Bokt.nl

**Geplaatst**: 18-07-25 20:26

Re: VOLG: de reis van overleven naar Leven

Geplaatst: 18-07-25 20:26

Wat een prachtige update weer

**Geplaatst**: 19-07-25 07:37

Re: VOLG: de reis van overleven naar Leven

Geplaatst: 19-07-25 07:37

Heerlijk zeg hoe ze erbij staan. Je ziet de rust in hun ogen..

**Geplaatst**: 19-07-25 08:52

Re: VOLG: de reis van overleven naar Leven

Geplaatst: 19-07-25 08:52

Heerlijk die foto's! Inderdaad een paarden paradijsje!

**Geplaatst**: 19-07-25 15:10

Re: VOLG: de reis van overleven naar Leven

Geplaatst: 19-07-25 15:10

Altijd fijn om je topic in te kijken, wat hebben de paarden het goed bij jullie, hier in Belgisch Limburg is alles dor. Bij jou is het nog mooi groen.

**Geplaatst**: 20-07-25 10:31

Re: VOLG: de reis van overleven naar Leven

Geplaatst: 20-07-25 10:31

Super mooi met de bloempjes in de manen! Idyllisch!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-08-25 16:33

Geplaatst door de TopicStarter : 01-08-25 16:33

Superlieve reacties weer!

De meeste veulenvacht is nu los, ze wordt echt met de dag knapper.

Afbeelding

Ze heeft een nieuwe hobby, op schoot slapen, heerlijk zo'n moppie in volste vertrouwen languit bij je
Afbeelding

Ze is ook echt niet klein meer, nog even en ze heeft Jona (onderdeurtje IJslander van 128cm) ingehaald. Mams geeft goede melk denk ik :')

Aurora gaat ook goed. Ze lijkt gelukkig, kan in de kudde haar ontspanning vinden en wordt heel fijn getolereerd. Ze blijft paarden nog een beetje spannend vinden en staat meestal apart van de kudde. Rory niet, die loopt de hele dag met haar IJslander vriendjes mee.
Ik heb Aurora ook nooit fysiek contact zien maken met andere paarden of echt in de buurt zien komen. Ze is in ieder geval niet meer agressief en voelt zich prettig.

Afbeelding

Ze is zo blij en aandoendelijk lief met Rory en ook weer Nouri, ze is zo'n lieve trouwe moeder en geniet er zelf ook echt van. Zo fijn voor haar.

Naar mij (en vreemden helemaal) blijft het wat moeilijk gaan. Aan de ene kant maken we veel progres, aan de andere kant blijft haar angst nog heel sterk. Ze is een keer erg geschrokken in haar stalletje (waar ik haar normaal inzet voor training om haar halster om te doen, ze staat 24/7 buiten) doordat er geen stro meer lag en het geluid van haar hoeven eng klonk. Sinds dat moment is stalletje in geen optie meer.

Na wat oefenen het halstermoment kunnen verplaatsen naar de schuilstal waar ze toch achter een lijntje kan staan tot ze haar halster om heeft. Zonder lijntje blijft het paniekerig weg rennen en uitvallen doen.
Ook blijft het heel eng (en angst uit zich nog steeds meestal in aggressie) als ik naar haar toe kom, tot ik haar eenmaal aangeraakt heb, dan is het oke en wordt ze zacht.

Meelopen gaat wel ontzettend goed. Ze voelt zich daar vrij prettig bij en loopt fijn mee. Ook kent ze nu achterwaards en gaan bochten steeds beter. Ik kan haar nu ook aanraken in de wei, zolang ze maar aan een halster zit is het oke en als ik aan de zijkant haar benader. Recht van voren is nog reden tot /paniek/aanvallen.

Laatst een mooie mijlpaal gemaakt, na de 'training' (lees rondjes lopen aan het touwtje door de wei en wat kroelen/ontspannen) weer losgemaakt. Ze bleef zelf staan en ik mocht haar voor het eerst zonder halster uitgebreid aaien. Ze leek het heerlijk te vinden zelfs en als ik stopte vroeg ze heel voorzichtig om meer.

