Bokt.nl

Dilan93 schreef:

Maar schrikken vind ik eerlijk gezegd niet onder 'niet braaf' vallen.

Gaat mij erom hoe ze ermee omgaan.
Als mijn vorige paard op buitenrit schrok, kon ie er als een debiel vandoor gaan.

Mijn huidige paard schuift zn kont een beetje onder zn lichaam, of doet een schrikstuiptrekje of schiet 1-2 pasjes naar voren. Vind ik prima, het blijft een dier dat ook emoties heeft.

Riel schreef:

Stap 1: fok meer paarden met een nuchter karakter. Sportgericht/sensibel fokken is nergens voor nodig. Wat mij betreft mag er meer erkenning komen voor het brave recreatiepaard. Dit hoeft niet op ras maar eerder op karakter.

Malle1970 schreef:

Riel schreef:

Stap 1: fok meer paarden met een nuchter karakter. Sportgericht/sensibel fokken is nergens voor nodig. Wat mij betreft mag er meer erkenning komen voor het brave recreatiepaard. Dit hoeft niet op ras maar eerder op karakter.

Dus in jouw beleving moeten fokkers gaan fokken voor de recreatieve ruiter. Wat voor soort prijs heb jij in gedachten bij een 3 jarige?
En hoeveel mensen sporten er volgens jou?

StalNollie schreef:

Dit een beetje de ruiters van tegenwoordig zijn om te huilen
Waar zijn de stoere ruiters die been geven en gas willen geven

Riel schreef:

Stap 1: fok meer paarden met een nuchter karakter. Sportgericht/sensibel fokken is nergens voor nodig. Wat mij betreft mag er meer erkenning komen voor het brave recreatiepaard. Dit hoeft niet op ras maar eerder op karakter.

Riel schreef:

Volgens mij zijn er veel brave paarden op aarde maar worden ze op een verkeerde manier opgeleid / gereden / verzorgd waardoor ze stouter en sensibeler lijken dan ze eigenlijk van nature echt zijn.

Janine1990 schreef:

Wat ik ook belangrijk vind is dat je een jong paard (ik hoop altijd dat een wat ouder paard opgevoed is) ook op z'n flikker kan geven als hij iets doet wat niet mag, zonder dat hij vervolgens drie dagen stopt met eten bij wijze van. Nuchterheid daarin vind ik heel tekenend voor een karakter.

Dilan93 schreef:

Maar schrikken vind ik eerlijk gezegd niet onder 'niet braaf' vallen.

Gaat mij erom hoe ze ermee omgaan.
Als mijn vorige paard op buitenrit schrok, kon ie er als een debiel vandoor gaan.

Mijn huidige paard schuift zn kont een beetje onder zn lichaam, of doet een schrikstuiptrekje of schiet 1-2 pasjes naar voren. Vind ik prima, het blijft een dier dat ook emoties heeft.

Avalanche81 schreef:

Janine1990 schreef:

Wat ik ook belangrijk vind is dat je een jong paard (ik hoop altijd dat een wat ouder paard opgevoed is) ook op z'n flikker kan geven als hij iets doet wat niet mag, zonder dat hij vervolgens drie dagen stopt met eten bij wijze van. Nuchterheid daarin vind ik heel tekenend voor een karakter.

Ik weet niet of dat nou per se nuchterheid is. Bij het ene paard is een: "uh" genoeg, en bij een ander moet je soms grof geschut inzetten. Denk dat het probleem meer is dat sommigen dat niet goed inschatten en veel grover en harder inkomen dan nodig, en dat dat paard dan 3 dagen van de leg is, snap ik best

Avalanche81 schreef:

Mijn dame is ook van de fluwelen handschoentjes. Ik vind het wel prettig eigenlijk, "uh!" is echt genoeg. Maar bij haar bijvoorbeeld, als ik longeren aanleer, loop ik even met haar mee op de cirkel, en laat haar gaan, en bij stilstaan zet ik haar weer rustig op de cirkel, zonder boos te worden, ik beloon haar dan als ze het goed doet, en dat werkt echt goed.

