Bokt.nl

**Geplaatst**: 03-06-11 19:20

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 03-06-11 19:20

Ach, wat ontzettend lief is dat dat ze zo geliefd is door meerdere mensen! Fijn ook dat deze AB weer aanslaat en dat het wat beter met haar gaat!

En ik probeer inderdaad zoveel mogelijk mijn gevoel te volgen, vandaag was er een vriendin mee en ook zij zag duidelijk dat het nog niet goed zit. Ik zat vandaag er echt even goed doorheen, heb het idee dat Romy alleen verslechterd is nu, ze loopt in draf echt gewoon weer hartstikke slecht

Heb al de dierenkliniek gebeld, maar de dierenarts was er niet, dus dat wordt maandag dan op zn vroegst, maar jeetje wat baal ik hier toch van

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-06-11 00:58

Geplaatst door de TopicStarter : 04-06-11 00:58

Monique dank je wel voor je berichtje.
Anouk over Flash raak ik niet uitgesproken ze is alles gewoon, mijn mooie meisje.
Ik heb zo ontzettend veel met haar meegmaakt en dit doet zo ontzettend veel zeer.
Ookal hebben we aardig wat voor onze kiezen gehad de afgelopen 4 jaar ook hebben we ontzettend genoten.
Iets wat nu nooit meer terug komt en wat we wisten we waren hierop voorbereid.
Maar waarschijnlijk niet genoeg.
Vanmorgen was ik behoorlijk rustig eng zelfs zoveel rust die ik over me had.
Ook heb ik ontzettend goed geslapen afgelopen nacht.
Totdat ik aan het eten was vanmiddag en ineens keihard in huilen uitbarstte.
Kort daarvoor had ik Flash gezien en had gehoopt dat ze alweer iets beter zou zijn dan gistereavond, maar ze leek nog hetzelfde.
Heb nu ook voor mezelf besloten, dat als ik geen stukje verbetering zie dit weekend en maandag mijn verzekering nog niet gebeld heeft dat ik dan gewoon mijn da bel en dat het moet gebeuren.
Dan verlies ik dat geld ook maar, maar dit ga ik niet aanzien.
Geld heeft absoluut geen waarde op dit moment.
Ik heb het gevoel dat ze weet dat het voorbij is en ook een beetje down is, of vandaag spiegelde ze mijn stemming want tijdens de wandeling vandaag (waar ze wel goed genoeg voor was en zelf wilde) werd ik ineens ontzettend duizelig.
Dit zijn waarschijnlijk spanningen, na even een poosje gezeten te hebben en Flash naast me stond te grazen en af en toe haar hoofd op mijn schoot legde ging het weer.
Door deze actie van Flash moest ik uiteraard weer enorm huilen.
Volgens mij voelt ze echt mijn verdriet en dat maakt me nog verdrietiger.
Ik weet het niet meer, vandaag zit ik er weer echt doorheen.

lonniejj hopelijk krijg je maandag wel contact met je da.
Zul je net zien dat je het hele weekend weer ongerust bent, ik hoop dat ze door een wonder het weekend beter gaat lopen
Heel veel sterkte meid en geef Romy een knuffel van me :(:)

Ik vind het echt vervelend dat dit topic nu zo´n draai heeft gekregen.
En dat er van mijn kant alleen maar leed komt op het moment.
Wel zou ik het fijn vinden als jullie gewoon door blijven schrijven over jullie zorgkinderen.
En hoop dat jullie mijn verslagjes niet erg vinden.
Het doet me goed van me af te schrijven en foto´s te plaatsen maar als ik er één iemand mee verveel dat wil ik absoluut niet want dan open ik liever een ander topic.
Dus als je het vervelend vind laat het me als je blieft weten per pb.
Maak nu nog even gebruik van het feit dat ik nog geen pb heb en dus een verslagje van vandaag en een foto.