Haar vertrouwen groeit steeds meer maar het gaat met ups en downs.
Gisteren probeerde ik haar te benaderen in de wei, ze bleef staan (normaal loopt ze direct weg) wat heel erg goed is van haar. Maar dan schrikt ze zelf weer van haar eigen moed lijkt het en komt er ineens een uitval, weer ouderwets met open gesperde mond op me af duiken.

Het vertrouwen komt er maar het vraagt wat geduld zo maar zeggen

Ik werk niet heel veel met haar (een paar keer per week), verder mag ze lekker moeder zijn en wat meer wennen aan de andere paarden. Ze ziet me wel steeds bezig met de rest, misschien dringt het toch ooit eens door dat mensen zo erg nog niet zijn.

Nouri gaat wel ontzettend goed met vertrouwen. Heerlijk paard om mee te werken, zo lief, gezellig en slim. Hij blijft ondanks het vele voer dat er per dag in gaat magertjes, hij groeit ook wel heel hard.

(op de video zijn eerste keer mee als handpaard en voor het eerst sinds een paar maanden weer buiten de wei)

**Geplaatst**: 01-08-25 17:22

Re: VOLG: de reis van overleven naar Leven

Geplaatst: 01-08-25 17:22

Nouri doet het zo fantastisch en hij is zo prachtig. Handvaardigheid zijn is helemaal niet zo gemakkelijk en hij is beleefd en weet precies wat hij moet doen en blijft mooi een hoofdlengte achter. Echt heel goed allemaal.
Aurora ontroerd. Wat een geduld heb je en knap dat je om weet te gaan met haar aanvallen. Goed dat je haar houdt.
En tja kleine lily wordt ook groot en is al prachtig. Het was een heel verdrietig en spannend avontuur, maar i, vind dat de paarden je veel terug geven

**Geplaatst**: 02-08-25 09:25

Re: VOLG: de reis van overleven naar Leven

Geplaatst: 02-08-25 09:25

Nouri doet het super! Fijn dat hij zo alsnog een "veulen abc" krijgt en handzaam wordt.

Zou Aurora het niet zo goed kunnen zien als je recht van voren nadert? Denk trouwens, nu ik er over nadenk dat de meeste paarden het prettiger vinden als ze zijwaarts genaderd worden. Durft ze haar stalletje ook niet meer in als er wel weer stro ligt? Lijkt me vooral vervelend voor haarzelf dat ze nog zoveel angst heeft.

Rory met dat op schoot slapen is wel uniek haha, heerlijk zoveel vertrouwen! Ze begint steeds knapper te worden.

**Geplaatst**: 02-08-25 09:41

Re: VOLG: de reis van overleven naar Leven

Geplaatst: 02-08-25 09:41

Hé, is het paard waar je mee rijdt Mira ?
Zo ja, die ziet er goed uit, zeg !!

Nouri doet het geweldig, vind ik, al zijn oefeningen !
Je bent zo te zien wel een natuurtalent met de paarden

**Geplaatst**: 02-08-25 10:42

Re: VOLG: de reis van overleven naar Leven

Geplaatst: 02-08-25 10:42

ze zijn echt prachtig en ze leven in een paradijs, zo mooi om te zien

Wat misschien ook leuk is om te testen met Aurora, haar laten kiezen. Een stukje met haar lopen aan een touw en dan laten kiezen of jullie links of rechts gaan. Krijgen ze zelfvertrouwen van

**Geplaatst**: 02-08-25 11:08

Geplaatst: 02-08-25 11:08

Nouri ziet er zo goed uit!

Aurora kan denk ik kalmerende signalen gebruiken als je haar benaderd. Niet recht benaderen, wegkijken over je schouder en wachten wanneer ze aangeeft dat het te snel gaat en naar beneden kijken. Misschien helpt dat

gewoon veel wilde natuurlijke signalen geven.

**Geplaatst**: 02-08-25 12:15

Geplaatst: 02-08-25 12:15

Elisa2 schreef:
Nouri doet het super! Fijn dat hij zo alsnog een "veulen abc" krijgt en handzaam wordt.