Je moet idd gewoon kijken naar het paard, en ik merk wel dat ze nuchterder wordt naarmate ze beter snapt wat de bedoeling is, want dan vindt ze het niet meer spannend. Maar ze is gewoon best gevoelig in die dingen, en ik vind hard moeten corrigeren helemaal niet fijn. Zeker niet als ze dan nog steeds niet luisteren, die kleine correcties zijn prettiger vind ik. Dus in die zin past ze heel goed bij me.

Maar dat klopt hoor, wat je zegt, als ze ouder worden, worden ze vaak wat zelfverzekerder. En ik vind zelf ook wel dat het helpt om niet teveel te pushen. Is ze er nog niet aan toe, prima, gewoon later nog een keer proberen. Zelf rustig blijven, wordt je paard ook nuchter van, dan is het gewoon niet zo een big deal allemaal.

Avalanche81 schreef:

StalNollie schreef:

Dit een beetje de ruiters van tegenwoordig zijn om te huilen
Waar zijn de stoere ruiters die been geven en gas willen geven

Nou, mensen die been geven zijn er zat, blijven been geven, maar ze willen niet dat het paard ook echt harder gaat, want zodra hij dat doet, trekken ze 'm op de rem maar serieus, elke pas die spoor erin, word je niet goed van

die paarden zijn zo zoet als iets...... hartstikke braaf, die pikken al die onzin ook nog, en als ze het niet pikken is het opeens een sensibel paard

Riel schreef:

Stap 1: fok meer paarden met een nuchter karakter. Sportgericht/sensibel fokken is nergens voor nodig. Wat mij betreft mag er meer erkenning komen voor het brave recreatiepaard. Dit hoeft niet op ras maar eerder op karakter.

Paarden zat met een nuchter karakter. Ik heb mijn leven lang volbloeden gehad, zijn super sensibel en broodnuchter. Ik kon met een KWPN-er niet normaal over de weg, want alles was eng, en met mijn 2-jarige volbloed kwam ik vrachtwagens, bussen, tractoren tegen, ze verblikt of verbloost niet. Vindt ze allemaal heel gewoon.

Riel schreef:

Volgens mij zijn er veel brave paarden op aarde maar worden ze op een verkeerde manier opgeleid / gereden / verzorgd waardoor ze stouter en sensibeler lijken dan ze eigenlijk van nature echt zijn.

Denk dat je daar de spijker op de kop slaat.

Janine1990 schreef:

Wat ik ook belangrijk vind is dat je een jong paard (ik hoop altijd dat een wat ouder paard opgevoed is) ook op z'n flikker kan geven als hij iets doet wat niet mag, zonder dat hij vervolgens drie dagen stopt met eten bij wijze van. Nuchterheid daarin vind ik heel tekenend voor een karakter.

Ik weet niet of dat nou per se nuchterheid is. Bij het ene paard is een: "uh" genoeg, en bij een ander moet je soms grof geschut inzetten. Denk dat het probleem meer is dat sommigen dat niet goed inschatten en veel grover en harder inkomen dan nodig, en dat dat paard dan 3 dagen van de leg is, snap ik best

Dilan93 schreef:

Maar schrikken vind ik eerlijk gezegd niet onder 'niet braaf' vallen.

Gaat mij erom hoe ze ermee omgaan.
Als mijn vorige paard op buitenrit schrok, kon ie er als een debiel vandoor gaan.

Mijn huidige paard schuift zn kont een beetje onder zn lichaam, of doet een schrikstuiptrekje of schiet 1-2 pasjes naar voren. Vind ik prima, het blijft een dier dat ook emoties heeft.

Verschilt ook heel erg per paard denk? Ik ken Tinkers waarvan je denkt dat die bom proof zijn, want ze uiten zich niet, en dan ontploffen ze 'uit het niets' en zijn niet meer voor rede vatbaar. Ik heb altijd liever paarden die het uiten, want daar kun je wat mee. Een paard wat het opkropt is niet braaf, dat is meer een paard wat om de een of andere reden moeite heeft met zich uiten.
Nou zeg ik niet dat jouw paard het opkropt, begrijp me niet verkeerd zo'n manier van uiten is best fijn.

