Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola

"
). Het was heerlijk...ik heb nu voor het eerst weer echt en vol overtuiging het gevoel "wij komen er wel"
was zo blij en direct ook veel zekerder. Toen we weer een wat rustiger weggetje hadden er direct weer op, ging goed maar ze wou wel constant bij Elvira blijven, als die ging draven wou ze ook en dat wou ik nog niet en toen werdt ze al even een beetje druk, ging stijgeren en wou een sprintje nemen dus ik dr snel weer af. Daarna toen elvira weer bij ons was er weer op geweest maar ze vond het maar niks alleen dus daar moet ik dus wel aan werken, want ik kan niet telkens iemand meenemen op buitenrit dus ga deze zomer ook vaak proberen alleen met dr, hopelijk vind ze dat dan niet eng. Maar ben al heel erg blij en wordt al veel zekerder daar ben ik best trots op
Resultaat: paard schrikt en loopt recht naar huis, baasje er achter na... ZUCHT
Mijn instructrice zegt ook steeds: jullie komen er wel. Mijn jongste dochter stond me bij de poort op te wachten met de kreet: staande ovatie! En dat geldt ook voor de mede-angsthazen in dit topic! Ieder klein stapje verder is weer een overwinning.
Je zou blogs moeten gaan schrijven
Maar nogsteeds moet ik een paard 100% vertrouwen wil ik 'lekker' kunnen rijden... Helaas..
) Raarrrr...
Ik heb de hele rit met '2 vingers' gereden en het ging echt relaxt! Op het eind moest ik wel even consequent zijn op de weg naar huis. We waren op een lang pad aan het draven (richting huis dus) en ze wilde boven mijn tempo uit. Even een paar keer laten zien dat ik dat niet waardeerde en toen was het ook klaar. Ik merk nu wel dat ik steeds meer consequent durf te zijn en niet meer bevries.