Zou Aurora het niet zo goed kunnen zien als je recht van voren nadert? Denk trouwens, nu ik er over nadenk dat de meeste paarden het prettiger vinden als ze zijwaarts genaderd worden. Durft ze haar stalletje ook niet meer in als er wel weer stro ligt? Lijkt me vooral vervelend voor haarzelf dat ze nog zoveel angst heeft.

Rory met dat op schoot slapen is wel uniek haha, heerlijk zoveel vertrouwen! Ze begint steeds knapper te worden.

Als je van opzij nadert nader je vanuit de onderdanige hoek, wellicht is dat minder bedreigend. Van voren ben jij dominant (heb ik zo geleerd) en wellicht is ze dan bang van je.

**Geplaatst**: 02-08-25 12:21

Re: VOLG: de reis van overleven naar Leven

Geplaatst: 02-08-25 12:21

Ah dat zou het goed kunnen verklaren, klinkt ook logisch.

**Geplaatst**: 03-08-25 14:38

Re: VOLG: de reis van overleven naar Leven

Geplaatst: 03-08-25 14:38

Wat een mooi filmpje nouri mee als handpaard. Wat doet hij en jij dat knap.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-08-25 16:24

Geplaatst door de TopicStarter : 06-08-25 16:24

Even een andere update, over iets waar ik al een tijd tegen aan loop maar omdat ik geen duidelijke oplossing heb nog niet gedeeld.

Sinds ze bij mij is loopt Aurora niet goed. Ze is niet per see kreupel maar er lijkt iets mis te zitten in haar heup/bekken gebied. Dit toont zich in alle 3 de gangen, het meest zichtbaar in stap en galop.
Mijn focus heeft hier eerst niet op gelegen, eerst was het Nosey, daarna de verplichte testen en training van Aurora, daarna de geboorte van Rory en de eerste periode daarna.

Nu zit ik ook met Aurora's gedrag in mijn maag. Ze ontwikkelt zich niet zoals het 'hoort' voor een wild of getraumatiseerd paard. Ze blijft altijd gespannen en angstig in de omgang met mensen en paarden en lijkt het meest op haar gemak als ze in haar eentje apart is zonder prikkels. Nu is dat helemaal prima, elk paard is anders. Maar ze blijft zo fel en zich bedreigd voelen.

Ik had het laatst met mijn vaste dierenarts even over haar werk.
Ze is de meest ervaren dierenarts van de regio en wordt voor alle k*tklussen ingezet. Groene jaarlingen opdrijven en met verdovingspijlen schieten om te transporteren (die ook wel eens 12 pijltjes nodig hebben om om te vallen), hengsten die nog geen halster hebben gezien proberen te castreren, alle moeilijke paarden en klussen zijn voor haar.
Daarna hadden we het even over Aurora. Ze zei letterlijk ''Aurora is worse than any horse I've ever seen in my life''. Haar heftigheid, aggressie en gedrag heeft zo'n indruk gemaakt op haar (terwijl ze Aurora niet eens op de heftigste momenten heeft gezien) dat ze nu niets meer te maken wil hebben met haar. Ze wil niet meer naar haar kijken, toen ik vroeg of ze een keer Aurora's tanden zou willen doen in de toekomst was het antwoord ''I'm not suicidal''. Mijn hoefsmid deelt haar mening volledig.
Dit om jullie even haar mening te laten zien over Aurora's gedrag. Deze dierenarts is echt heel ervaren met paarden, heeft er zelf 15 en traint ook paarden. En Aurora topt ze allemaal.

Nu is Aurora sinds de winter wel vooruit gegaan in gedrag, ze is halstermak en met wat geduld en creatief zijn is ze te pakken en rond te leiden. Zelfs dus te aaien. Als er een muurtje tussen staat zoals in haar stalletje was (waar ze zich veilig achter voelt) dan is ze te poetsen en kon ik zelfs haar ph testen voor de geboorte.
Maar ze blijft fel en redelijk onvoorspelbaar, soms door haar angst gevaarlijk.

