Bokt.nl

**Geplaatst**: 13-09-03 20:00

Geplaatst: 13-09-03 20:00

Chiqa schreef:
Want buitenrijden is geweldig!!!! er is niks mooiers dan lekker langs het strand te kuieren met een paardje dat vrolijk om zich heen kijkt en wat je straks weer voldaan op stal kan zetten, nee ik ga helemaal voor het buitenrijden , en ik geef toe ik ben zeker geen held, maar ik vertrouw mijn paard!

Kijk !! Met jou kan ik praten !

**Geplaatst**: 13-09-03 20:20

Geplaatst: 13-09-03 20:20

Chiqa schreef:
ik ben dus ook een echte buitenrijdster en heb mn angsten ook moeten overwinnen, toen ik jong was galoppeerde ik overal zonder uit te kijken nu houdt ik veel meer in de gaten als, gaten in de weg, blikjes en verkeer!

Maar als de ruiter angstig is voelt het paard het ook, en als je ze dan ook nog eens in gaat houden dan heb je helemaal de poppen aan het dansen, als ik iets "engs"tegenkom, geef ik juist vrije teugel, zoiets van niks aan het handje gewoon doorlopen dan ontspan ik en het paard...

Het is wel een overwinning die je moet aangaan want als je ouder wordt wordt je voorzichteiger en zie je meer rampen, zo ben ik vorrige week nog met mn kop en lijf op het asfalt geklapt, want het paard schrok, ja kan gebeuren maar in de bak kan er ook van alles misgaan.

Weet je wat ik stoer vindt? Als ruiters toe durven geven dat ze bang zijn, dan ben je al heel ver volgens mij.
Want buitenrijden is geweldig!!!! er is niks mooiers dan lekker langs het strand te kuieren met een paardje dat vrolijk om zich heen kijkt en wat je straks weer voldaan op stal kan zetten, nee ik ga helemaal voor het buitenrijden , en ik geef toe ik ben zeker geen held, maar ik vertrouw mijn paard!

haha, nu voel ik mij héél stoer! Haha!

helemaal waar dat je, mèt je jeugd ook een stuk 'niks-kan-me-wat'houding verliest.....jammer hè Nagelbijten / Gniffelen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-09-03 22:01

Geplaatst door de TopicStarter : 13-09-03 22:01

Gail schreef:
[ ik heb moeten LEREN om buiten te rijden, ik deed t wel maar vond t vreselijk dat mijn paard van alles schrok en nam dan gelijk de teugels kort als ik alleen al een hond zag aankomen! Ben dus elke week opnieuw naar buiten gegaan net zo lang tot ik met een los teugeltje durfde te stappen en hierdoor juist mijn paard t vertrouwen gaf dat t oke was. Nu stuur ik m overal langs
[/quote]

kIjk, daar heb ik nou respect voor. Jij hebt jezelf overwonnen. Dit vind ik echt heel goed hoor!

Overigens heeft Gail gelijk als ze zegt dat je niet met elk paard kunt buitenrijden.
Maar ook Sando heeft gelijk als ze zegt dat je met elk paard buiten kunt rijden.

De vraag is hoever je hier in wilt gaan, hoeveel je er voor over hebt, de energie en de risico die je er soms in moet steken. Gail trekt duidelijk een grens: tot hier, en niet verder want dan kan het niet fatsoenlijk. Maar die grens is dus voor iedereen verschillend. En van Sando weet ik dat ze niet graag te veel geplaagd wordt met dressuur in de bak, want dat ze dan uiteindelijk haar toevlucht in het bos zoekt. Haha!

Net als ik trouwens.

**Geplaatst**: 13-09-03 22:30

Geplaatst: 13-09-03 22:30

ingeo schreef:
helemaal waar dat je, mèt je jeugd ook een stuk 'niks-kan-me-wat'houding verliest....

Bedankt voor het compliment Haha!

**Geplaatst**: 13-09-03 22:54

Geplaatst: 13-09-03 22:54

Heerlijk buitenrijden.... 10x liever dan in een stoffige binnenbak.
Ik rij altijd buiten met een vrij lange teugel omdat ik nergens gevaar in zie. Als je zelf rustig ben wordt je paard dat vanzelf ook wel.
Ik ga 2x per jaar mee met buitenritten vanuit stal geregeld bv Loon op Zand of Renesse... dan rij ik die paarden ook gewoon gemakkelijk.
Ik kan wel overal spoken en geesten zien maar dan zit ik stuiterend op een paard en dat slaat over dus ik laat ook merken dat niets eng is en als er iets engs aankomt (je moet wel altijd bedacht zijn op gekke dingen in het bos) dan ga ik lekker fluiten ofzo.... gewoon relax.....
Van die parasols die die vissers gebruiken is ook zoiets... stuiter stuiter stuiter.... ach... gewoon stil zetten, laten kijken en vertellen dat het niet eng is.... dan gaan ze meestal wel.

