Bokt.nl

**Geplaatst**: 04-02-12 15:02

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 04-02-12 15:02

Wat loopt ie leuk zo!

**Geplaatst**: 04-02-12 15:32

Geplaatst: 04-02-12 15:32

Super leuk, dat kan ik met onze Maikeltje ook weleens proberen want die is beleerd voor de kar

Heb jij een gewone slee erachter hangen of zie ik dat niet goed? B-)

Ik ga straks eens even knutselen en kijken of we op de wei een paar rondjes kunnen doen met de kids. Zullen ze leuk vinden

**Geplaatst**: 04-02-12 17:48

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 04-02-12 17:48

Ja gewoon zo'n ouderwetse houten kinderslee (niet geschikt voor lange benen haha).
http://www.mijnalbum.nl/Foto-3IIRZSF4.jpg

Hier zie je het beter op.
Normale tuig, maar wel touwstrengen (die zijn wat langer).
Let wel op dat je een zweng tussen slee en borsttuig hebt zitten; dat trekt fijner voor het paard, anders gaat het tuig op de borst schuren (en is ook handig als rem, want de zweng valt bij stoppen in de sneeuw en dan stopt de slee daar weer tegen) ...
Succes en veel plezier !!

**Geplaatst**: 04-02-12 18:34

Geplaatst: 04-02-12 18:34

Ooh, leuke foto's! Die Isabella, mooi winterdekentje heeft ze daar! :))

Romy had er vandaag niet zo heel veel zin in, maar heb d'r toch lekker mee op wandeling genomen en meteen wat foto's gemaakt!

Eerst een rondje in de bak gedaan, kijken hoe ze vandaag was

En Romy is het voorbeeld van Isabella aan het volgen, ook Romy begint nu flink te verharen!

**Geplaatst**: 04-02-12 19:05

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 04-02-12 19:05

Nou Romy trekt een heel wat rustiger koppie dan het paard waar ik vandaag op zat, die was me toch blij met zijn uitzicht!

**Geplaatst**: 04-02-12 19:25

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 04-02-12 19:25

Ik vond Romy vandaag inderdaad nogal daaps uit d'r ogen kijken, ze was er niet helemaal bij vandaag _O-

**Geplaatst**: 04-02-12 22:48

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 04-02-12 22:48

leuk al die foto's, heerlijk zo met de slee, de shet van ons vindt dat ook altijd zo leuk.

**Geplaatst**: 05-02-12 16:15

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 05-02-12 16:15

Zo onwijs blij, Vierde plek en door naar het NK. Nu rap ander weer, zodat we lekker weer vooruit kunnen.

**Geplaatst**: 05-02-12 16:31

Geplaatst: 05-02-12 16:31

super esje.

**Geplaatst**: 05-02-12 23:35

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 05-02-12 23:35

Hier een foto van hoeveel haar ik met 1x even 'trekken' uit de vacht haal ... dat is in mijn ogen echt 'verharen' dus :
Afbeelding

Nog een filmpje van vandaag ... hoefschoenen doen (vooralsnog) goed hun werk.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-02-12 10:48

Geplaatst door de TopicStarter : 06-02-12 10:48

Zo wat gaan jullie hard ineens! :oo

Merrieveulen dat is al snel, volgende maand wat leuk.
Hopelijk kun je een b&b vinden en de kosten delen met iemand.

Wat verschrikkelijk dat het zo sneeuwt bij jullie en dus problemen geeft voor jullie paarden.
Inderdaad maikeltje jij hebt echt op het goede moment de beslissing voor Vic genomen. :(:)

Wow drie balen hooi en met water aanslepen, wat een hoop werk heb je op het moment zeg.
Heb je foto´s gemaakt van je kids?
Ben benieuwd ze te zien.

lonniejj verstandig dat je Romy binnen laat ze is de laatste tijd zo opgewekt en je kan het je niet permiteren dat ze onderuit gaat.
Prachtige foto´s van jouw mooie vrouwtje!!