Elvirawortel schreef:

Mag ik nu we de schuld schuiven op de ruiters of de fokkers, ook even iets zeggen van instructeurs? Ten eerste leer je op de manege,
trekken is stoppen. En verder heb ik nooit gezien dat een instructeur aan leerlingen uitlegde wat er precies met een paard gebeurt als hij schrikt, waarom hij schrikt, hoe hij signalen afgeeft waaraan je kunt zien dat je even extra op moet letten, en hoe je dan kunt handelen. Vervolgens koop je een eigen paard en ga je bij dressuurstallen lessen, ik wel in ieder geval. rijtechnisch konden ze bij de stallen waar ik gereden heb wel beter lesgeven dan op maneges, maar wat er in het paard omging interesseerde ze nog steeds geen ruk. Mijn paard moest en zou aan de teugel, maar dat ze de hele les liep te knorren en te blazen dat zagen ze niet. Ik zei een keer: ze loopt wel wat te knorren, zullen we haar even een rondje laten stappen dat ze even tot rust kan komen en rustig kan kijken? Zegt ze: knort ze? Dat hoor ik niet eens dat doen al mijn paarden. En deze instructrice geeft alle jeugd hier in de buurt les, en ze rijdt op hoog niveau dus de meeste mensen vinden wat zij zegt heilig, dus als zij zegt dat het niet erg is wanneer een paard loopt te knorren, gelooft iedereen dat. En de paarden worden in hun kleine signalen genegeerd, dus vraag je er om om die signalen groter te gaan geven, eigen schuld had je maar eerder moeten luisteren.
En ik ben zelf t type onzekere Ruyter, maar daar kon ze me niet mee helpen. Ik moest maar gewoon rijden en niet zeuren. En zo ken ik er meer die tegen dat probleem aanlopen. Wanneer je daar echt les in wilt, moet je al echt op zoek naar een instructeur die in angst begeleiding doet. Waarom leren ze niet gewoon alle instructeurs om met de gevoelens van ruiters en paarden om te gaan in plaats van alleen een krul in de hals?

Riel schreef:

Ladygiroc schreef:

Tja.. Ik ben met mijn fries aan de kletter gegaan omdat madame een scheet liet maar toen er een beginner op zat en er een vliegtuig door de geluidsbarrière ging reageerde madame niet. Naar mijn idee zijn de beste paarden die paarden die je heet kan rijden maar OOK dat af kan laten vloeien of overslaan.

Ook een nuchter paard krijg je heet hoor

Elvirawortel schreef:

Mag ik nu we de schuld schuiven op de ruiters of de fokkers, ook even iets zeggen van instructeurs? Ten eerste leer je op de manege,
trekken is stoppen. En verder heb ik nooit gezien dat een instructeur aan leerlingen uitlegde wat er precies met een paard gebeurt als hij schrikt, waarom hij schrikt, hoe hij signalen afgeeft waaraan je kunt zien dat je even extra op moet letten, en hoe je dan kunt handelen. Vervolgens koop je een eigen paard en ga je bij dressuurstallen lessen, ik wel in ieder geval. rijtechnisch konden ze bij de stallen waar ik gereden heb wel beter lesgeven dan op maneges, maar wat er in het paard omging interesseerde ze nog steeds geen ruk. Mijn paard moest en zou aan de teugel, maar dat ze de hele les liep te knorren en te blazen dat zagen ze niet. Ik zei een keer: ze loopt wel wat te knorren, zullen we haar even een rondje laten stappen dat ze even tot rust kan komen en rustig kan kijken? Zegt ze: knort ze? Dat hoor ik niet eens dat doen al mijn paarden. En deze instructrice geeft alle jeugd hier in de buurt les, en ze rijdt op hoog niveau dus de meeste mensen vinden wat zij zegt heilig, dus als zij zegt dat het niet erg is wanneer een paard loopt te knorren, gelooft iedereen dat. En de paarden worden in hun kleine signalen genegeerd, dus vraag je er om om die signalen groter te gaan geven, eigen schuld had je maar eerder moeten luisteren.
En ik ben zelf t type onzekere Ruyter, maar daar kon ze me niet mee helpen. Ik moest maar gewoon rijden en niet zeuren. En zo ken ik er meer die tegen dat probleem aanlopen. Wanneer je daar echt les in wilt, moet je al echt op zoek naar een instructeur die in angst begeleiding doet. Waarom leren ze niet gewoon alle instructeurs om met de gevoelens van ruiters en paarden om te gaan in plaats van alleen een krul in de hals?

