5x5 in te richten waar hij altijd bij de groep kan blijven

Daar is de wei gewoon veel te groot voor. En alleen in zo'n vakje achterblijven terwijl zijn kudde wegloopt om ergens anders te grazen, daar wordt hij allesbehalve rustig van. In deze situatie is boxrust helaas de enige logische keuze.

@ruitje ja, ik sta bij Kees Wassenaar.

Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik voor deze stal heb gekozen vanwege Fly, een bijzonder paard dat ze was

en voor haar was het echt een verademing

Ze kon namelijk niet tegen boxen met trallies (wat redelijk normaal is ook bij stallen waar paarden over het algemeen veel buiten staan en naar mijn idee niets tekort komen) of welke andere vorm van opgesloten zijn dan ook, was moeilijk te hanteren als ze teveel binnen moest staan, en was verder een ultiem paarden-paard, alleen gelukkig in een grote kudde. Ze heeft hier ruim 1 jaar doorgebracht, de hele winter lekker in de wei in de groep kunnen lopen en in die tijd nooit wat gehad, in tegendeel juist - van een chagrijnige draak die mensen en dieren zomaar aanvloog is ze veranderd in een betrouwbare, lieve merrie

Ook voor het eerst in haar leven geen last gehad van stalondeugden.

In deze zin blijf ik het absoluut geen slechte stal vinden, maar vind het toch wel confronterend hoe erg het kan verschillen afhankelijk van het paard... Henkie is uiteraard niet minder paard dan Fly, en zou (in theorie tenminste) grofweg dezelfde behoeften moeten hebben, maar hetzelfde management waar Fly enorm van opbloeide lijkt bij hem niet heel veel positiefs op te leveren... Zo zit ik een beetje in dubio wat het beste is voor hem, niet voor het idee van "goed voor je paard zorgen" dat ik ergens in mijn hoofd heb, en dat grotendeels op mijn ervaringen met Fly is gebaseerd

**Geplaatst**: 29-08-22 16:41

Geplaatst: 29-08-22 16:41

Ik denk dat je qua 'paard zijn' inderdaad niet veel beter kan treffen, het land is mega groot en de kuddes hebben echt alle ruimte. Maar inderdaad, een stukje afzetten zal daar weinig nut hebben omdat de kuddes overal heen kunnen natuurlijk

. Ik weet ook niet of hij daar rustig van zou blijven überhaupt, soms is boxrust voor de blessure wel echt beter.

Ik denk, dat er op elke stal plus en minpunten zijn, inderdaad afhankelijk van wat voor paard je hebt en wat voor eigenaar je bent. En dan heb je ook de factor pech ook nog. Het ene paard mankeerd nooit wat en de ander loopt altijd in 7 sloten tegelijk.

Lastig hoor.

**Geplaatst**: 29-08-22 16:44

Geplaatst: 29-08-22 16:44

Helemaal logisch hoor. Wij hebben minder groot land, maar ook dan kunnen ze al te ver weg zijn en voor meer onrust zorgen. Alleen is de mijne op stal te lastig, die blijft niet rustig als de rest weg gaat.

Blijft kiezen uit 2 kwaden en dan ligt het er maar net aan wat de betere optie is. Verschilt per paard en dan nog de extra omstandigheden

Rot hoor :(:)

Hoe ziet alles er nu uit?

**Geplaatst**: 29-08-22 16:53

Re: Als je grootste nachtmerrie ineens werkelijkheid wordt...

Geplaatst: 29-08-22 16:53

Naar aan andere omgeving tijdelijk kan wel enorm helpen. Mijn paard heeft 14 dagen met peesblessure op de kliniek gestaan daar was die echt super rustig

terwijl die thuis de boel afbrak.

**Geplaatst**: 29-08-22 17:15

Re: Als je grootste nachtmerrie ineens werkelijkheid wordt...

Geplaatst: 29-08-22 17:15

Mijn paarden gaan ook naar een kliniek als ze op boxrust moeten. Nu kan het ook niet anders omdat ze in een PP staan waar geen stallen zijn. Maar voorheen stond ik op een 'gewone' stal. Daar is een ritme: om een bepaalde tijd naar buiten en weer naar binnen. Het ging goed als ik 2 van mn paarden dan samen op stal zette, totdat er een paard in de gang stond om gezadeld te worden. Dan draaiden ze beiden door. Dus dat werkte ook niet.