Vandaag was Flash goed genoeg om mee te gaan op wandeling, heb haar onderweg natuurlijk al het groen wat ze wilde eten laten eten.
Zo langzaam aan zijn we naar de bar van een vriendin gelopen, daar stortte ik in van vermoeiheid en ben gaan zitten en heb Flash laten grazen.
Heb daar een uur gezeten en Flash heeft heerlijk gegraast.
Ik zat heerlijk in de schaduw met een briesje, genieten van haar gesmak en besefte me dat ik dat zelfs zou gaan missen.
Hier heb ik dus maar een filmpje van gemaakt

Kwam daar echt bij.
De wandeling is niets en hebben dat vaker gedaan maar vandaag leek het wel alsof ik stenen in mijn schoenen meesleepte en alsof mijn benen niet meer konden.
Ernesto heeft op het terras op mij gewacht, hij heeft ons dit uurtje echt gegeven.
Zo ontzettend lief van hem, tegen het eind kwam hij naar me toe en zei geef je camara.
Na een paar foto´s zijn we weer rustig naar beneden gewandeld.
Thuis gekomen hebben we haar haar ab gegeven en een beetje meer dan normaal brok

.
Nu maar hopen dat ze morgen wat beter is en mijn hoofdpijn weg gaat.

Afbeelding

**Geplaatst**: 04-06-11 01:51

Geplaatst: 04-06-11 01:51

Ik raak echt ontroerd door je verhalen, het is zo duidelijk hoeveel je om je paardje geeft en je paardje ook om jou. Ik wil je heel veel sterkte wensen de komende tijd, al denk ik oprecht dat je de juiste keuze maakt en dat Flash dat ook weet. Maar toch, ontzettend veel sterkte.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-06-11 02:03

Geplaatst door de TopicStarter : 04-06-11 02:03

Dank je wel voor je lieve en mooie woorden.
Je leest het goed Flash betekent heel veel voor me en ik voor haar aan één kant ben ik blij dat zij eerder gaat dan ik.
Want ik ben er van overtuigt dat als ik eerder gegaan was dat ze ook gegaan was van verdriet.
Ondanks dat we jaren gestreden hebben, heb zo ontzettend veel mooie herinneringen die hopelijk genoeg zijn om aan terug te denken en het verdere leven door te gaan.
Eigenlijk moet ik ook heel blij zijn, wat we hadden was zo speciaal en zal speciaal blijven tot het allerlaatste moment.
Het was een fantastische merrie en we hebben een hele mooie tijd samen gehad.

**Geplaatst**: 04-06-11 08:30

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 04-06-11 08:30

Blijf schrijven hoor, het helpt jou en ik vind het fijn om te lezen hoe jullie samen nog genieten. Weet je, gedeelde smart is halve smart.

Wat fijn ook dat Ernesto zo nauw betrokken is bij Flash. Albert en ik delen die liefde voor de paarden ook en dat is gewoon heerlijk. Hou nog even vol!

**Geplaatst**: 04-06-11 08:45

Geplaatst: 04-06-11 08:45

och jee....ik lees dit topic nu pas...wat erg!

Ik heb ook een zorgenkind,maar vind het nu niet echt gepast om daar over te schrijven op dit moment.
Voor Flash hoop ik op een wonder

**Geplaatst**: 04-06-11 09:37

Geplaatst: 04-06-11 09:37

geerke@ wel doen!
dit topic gaat daar juist over.

blensink@ verontschuldig je niet,blijf vooral posten en fotos plaatsen.
ik denk dat als het iemand verveeld deze persoon zelf in het verkeerde topic zit,jij niet.

ik had sinds dinsdag het roer omgegooid met bob.
ik was er voor gewaarschuwd maar wat er allemaal met hem gebeurd?????
ik zie heel erg veel in dat lijfje gebeuren,zowel positief als negatief.
1 ding is zeker,het doet iets!
maar het is niet makkelijk om te zien,arme vent.

**Geplaatst**: 04-06-11 11:23

Geplaatst: 04-06-11 11:23

Bren, tuurlijk moet je blijven posten, is heel belangrijk voor je om het van je af te schrijven. Wat een mooie foto weer van Flash en jou

Ik wilde dat ik heel even over kon springen

Ik aoou je zo graag willen steunen nu, weet immers hoe je je voelt. :(:)

Ik hoop dt Flashje zich vandaag beter voelt,ik denk echt wel dat ze het aanvoelt, ze voelt je verdriet.