Strandritten zijn helemaal toppie... of op zondagochtend 8 uur in het bos......puur genieten.

**Geplaatst**: 13-09-03 23:49

Geplaatst: 13-09-03 23:49

Apple schreef:
Desiree, ik snap precies wat je bedoelt . Ik behoor tot de categorie 'buitenruiters'.

Ik denk dat heel veel ruiters angst hebben om buiten te rijden en er wellicht een wat verkeerde voorstelling van hebben. Doordat men van te voren al allerhande rampscenario's in het hoofd haalt komt er van een ontspannen buitenritje niets meer terecht (even uit dit topic: paard gaat ervandoor, mensen omver rijden, slecht voor paard, crossen).

Met buitenrijden is het ook vooral een kwestie van veel doen en vertrouwen krijgen in je eigen kunnen (en in je paard).

Ja hier ben ik het dus ook wel mee eens.. Mijn vriendin doet dat ook altijd.. Zou je nou wel naar buiten gaan?? Straks krijg je je paard niet vandoor.. of komt er in een keer een beest uit de bostjes en schikt je paard ervan.. Ja sjonge, als je zo gaat denken kun je beter ook niet gaan galoperen in de bak.. Stel dat er een konijn of kat ofzo de bak inrent.. strax schikt je paard Slapen

Als je zo gaat denken Gaaaap

Kan je beter ook niet op de fiets naar school gaan.. strax valt je fiets in elkaar en val je en breek je je nek *oke dit is missschien een wat overdreven voorbeeld* Bloos

**Geplaatst**: 14-09-03 07:55

Geplaatst: 14-09-03 07:55

Huertecilla schreef:
Grosso modo:
1. buitenrijden is de basis
2. buitenrijden is een kunst

Hier sluit ik me dus echt niet bij aan.

Dressuur is de basis voor alles. Ook voor buitenrijden. Heb je in de bak al geen controle over je paard, dan kun je zeker niet verwachten dat je het buiten wel hebt.

En buitenrijden zie ik ook niet als een kunst. Buitenrijden is een kwestie van durf met bepaalde paarden en dat moet je maar net hebben.

**Geplaatst**: 14-09-03 13:47

Geplaatst: 14-09-03 13:47

idd jammmer dat als we ouder worden dat we dan ook banger worden, heb je niks aan met een paard he ze scijnen het nog te voelen ook, is het circeltje meteen rond!

**Geplaatst**: 14-09-03 14:17

Geplaatst: 14-09-03 14:17

Fitzroy schreef:
Heb je in de bak al geen controle over je paard, dan kun je zeker niet verwachten dat je het buiten wel hebt.

En buitenrijden zie ik ook niet als een kunst. Buitenrijden is een kwestie van durf met bepaalde paarden en dat moet je maar net hebben.

Mee eens. Met mijn huidige paard heb ik op de Gail manier buiten leren rijden: blíjven doen met een braaf paard ernaast, uiteindelijk ook alleen maar alleen als ik me daartoe in staat achtte, vertrouwen had en nu is t allemaal een eitje ja. We zijn wel een jaar verder Knipoog

Nu zijn wij de vertrouwde combi die andere schijtluizen mee op sleeptouw nemen Haha!

Maar mijn vorige paard was een minder groot succes: eerste buitenrit was supere, 2de ook, 3de eindige in een grote bokpartij, een gekneusde rib van mij en mijn paard die tegen het verkeer in holde op een drukke 80km-weg. Kijk, sommige dingen zijn het mij niet waard. Je brengt dan ook een heleboel andere mensen in gevaar, dat moet je ook niet vergeten. Hoevaak klagen ruiters niet dat andere weggebruikers geen rekening met hun houden? En natuurlijk wordt een paard niet verkeersmak geboren en moet je m van alles leren. Maar een paard dat té angstig of onvoorspelbaar is moet je misschien niet koste wat t kost verkeersmak of hondproof of weet ik veel wat willen maken.

Mijn huidige paard is ook wel een keer zonder mij naar huis gehobbeld en met hem heb ik wél doorgezet, maar hij heeft ook een heel ander karakter.

