Bokt.nl

**Geplaatst**: Vandaag, 13:45

Geplaatst: Vandaag, 13:45

Heftig Lyona! Ik snap dat je daar al aan denkt.
Aurora heeft veel meegemaakt en veel stress beleeft in haar leven. Daardoor kan het wel heel logisch zijn dat zij zich beter en rustiger voelt met wat metacam. Stress en traumas slaan zich allemaal op in t lichaam.

Mijn merrie uit Spanje was zo stijf als een hark toen ze uit Spanje kwam en zat ook op veel plekken vast. Dat loopt zich meestal niet vanzelf weer los. Zij zag er opzich prima uit, maar heeft ook trauma's, littekens en was drachtig. Zij moest ook echt meerdere keren behandeld worden door chiropractors, fysio's en osteopaten. Daarnaast loopt ze zichzelf steeds weer wat scheef wanneer je haar niet traint. Ik denk zelf dus dat het echt logisch kan zijn dat ze zo reageert op de metacam en dat het best kan helpen als je haar er iets langer op zet. Veel natuurlijke beweging en metacam/sterkere pijnstilling kunnen misschien wel wat goeds voor haar lichaam en stress doen.

Behandelen is altijd t beste natuurlijk maarja dat moet idd wel veilig kunnen en moet Aurora er ook wel rustig onder zijn, anders heeft het geen zin denk ik. Hoe zijn haar tanden trouwens? Denk dat een tandarts behandeling ook best moeilijk gaat worden? Of kan dat wel onder verdoving ofzo?

**Geplaatst door de TopicStarter** : Vandaag, 13:48

Geplaatst door de TopicStarter : Vandaag, 13:48

Otholloster, dank je wel voor je lieve reactie. Het is absoluut heel dubbel, zo jammer dat ze niet kunnen praten he

Belle_boef, ik weet niet of het in de spieren zit, het probleem lijkt dieper vanuit haar heup/bekken te komen. Dat is wat ik zie iig. Ze kan zeker mentaal makkelijker worden als ze langere termijn op pijnstilling staat. Dit kan pas als Rory afgespeend is, een kuurtje van 2 weken gaat nog wel maar langer is voor Rory niet goed.
Haar lijf zal sowieso aardig vast zitten inderdaad.

Captain, niet dat ik weet, zal kijken of ik er een kan vinden, dank je voor de tip

Martje80, Dat is zo, als er iets mogelijk is wil ik dat proberen. Maar op de pijnstiller is er wel duidelijk gedragsverschil. Zo moeilijk, zeker omdat er zo weinig opties zijn. Loslaten is absoluut ook helpen, net zoals met Nosey. Maar liever niet natuurlijk.

Marilu, klopt ze heeft een rare vorm daar in haar ruggengraat. Ik plaats hieronder daar betere fotos van. Ik weet niet of dat relevant is en in verband staat met haar beweging maar misschien wel. Ik heb die fotos ook naar Equitom gestuurd.
Ik denk niet dat het hormonaal is. Paarden reageren met angst met vluchten, freeze of vechten. Aurora kiest vechten.
Een oude breuk zou kunnen hoewel ik dan eigenlijk meer klachten zou verwachten, maar ja, wie weet is het 6 jaar geleden gebeurt oid.

Ponytante,
Het kan zeker komen door bevallingen. Ze had het in ieder geval al precies zo voor de geboorte van Rory, maar ja daarvoor heeft ze er ook een aantal uit gewerkt.
Revalidatie is erg moeilijk inderdaad. Ik heb een aantal paarden met rug en bekken klachten, dat was inderdaad hele intensieve revalidatie om de boel sterker te maken. Wat niet kan (op dit moment) voor Auorra.

Hannananas, nu zo kort is vanwege Rory, die drinkt nog. Ik weet niet of met ontspanning ze fysiek ook kan genezen, ben een beetje bang dat het echt mis zit in haar gewrichten/botten.
In Zweden zijn niet heel veel pijnstilling opties, metacam is de beste voor zover ik weet.

Sintara, ik kan het proberen of ik wat sterkers kan krijgen. Dan sowieso pas als Rory afgespeend is. Metacam is niet heel sterk inderdaad. Maar daar laat ze al wel verschil op zien.

Nog een zorg voor lange termijn pijnstiller.
Ik denk (denk he, ik kan niets zeker weten maar dit is mijn inschatting zoals ik haar nu ken) dat als ik haar zolang op pijnstiller ga zetten tot ze veilig onderzocht kan worden dat 3 maanden niet genoeg zal zijn.
Eerder een jaar.