Mariska, mag ik je vragen wat je verandert hebt met Bob? Ik ben erg geinteresseerd, gaat het nu beter??(mag ook per pb hoor,of als je het moeilijk vind er over te praten zeg je gewoon dat je het niet kan vertellen

)

Alle andere probleempaardjes , heel veel sterkte weer :(:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-06-11 12:19

Geplaatst door de TopicStarter : 04-06-11 12:19

Monique daar heb je gelijk in heb echt ontzettend veel steun aan als die meedenkende en lieve berichtjes die ik krijg.

geerke een wonder bestaat niet meer, maar hoop wel dat ze opknapt voordat de allerlaatste injectie word gegeven.
Ik weet dat jij ook één of meerdere zorgenkindjes hebt en geloof zelfs dat één daarvan hetzelfde heeft als Flash.
Zou heel graag willen dat je daar over schrijft, nogmaals dit topic is voor alle zorgenkindjes en dit is geen speciaal topic over Flash.
Het lijkt er ondertussen wel op, maar blijf nu maar hier schrijven en wist ook niet toen ik dit topic openende dat het allemaal zo snel zou gaan.
Dus alsjeblieft schrijf je vehaal!

mariska32 fijn dat jij hetzelfde zegt en ik hoop net als rocymax vraagt dat je je verhaal hier ook schrijft.
Ook al ken ik het al een beetje.
Sterkte met Bob!

As als jij echt wilt komen ben je welkom dat weet je.
Ik zou het ook fijn vinden maar deze keuze moet jij maken, het is hier niet zo gezellig als in december

.
Ik laat het helemaal aan jou over misschien is het beter om niet te doen wat ik al eerder schreef als je ht niet bewust meemaakt lijkt het net alsof er niets gebeurd is.
Wij zijn iig van plan langs jou te rijden als dit achter de rug is.

Ik heb vannacht echt met mezelf afgesproken om goed te zijn bij Flash.
En anders ga ik weg of later pas.
Op het moment ben ik redelijk rustig maar dat was ik gisteren ook.
En deze nacht heel slecht geslapen we hebben tot half 7 wakker gelegen gedraaid, gepraat en gehuild.
Ben zeker blij dat Ernesto zo dicht bij mij staat, hoewel ik het ook erg voor hem vind en hem ook dit verdriet wat hij aan moet zien dat ik helemaal kapot ben.
Deze foto is ook van gisteren en het viel me op dat Flash en ik hetzelfde kijken, misschien zien jullie het niet en ben ik langzaam gek aan het worden en zie dingen die er niet zijn

.

Maar deze foto heeft me wel gezegt dat ik goed bij Flash moet zijn, wens me alsjeblieft kracht dat ik dat kan.
Ook vind ik mezelf 20 jaar ouder lijken in drie dagen

Iedereen een hele dikke knuffel vandaag ook voor jullie zorgkinderen, vertroetel ze maar lekker.

**Geplaatst**: 04-06-11 12:25

Geplaatst: 04-06-11 12:25

Idd Bren, jullie kijken hetzelfde. Je ziet er niet ouder uit, je ziet er moe en verdrietig uit en dat is logisch :(:)

Weet niet of ik kan Bren, en over het gezellig zijn, ik ben op het moment ook niet zo gezellig

Anders zien we elkaar als je hier langskomt.
Hoop dat het beter gaat vandaag

**Geplaatst**: 04-06-11 20:12

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 04-06-11 20:12

Blensink, vooral blijven schrijven! Het helpt echt gewoon om je verhaal kwijt te kunnen en waar kun je dat beter doen dan bij mensen die snappen wat je bedoelt. Ik vind het alleen maar fijn om jouw verhalen te lezen, er zit toch behoorlijk veel herkenning in voor mij persoonlijk. Ookal heeft Romy iets totaal anders, het gevoel dat je beschrijft over hoe je je voelt en hoe je ermee omgaat, klinkt me ontzettend bekend in de oren. Dat is dus ook weer fijn voor mij, wetend dat er iemand is die er hetzelfde mee omgaat. (zoals meerdere hier denk ik!)