Ze zal wel vol pit zijn op het moment, aan de andere kant fijn natuurlijk.

esje01 wat goed dat jullie weer gaan starten, Gefeliciteerd met de vierde plaats. $*\o/*$
Dat heeft je dochter goed gedaan! +:)+

Isa wat een leuke foto´s maar ik krijg het er wel koud van. Wat een berg sneuuw is er gevallen zeg!! :oo

Arme Isabelle. :(:)

Zo niet normaal dat je op het moment zulke plukken haar eruit trekt.
Wat een leuke foto´s met de slee inderdaad mag je blij zijn dat je ook een gezonde pony hebt en kunt genieten.
Dat helpt de zorgen om Isabelle een beetje te vergeten. :(:)

**Geplaatst**: 06-02-12 20:49

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 06-02-12 20:49

Omdat er veel losse haren op de vacht lagen, even voor de grap een metalen roskam over Isabella gehaald (niet echt geborsteld, want ik vind het veel te koud voor een echte poetsbeurt) ... en dit is wat er met een paar halen vanaf kwam !!!

Afbeelding

Niet normaal of wel dan?!
Nu heeft ze veel haar, dus echt zorgen maak ik me nog niet, maar de combinatie (vorst en veel verharen) moet niet te lang duren natuurlijk.

Ik wilde haar een tijd geleden laten testen op cushing, maar als ik dit zo zie, denk ik dat ik dat hierbij eigenlijk al wel kan uitsluiten volgens mij.

**Geplaatst**: 06-02-12 21:32

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 06-02-12 21:32

Dat meen je niet... nu heb je 3 pony's!

Cushing kun je wel uitsluiten gok ik ja... maar eens kijken hoe ze straks uit d'r wintervacht (of wat er van overblijft) komt. _O-

**Geplaatst**: 07-02-12 21:09

Geplaatst: 07-02-12 21:09

Zoo! Wat een haren :wow:

Cushing zal ze geen last van hebben denk ik nee! De fjorden bij ons op stal gooien ook al wat haren eruit, maar niet zoveel als Isabella! :oo

Vandaag is een vriendin mee geweest naar stal voor foto's, wilde er toch even een paar hier neerzetten

Knap paard

**Geplaatst**: 07-02-12 22:36

Geplaatst: 07-02-12 22:36

Staat stoer, die wiebertjesdeken, kleurt heel mooi bij haar

Isabella heeft haar eigen deken maar die heeft het warm. Iedereen zit dicht bij de kachel en isabella doet d'r jas uit :')

**Geplaatst**: 07-02-12 22:38

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 07-02-12 22:38

Oooooh wat een knapperd!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-02-12 23:48

Geplaatst door de TopicStarter : 07-02-12 23:48

Zo wat verliest Isabella een haar zeg :oo

En wat een mooie fotos van Romy

Die deken staat haar geweldig!!

**Geplaatst**: 08-02-12 09:24

Geplaatst: 08-02-12 09:24

zo ik ben er ook weer!

blij te lezen dat tot dusver alle paardjes zich goed redden met de sneeuw en de kou. Isabella verhaart wel extreem hard zeg, ongelofelijk! zelf popel ik om mijn beestjes weer eens goed van dichtbij te bekijken, ik heb bij Flicka wel los haar erop zien liggen maar door alle hectiek geen tijd gehad om er meer mee te doen dan kijken.

mooie foto's van Romy Lonniejj! paardje ziet er blij uit, en wat een prachtig gepunte oren heeft ze!

volgens mij hebben we het ergste mbt het koude weer wel gehad, gistermorgen was het -15 toen ik naar mijn werk reed (om 6 uur), en vandaag -3. lijkt er dus meer op.
ook hier het nodige aan overlast gehad ervan, en tegelijkertijd zaten we dus ook nog middenin een verhuizing. zaterdag zijn we overgegaan, en de dagen daarvoor alvast dingen voorbereiden, spullen wegbrengen en schiften schiften schiften. heb mijn paardjes dus de afgelopen tijd alleen maar vlug vlug gezien bij het doen van de hoogst nodige dingen.
drinken die van jullie ook meer dan normaal? onze groep achterin drinkt extreem veel voor ons idee. zij hebben een waterbak van beton, met een leiding naar het huis toe, die overbrugt ongeveer 200 á 300 meter. wat ik dus doe is met twee emmers heet water en een stel handdoeken in de weer, handdoeken in het water, leiding inpakken, als ie afkoelt weer nieuwe handdoek enz. enz., en op een gegeven moment gaat het water dan weer doorlopen. het ijs hakken we zoveel mogelijk weg met een bijl en dan scheppen we de blokken eruit. tot dusver dus nog geen gesleep met water hier, God zij dank want elke keer dat stuk lopen met één melkbusje is nauwelijks te doen.
bij mijn ponies gaat het makkelijker, twee emmers heet water over de waterbak en het ijs komt los. het ijs kan ik er dan uitpakken.

hooi gaat ook goed, meestal brengen we het met de trekker, maar drie baaltjes op een kruiwagen wil ook. ik vind wel dat ze meer zouden mogen eten, ze hebben nu in ieder geval onbeperkt hooi tot hun beschikking.