Ik vermoed dat een meespelende factor pijn is. Dat zou heel veel verklaren, haar felheid, haar gevoel zich te moeten verdedigen, haar blijvende angst terwijl het geen bang paard is en ze me wel steeds meer gaat vertrouwen, dat ze zich liever afzonderd van de kudde.

Ook haar aanvallen zijn dan logisch, als ze zich kwetsbaar en bedreigd voelt is aanvallen een logische reactie. En het is nogsteeds na al die maanden af en toe met open gesperde mond en voorhoeven uit op je af duiken.

Het lijkt me logisch dat ze dan pijn zou hebben van haar achterhand wat ook het rare bewegen zou verklaren.

Rory is nu oud genoeg om niet meer zoveel te drinken dus ik ben met een metacam (pijnstilling) test begonnen. Nu dag 4. Ze krijgt het door haar eten, in de mond is nog te lastig

Haar beweging en gedrag naar mij is redelijk hetzelfde (wat ook door gewoonte kan komen).
Maar in haar algemene houding is absoluut verschil. Ze is veel minder snel in paniek, komt slaperig over bijna en staat rustig in de kudde te grazen. Ze komt over alsof ze ademruimte heeft, zo is het het beste te beschrijven.

Geen enorme verschillen maar genoeg om toch te concluderen dat ze dus wel pijn heeft en dit hoogdswaarschijnlijk een grote rol in alles speelt voor haar.

Ook opstaan na liggen of rollen gaat beter, normaal moet ze eerst zitten en dan omhoog zegmaar, nu staat ze bijna normaal op.

Het vervelende is dat ze zo'n sterk en zelfstandig paard is waardoor het zo moeilijk te zien is aan haar.
En voor haar gevoel heel snel in gevaar.

Nu zitten we dus met het volgende probleem.

Ze heeft pijn en het is een logische aanname om dat te linken aan haar beweging en bekken/heupgebied.

Nu is dat gebied heel moeilijk te onderzoeken en is voor een diagnose X-ray of echo noodzakelijk. Dat kan alleen op de kliniek, aan huis kunnen alleen benen op de foto wegens een te zwak apparaat.

Een osteopaat, masseur, chiropractor, whatever laten komen zou nuttig zijn ware het dat dat niet veilig kan. Ik kan haar zelf niet eens overal veilig aanraken, laat staan dat een vreemde aan haar mag trekken en voelen zonder gevaar voor eigen leven. Ook vraag ik me af of die genoeg kunnen bereiken met iets dieps wat er waarschijnlijk al jaren zit, maar even los daarvan.

Kliniek is nu gekkenwerk. Uren met haar op de trailer en dan daar een typisch Zweedse kliniek (druk, chaotisch en een bende, genoeg om een normaal paard al 4 spuitjes verdoving te laten geven) in zie ik niet als mogelijk. Verdoven heeft weinig zin bij Aurora, wordt ze alleen maar feller van.

Dus diagnose stellen is al mission impossible eigenlijk. Op dit moment, maar ik kan me eerlijk gezegd niet voorstellen dat Aurora hier binnen een paar maanden klaar voor zou zijn. Het is nog al wat.

Stel dat lukt, dan nog behandeling. Die redelijk beperkt is in mijn ervaring (zeker in Zweden) voor rug en heup problemen. Zweden is ook niet een land met super dierenartsen of klinieken, als een kuurtje antibiotica het niet oplost zijn ze al snel klaar.

Dit is dus even mijn zorg.