Verder heb ik echt heel veel respect voor je keuzes en hoe je ermee omgaat, je gaat absoluut voor het beste voor Flash en je handelt niet naar eigen belang. Je kijkt echt super naar wat Flash nodig hebt, daar heb ik respect voor.

En ik zou zo graag willen dat Romy het weekend goed doorkwam, maar helaas. Ze loopt nog steeds ronduit beroerd in draf en ze heeft weer constant een warme kogel. Wat er is gebeurt, geen idee, maar het zit volgens mij weer niet goed bij d'r

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-06-11 22:10

Geplaatst door de TopicStarter : 04-06-11 22:10

As is goed

lonniejj wat vreselijk dat Romy dat Romy nog kreupel loopt en haar kogel warm is.
Wat erg dat je niet weet hoe het komt en wat het is.
Deze onduidelijkheid maakt je gek.
Ben benieuwd wat ze in de kliniek gaan zeggen.
Heel veel sterkte :(:)

en een knuffel voor Romy.
Bedankt dat je het fijn vind dat ik van me af schrijf, het doet mij ook goed.

Vandaag had ik mij voorgenomen om vrolijk te zijn bij Flash, dus toen ik aankwam gilde ik vrolijk haar naam en kreeg een luide lange hinnik terug, toen ik naar haar toeliep volgende er nog drie

.
Kreeg al het idee alsof ze wat beter was vandaag.
Ik heb haar meegenomen naar het veldje aan de overkant, maar merkte aan mijzelf dat mijn stemming alweer begon te dalen en dus ben ik gaan zingen.
Flash vond het allemaal wel best terwijl ze heerlijk aan het grazen was.
Ze was vrij rustig maar zag dat ze alweer een stuk beter was dan gisteren.
s´middags hebben we weer gewandeld ik voelde me goed en Flash voelde zich goed gelukkig.
Naast Ernesto ging ze zelfs een beetje draven en heeft de hele dag haar oren vooruit gehad.
Ook vond ik haar vandaag niet meer zo droevig uit haar ogen kijken als gisteren.
Ze begint ook weer wat meer hooi te eten en dacht zelfs te zien dat ze alweer iets dikker aan het worden is.
Deze ab lijkt wel aan te slaan, ze heeft nog twee injecties te gaan.
Ik heb een voldaan gevoel over vandaag

**Geplaatst**: 04-06-11 22:14

Geplaatst: 04-06-11 22:14

He, gelukkig Bren, daar ben ik blij om. Goed idee van je om te gaan zingen toen je je weer down begon te voelen

**Geplaatst**: 04-06-11 23:00

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 04-06-11 23:00

Fijn om te horen! Inderdaad een goed idee om te gaan zingen, is er eentje om te onthouden!

Bij Romy denk ik wel hoe het komt, nouja, de blessure is bekend. Ze heeft rechtsachter bij het ligament dat de sesambeentjes bij elkaar houdt in de kogel, gaten zitten. Ook zit er botwoekering. Deze blessure heeft ze vorig jaar opgelopen, is toen bijna helemaal genezen, maar Romy heeft zich toen verdraaid en daarna is alles terug uitgescheurd en is die botwoekering erbij gekomen. In principe moet het ''helen'' door heel veel rust en veel stappen op het harde. Ook speciaal beslag zou helpen. Maar de kans dat het nog zou genezen, gezien het feit dat het een terugval is op een blessure die al weinig genezingskans had -en waar Rooms dus de dierenarts mee versteld liet staan dat het wel aan het genezen was- is dat nog minder geworden. Ik gok dus dat ons geluk een beetje op is geraakt en dat het inderdaad niet meer geneest. Houdt dus in dat ze waarschijnlijk kreupel zal blijven, maar hoogstwaarschijnlijk wel lekker als weidepaard nog zou kunnen doorgaan.

