Bokt.nl

Avalanche81 schreef:

Bowo schreef:

Mensen met een heet paard die deze proberen te remmen door aan de teugels te gaan hangen.

Dit idd. En het dan heel vreemd vinden dat paard pijn in de mond niet zo leuk vindt.

Of aan de linkerteugel trekken om naar links te gaan, en het dan heel vreemd vinden dat dat paard over de buitenschouder wegvalt.

Lichtrijden is er ook zo een. Staan -zit, actief gaan staan en dan is het heel vreemd dat ze niet in het ritme zijn, en oh wat raar, paard wordt niet nageeflijk, terwijl de handen van de ruiter bij elke keer gaan staan zeker 10 cm op en neer gaan. En dat paard dat gewoon niet nageeft is niet heet en sensibel he.

Dat sensibele paard gaat steeds harder, hoe meer de ruiter zijn evenwicht verliest en uit het ritme komt, hoe harder dat paard gaat. Echt, de meeste paarden zijn hartstikke braaf, blijven gewoon hun ding doen terwijl die idioot stuitert en ze in de mond hangt. KWPN-ers zijn echt hartstikke bewerkbaar en met een beetje opvoeding nog zo nuchter als iets ook.

Mensen moeten leren rijden.

Anoniemk2 schreef:

Ik heb zelf op meerdere professionele stallen gewerkt en die paarden kregen per dag wel geteld 8 kilo sportbrok met haver gemixt op een dag dus het heeft imo echt wel te maken met leiderschap. Want als men met een schep haver of sportbrok gespannen op een paard stapt gaat dat paard er niet vandoor vanwege de sportbrok of haver maar van die onzekere ruiter die op zijn rug zit te beven van angst en geen leiding neemt

Langs de weg rijden is hetzelfde verhaal ben je zelf rustig dan is jouw paard ook rustig ben jezelf gespannen dan is je paard ook geflipt. Het heeft imo vooral te maken met hoe je zo'n dier africht en ermee omgaat. Ik weet van mezelf dat ik het niet heb op motoren die hard voorbij razen dus dan stap ik af en zette ik paardlief even in de berm geparkeerd tot dat ze voorbij waren.


Trapzakken worden niet zo geboren maar wel zo gemaakt door de mens. Bij een heet paard moet je je benen eraan houden en bij een flegmatiek paard je benen er zoveel mogelijk vanaf houden en hele gedoseerde hulpen geven en consequent blijven herhalen indien nodig.
.

tjaakje schreef:

Ik lees vooral dat ruiters zichzelf blijkbaar overschatten. Maar dan is mijn vraag: stel alle ruiters krijgen morgen het paard dat qua karakter en opleiding het beste bij ze past. Zijn er dan genoeg koele relaxte paarden voor al die ruiters die zichzelf overschatten?

Ik ben zelf heel erg blij met mijn uberkoel trekpaard. Is precies wat bij mij past. Maar ik vind de vraagstelling wel interessant

tjaakje schreef:

Ik zeg toch precies dat mensen kritischer naar zichzelf zouden moeten kijken? Maar omdat er nu zo veel mensen zijn die een te heet of scherp paard hebben voor hun kunnen, vraag ik mij af of er voldoende koele paarden zouden zijn als al die mensen op zoek zouden gaan naar een koel paard, juist omdat ze kritisch kijken en erachter komen dat dat hete paard niet bij hun past. Want niet iedereen die kritisch naar z'n eigen rijden kijkt, is vervolgens ook in staat om dat zodanig te veranderen dat ze dat hete paard wel kunnen rijden. Om wat voor reden dan ook.

Anoniemk2 schreef:

Niet mee eens, dan ben jij niet de juiste persoon die bij dat soort paarden past om het simpel te zeggen: Geboren trappenzaken bestaan imo echt niet dan gaat er toch echt iets goed mis je dagelijkse africhting. Waarom moet men persé streven naar een bomproof paard het zijn geen robots maar levende wezens met een eigen wil en kijk op de wereld

Anoniemk2 schreef:

Ik heb zelf op meerdere professionele stallen gewerkt en die paarden kregen per dag wel geteld 8 kilo sportbrok met haver gemixt op een dag dus het heeft imo echt wel te maken met leiderschap. Want als men met een schep haver of sportbrok gespannen op een paard stapt gaat dat paard er niet vandoor vanwege de sportbrok of haver maar van die onzekere ruiter die op zijn rug zit te beven van angst en geen leiding neemt

Langs de weg rijden is hetzelfde verhaal ben je zelf rustig dan is jouw paard ook rustig ben jezelf gespannen dan is je paard ook geflipt. Het heeft imo vooral te maken met hoe je zo'n dier africht en ermee omgaat. Ik weet van mezelf dat ik het niet heb op motoren die hard voorbij razen dus dan stap ik af en zette ik paardlief even in de berm geparkeerd tot dat ze voorbij waren.