Blijft dus een kwestie van natuurlijk lef maar soms ook gewoon gezond verstand. Ik zie soms combinaties aan de kletter gaan, wat vervolgens óók voor mij een gevaarlijke situatie creeert, dat ik denk: misschien moesten jullie eens wat meer aandacht aan de dressuur en gehoorzaamheid schenken voordat je de weg en het bos onveilig maakt.

**Geplaatst**: 14-09-03 14:26

Geplaatst: 14-09-03 14:26

Wij zijn op dit moment de brave combi die iedereen op sleeptouw nemen Lachen

.

Ik ga echter nog niet alleen op pad, dat durf ik nog niet helemaal aan. Wel bijvoorbeeld uitstappen op het parkeerterrein of uitstappen op strand als ik zeker weet dat er een ander groepje al op de terugweg is (en ik dus voor de terugweg kan aansluiten).

**Geplaatst**: 14-09-03 14:38

Geplaatst: 14-09-03 14:38

ik rijd meestal dressuur maar ga ook wel springen of een keer crossen, maar mn pony valt met geen mogelijkheid te remmen in het bos en na 3 uur rijden wordt het tog al een stuk minder leuk dan maar ik vind gewoon dat het allebei moet kunnen, als ik elke dag, dag in, dag uit zou gaan dressuren wordt mn pony echt super chagie!

**Geplaatst**: 14-09-03 16:52

Geplaatst: 14-09-03 16:52

Ik kan alleenmaar buitenrijden of op het gras maar jah dat vind k dus echt niet rijde he!

Marco is meestal echt een watje als je alleen ga rijden maar als een ander erbij is dan is ie weer super mak! als je alleen buiten rijd schrikt ie van elk sprietje gras en gaan we zig zag over de berm maar toch gaan we soms lekker hard hoor!!! naja meestal! het hoort erbij vind k en marco kan et ook nie laten om es lekker hard te gaan!!!

Astrid de pony van mijn opa en miriam rijd daar bijna elke dag op (miri op bokt). Astrid kon eerst niet eens normaal door het dorp stappen, ze kon alleen maar dribbelen!! maar nu maken we gewoon ritten van 3 uur zonder dat ze een stap verkeerd zet! maar het heeft miriam en mij (ellen) wel 1 of 2 jaar of misschien wel langer geduurt haar zo ver te krijgen, zelfs met alle tegen slagen die we gehad hebben zoals kreupelheid enzo!!

en het blijft rijden door het verkeer want jah verder kan je eigenlijk geen kan op of je moet eers met de trailer ergens heen!! maja daarom heb k marco wel verkeersmak moeten maken maar, hij is nu 6 en op zijn ongeveer 3 jaar ben k begonne maar hij is nu nog niet helemaal verkeersmak maar dat komt door al die bussen en trakkers die overal rijden!

alleen soms kan k andere mensen die ook buitenrijden echt niet uitstaan hoor!!!!
laatst reden miriam op astrid en ik op marco achter de dijk (waar as nog nooit geweest was maar wonder boven wonder bleef ze vrij rustig!!) maar toen kwam er dus zo'n *** mens op haar paard langs die ons ging inhalen ook al waren we in stap inhalen mag nooit!! en ze was even voor bij ons en voor ons lag een lange berm en zij kwam in de berm en spurt er als een gek vandoor! k was even bang dat astrid dacht van erachter aan en dan zou miriam haar nooit kunne houde!! maar ze draaide wat maar bleef toch lief bij marco! gelukkig dat er nix gebeurt is maar k kon dat mens wel ff kil halen hoor!!!

naja k ben er natuurlijk ook super vaak afgevallen tijdens een buitenrit, zelf 2x in een buitenrit Bloos

maar jah k ben er weer opgestapt en verder gereden!!

nou groetjes!!
owjah mensen die niet durven zorg dat je op een lief paard komt te zitten en leer zo de natuur kenne daarna kan je et op je eigen paard proberen!!!

**Geplaatst**: 14-09-03 20:51

Geplaatst: 14-09-03 20:51

vroeger durfde ik alles, maar nu ik boven de 45 ben, ben ik veel voorzichtiger. Ik heb een paard gekocht in Oostenrijk dat "volledig ingeleerd" was, nu ken ik dat wel, ze hebben een zadel en een tuig gezien en dat is het.

Ik heb vanaf de 1e dag dat ie er was met hem buiten gereden, en het is niet altijd goed afgelopen. Ik heb van de zomer een dip van een week of 4 gehad, ik durfde hem niet eens meer uit de wei te halen!