Haar door laten lopen zonder iets te doen vind ik niet eerlijk. Ik vermoed dat ze ergens heel veel last van heeft wegens haar heftige gedrag (ook naar paarden) maar dat heel moeilijk laat zien.
Haar kosten wat het kost proberen te onderzoeken is geen verantwoorde optie. En ik denk niet dat ik een dierenarts of osteopaat zover krijg in haar buurt te komen als ze haar zien.
Naar een kliniek slepen en dan toch verdoven of ergens klemzetten in een opvoelbox constructie ga ik haar niet aandoen. Ze heeft genoeg ellende meegemaakt.
Haar om deze klachten in laten slapen is een reeele optie maar wil ik eigenlijk ook niet zonder iets te proberen.
Maar het is wel iets wat door mijn hoofd gaat. Ze heeft heel veel ellende meegemaakt en is er nog niet vanaf als ze pijn heeft. Daarmee door laten lopen is niet eerlijk naar haar toe maar diagnose stellen of behandelen is ook niet mogelijk.
Aan de andere kant, ja ze heeft pijn, maar ze heeft het wel zo veel beter dan in Spanje. Daar had ze pas echt een k*t leven. Maar is dat een goede reden?

Het liefst ben ik heel egoistisch en zie ik haar problemen niet. Haar los moeten laten is een vreselijk idee.
Maar dat kan ik niet doen. Net zoals Nosey, ik heb haar uit Spanje gehaald om te helpen, hoe dat ook moet eindigen.

Samenvatting is, ik heb geen plan en geen oplossing. Voor nu ga ik nog door met de metacam, wil 2 volle weken geven. Wie weet lucht het haar zo op dat ze ineens wel makker en veilig wordt en kan ze alsnog onderzocht. Alles is mogelijk.

Ik ga videos van haar beweging sturen naar dierenartsen en hopen dat ze iets kunnen zeggen, misschien herkennen of hun mening delen. Equitom mag ik videos sturen, heel fijn.

Deze zorgen wilde ik even met jullie delen. Ik kan later een filmpje hier uploaden van hoe ze beweegt, misschien hebben jullie ideeen.

**Geplaatst**: 06-08-25 16:35

Re: VOLG: de reis van overleven naar Leven

Geplaatst: 06-08-25 16:35

Pittige update! Het gedrag wat ze vertoond leest wel echt idd dat ze dat gedrag laat zien door pijn.

Pittig! Je wilt het allerbeste voor een dier, al moet het ook niet ten kosten gaan van het welzijn, een paard waardig bestaan.

Heel veel respect naar jou toe hoe scherp je op haar kijkt en hoe je voor haar maar ook de anderen paarden het allerbeste wilt. Dat siert je! Ik geef alleen als tip, volg je eigen gevoel en maak vanuit naar keuzes.

Heel veel succes maar ook sterkte, dit is een moeilijke en dubbele situatie.

**Geplaatst**: 06-08-25 16:49

Re: VOLG: de reis van overleven naar Leven

Geplaatst: 06-08-25 16:49

Je zou haar eens langere tijd op pijnstilling kunnen zetten. Wellicht dat eea. Aan spieren in het lijf dan wat tot ontspanning kunnen komen. Daarmee zowel geestelijk als mentaal.
Wellicht dat zoiets wat kan resetten. Met alles wat ze heeft meegemaakt komt zal haar lijf zo vast zitten dat het meeste geen zijn gaat hebben.
Als je na pak en beet 2/3 maand zou stoppen kan je zien of er wat is verbeterd. Zo niet kan je altijd een keuze maken.

**Geplaatst**: 06-08-25 17:01

Geplaatst: 06-08-25 17:01

belle_boef schreef:
Je zou haar eens langere tijd op pijnstilling kunnen zetten. Wellicht dat eea. Aan spieren in het lijf dan wat tot ontspanning kunnen komen. Daarmee zowel geestelijk als mentaal.
Wellicht dat zoiets wat kan resetten. Met alles wat ze heeft meegemaakt komt zal haar lijf zo vast zitten dat het meeste geen zijn gaat hebben.
Als je na pak en beet 2/3 maand zou stoppen kan je zien of er wat is verbeterd. Zo niet kan je altijd een keuze maken.

Hier ga ik ook in mee. Je hebt niks te verliezen en al besluit je haar toch in te laten slapen dan heeft ze iig nog een paar pijn vrije maanden gehad

**Geplaatst**: 06-08-25 17:16

Re: VOLG: de reis van overleven naar Leven

Geplaatst: 06-08-25 17:16

Eens met hierboven. Je bent een goed mens Leona en ook wijs

**Geplaatst**: 06-08-25 17:18

Geplaatst: 06-08-25 17:18

Bestaan er ESDR-therapeuten in Zweden? Daar zou je nog naar kunnen kijken.