Trapzakken worden niet zo geboren maar wel zo gemaakt door de mens. Bij een heet paard moet je je benen eraan houden en bij een flegmatiek paard je benen er zoveel mogelijk vanaf houden en hele gedoseerde hulpen geven en consequent blijven herhalen indien nodig.


In het algemeen vind ik het best laf als er paarden die gezond zijn naar de slager worden gebracht vanwege het moeilijke karakter omdat ze dan een ander het niet gunnen, die dan wel succesvol kunnen omgaan met zo'n hooggevoelig dier.

Janine1990 schreef:

koend schreef:

Stelde je mij 7 jaar geleden de vraag, dan ging ik ook de schuld bij de ruiters en het management leggen. Ik geloofde dat ik ze allemaal wel braaf maakte.
Tot ik een knappe jaarling kocht ui een goede merrie die nooit echt gepresteerd had omdat haar karakter in de weg zat (door opleiding en management, dacht ik). Ik heb er alle liefde, geduld en doorzetting, alle ervaring en kunde die ik had in gestoken. Maar 6 jaar later heb ik hem toch moeten laten gaan, het was niet meer verantwoord.
Hij zit nu bij een prof, eigenlijk vooral omdat niemand anders hem wil. Én hij presteert.

Dus, ja, de fokkerij heeft belang, deze keer kwam het via de merrie. Het was trouwens bwp met Duits bloed.

Zo ben ik bij een nieuwe invalshoek gekomen. De mensen moeten eerder hun paard laten gaan als ze ondervinden dat het hen niet past. (Maar dat past nu eenmaal niet in het romantische beeld van het paardrijden)

Als ik op zoek ga naar een partner voor mijn huidige merrie zijn de wensen:
1 gezondheid
2 karakter
3 al de rest

Ik zie dit toch echt meer overschatting van je eigen kunnen dan een foutje in de fokkerij.

Jij dacht dat jij ze allemaal wel braaf kon krijgen. Met deze lukte het niet en dan ligt het aan de fokkerij... Terwijl het met een prof wel lukt. Misschien legt de prof wel geen nadruk op braaf maken maar op het in zijn waarde laten... Zoveel opties... Het is gewoon eentje waar niet iedereen mee om kan gaan.

koend schreef:

Ok. Achteraf gezien heb ik mezelf overschat.
Maar hoe kon ik dat in hemelsnaam weten toen in dat jaarling kocht? Ik had al een tiental sportpaarden telkens op een vijftal jaar (ja, ik ben al wat ouder) naar een leuk all-round amateursniveau gereden en ze gingen ook overal op buitenrit. Er zat ook al eens een volbloed tussen. En ja, mijn paarden leven vooral van ruwvoer met slechts aanvulling als het nodig lijkt.
De prof heeft hem nu in saint-george dressuur ( met een ferme stang) en 120 in springen. Ik zie nu vooral een gedwongen paard dat zijn truken niet meer durft uithalen

De grote vraag is eigenlijk hoe een amateur een gepast paard vindt. De verkoper zwijgt nogal dikwijls in alle talen en je ziet pas thuis wat je gekocht hebt.

Instructie helpt, maar ik kan nog dagelijks les volgen tot ik sterf, rijden als Charlotte Fry zal ik nooit kunnen.

Geef mij maar een normale of zelfs een gemakkelijke, ze bestaan echt, want ik heb er nu weer eentje (kwpn!).
De motorclub zal ik vermijden, geen probleem, maar nu valt hij toch niet achterover als hij eens steigert en ook het bokken ontaard niet in een rasechte rodeo.

Volgens mij is hzt geen zwart-wit verhaal. Een eerlijke verkoper, een realistische koper, instructie, stalmanagement, voer ... alles telt mee.
Maar een ding weet ik zeker, als ik er nog eens eentje heb die tot het naadje gaat als het misloopt, dan zal ik er geen 4 jaar meer aan werken.
En zowel fokmerrie als hengst moeten voor mij een meewerkend karakter hebben. Ook kwpn legt er de laatste jaren wel de nadruk op.

En nog een uitsmijter voor al die fantastische ruiters die kritiek geven op wie een braaf paard wenst. Als je het eens goed overdenkt kunnen de profs maar prof blijven omdat er massa's enthousiaste amateurs zijn die geld in hun hobby steken. Respect, a.u.b.

Sizzle schreef:

Dat op anderen neerkijken zie je ook in de western hoor. Ik heb lang genoeg op een western stal gestaan.

Gimme_Joy schreef:

Begrijp ik nou (als westernruiter) dat je bloed status is? Ik heb alles een beetje schuin doorgelezen, maar kijken mensen met bloederige dressuur paarden neer op bezitters van tamme "dooie" gebruiksvriendelijke paarden?

Want dat is wel wat ik er min of meer uit opmaak.

Dat zou namelijk erg jammer zijn. Als westernruiter ben ik erg fan van kanonskogels. En ook die kunnen lopen. Zonder hoog in het bloed te zitten.

Waarom zo zwart wit, als er een prima middenweg is? Ik kan me niet voorstellen dat dat alleen maar voor de westernsport kan gelden.