Ik heb nu een instructrice gevonden die er brood in ziet om iemand met een koudbloed (een hele lompe) les te geven en sindsdien gaat het een stuk beter!

Ik fiets zelfs al met een dravende tank naast me naar de wei (in de polder) en ga zo vaak het trainingsschema het toelaat naar buiten, alleen of met een ander, maakt me niet uit.

Bij ons was er ook een soort dorpsfeest: de dag van het werkpaard, en daar ben ik gewoon naartoe gereden, hij gaf er niets om, erg veel mensen, oude ambachten, heel veel oldtimers, hij gaf helemaal geen krimp OK dan!

, wat denk je, op de terugweg flipt ie van een tafeltje met pompoenen + parasol aan de kant van de weg Haha!

, het blijft een paard en hij is tenslotte pas 4.......en ik blijf voorzichtig.....

**Geplaatst**: 14-09-03 21:31

Geplaatst: 14-09-03 21:31

Ik heb het er toevallig vandaag nog met mijn buitenrijmaatje over gehad,je gaat zo nadenken dat op een gegeven moment alles eng is.........
Toen ik nog een puppie was ......nergens bang voor,Hekje=hindernis,Lang pad=racen,Meertje=rondspatten,Verkeer=geen stress
Nu zijn Hekjes =levensgevaarlijk,Lang pad=kuil,gat, ,Meertje=wat zit er onder het water,Verkeer=heel erg eng!!!

Ik heb nu ook niet de makkelijkste getroffen met rijden maar probeer toch mijn grenzen te verleggen,ik heb er al een paar keer naast gelegen en de eerste keer er weer op is even eng maar tot nu toe probeer ik alles met hem te doen...

Vandaag weer voor Quintje een nieuwe ervaring.......RACEN met de paarden naast elkaar(en hard)ik had zelf eerst zoiets van "we gaan wel hard ,stel je voor dat...........(???)" maar ik ben toch maar lekker met mijn gat uit het zadel gegaan ,beetje naar voor hangen en GAAAAAAAANNNNNN. Haha!

Op de terugweg lekker uitstappen naast elkaar........je kunt je niet voorstellen hoe gelukkig ik dan ben met mijn"niet zadelmak te krijgen gestoord beest"ben.

Ik rijd altijd buiten in het bos(woon er middenin)...toen Quint net zadelmak was heb ik een paar keer een rondje in een bak gemaakt......ik moet eigenlijk weer eens wat puntjes op de i zetten met hem(ik ben wel van mening dat dressuur de basis is van alles...een paard moet op ieder moment ,waar dan ook, reageren op de hulpen).Maar tot nu toe ben ik lekker in het bos met hem aan de gang.......

**Geplaatst**: 14-09-03 23:20

Geplaatst: 14-09-03 23:20

Sando"]
[quote="Lovely"][quote="Sando schreef:
Dressuurruiters zijn vaak (niet altijd) wat banger op het paard.

Het zijn dus niet de dressuurruiters die bang zijn, maar de bange ruiters die dressuren.
[/quote]

Yep, niet over nagedacht. Maar wel 100 % met je eens.
En ik kan ook even uitleggen......
Ik poep in mijn broek als ik een hindernis zie, de angst voor een weigering, de angst om een paard dat veel te vroeg springt. Ik zou zo graag gaan springen. Ik durf dus echt niet. Wat doe ik.... ik dressuur.....

Maar ik rij wel recreatief en kan hele stukken lekker galloperen met losse teugel. Dus dat is dan weer iets anders, maar dat springen.....zo jammer.
Want als ik durfde, was ik dus absoluut geen dressuurruiter.
[/quote]

Met springen ben ik ook geen held, maar ik ben gezegend met een fijn paard Lachen

. Vandaag nog reed ik op een oxer af met in mijn hoofd *nee, toch maar niet, toch maar wel, of liever niet, ja toch wel* en hij zeílde er gewoon overheen. Je zou verwachten dat hij zijn hakken in het zand zou zetten met het verzoek of mevrouw wel even zeker wil weten wat ze doet, maar dat doet hij dus niet, gelukkig. We springen dus vrolijk verder Lachen

.
Een tijdje terug was het vertrouwen wel even helemaal weg en toen ging ik ook raar rijden op hout, maar nu is het weer gewoon normaal.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-09-03 09:49

Geplaatst door de TopicStarter : 15-09-03 09:49

dus ook jij probeert jezelf te overwinnen lovely. Ik heb dat vroeger met alles gemoeten met iones. Je durft niet maar je legt jezelf op het toch te doen. Dan moet je je schrik echt onderdrukken. Daar heb je veel wilskracht voor nodig. En weet je, zoiets doorzetten is altijd zo lonend he! Je voelt je daarna vreselijk voldaan!