Daar twijfel ik dus nu wel heel erg aan, want ze kunnen wel zeggen dat het geen pijn doet. Maar in mijn ogen zie ik het net anders. kreupel=pijn, anders loopt ze wel goed. Daarbij komen die grote gedragsveranderingen waar ik me zorgen om maak. Maargoed, ik wacht af en hoop dat we snel een echo kunnen laten maken (ik gok dat het aanstaande vrijdag al zal zijn) en dan zekerheid krijgen over hoe of wat.

**Geplaatst**: 04-06-11 23:01

Geplaatst: 04-06-11 23:01

Even hier een hele dikke knuf, ik heb alles van Flash natuurlijk met interesse gevolgd en ik vind het ook erg jammer dat het zo moet... maar je hebt wel gelijk. Het is het beste zo voor arme Flash. :(:)

Als je verder nog iets kwijt wilt, kun je me blijven pb-en! Mijn pb-box staat altijd voor je open.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-06-11 23:37

Geplaatst door de TopicStarter : 04-06-11 23:37

Tjeetje lonniejj dat klinkt ook alsof netzo als bij Flash er geen genezing meer mogelijk is. :(:)

Wat verschrikkelijk, botwoekering is dat dat het bot oplost zegmaar?
Of is het iets heel anders.
Is een evt operatie wel mogelijk?
Ik zeg altijd kreupel lopen is een teken van pijn dus moeilijk om te zeggen dat ze nog als weidepaard kan dienen.
Het beste is goed nar je paard te kijken, dat heb je ondertussen wel geleerd om te weten dat ze wel of niet pijn heeft.
Hopelijk kun je vrijdag terecht, wat vreselijk voor je.
Ik hoop op een wonder voor jullie.
Welke gedragsveranderingen heeft ze, misschien heb je het al verteld maar sorry dat ben ik dan vergeten.
Ik probeer goed te zijn maar heb mijn hoofd er niet voor de volle 100% bij op het moment.

Ja As dat hielp goed, natuurlijk wel ontzettend vals, maar Flash vond dat niet erg

Marianne dank je wel voor je lieve berichtje

.
Houd het zeker in gedachten en misschien is dit topic ook wel interresant voor jou.

**Geplaatst**: 05-06-11 00:05

Geplaatst: 05-06-11 00:05

@ blensink: Hoe herkenbaar weer, zo loop ik hier ook vaak als een soort Clinic Clown rond.

Hoe ongeruster ik me maak, hoe vrolijker ik het beestenspul benader .. en echt, het helpt ook nog!
En tja, om hún het vertrouwen te kunnen geven dat alles okee is .. dan zal ik daar zelf toch ook in moeten geloven, behoorlijke wisselwerking dus.
En andersom gaat het (helaas ..) ook op, als ik mijn angst en ongerustheid niet onder controle heb dan zie en voel ik dat mijn dieren dat 'overnemen' .. spiegelen dus, maakt je wel bewuster van hoe je bezig bent en wat je uitstraalt ..

Zo maak ik me best wel ongerust over Wodan, je begint nu voor het eerst in zijn 31 jarige leven te merken dat hij ouder wordt.
Op zich mag ik daar natuurlijk dus helemaal niet over klagen ... maar het doet me best wel pijn hoor om te zien dat hij nu zo in moet leveren

.
Hij is gelukkig verder wel goed uit zijn (voorjaars) dip gekomen en staat er weer vrolijk, fris, blij en súper alert bij .. maar ik ben niet gerust over het bewegen en dan vooral over de achteruitgang van zijn spierkracht.
Ik loop dat dus maar 'vrolijk' weg te babbelen en probeer hem zo'n beetje bij elke stap ( jaja, ook al een soort van zingend: "voetje óp .. en néér " .. ) te motiveren om vooral zijn voeten goed op te tillen bij elke stap .. ben doodsbang dat hij op zijn knieën valt $:\$

Maar goed: hij maakt absolute geen zielige indruk (check dat regelmatig ook bij anderen die hem kennen .. ) en mijn ongerustheid neem ik dan dus maar voor lief ..

