Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
Maar dat ken jij ook wel een beetje denk ik als ik jou een beetje juist gevolgd heb.
Iemand die puur kwa karakter zoveel mooier is dan ik en die gebroken is door één of andere trut die nog niet goed genoeg is om in de sloot te wonen. Mijn instinctieve reactie door mijn "verleden" is dat ik haar liefst zou gaan op zoeken maar daar is mijn broer niet mee geholpen dus dat onderdruk ik. Maar ik zit met zoveel opgekropte agressie dat het niet meer grappig is.



Mijn man zei dat ie gromde als je hem op pakte toen ie m aan mij gaf zodat hij de andere honden even er bij kon halen. Dus ik pak 'm over en kleine smurf legt gewoon zijn hoofd tegen me aan en doet zijn ogen dicht. Mijn man echt "Ik snap jouw invloed op die beesten niet..."
Dat heeft ie nu al soort van met Yaiko.
Momenteel is het beeld: "hou die dwaas eens tegen" wanneer hij hem net knetter gek gemaakt heeft met spelen en me dan een kus wil geven.
Dus ik voorzie idd een soortgelijk scenario in de nabije toekomst. Hij is wel stil als hij slaapt... Yaiko was zelfs in zijn slaap niet stil (nog steeds niet. Hij zucht en kreunt met regelmaat)
Wáárom zijn ze zo schattig!
heerlijk zo’n gelukzalig puppekind.
Alles wat ik met mensenkinderen niet heb, heb ik met dierenbaby's vanaf het 1e moment dat ze onder mijn toezicht komen.
Arras is zijn zorgzame zelf maar Yaiko is om één of andere reden vrij panisch voor hem.