Als pup size?
Damn wat voor een Tsjernobyl ratten heb je daar?
Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
Daan13 schreef:Pardon? Hoe groot zijn die ratten??
Als pup size?![]()
Damn wat voor een Tsjernobyl ratten heb je daar?
We hadden ze met levende vangkooien gevangen maar je kon niet eens meer aan de kooi komen, het geluid dat er uit kwam leek haast op grommen zodra je in de buurt kwam.
Dus toen zaten we met een probleem want wij wilden die beesten eigenlijk zo humaan mogelijk doden.. (voor zover dat humaan is, ik weet wel dat ze ook niets kunnen doen aan "wat" ze zijn maar ze dragen zoveel mee...) maar die durfden we echt niet "los" te laten om ze op slag dood te maken en in die kooien was dat ook niet echt een optie. Dus uiteindelijk maar gif bij hen gegooid ook al weet ik dat dat ook niet de meest aangename dood is maar goed, dood gaan van de stress in die kooi is dat al evemin. 
Laat staan dat iemand die kooi nog wilde open doen eens je ze op de plaats van bestemming had. 
We hebben er in totaal een stuk of zes gevangen variërend in grootte maar de grootste waren echt gigantisch. Ik wist iig niet dat ze zo groot konden worden.
Daan13 schreef:Pardon? Hoe groot zijn die ratten??
Als pup size?![]()
Damn wat voor een Tsjernobyl ratten heb je daar?
Wij hebben al de hele winter last van ratten in de paardenstal en in het kippenhok maar in huis nog nooit gehad maar ik zeg niet dat het onmogelijk is. Ayasha schreef:Daan13 schreef:Pardon? Hoe groot zijn die ratten??
Als pup size?![]()
Damn wat voor een Tsjernobyl ratten heb je daar?
ja geloof me, wij schrokken ook... Ik wist dat ratten groot waren maar dat had ik nog niet gezien. (pup is overigens wel nog een gupje hoor, hij toont groter op foto dan hij is.). En agressief ook als ze in het nauw waren.We hadden ze met levende vangkooien gevangen maar je kon niet eens meer aan de kooi komen, het geluid dat er uit kwam leek haast op grommen zodra je in de buurt kwam.
![]()
Dus toen zaten we met een probleem want wij wilden die beesten eigenlijk zo humaan mogelijk doden.. (voor zover dat humaan is, ik weet wel dat ze ook niets kunnen doen aan "wat" ze zijn maar ze dragen zoveel mee...) maar die durfden we echt niet "los" te laten om ze op slag dood te maken en in die kooien was dat ook niet echt een optie. Dus uiteindelijk maar gif bij hen gegooid ook al weet ik dat dat ook niet de meest aangename dood is maar goed, dood gaan van de stress in die kooi is dat al evemin.
Het eerste plan was om ze een paar dorpen verder in het bos uit te zetten maar niemand van ons durfde die kooien nog op pakken zo agressief waren ze.![]()
Laat staan dat iemand die kooi nog wilde open doen eens je ze op de plaats van bestemming had.
Dus ik verkies echt een klopgeest boven eventuele familie van bovenstaande... En ik weet dat ze erg territoriaal zijn dus als er eentje zit is het waarschijnlijk "familie".
petraaken schreef:tip, diepe kuip vullen met water. steen aan de kooi hangen zodat hij zeker onder blijft en zo je ratten probleem oplossen. Ohja, die kooien pak je best vast met een 2-tal tangen zodat ze geen kans hebben om in je vingers te bijten. Zo lossen wij bij ons het rattenprobleem op.
pup past nog languit in het mandje waar mijn Jack russel zich in op moest rollen.
(met de huidige prijzen ook nog eens en dure hobby.) Zijn nonkel verdrinkt ze. Maar dat wil ik hier gewoon niet.
Nu heb ik geen uitwerpselen kunnen vinden dus ik ben voorzichtig positief voorlopig.
). Het ligament dat achter in je knie loopt is extreem gespannen en ook verdikt dus dat zijn sowieso al twee "oorzaken" van pijn. Morgen bellen voor een MRI omdat met mijn voorgeschiedenis, die ontstoken pezen symptomen kunnen zijn van artrose of necrose in de knie. De pijn voelt gelijkaardig als met mijn enkels en heupen en ik merk zelf dat mijn knieën "dikker" (vervormd) zijn tov een aantal jaar geleden dus ik heb weinig hoop dat ik er vanaf ga komen met ontstoken ligamenten. 
Dat mijn knie een viertal uur nodig heeft om "los te komen" momenteel stelde haar vreemd genoeg niet gerust. Ze trok, correct, de conclusie dat ik er zo nuchter onder blijf omwille van mijn voor geschiedenis. Als het stuk is, is het stuk, maar dan wil ik het graag weten zodat ik er samen met mijn fysio gericht op kan trainen. jokari schreef:Nu ergens binnen geraken voor een MRI is idd rampzalig. Ik probeer bij Gasthuisberg Leuven niet eens meer, ik ga direct naar Tienen. Daar kon ik de laatste keer na 2 weken terecht. Om half zes ‘s ochtends.Maar dat was voor de zorg verzoop.
Ik hoop dat je “snel” ergens binnen geraakt.