Avalanche81 schreef:

Elvirawortel schreef:

Mag ik nu we de schuld schuiven op de ruiters of de fokkers, ook even iets zeggen van instructeurs? Ten eerste leer je op de manege,
trekken is stoppen. En verder heb ik nooit gezien dat een instructeur aan leerlingen uitlegde wat er precies met een paard gebeurt als hij schrikt, waarom hij schrikt, hoe hij signalen afgeeft waaraan je kunt zien dat je even extra op moet letten, en hoe je dan kunt handelen. Vervolgens koop je een eigen paard en ga je bij dressuurstallen lessen, ik wel in ieder geval. rijtechnisch konden ze bij de stallen waar ik gereden heb wel beter lesgeven dan op maneges, maar wat er in het paard omging interesseerde ze nog steeds geen ruk. Mijn paard moest en zou aan de teugel, maar dat ze de hele les liep te knorren en te blazen dat zagen ze niet. Ik zei een keer: ze loopt wel wat te knorren, zullen we haar even een rondje laten stappen dat ze even tot rust kan komen en rustig kan kijken? Zegt ze: knort ze? Dat hoor ik niet eens dat doen al mijn paarden. En deze instructrice geeft alle jeugd hier in de buurt les, en ze rijdt op hoog niveau dus de meeste mensen vinden wat zij zegt heilig, dus als zij zegt dat het niet erg is wanneer een paard loopt te knorren, gelooft iedereen dat. En de paarden worden in hun kleine signalen genegeerd, dus vraag je er om om die signalen groter te gaan geven, eigen schuld had je maar eerder moeten luisteren.
En ik ben zelf t type onzekere Ruyter, maar daar kon ze me niet mee helpen. Ik moest maar gewoon rijden en niet zeuren. En zo ken ik er meer die tegen dat probleem aanlopen. Wanneer je daar echt les in wilt, moet je al echt op zoek naar een instructeur die in angst begeleiding doet. Waarom leren ze niet gewoon alle instructeurs om met de gevoelens van ruiters en paarden om te gaan in plaats van alleen een krul in de hals?

100% mee eens!!! Er wordt zooo slecht les gegeven, echt dramatisch. Dit is echt neit de eerste keer dat ik zo'n verhaal hoor, en vroeg of laat komen mensen met zulke dingen in de problemen, en dan wordt er alles en iedereen bij gehaald, voordat er eens wordt gekeken naar de ruiter en het rijtechnische verhaal, terwijl daar 9 van de 10 keer de ellende vandaan komt.
En tuurlijk hebben veel paarden fysieke issues, maar zolang je het probleem niet aanpakt bij de oorzaak, is die masseur alleen maar symptoombestrijding. En dan wordt de schuld gegeven aan het paard dat zo sensibel is, maar de meeste paarden vind ik echt doodbraaf, dat ze het allemaal pikken. Onvoorstelbaar.......

Plus dat het niet is omdat je goed kan rijden, dat je ook goed les kunt geven. Mijn broer en mijn zus geven les. Op de middelbare school en de basisschool, en als je kijkt hoeveel van hun opleiding is besteed aan het lesgeven op zich..... het is een vak apart. Echt.

Thioro schreef:

... Die hebben heus ook niet persé dooie tamzakken, moet pit inzitten voor het werk wat van hen gevraagd wordt maar ze 'eisen' wel absolute gehoorzaamheid als dat gevraagd wordt...

Malle1970 schreef:

Elisa2 schreef:

Tja daar geloof ik dan weer niet zo in (werkontwijkend gedrag) maar goed, ze hebben ook allemaal nog een moeder.

Nou Sandreo was zelf ook niet zo werklustig om het aardig te noemen Ik heb er eigenlijk alleen maar trapzakken van gezien.