Aangezien haar reactie op iets engs, vechten is. Aanvallen, verdedigen. Dit is haar zelfverdedigingsmethode. Ik kan haar op pijnstiller denk ik wel naar mij toe, hier thuis, op haar gemak en veilig krijgen.
Misschien (grote misschien) zelfs een osteopaat erbij die dan voorzichtig wat kan doen (als een osteo zin heeft, zelf heb ik met osteopaten nooit heel erg veel effect gemerkt bij medische klachten van paarden).
Maar op de trailer zetten en een paar uur rijden naar de kliniek voor fotos gaat denk ik zo'n trauma opzich worden dat ze dat niet trekt. Zelfs zonder pijn niet.
Ze moet dan verdoofd om stil genoeg te staan, (waar ze op reageerd met nog meer zelfverdediging want ze voelt zich slap), mensen komen aan haar, allemaal machines en indrukken, dat is voor een normaal paard al heftig maar voor Aurora een ramp.
Ik kan met training een heel eind met haar komen, maar ik denk dat om haar veilig te 'maken' ik haar gedrag en reactie op iets engs helemaal moet veranderen. Haar een nieuwe manier van omgaan leren als ze zich bedreigd voelt. Ik denk niet dat dat in 3 maanden gaat lukken. Als ze een onbekende vreemd ruikende arts op haar af ziet komen ben ik anders bang voor alsnog een aanval of in ieder geval paniek.

Voor een behandelplan is een diagnose nodig. Voor een diagnose is zijn fotos of scans nodig. Voor fotos is de kliniek nodig.
Dat is een beetje het probleem.

Ik heb Equitom videos gestuurd, mijn hoop is dat zij iets zinnigs erover kunnen zeggen en een richting geven. Misschien zeggen zij 'hopeloos geval' of juist met 1 keertje osteopaat erbij opgelost. Of zien ze iets heel anders.

Voor jullie ook wat videobeelden, wie weet zien jullie hier iets op:
https://www.youtube.com/watch?v=QNRRfUC ... e=youtu.be

Ze is hier al op pijnstiller (vandaar haar rustige gedrag) maar ze loopt er redelijk hetzelfde op.

En dr kont:

Afbeelding

Sorry als mijn verhaal wat warrig is, ik heb het zelf ook nog niet helder allemaal. We zitten nu nog in de fase 'er is een probleem'. En de oplossing is er nog niet.

**Geplaatst**: Vandaag, 14:00

Re: VOLG: de reis van overleven naar Leven

Geplaatst: Vandaag, 14:00

Deze vorm staat over het algemeen bekent als een "hunters bump". Hier wat meer info:

https://thehorse.com/1123858/what-you-n ... ters-bump/

**Geplaatst**: Vandaag, 14:14

Re: VOLG: de reis van overleven naar Leven

Geplaatst: Vandaag, 14:14

Oef ik vind haar eigenlijk best slecht lopen. Dus ik snap je zorgen. Dat lijkt me idd van hoger uit te komen want ze beweegt beide achterbenen hetzelfde.

**Geplaatst**: Vandaag, 14:46

Geplaatst: Vandaag, 14:46

Ze loopt echt slecht inderdaad, heeft ze altijd zo gelopen? Beide achterpoten lijken wel wat vertraagd in de plaatsing (aansturing?) en vooral rechtsachter onregelmatig.

Het zou een gebroken bekken / gescheurd ligament kunnen zijn. Hoeft geen doodsvonnis te zijn, wel behandeling.

Bedacht me net… zei jij nou in het topic dat ze de laatste maand van haar dracht goed/beter te benaderen was? En na geboorte dikke stappen terug. De banden worden dan natuurlijk allemaal slapper en weker.. dat zou ook pleiten voor bekken. Nu is dat voorbij, hormonen zijn er uit, bekken moet weer sterk worden etc. Niet meer de pijnstillende werking van verweekte banden. Zou dat kunnen?

**Geplaatst**: Vandaag, 15:17

Geplaatst: Vandaag, 15:17

belle_boef schreef:
Je zou haar eens langere tijd op pijnstilling kunnen zetten. Wellicht dat eea. Aan spieren in het lijf dan wat tot ontspanning kunnen komen. Daarmee zowel geestelijk als mentaal.
Wellicht dat zoiets wat kan resetten. Met alles wat ze heeft meegemaakt komt zal haar lijf zo vast zitten dat het meeste geen zijn gaat hebben.
Als je na pak en beet 2/3 maand zou stoppen kan je zien of er wat is verbeterd. Zo niet kan je altijd een keuze maken.

Sluit ik mij ook bij aan.
Misschien komen nu vast zittende spieren ook wat los zodat het later beter gaat.

En je doet niet niks.
Je bent bezig met wat in de mogelijkheden ligt.