Faram staat momenteel met 540 gram op. afgelopen weekend kwam ik 's avonds en voelde hij onder zijn deken steenkoud aan, en hij snottert ook iets (en in de ochtend was hij op zich nog prima). ik vond hem de dagen ervoor ook al erg onrustig in zijn gedrag, bozig zeg maar. nou en toen viel dus het kwartje, hij wilde gewoon melden dattie 't koud had. eenmaal de dikke deken erbij op was het ook gelijk klaar.

Flicka staat met niks aan, gaat goed en ze voelt zich ook lekker. Zneddie draagt de Bucas All In One, waar heuse ijsplakkaten opgeplakt zaten dus dat doet z'n werk ook goed. ponies vonden wel dat ze recht hadden op gras en hebben een klein strookje wat ik nog afgezet had er maar bij gepakt, en wel door het draad te slopen. monsters.

**Geplaatst**: 08-02-12 20:23

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 08-02-12 20:23

Iedereen bedankt voor de reacties haha! Vind het altijd leuk om te horen

Die deken was ik ook helemaal verliefd op en hij staat echt gaaf he!

Nou, als ik de weerberichten moet geloven is het hier morgen de hele dag 3 graden boven nul! $*\o/*$ Daarna 2 daagjes vorst en dan krijgen we weer boven nul en 's nachts ook geen vorst meer! Heerlijk, hopen dat het doorzet!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-02-12 23:57

Geplaatst door de TopicStarter : 08-02-12 23:57

Fijn voor jullie paarden dat het weer beter gaat worden

Denk dat deze extreme temperaturen niet bevoordelijk zijn voor de zorgnkindjes.

**Geplaatst**: 10-02-12 09:28

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 10-02-12 09:28

Goedemorgen!

'Twee kleine ponies stonden in het holst van de nacht de koude februariwind te trotseren. De lucht was helder, de maan vol en in de verte hoorden ze het helder doorklinkende geratel van een passerende trein. Ze keken op, en als door magie gedreven kwamen ze tegelijk in beweging. De kleine rode merrie voorop, haar manen opstaand door de wind, haar kameraad in haar kielzog, met gebogen hoofd en kleine ijspegels aan zijn lange kinharen. Samen worstelden ze zich een weg door hun weide, waar de opstuivende sneeuw hun van royale wintervacht voorziene gezichtjes ranselde, en het zand hun voeten schuurde. Na een lange, barre tocht kwamen ze bij een kleine bron van helder water. Dichtgevroren. De kleine merrie keek op, haar oren gespitst en de ogen iets dichtgeknepen tegen de gure wind. In de verte zag ze lichtjes, stilstaande heldere lichtjes waarvan zij de betekenis kende. De wind stond goed, zodat ze de heerlijke geuren in haar opengesperde neusgaten kon laten dringen. Verlangend staarde ze naar de lichtjes.
Ineens schrok ze op van een hard, scherp krakend geluid, en met een ruk draaide ze haar hoofd om. Ze keek in het ondeugende gezicht van haar metgezel, die langs zijn lippen likte en luid smakte terwijl het water op de grond druppelde.
Hij hief zijn hoofd, wierp de kleine merrie een vastberaden blik toe en draaide zich om. Hij begon met vlotte passen te lopen, met de wind in zijn rug. De kleine merrie riep hem, maar hij gaf haar geen reactie, kneep zijn ogen half dicht en liep door. Ze besloot hem te volgen. Met een paar snelle drafpasjes had ze hem ingehaald...' (to be continued)

**Geplaatst**: 10-02-12 16:09

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 10-02-12 16:09

Ben benieuwd naar het vervolg.