Overigens heeft ons andere zorgpaard Merona ons van de week héél blij gemaakt; zij ging finaal uit haar dakkie: loepzuiver draven, galapporen en met 4 beentjes los van de grond .. en niet zo'n klein beetje ook

.. en dat voor een meermalen afgekeurd paard.
En ook al ís ze niet goed en wórdt ze dat ook niet meer (staat bv. inmiddels ook alweer enige weken met een dik been) .. dit soort momenten maken héél veel goed :))

Zo bijzonder om een paard weer paard te kunnen zien worden .. ook al is dat dan met beperkingen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-06-11 00:30

Geplaatst door de TopicStarter : 05-06-11 00:30

Whahhhah Wanderers ik zie je al staan voetje op en neer :)ddd

, geweldig!
Puh dat lijkt me ook moeilijk inderdaad met zo´n oud paard, de angst die jij moet hebben moet ook groot zijn :(:)

Fijn dat Wodan niet zielig lijkt en op zijn manier lekker aan het genieten is op de wei.
Heerlijk is dat he als ze zo lekker uit hun dak gaan, dat had Flash ook nog vier maanden geleden het leek alsof ze helemaal goed in haar vel zat.
Wel erg dat jouw Merona nu ook alweer zo lang met een dik been staat door haar wilde acties :(:)

**Geplaatst**: 05-06-11 00:30

Geplaatst: 05-06-11 00:30

blensink schreef:
Ik heb vannacht echt met mezelf afgesproken om goed te zijn bij Flash.
En anders ga ik weg of later pas.
Op het moment ben ik redelijk rustig maar dat was ik gisteren ook.
En deze nacht heel slecht geslapen we hebben tot half 7 wakker gelegen gedraaid, gepraat en gehuild.
Ben zeker blij dat Ernesto zo dicht bij mij staat, hoewel ik het ook erg voor hem vind en hem ook dit verdriet wat hij aan moet zien dat ik helemaal kapot ben.
Deze foto is ook van gisteren en het viel me op dat Flash en ik hetzelfde kijken, misschien zien jullie het niet en ben ik langzaam gek aan het worden en zie dingen die er niet zijn .

Maar deze foto heeft me wel gezegt dat ik goed bij Flash moet zijn, wens me alsjeblieft kracht dat ik dat kan.
Ook vind ik mezelf 20 jaar ouder lijken in drie dagen

Iedereen een hele dikke knuffel vandaag ook voor jullie zorgkinderen, vertroetel ze maar lekker.

Flash kijkt vooruit en jij kijkt meer naar haar en zorgen maken je moe en laten je er oud uit zien. Flash weet, dat waar zij naar toe gaat reizen, er ook een plaats is voor jou. Jouw tijd komt nog, maar zij zorgt ervoor dat jouw plekje daar, mooier wordt, dan wat je hier hebt. Praat het maar van je af hoor, ook ik ben een trouwe lezeres. Ik wilde dat ik bij je binnen kon waaien om je een knuffel te geven. Helaas is dat toch net iets te ver...

**Geplaatst**: 05-06-11 01:40

Geplaatst: 05-06-11 01:40

Jeetje, Bren, ik zie dit topic nu pas :oo

Sorry, maar ik heb alleen jouw posts gelezen, maar voor iedereen hier met zorgenkindje: heel veel sterkte!!
Zoals je wel weet, ik vind Flash echt een bijzonder paard, en ben ook stiekem wel een beetje jaloers op de band die jullie samen hebben, zo speciaal!
Ik hoop dat jullie nog even de tijd krijgen om te genieten van elkaar!
Mooie woorden van Idefix4, zo zie ik het ook.
Heel veel sterkte voor jou een ook voor Ernesto!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-06-11 01:55

Geplaatst door de TopicStarter : 05-06-11 01:55

Grappig Anouk zo denk ik ook en hoop dat ze inderdaad op ons zal wachten als het onze tijd is

.

Dank je wel Anita voor je medeleven

De andere mogen idd ook wel wat steun gebruiken er zijn een aantal paarden ook niet echt lekker op het moment.
Ik ben blij dat ze vandaag wat lekkerder in haar vel zat en hoop inderdaad nu ook op meer dagen, misschien kunnen we nog een allerlaatste rustig en gezellig ritje maken samen.
Vanaf morgen is ze medicijnvrij en loopt ook niet meer kreupel met haar goede been.
Haar slechte been is enorm geslonken tijdens deze dagen.