**Geplaatst**: Vandaag, 16:56

Geplaatst: Vandaag, 16:56

Ik moest ook aan hunter's bump denken: https://madbarn.com/hunters-bump-in-hor ... e74X9WOtHQ , nog een artikel erover. Maar ook onderaan wat andere mogelijkheden voor hogere achterhandsproblemen.
https://www.spinalvet.com.au/downloads/sacro-iliac.pdf , nog een interessante link.

**Geplaatst**: Vandaag, 16:59

Geplaatst: Vandaag, 16:59

Heftig ja. Ik lees al vanaf het begin mee en heb een vraag. In het begin bewoog ze toch juist heel mooi? Ik dacht me te herinneren dat ze juist zweefde en mooi ruim liep. Als je beelden van toen terugkijkt, zie je dan iets van ongemak of pijn in haar gangen?

**Geplaatst**: Vandaag, 18:10

Re: VOLG: de reis van overleven naar Leven

Geplaatst: Vandaag, 18:10

Oef ze loopt idd wel erg kort achter, mn rechts. Zou ze niet haar bekken ooit gebroken kunnen hebben, maar waar ze gewoon botwoekering overheen heeft gekregen? Dat zijn vragen waar je nooit antwoord op zal krijgen.
Lastig hoor, je bent eigenlijk al zo ver gekomen en dan dit. Arm beestje, niet door jou, maar wat ze voor het bij jou zijn, heeft meegemaakt.

**Geplaatst**: Vandaag, 18:30

Geplaatst: Vandaag, 18:30

Ja, je zult vast veel verschillende input krijgen... dat kan helpen, maar ook meer verwarren.

Mij valt vooral op dat er geen buiging zit in de achterbenen. Ik vind het lijken op het beeld bij spat.
Uiteraard zie je ook dat het bekken naar voren gekanteld is, ze loopt een beetje van de achterhand weg.... maar wanneer achter pijn doet, duwen ze zichzelf ook een beetje op de voorhand.
Van achteren lopen ze dan een beetje alsof ze in hun broek gepoept hebben.
Dus de conformatie van die rug en achterhand kan secundair zijn door verkeerde belasting.

Veel Spaanse paarden hebben een zekere mate van hypermobiliteit, en wanneer er te ruw, te hard mee omgegaan is, kan er eerder overbelasting ontstaan en dus artrose-klachten.
Het kan echter ook zijn dat door de dracht, de banden losser zijn geworden. Waardoor de hypermobiliteit is toegenomen. Dit herstelt op den duur weer, maar het kan nu wel zorgen voor een zorgelijker beeld van iets dat er misschien onderliggend al was.

Lastig opstaan past ook bij problematiek van de sprongen.... ben benieuwd wat Equitom daarvan zegt.

Wanneer zij zich afzondert en eigenlijk niet beweegt uit zichzelf, dus even lekker mee draaft met de groep, en voor het plezier lijkt te bewegen... dan moet er wel pijn zijn.
Ieder paard is een bewegingsdier, en heeft de intrinsieke behoefte tot bewegen... daar wordt het nu eenmaal gelukkig van.
Wanneer een dier dat uit zichzelf niet graag doet, of alleen onder dwang, dan is bewegen dus pijnlijk.

Maar de vraag is: wat dan? Een paard zonder psychische problematiek kun je dan nog comfortabel krijgen op allerlei manieren. Tot zover dat fair is.

Bij dit paard heb je eigenlijk maar 1 echte mogelijkheid op dit moment: langere tijd een een goede pijnstiller (misschien Equioxxx van Audevard, dit is milder voor de maag).
In de tussentijd kijken of dit dermate veel verlichting geeft dat je je training weer een beetje kunt oppakken.
Paarden hebben altijd veel meer tijd nodig voor alles dan mensen, dus spreek met jezelf een realistische termijn af waarbinnen er verbetering moet zijn. Maar denk dan wel in een periode van zeg 6 maanden. Niet veel korter in ieder geval.

Ik denk dat op de iets langere termijn je jezelf de vraag moet stellen: ga ik dit paard geschikt krijgen om te leven in de mensenwereld?
Wanneer er iets gebeurt waardoor jij er niet meer voor haar kan zijn, dan moeten haar kansen voor de toekomst redelijk zijn.
Wanneer dat niet lukt, en er geen verbetering zichtbaar is, is afscheid wellicht het eerlijkste.

**Geplaatst**: Vandaag, 18:38

Geplaatst: Vandaag, 18:38

wat een apart loopje ja. ze zet haar achterbenen beide een beetje apart neer en ze lijkt ze ook vrij strak en recht te houden.
ik ben ook wel benieuwd naar een video van eerder eigenlijk. toen was ze drachtig toch? misschien toch iets gebeurd tijdens de bevalling?