Loop vandaag een beetje te balen. Door de kou kunnen de ponies weinig naar buiten, en vooral mijn hoogdrachtige dartmoormerrie zit niet lekker in haar vel. ze moet nog ongeveer2,5 week en ze heeft veel last. Al een paar dagen koliekerig, moeilijk plassen, weinig willen drinken en vreselijk humeurig. Ze krijgt lekker slobber vooral vanwege het vocht, gaat mee uit wandelen maar het helpt weinig. De veearts is net geweest en die zegt het zijn de laatste loodjes maar ja. De wekker staat al een paar nachten op 2 uur dan ga ik nog een keer extra kijken.
Zal heel blij zijn als de kou weg is, en dat vindt mijn man ook fijn, elke nacht zo'n ijsklomp die terugkruipt is ook niet alles. hihi.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-02-12 18:09

Geplaatst door de TopicStarter : 10-02-12 18:09

merrieveulen ben ook benieuwd naar het vervolg

esje01 dacht dat het bij jullie al minder koud was, maar niet dus

Wat erg dat je drachtige merrie zo´n last heeft op het moment.
Gelukkig heb je een bevestiging van je veearts dat het de laatste loodjes zijn.

**Geplaatst**: 10-02-12 19:23

Geplaatst: 10-02-12 19:23

merrieveulen schreef:
Goedemorgen!

'Twee kleine ponies stonden in het holst van de nacht de koude februariwind te trotseren. De lucht was helder, de maan vol en in de verte hoorden ze het helder doorklinkende geratel van een passerende trein. Ze keken op, en als door magie gedreven kwamen ze tegelijk in beweging. De kleine rode merrie voorop, haar manen opstaand door de wind, haar kameraad in haar kielzog, met gebogen hoofd en kleine ijspegels aan zijn lange kinharen. Samen worstelden ze zich een weg door hun weide, waar de opstuivende sneeuw hun van royale wintervacht voorziene gezichtjes ranselde, en het zand hun voeten schuurde. Na een lange, barre tocht kwamen ze bij een kleine bron van helder water. Dichtgevroren. De kleine merrie keek op, haar oren gespitst en de ogen iets dichtgeknepen tegen de gure wind. In de verte zag ze lichtjes, stilstaande heldere lichtjes waarvan zij de betekenis kende. De wind stond goed, zodat ze de heerlijke geuren in haar opengesperde neusgaten kon laten dringen. Verlangend staarde ze naar de lichtjes.
Ineens schrok ze op van een hard, scherp krakend geluid, en met een ruk draaide ze haar hoofd om. Ze keek in het ondeugende gezicht van haar metgezel, die langs zijn lippen likte en luid smakte terwijl het water op de grond druppelde.
Hij hief zijn hoofd, wierp de kleine merrie een vastberaden blik toe en draaide zich om. Hij begon met vlotte passen te lopen, met de wind in zijn rug. De kleine merrie riep hem, maar hij gaf haar geen reactie, kneep zijn ogen half dicht en liep door. Ze besloot hem te volgen. Met een paar snelle drafpasjes had ze hem ingehaald...' (to be continued)

'Het werd een schijnbaar eindeloze tocht over moeilijk terrein, af en toe moesten ze over zware stammen klauteren. De sneeuw balde vast onder hun voeten terwijl de pony's dapper voortgingen, terwijl hun pad helder verlicht werd door een witgouden maan.
De wandeling warmde hun lijven op, ze voelden de energie stromen en de klompen ijs van hun voeten loslaten, terwijl ze grote wolken witte stoom de ijzige nachtlucht inbliezen.
Na wat wel úren leek, kwamen ze bij een obstakel, een duidelijke, witte grens die scherp afstak tegen de duistere achtergrond van het bos. De hengst hield halt, trappelde wat heen en weer in de sneeuw terwijl hij zich op het obstakel richtte. De kleine merrie kende het gebied goed, bleef staan en hield zich afzijdig, nieuwsgierig als ze was naar wat haar kameraad bezielde. Zij wist, dat hier verdergaan onmogelijk was, hoewel ook zij met gespitste oren over het obstakel heen keek, verlangend naar wat zich erachter bevond. De hengst zigzagde heen en weer langs de witte grens, zijn hoofd laag alsof hij eronderdoor wilde duiken. Gespannen sloeg de kleine merrie zijn bewegingen gade. Plots schoot de hengst naar voren, zijn achtervoeten krachtig afzettend tegen de harde aarde. De grens week voor zijn kracht, haakte een moment vast aan de rand van zijn Bucas All In One en brak...' (to be continued)

**Geplaatst**: 10-02-12 19:26

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 10-02-12 19:26

Esje, spannend zeg! lijkt me ook nogal energie-opslokkend zoiets... en vooral nu met het heerlijke weer... sterkte er maar mee!