**Geplaatst**: 15-09-03 10:19

Geplaatst: 15-09-03 10:19

Desiree, het is geen echte angst,maar meer een soort onzekerheid die ik heb. Ik kan helemaal niet goed springen, maar ik heb het mijn paard wel zelf geleerd op een of andere manier. Daarom ben ik zo trots op hoe hij het aanpakt met springen, hij heeft het namelijk niet van mij Haha!

. Hij kan beter springen dan ik, maar ik heb het hem niet geleerd. Maar toch heb ik die onzekerheid steeds weer en dat is best jammer. Als ik eenmaal aan het springen ben en het gaat lekker, dan is het over.

**Geplaatst**: 15-09-03 10:22

Geplaatst: 15-09-03 10:22

Springen durf ik momenteel even helemaal niet. Misschien in de toekomst. Maar omdat mijn dressuur krack toch veel springtalent heeft en het super leuk vindt, gaat morgen een ervaren springruiter onze springtuin verkennen met Pablo.

Buitenrijden doe ik wel bijna wekelijks. Gisteren weer en besloten de volgende keer de slof te vervangen door een martingaal (vertrouwen in Pablo groeit dus). Zelfs een klein galopje gedaan, wat voor mij en Pablo een super overwinning was.

Maar om weer even on-topic te gaan. Buitenrijden is wel degelijk kunst. Het is het beheersen van je paard in een omgeving waar genoeg elementen zijn waarvan hij/zijn zich de blubber kan schrikken. En moet zeggen dat ik buiten veel meer van Pablo kan hebben aan drukte dan in de bak.

**Geplaatst**: 15-09-03 10:52

Geplaatst: 15-09-03 10:52

CarS schreef:
Ik heb het er toevallig vandaag nog met mijn buitenrijmaatje over gehad,je gaat zo nadenken dat op een gegeven moment alles eng is.........
Toen ik nog een puppie was ......nergens bang voor,Hekje=hindernis,Lang pad=racen,Meertje=rondspatten,Verkeer=geen stress
Nu zijn Hekjes =levensgevaarlijk,Lang pad=kuil,gat, ,Meertje=wat zit er onder het water,Verkeer=heel erg eng!!!

haha, héééél erg bekend!!
dit is eigenlijk een heel leuk topic (bedankt desiree!), merk je eindelijk eens dat de meesten wel af en toe (of vaker Haha!

) een'huh....!'-moment hebben waar we ons weer moeten doorworstelen!! OK dan!

**Geplaatst**: 15-09-03 10:55

Geplaatst: 15-09-03 10:55

ja als ik dit lees, ben ik blij dat ik niet de enige ben die dit heeft Haha!

, of af en toe een dipje Cool

Als ik zo eens bij mij op stal kijk, zijn er van de 25 paarden maar een stuk of 5 die regelmatig het bos zien, de rest rijdt in de bak, in de polder of zelfs helemaal niet Verward

om allerlei vage redenen.....

**Geplaatst**: 15-09-03 12:08

Geplaatst: 15-09-03 12:08

Fitzroy"]
[quote="Huertecilla schreef:
Grosso modo:
1. buitenrijden is de basis
2. buitenrijden is een kunst

Hier sluit ik me dus echt niet bij aan.

Dressuur is de basis voor alles. Ook voor buitenrijden. Heb je in de bak al geen controle over je paard, dan kun je zeker niet verwachten dat je het buiten wel hebt.

En buitenrijden zie ik ook niet als een kunst. Buitenrijden is een kwestie van durf met bepaalde paarden en dat moet je maar net hebben.
[/quote]

Grapje toch?! Hier en in het grooooootste deel van de wereld begint bijna geen sterveling noch paard in de bak. Nederland is maar een vliegenpoepje op de kaart en de KWPNner is dan een supersuccesvol prestatiepaard, maar wereldwijd stelt dat op het aantal paarden, ruiters en paardrijden in het algemeen ook helemaal NIETS voor.