**Geplaatst**: 05-06-11 09:03

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 05-06-11 09:03

Hoi Brenda,
Jeetje lieverd ik heb helemaal niet mee gekregen dat het niet meer goed ging met je knappe Flash excuses hiervoor, ik ben de laatste tijd teveel met mezelf bezig schaam schaam ..... Ik heb niet alle berichten doorgelezen maar ik wil iedereen sterkte wensen met de zorg voor hun zorgekindjes
Lieve Brenda ik heb diepe respect voor alles wat je voor Flash hebt gedaan en nog steeds doet en de band die jullie hebben vind ik waanzinnig en ik leef met je mee en ik blijf dit topic volgen ... gewoon blijven posten hoor, je kan het op deze manier lekker van je af schrijven ... Hele dikke kusssssss voor jou en Flash STERKTE LIEVERD ! ! !

**Geplaatst**: 05-06-11 11:07

Geplaatst: 05-06-11 11:07

blensink schreef:
Tjeetje lonniejj dat klinkt ook alsof netzo als bij Flash er geen genezing meer mogelijk is.
Wat verschrikkelijk, botwoekering is dat dat het bot oplost zegmaar?
Of is het iets heel anders.
Is een evt operatie wel mogelijk?
Ik zeg altijd kreupel lopen is een teken van pijn dus moeilijk om te zeggen dat ze nog als weidepaard kan dienen.
Het beste is goed nar je paard te kijken, dat heb je ondertussen wel geleerd om te weten dat ze wel of niet pijn heeft.
Hopelijk kun je vrijdag terecht, wat vreselijk voor je.
Ik hoop op een wonder voor jullie.
Welke gedragsveranderingen heeft ze, misschien heb je het al verteld maar sorry dat ben ik dan vergeten.
Ik probeer goed te zijn maar heb mijn hoofd er niet voor de volle 100% bij op het moment.

Ja As dat hielp goed, natuurlijk wel ontzettend vals, maar Flash vond dat niet erg

Marianne dank je wel voor je lieve berichtje .
Houd het zeker in gedachten en misschien is dit topic ook wel interresant voor jou.

Genezing was in eerste instantie ook niet waar we de hoop op hadden gevestigd, dat was meer dat ze pijnvrij zou zijn. Het feit dat het ging genezen was echt een soort wonder. En toen was het bijna genezen en ging het weer mis. Ze draaide zegmaar om naar rechts, maar liet haar achterbeen staan en de rest van haar lichaam draaide door. Dat was al genoeg om alles weer stuk te trekken. Botwoekering zijn stukjes bot die in de weke delen ''zweven''. Bij Romy zijn het nu 2 stukjes, die zijn gekomen doordat haar lichaam is gaan reageren op de blessure daar. Als het goed is zou ze er geen last van hebben, maar het kan wel last gaan geven. Operatie is niet mogelijk, aangezien het vanuit zichzelf moet genezen. Ze kunnen er verder helemaal niks aan doen.

Qua gedrag is ze naar mijn idee best verandert. Ze wilde vroeger nooit echt knuffelen enz. Dat is niks voor haar, 't is een pittig ding die graag door de wei scheurt. Als ze nu op de poetsplaats staat valt ze haast gelijk in slaap, wilt constant knuffelen en zou daarbij nog net niet in m'n broekzak willen kruipen, bij wijze van. Ook in haar paddock staat ze heel veel te suffen en te slapen. In de wei is ze wat actiever, daar stormt ze nog wel als een gek in, maar vrij snel daarna wordt ze rustig en graast ze lekker. Verder zit er alleen nog wat pit in als we buiten wandelen, daar komt de ''echte'' Romy nog naar boven als het ware. Dan is er veel te zien, gaat d'r staartje omhoog, hinnikt en is gewoon echt lekker zichzelf. Als we terugkomen op stal zakt ze als het ware meteen weer terug in de ''andere'' Romy.
Daarom vind ik het ook heel moeilijk om te bepalen hoe ze zich nu voelt. Maar ik denk dat ze er toch niet extreem veel pijn aan heeft. Sowieso in stap niet, dan loopt ze helemaal goed. Verder vind ik het gewoon nog moeilijk in te schatten.