**Geplaatst**: 06-08-25 19:03

Geplaatst: 06-08-25 19:03

Stille meelezer. Het is ook niet dat je niets doet hé. Je schrijft, niets doen is ook geen optie, maar je geeft haar nu pijnstilling waaruit je de conclusie trekt dat ze pijn heeft. Je hebt eigenlijk bijna geen tot 0 andere opties. Ja ze heeft het nu veel beter dan in spanje, maar los laten is ook helpen...hoe lastig ook, en ik ook begrijp dat je niet zomaar op wilt geven, je hebt weinig opties binnen je mogelijkheden.

**Geplaatst**: 06-08-25 21:51

Re: VOLG: de reis van overleven naar Leven

Geplaatst: 06-08-25 21:51

Oh, dat is weer een serieuze dip voor jullie.

Nu ken ik er helemaal niks van, maar op de foto's van Aurora zie je dat ze zo wel een soort van bultje heeft op het stuk ruggengraat tussen haar bekken en haar staart.
Ik dacht altijd dat het was, omdat ze nog zo mager is, maar misschien zit daar wel een probleem ? Misschien ooit gevallen en een barst/breuk gehad die slecht genezen is ?

Of zou het hormonaal kunnen zijn, gezien het agressieve gedrag ? Maar dan zou die Metacam hiervoor allicht geen verschil maken ...

Geen idee, hoor.
Hopelijk kan je toch aan een correcte diagnose geraken !

**Geplaatst**: 07-08-25 07:58

Geplaatst: 07-08-25 07:58

Jammer van Aurora

.

Ik heb een paar merries gekend die na een aantal bevallingen ook serieus last hadden van hun bekken oid gebied. Het gedrag was niet zo heftig als Aurora's, maar de beweging was slecht en er kwam wel wat spanning bij kijken en vluchtgedrag (waar Aurora dan vechten laat zien, mss omdat ze geen vluchtuitweg ziet in de situaties). Mhv maanden (meer dan een jaar) revalidatie werd het beter, de merries betrouwbaarder en de beweging zuiver. Hier was verder "niets" gebeurd behalve bevallingen (oke, niemand heeft ze 24/7 in de gaten gehouden, 1x omvallen kan altijd in wei of box etc). Dus dat kwam goed, of bij de tweede weet ik het niet, was mijn merrie niet (maar zelfde patroon).

Bij Aurora lijkt revalidatie ook niet echt een optie (denk aan longeren, of achterhand versterken dmv werken aan de hand), en haar gedrag is wel een stuk erger zoals je het beschrijft.

Dus idd, als je haar met (langdurige) pijnstilling zo ver krijgt dat "iets" kan (onderzoek of revalidatie), zou dat mooi zijn. Maar anders denk ik ook dat ze niet zo kan blijven rondlopen, ook al zijn de omstandigheden verder beter. Pijn is pijn, of je nou op straat ligt of in een hemelbed :(:)

. Sterkte!

**Geplaatst**: 07-08-25 09:33

Geplaatst: 07-08-25 09:33

Oei dat is een onprettige bevestiging met de metacam.
Als het mijn paard was zou ik haar zo minimaal 3 maanden of langer vol erop zetten. Waarom maar zo kort als een paar weken?

Als ze zich prettiger voelt met metacam, en langzaam vorderingen vertoond, wie weet verbeterd haar fysieke dan ook langzaam. Dan krijgt het lijf tijd om te ontspannen en de genezen. Je zou ook nog bute en gabapentine kunnen proberen.

**Geplaatst**: 07-08-25 11:54

Geplaatst: 07-08-25 11:54

Ik zou eerlijk gezegd vragen of je haar niet op wat sterkers kunt zetten voor een week. Metacam is een beetje vergelijkbaar met een Ibuprofen, dat is niet sterk als je hele lijf vast zit van een mogelijk jarenlang probleem