Het fijne aan een kliniek is dat daar geen regelmaat is. De paarden staan over het algemeen op stal. Dus als er eentje uit zn box wordt gehaald blijft er rust. Het kost wat, maar dan weet je zeker dat je paard echt rust houdt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-08-22 17:52

Geplaatst door de TopicStarter : 29-08-22 17:52

Hij is nu gelukkig weer rustig op stal, wat we verder gaan doen hangt van de diagnose vrijdag af

We hebben inmiddels ook de pijnstilling volledig af kunnen bouwen en hij blijft het been belasten en kan gewoon stappen!

Ik ben verder heel trots op mezelf wat bijvoeren betreft

het tweede plaatje is stuk leuker om naar te kijken denk ik

**Geplaatst**: 29-08-22 18:02

Re: Als je grootste nachtmerrie ineens werkelijkheid wordt...

Geplaatst: 29-08-22 18:02

Nou de zwelling is iig een heel stuk minder zo te zien en ik vind m iig happy ogen op de foto al ben ik me ervan bewust dat dat natuurlijk niet alles zegt

Lekker zo door blijven voeren en ik duim duim duim voor vrijdag…
Voel je jezelf al iets beter/ rustiger?

**Geplaatst**: 29-08-22 19:00

Re: Als je grootste nachtmerrie ineens werkelijkheid wordt...

Geplaatst: 29-08-22 19:00

Pijn laat een paard heel snel af/invallen. Gelukkig komt dat er ook redelijk snel weer aan .

**Geplaatst**: 30-08-22 07:38

Geplaatst: 30-08-22 07:38

Oef lastig lastig zo allemaal.

Maar +:)+

voor je voer efforts. Ze vallen inderdaad heel snel in als ze pijn hebben maar boer is het enige waar je nu invloed op hebt in zo'n situatie en dan voelt het als zo'n heerlijke overwinning als je dat iig kunt doen voor ze.

Wat betreft je stalkeuze: Het kan natuurlijk altijd zo zijn dat deze stal voor dit paard dan weer net niet perfect is. Maar ik heb inmiddels ook wel gezien dat het even tijd nodig kan hebben. Ik kocht begin dit jaar een heel heet beestje die meer als sportpaard gehouden was en heb de eerste weken/maanden ook echt wel eens getwijfeld aan mijn manier van paarden houden (thuis) voor haar. Maar als ik dan nu zie hoe het past nu ze eenmaal echt geland is. Dat is een wereld van verschil met de eerste weken/maanden.

Maar goed, voor een revalidatie is het dan weer een heel ander verhaal natuurlijk.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-08-22 09:30

Re: Als je grootste nachtmerrie ineens werkelijkheid wordt...

Geplaatst door de TopicStarter : 30-08-22 09:30

@pol013 ja, revalidatie maakt de afweging zeker niet makkelijker.

Het is niet zo dat ik het hem niet gun, lekker vrij paard mogen zijn, als het zo is geweest dan heb ik hem namelijk vanaf dag 1 meteen al heel anders gehuisvest

Maar ik vraag me toch ineens af of mijn focus op vrijheid geven etc daadwerkelijk zoveel toegevoegde waarde heeft voor dit paard of is het iets wat ik eigenlijk meer voor mezelf doe...? Hij is ook nog een eczemer, nu met boxrust voor het eerst in maanden helemaal zonder klachten.

@Pallatin hij zeker veel meer happy, wat zijn mening betreft is hij al helemaal op en top gezond en wil weer lekker aan de slag

niet dat het mag uiteraard, maar zo zijn de dagelijkse stalbezoeken stuk minder vervelend geworden voor mij

Hij is nu wel erg opdringerig geworden wat snoepjes betreft, iets met zielig, ziek paardje veel uit de hand bijvoeren omdat zielig :')

**Geplaatst**: 30-08-22 10:16

Re: Als je grootste nachtmerrie ineens werkelijkheid wordt...