Ik hoop dat hier nog de meest positieve uitkomst voor je in zit zeg want het klinkt niet als kattenpies... 
Om jou in te pakken in een beschermlaagje van trouwe beschermhondjes.
.pmarena schreef:Jeetje wat een rotnieuws....Ik hoop dat hier nog de meest positieve uitkomst voor je in zit zeg want het klinkt niet als kattenpies...
Jeetje half 3 's nachts naar het ziekenhuis, dat is bizar
Maar als er 's nachts ook een ploeg werkt dan kan je wel zien dat ze er alles aan doen om zoveel mogelijk mensen te helpen
Hee trouwens hè Ayasha.... al vanaf dat je de nieuwe pup kreeg en zei dat je man het weer niet handig aanpakte door de eerste dag weer weg te gaan en de pup bij jou te laten, waardoor die zich logischerwijze aan jou gaat hechten.... vraag ik me af of hij dat niet gewoon expres doetOm jou in te pakken in een beschermlaagje van trouwe beschermhondjes.
Ik geef ook eerlijk toe dat ik al blij geweest ben met de oudste (toen was hij nog alleen) na een klein incident met een post nl kerel. 
Bange/onzekere pups kalmeren gewoon niet bij hem om één of andere reden. Zodra ik ze bij me neem slapen ze binnen de vijf minuten.
Yaiko is extreem nerveus en zodra ik hem bij me doe gaan liggen kalmeert ie.
Hoewel het nu beter is (mede omdat Yaiko hem gaat wakker maken voor me) is het ook zo dat mijn man erg vast slaapt en de pups dus niet hoort als ze aangeven dat ze buiten moeten 's nachts. Met als gevolg dat ik voor zowel Arras als Yaiko altijd degene was die eigenlijk alles met hen deed. Als Zion nu begint te huilen en ik sta niet meteen op (ik heb lichte slaapmedicatie) dan gaat Yaiko mijn man nogal ehm, bruut, wakker maken.
Dus nu verdeeld Yaiko het opstaan over ons twee.
Maar voorheen waren de eerste weken voor mij echt best zwaar, in die mate dat ik in het weekend zei "al ontploft de wereld, ik slááp deze nacht, kan me niet schelen hoe je het doet maar jij staat op."
(arras wilde om het uur buiten... En ik kan overdag nog minder goed slapen dan 's nachts dus ik sliep echt amper.)
Maar hij weet dat ook wel dus ik maak daar nu geen punt meer van, maar dat was echt wel even k*t met een bange pup en twee honden van bijna 40kg die bang waren voor de bange pup.
Dan is een paar handen extra echt niet perse een overbodige luxe die eerste dagen. 