**Geplaatst**: Vandaag, 18:54

Re: VOLG: de reis van overleven naar Leven

Geplaatst: Vandaag, 18:54

Mooie post Ninx dat eigenlijk heel verstandig klinkt.
Ik heb er geen verstand van, maar lees mee en vind het gewoon rot voor baasje en paard.

**Geplaatst**: Vandaag, 19:10

Geplaatst: Vandaag, 19:10

Ik weet dat de helft van dit topic mij op foei heeft, maar alsjeblieft schakel eindelijk een volwassen persoon in. Iemand die écht ervaring heeft met groene paarden. Het is geen schande om iets niet te kunnen.

Het paard kon van Spanje naar Nederland, weer opladen en naar Zweden, dan kan die ook naar een kliniek. Maandenlang kreupel lopen, niet op gewicht komen en niet bekapt kunnen worden is geen levenskwaliteit, dit paard verdient beter.

juliedo24 schreef:
Heftig ja. Ik lees al vanaf het begin mee en heb een vraag. In het begin bewoog ze toch juist heel mooi? Ik dacht me te herinneren dat ze juist zweefde en mooi ruim liep. Als je beelden van toen terugkijkt, zie je dan iets van ongemak of pijn in haar gangen?

Op de filmpjes rondom geboorte van het veulen was ze iig al kreupel.

**Geplaatst**: Vandaag, 19:19

Geplaatst: Vandaag, 19:19

Ja ik bedoel van nog daarvoor, volgens mij toen ze Nouri nog aan de voet had.

Edit: ik was dus benieuwd naar de tijd waarin bijvoorbeeld deze foto's gemaakt zijn:

Lyona @ [PP] VOLG: de reis van overleven naar Leven

Veel sterkte TS, ik heb bewondering voor hoe je het allemaal aanpakt.

**Geplaatst**: 39 min geleden

Geplaatst: 39 min geleden

Oh ja, dat is een raar gangetje ...
Ik zie ook, net als hierboven al enkele keren aangehaald is, dat ze haar achterbenen heel stijf houdt. Vooral dan rechtsachter. Het been lijkt niet te buigen in het spronggewricht.
Maar evengoed zit het probleem dan niet in het spronggewricht, maar in de knieën ?

Met al ons gegok ben je niet veel verder, uiteraard, maar ik zou toch durven vermoeden dat ze bij Equitom zeker de nodige expertise hebben om op basis van het filmpje toch al een redelijk concrete diagnose te kunnen stellen ...

Hopelijk komt er een oplossing !

**Geplaatst**: 34 min geleden

Re: VOLG: de reis van overleven naar Leven

Geplaatst: 34 min geleden

Dat oudere beeldmateriaal toont weer een veel actiever achterbeen.
Dat zou ik wel meesturen naar Equitom.
Kan suggereren dat deze verslechtering iets te maken heeft met de bevalling of de weke delen….

Het blijft voor ons gissen.
Getrainde ogen weten meer.

**Geplaatst**: 22 min geleden

Geplaatst: 22 min geleden

Mij viel het vooral op hoe ze haar lendenen kromt bij het vooruit zetten van een achterbeen.
Ninx heeft het wat mij betreft al heel goed omschreven.
Hyperflexibiliteit vermoed ik ook.
En vast zitten of misschien zelfs schade in het bekken/heup/lendenen gebied.
Maar idd op de oude foto’s waar juliedo24 naar verwijst lijkt het allemaal een heel stuk beter!
Dus dan zou het ook kunnen dat het na het veulenen is gekomen en met pijnstillers wel weer wegtrekt.

Persoonlijk zou ik niet zo snel aan inslapen denken, je hebt de ruimte toch, ze staat je niet in de weg.
Ik vind het wel een beetje apart van die dierenarts om haar te bestempelen als een heel gevaarlijk paard (omdat ze vecht ipv vlucht). Het paard had toen net vanuit verwilderde staat met een veulen aan de voet een heel lang transport meegemaakt. Ze had gewoon groot gelijk om mensen uit haar buurt te proberen te houden, een paard zal toch van minder al link worden..

Nou, ik zou het de tijd geven. Pijnstillers, tijd, band opbouwen. Dan zien of de basis gaat lukken zoals bekappen.
Dit is misschien verder helemaal geen al te nuttig bericht van mij maar het lijkt me gewoon zo sneu als het paard na zoveel gesleep dan om de spanning die ze nog heeft of om een raar loopje moet worden afgemaakt.

Ik ben het wel eens met Fly_High dat ze na al het gereis dan nu voor het goede doel (herstel en blijven leven, of desnoods na negatieve uitslag inslapen) een transport naar een kliniek ook wel zal doorstaan.

Ik wens je in elk geval wijsheid en geduld toe.
En hopelijk een goede uitkomst voor de mooie Aurora.