Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
jullie zijn een mooi koppel
jokari schreef:Wat een prachtige foto’s, Kath. Mijn eerste reactie was ook wel “huh is die serieus in het wit getrouwd”maar jullie zien er beiden prachtig uit.
Ik mis wel tattoo’s.

Maar wel met mijn eigen persoonlijkheid dus er moest paars in verwerkt. Ik heb uiteindelijk mijn kleed zelf ontworpen. 

Rocamor schreef:Wat een prachtige foto's!
Te lui om op te zoeken, maar hoe zitten die dingen onder je sleutelbeen vast?


Maflinger_S schreef:Gave foto’s. Jullie zagen er mooi uit. Ik vind vooral het hoedje van je man leuk en jouw ketting prachtig.
Een microdermal is een dun vierkant plaatje met op 1 stukje een kleine schroefdraad. Het dunne vierkante plaatje schuif je onder de huid door middel van een kleine incisie zodat alleen het schroefdraadje nog buiten de huid steekt en daar draai je een vervolgens een siersteentje met schroefdraad in.
In de Nederlandse westernsport heeft heel lang iemand in de top gereden die een hele mooie gezichtspiercing heeft: twee zilveren bolletjes aan weerskanten van haar neusbrug. Ik vind een septum ook vaak heel mooi.
De ketting ben ik sinds het huwelijk kwijt.
Geen ide waar ie gebleven is, heb wel een vergelijkbare zwarte maar deze zou ik toch ook graag terug vinden. Hij zit waarschijnlijk ergens "veilig" op geborgen. Als wat ik "veilig" op berg vind ik per toeval terug of vindt mijn man terug als die nog eens een opruimbui krijgt. 
Ik kan me er ook wel iets bij voorstellen dan, dat je het ziet als het verfraaien als jezelf....
pmarena schreef:Super foto's zeg
Oh man al die enge staafjes en dingen... ik blijf als eerste, puur natuurlijke reactie een schokgevoel houden van waarom doen mensen zichzelf zoiets aan. Maar dan herpak ik me altijd weer snel en denk van tja als iemand dat nou zelf mooi vindt...wie ben ik dan om daar wat over te vindenIk kan me er ook wel iets bij voorstellen dan, dat je het ziet als het verfraaien als jezelf....
Maar de volgende keer dat ik iemand zie met 1 of ander neusbotje of zo'n eng ding dat een enorm gat in een oorlel maakt, dan schrik ik gewoon weer en denk weer in eerste instantie "wat zonde...je zag er zo leuk uit..."
Dat is het simpelste antwoord denk ik... Mensen die het echt pijnlijk vinden houden het bij eentje meestal. 
Voor mij hoort het echt bij me. Ook op de foto's van "voor" denk ik altijd "jeetje dat is niet ik..." 
petraaken schreef:jokari schreef:Pmarena, je gooit je jas over dat hoofd, handtas/rugzak kan aan de riem over een oor heen, sjaal smijt je ook nog over dat hoofd, je handschoenen die zet je gewoon rechtop over de oren… Ik zie het zo voor me.
Sam zou terug komen denk ik.
petraaken schreef:Ik had nou ik niet verwacht dat je in het wit zou trouwen.
Wat me wel verbaasd is dat je schoonvader zo'n type biker is qua uiterlijk. Dat rijm ik nu niet bepaald met de griekse cultuur.
We hebben allebei een ehm... Interessante familie.
iets dat ik zelf eigenlijk niet door had.
waarop ik de slappe lach kreeg→ ja dus. Geweldige gasten aan ze gehad.
HEt maakte in dit boeren dorpje dus heel erg indruk. Wellicht de eerste tattoos voor hen en heel veel mensen vroegen of we te maken hadden met een vrouw. Dat vond ik zo bizar, daar het echt een hele mannelijke man was.
Ik heb wel heel erg gelachen toen van binnen, om mijn arme dorpsgenoten.
Die zag je natuurlijk niet door zijn overhemd met lange mouwen aan.
pien_2010 schreef:Wel of geen tattoos maakt niet uit voor mij. Ik ken niemand in mijn vriendenkring die ze heeft. Vorig jaar had ik toeristen, allemaal jonge mensen. Een woord was op ze van toepassing nl ruig→ zeeeeer ruig. Dus toen al die 3 echtparen uit de bus stapten stokte mijn adem wel eventjes. Ik was onder de indrukiets dat ik zelf eigenlijk niet door had.
De meest stoere man (veel tattoos en overal piercings) die ging de bus in en kwam daar heel liefdevol met een piep klein baby'tje op zijn arm eruit en stapte naar mij toe. Ik blijk toen pas goed uitgeademd te hebben. Waarop hij zei: "awel (waren dus Belgen) was U onder den indruk van ons"waarop ik de slappe lach kreeg→ ja dus. Geweldige gasten aan ze gehad.
TEvens ooit Nederlanders die behoorlijk stoer waren en de man had zijn hoofd kaal geschoren met een staart. Toen we met vrienden aan het barbecueën waren in het kleine boeren dorp, voelde ik opeens een hand op mijn schouder, en ja hoor daar stond de stoere Nederlandse familie waarmee ik gezellig aan de praat raakte. Toen we klaar waren viel me pas op dat het doodstil was geworden op het plein en iedereen naar ons keek.HEt maakte in dit boeren dorpje dus heel erg indruk. Wellicht de eerste tattoos voor hen en heel veel mensen vroegen of we te maken hadden met een vrouw. Dat vond ik zo bizar, daar het echt een hele mannelijke man was.
Ik heb wel heel erg gelachen toen van binnen, om mijn arme dorpsgenoten.