De basis is erop gaan zitten en gaan. Wat je nodig hebt is;
Vóór alles stilstaan bij opstijgen, dan
1. Stoppen,
2. Links en rechts,
3. Stap en draf,
4. Achteruit,
5. Galop.
Daarbij is het belangrijk dat je paard vertrouwen in je heeft, dus nieuwe situaties met jou aandurft. Dan kun je greppels, water, sprongetjes, verkeer, vliegende pastic zakken en dergelijke spelenderwijs aan.
Wil je dat 'dressuur' noemen prima, dan is dressuur de basis. Voor de grote wijde wereld van paardrijders is 'dressuur' zoals dat op Bokt bekend is een niet bestaande grootheid en rijdt die wereld toch echt zonder problemen paard.

Je kunt ons er derhalve niet van overtuigen dat je voorgeschreven 'kunstjes' in een omheinde zandbak moet beheersen als basis voor ontspannen en met een vertrouwensband je paard zijn natuurlijke dingen te laten doen op het moment dat jíj dat vraagt. Buíten, dus niet in een afgezette gecontroleerde omgeving waar je paard toch al geen keuze heeft. Enneh... 'geen kunst'? Ik nodig je graag uit voor een buitenrit met jóuw paard hier. Gewoon een ommetje, een uur of 3.
Verder vinden wíj het kwalijk dat de 'klassieke dressuur' een imago oproept dat de indruk wekt dat paardrijden een elitaire aangelegenheid is.

Het spijt me, maar de reacties die ik hier veelvuldig lees over de slappe excuses om niet buiten te rijden maar eigenlijk angst of onkunde van de ruiter zijn, bevestigen onze mening. Toen Arabella vorige week graag een stijle steenslaghelling af wilde en aangaf sneller te willen, deed ik het toen ik haar voor galop liet gaan ook zowat in mijn broek, maar als je dan jezelf 'overstijgt', ontspant en min of meer lekker gaat, dan is dat niet alleen een stap voorwaards naar 'beter' paardrijden maar ook naar lekkerder in je vel zitten.
Hulde aan diegenen die zichzelf moeten overwinnen 'overwinnen' en de stap nemen om buiten te gaan rijden!

Een paard is een dier dat op de grote vlakten van Noord-Amerika is geëvolueerd, naar de onafzienbare vlaktes van Azië is overgestoken, op de savannes van Afrika van strepen voorzien en ooit voor het sneller afleggen van gróóóóte afstanden gedomesticeerd. Is de wereld van dat schitterende 'ren'dier nu de omheinde zandbak of de heerlijke buitenwereld??!!

Laatst bijgewerkt door Huertecilla op 15-09-03 12:21, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 15-09-03 12:15

Geplaatst: 15-09-03 12:15

slik !

**Geplaatst**: 15-09-03 12:20

Geplaatst: 15-09-03 12:20

Huertacilla, het aanleren van de fundamentele aspecten die jij noemt (Vóór alles stilstaan bij opstijgen, dan 1. Stoppen, 2. Links en rechts, 3. Stap en draf, 4. Achteruit, 5. Galop. ) hebben wel wat met dressuur te maken omdat dressuur hetzelfde is als je paard africhten, scholen. Het 5 stappenplan dat jij noemt, wordt in zekere zin ook door de dressuurruiter gehanteerd denk ik.
Nederland mag dan niks voorstellen in de paardenwereld, maar in de PaardenFokkerijwereld en PaardenSportwereld telt dit kikkerlandje wel mee hoor.

**Geplaatst**: 15-09-03 12:21

Geplaatst: 15-09-03 12:21

Ik moet zeggen dat het verhaal van Huertecilla me erg aanspreekt Lachen

Ik vroeg me al af hoe alle veedrijvers overal in de wereld, nomaden, iedereen die nog steeds een paard nodig heeft als vervoermiddel dat toch allemaal deden zonder eerst flink wat dressuurlessen te hebben gevolgd Lachen

**Geplaatst**: 15-09-03 12:27

Geplaatst: 15-09-03 12:27

ik zou wel willen komen met mijn paard HC, maar hij wil de trailer niet meer in

en het is nogal een endje weg, onder het zadel gaan we het niet redden, vrees ik, zo'n goede conditie hebben we allebei niet Schijnheilig

Mijn bergknol zou het uitstekend doen daar bij jou, hij heeft 4 jaar in de Alpen rondgesjouwd, en bij warm weer is ie altijd superbraaf!

Maar ik zal het hem niet aandoen, hij is in februari met de trailer uit Oostenrijk gekomen en daarna met de trailer naar de andere kant van Nederland verhuisd en nu heeft ie bedacht dat ie nooit meer in een trailer stapt...... Huilen