Geplaatst: 30-08-22 10:16

Hahaha wat herkenbaar met dat opdringen :')

Voelt toch beter als ze er beter uit zien, maar we verwennen ze ook extra. En ik ben wat te lief en minder strikt op grenzen dan...

**Geplaatst**: 30-08-22 12:27

Geplaatst: 30-08-22 12:27

Snap ik helemaal hoor. je krijgt ook een enorme teleurstelling te verwerken zo/ Dan is het logisch dat je alle factoren die daar op van invloed zijn geweest nu met argusogen bekijkt.

Ik had dat ook toen ik dat beest liggend, van de pijn, in de wei vond en op 3 benen naar stal mocht brengen. En die had alleen in een nagel van het ijzer gestaan. Maarja, dat had wel te maken met het feit dat ik het maar normaal vind om paarden met windkracht 5 en regen gewoon in de wei te pleuren. (effe chargeren)

Maar even voor je denk/maal proces: Wat is je alternatief en biedt dat alternatief echt minder kans op dit soort dikke dikke pech gevallen?
Want ook als ze maar 4 uurtjes buiten komen kan zoiets gebeuren. Ook als ze alleen staan.
En zomerexceem blijf je ook niet van weg als ze maar 4 uurtjes in hun eentje buiten komen toch? Dan moet je ze al in de nachten buiten gaan zetten.

Maar jouw topic zet me ook aan het denken hoor. Als ik ooit zoiets aan de hand zou hebben zou mijn enige echte optie ook een revalidatiestal zijn. Want boxrust zou hier echt een ramp worden, voor het paard, voor de andere paarden en ik zou het al helemaal niet aan kunnen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-09-22 15:10

Geplaatst door de TopicStarter : 02-09-22 15:10

Ik zag al wat pb'tjes binnenkomen over Henkie, dan maar even centraal een update

Er blijkt niets gebroken / gescheurd / op welke manier dan ook beschadigd te zijn $*\o/*$ het enige wat echo liet zien waren nog restjes bloeduitstorting. Hij heeft dus - zoals al door de andere DA aangegeven - zijn sprong vrij heftig verdraaid maar geluk in het ongeluk is dat de pezen en banden wel heel zijn gebleven.

Verwachting is dat we binnen 6 weken weer zouden kunnen opbouwen, ik heb toevallig rond die tijd langere vakantie op de planning staan, dan rekken we het nog minstens paar weken op. Ik moet zeggen dat ik zin in paardrijden eventjes kwijt ben :')

Henkie mag in ieder geval weer lekker in de paddock of in een klein vakje in de wei, eerst onder toezicht uiteraard

wat dat betreft ben ik erg blij voor hem, want die volledige boxrust vond hij inmiddels maar niks.

**Geplaatst**: 02-09-22 15:40

Re: Als je grootste nachtmerrie ineens werkelijkheid wordt...

Geplaatst: 02-09-22 15:40

Gelukkig,wat een geluk!

En ja ff oliebol van de boxrust maar de rest van het jaar en hopelijk zijn leven kan hij lekker buiten ravotten.

**Geplaatst**: 02-09-22 15:45

Re: Als je grootste nachtmerrie ineens werkelijkheid wordt...

Geplaatst: 02-09-22 15:45

Gelukkig goed nieuws!

**Geplaatst**: 02-09-22 15:45

Geplaatst: 02-09-22 15:45

Oh wat fijn! Als hij nou volgende keer iets minder dramatisch opzwelt zou het helemaal fijn zijn

En even vakantie voor jou voordat je weer erop gaat is ook wel fijn. Even hoofd leegmaken.

**Geplaatst**: 02-09-22 16:06

Re: Als je grootste nachtmerrie ineens werkelijkheid wordt...

Geplaatst: 02-09-22 16:06

Ik zag jullie op de DAP vanmorgen, herkende je paardje meteen

fijn dat je goed nieuws gekregen hebt!

**Geplaatst**: 02-09-22 16:37

Geplaatst: 02-09-22 16:37

Fijne update.
Gelukkig bestaan er ook nog minder ernstige dingen die er heel groot uitzien.

Een vorige paard van mij kon ook met een giga kogel staan, hoog oplopend bij een wondje van echt maar een spekdenprik. De eerste keer schrok ik me ook echt rot. Later niet meer zo.