Wel fijn om te horen dat Flash weer wat aan de beterende hand is! Fijn dat haar slechte been goed aan het slinken is, en dat je mogelijk zelfs nog een laatste ritje kan gaan maken! Ik blijf nog steeds duimen dat het nog beter zal gaan met haar en dat je gewoon nog wat langer de tijd krijgt om van haar te genieten!

**Geplaatst**: 05-06-11 11:11

Geplaatst: 05-06-11 11:11

wat een verhalen allemaal

Bren ik hoop echt op een wonder voor jou en Flash! Wat moet het een moeilijke tijd zijn voor jullie :(:)

Ik dacht dat ik een zorgenkindje had, maar als ik de verhalen hier lees, valt het best nog mee.
Mijn meisje gaat gewoon weer beter worden, en dat is al heel veel. Ook al heeft ze echt al vanalles gehad, ze geneest elke keer, en daar ben ik zo ontzettend dankbaar voor!

Gisteren naar de DA gegaan, nu staat ze spierbevangen

Ze mag niet meer op de weide, omdat ze dan heen en weer rent, en ik moet zorgen dat ze genoeg drinkt. Verder wat lichte beweging en dan zou het helemaal goed moeten komen

Verder heeft ze nu ook iets gekregen om wat rustiger te worden, zodat ze niet steeds zo gek doet, hoop dat het helpt.

Iedereen heel veel sterkte en een wonder toegewenst :(:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-06-11 11:48

Geplaatst door de TopicStarter : 05-06-11 11:48

lonniejj ik denk dat je vanaf nu gewoon goed moet kijken naar je paard, wat je ook al doet.
Als ze geniet van lekker buiten stappen geniet en zich in de wei vermaakt is het goed.
Ze geven het echt aan als het genoeg is, ik heb me altijd afgevraagt wanneer komt het moment van definitief afscheid nemen.
Dacht ook dat het moeilijk in te schatten zou zijn, maar als het punt komt dan zie je echt nog meer verandering en merk je het duidelijk.
Flash was deze keer ook enorm knuffelig terwijl ze normaal absoluut geen knuffelaar is.
Maar denk dat het voor elk paard verschillend is.
Als er geen kans op genezing is moet je in gedachten gaan houden dat eens zoals bij mij je een beslissing moet maken.
Geloof me daar leef je naartoe, hoe moeilijk het ook is.
Toch hoop ik dat Romy weer lekker opknapt en snel niet meer kreupel loopt en je nog vele jaren van haar kan genieten.
Een dikke knuffel, weet zo goed waar je doorheen gaat.
De zorgen om je paard elke keer maakt je zo moe, onrustig en verdrietig.
Heel veel sterkte :(:)

Patries dank je wel voor je lieve berichtje

En je hoeft je nergens voor te schamen, heel begrijpelijk dat jij op het moment met jezelf bezig bent.
Ik hoop dat het een beetje met je gaat.
Een hele dikke knuffel voor jou en Timmie :(:)

Renate dank je wel voor je berichtje, een wonder is er voor Flash niet meer.
Onze keuze staat vast het is zeer moeilijk maar vandaag ben ik weer rustig en weet gewoon dat dit het beste is voor Flash.
Ben blij te zien dat ze een stuk beter in haar vel zit en heb vandaag een site gezien waar ik een mooi sierraad kan laten maken met de haren van Flash.
Ze zal voor altijd bij me zijn, want uit mijn gedachten gaat ze nooit.
Niet nu niet in het verleden en ook niet in de toekomst

Wat verschrikkelijk dat jouw paard spierbevangen staat, ik hoop ook dat het rustgevende middel helpt als ze niet op de wei kan.
Ik hoop dat ze snel weer opknapt, heel veel sterkte :(:)