Ik was dan eigenlijk altijd het enige meisje én ook nog eens de jongste.
Mensen keken standaard heel bezorgd naar mij (maar deden niks) terwijl ik nergens veiliger was als bij die jongens (mannen inmiddels.
Ik blijf ook niet jong.
)

Loop er nu al van vorige week donderdag mee rond en het wordt alleen maar erger.


(ze lagen bij me in de badkamer terwijl ik me klaar maakte voor de nacht want honden doen niet aan privacy en Yaiko is sowieso mijn schaduw.
gezien Zion veel bij Yaiko is... en doet wat Yaiko doet (monkey see, monkey do) heb ik dus een tweede schaduw.
wil minstens twee jaar weer volle nachten kunnen slapen na Zion.
Ik heb nu Zion rechts van me liggen, Arras links en Yaiko ligt aan het voeteneind. 

Hebben dat ding al een week niet gebruikt. Ik dacht dat ik het gedroomd had maar alle drie de honden zaten ook rechtop. 
Dus slaap verder alleen zie ik dus net toen ik mijn pc op zette dat mijn bureaulamp op mijn toetsenbord ligt.
De kabel vand ie lamp ligt tussen de muur en het tafelblad in en die lamp staat 30cm van mijn toetsenbord af.
Het verbaast me dat ze uberhaupt zo ver geraakt is want die kabel is vrij kort. 

Ik loop er op maar niet met plezier zeg maar.
Ik ken de geluiden die muizen maken en er van uit gaande dat het geen geest is, dit is groter.... Het verklaart alleen de oven niet maar wellicht heb ik dat geluid fout geïnterpreteerd. Hoorde net het gekras weer en smurf stond te blaffen aan de "dressing". Maar ben net de hele dressing af gelopen, kan niks vinden.
Ook geen uitwerpselen...
Straks even met mijn man over hebben als die op staat. áls het een rat zou kunnen zijn kunnen we beter preventief maatregelen nemen. De honden zijn geënt maar ik geloof dat smurf nog te jong is om volledig beschermd te zijn (volgens mij moesten de andere twee na een paar maanden nog een entingen die ze dan pas mochten krijgen. ).