Zodra mijn stiefvader hem door liet was het ook oke, geen gedram meer, toen zette hij zich rustig naast me neer.
Ondanks dat hij dat nog helemaal niet geleerd heeft, doet Yaiko eigenlijk instinctief aan "meester bewaken". En je zou zweren dat hij het geleerd heeft want hij doet het volgens het boekje. Je kan me aanraken, je kan me een hand geven, iets aangeven, hij heeft je in de gate met arendsogen maar hij doet niks of dreigt niet. Maar als je agressief naar me toe beweegt heb je wel een probleem. (en dat is wat ze dus leren en wat ik bedoel met "zekere mate van initiatief nemen". Gedurende het "meester bewaken" mag de baas niks zeggen. De hond moet dan bepalen of de interactie bedreiging is of niet. Alleen normaal moeten ze dat 1. leren onderscheiden en 2. ook leren om zo bij je te blijven maar Yaiko doet dat met mij dus uit zichzelf.
)
(Yaiko luistert amper naar mijn man zodra hij mij gezien heeft. Als mijn man hem dicht roept komt hij bij mij zitten enz. Dat doet Arras niet ondanks dat ik die ook voor het grootste deel de basis gegeven heb.)
hij was op training met Arras dus hij had Arras bij iemand anders in de bench gezet (Er is daar altijd wel iemand die een bench over heeft in de auto
) maar Arras was daar blijkbaar echt, echt, ECHT niet blij om. bij ons in de auto hupst hij er zelf in maar daar hadden ze hem met twee in de aanhanger moeten duwen.
ze mogen maar per 1 op het plein daar dus er was helaas echt geen andere optie. Anders had mijn man hem wel gewoon bij zich gehouden maar de anderen wilden ook kunnen trainen natuurlijk. 
(heb voor zijn verjaardag een tekening van zijn huidige hond voor hem gemaakt in opdracht van manlief dus ik had een streepje voor denk ik.
)
Wat ze dan wel verwacht hadden kunnen ze me om één of andere reden nooit zeggen. 

Vindt het ook zo stom om nu terug te bellen voor een echo. Maflinger_S schreef:In navolging van pmarena vermoed ik trouwens ook dat jouw man heel sneaky het koudevoetenprobleem heeft opgelost door jou te voorzien van 3 warme herders zodat je hem niet lastig hoeft te vallen met je koude pootjes.
Ik kan me helemaal voorstellen dat je je een stuk veiliger voelt, voor zover nodig, met 3 goed opgeleide waakzame dieren in de buurt.
Wat een verhalen weer. Moest wel een beetje grijnzen om het verhaal van je schoonvader die niet helemaal door had hoe het werkte. Zoiets zou mij ook overkomen.
Ik ben niet opgegroeid met honden en weet en snap er te weinig van. Mijn beste vriendin heeft 2 ridgebacks (door mij liefkozend ritsbekkies genoemd) en ik begin een beetje te begrijpen hoe het werkt. Het teefje van 3 is een lief en rustig beestje (nu) en wij begrijpen elkaar. Die wil naast mij op de bank slapen zonder dat er veel gekroeld wordt en dat werkt prima want ik ben er OK mee dat ze daar ligt maar ik hoef er niet zo aan te zitten.
De reu van 6 maanden is een speelvogel die nog veel moet leren. Daar heb ik nog wat moeite mee want dat is bij tijd en wijle een ongeleid projectiel. Daarbij wil ie vooral op schoot en kroelen, dat mag ie dus mooi bij zijn baasje doen.


)
passief uitschakelen.


Maflinger_S schreef:Ik volg het verhaal over je knie trouwens ook. Wat vervelend, vooral als die ook necrotisch zou zijn want dat zou betekenen dat het volgende gewricht aangetast is. Spannend. Ik hoop dat het onderzoek iets anders uitwijst (en dat het onderzoek niet midden in de nacht hoeft plaats te vinden).
