Bokt.nl

**Geplaatst**: 15-03-22 10:35

Geplaatst: 15-03-22 10:35

jokari schreef:
Hèhè Rocamor, dat schrijven wij als accidentje, van het Franse “accident” (een ongeluk).

Zeg dat tegen mijn Vlaamse collega's, die af en toe de prachtigste creaties maken (te mooi om niet te kopieren)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-03-22 11:21

Geplaatst door de TopicStarter : 15-03-22 11:21

Goed, vannacht geleerd dat ik mijn vingers gespreid moet houden want anders plakken ze aan elkaar.

Ik weet dat wondvocht een belangrijke functie heeft maar dat was geen aangename ontdekking. _O-

zodra ik vloek heb ik ook nog eens twee mechelse herders langs me staan om te kijken wat er scheelt. _O-

Rocamor schreef:
En dat dat verstand dan ook geklutst is... noemt ze Rêve ook nog eens een lief paard, in het andere topic. Nog niet zo lang geleden was er ook een akziedentje (hoe schrijf je dat in het Belgisch ) tussen jou en haar en was je ook ietwat euhm gehavend.

Ik voorzie nog dat Joy op markplaats komt, die is te gecompliceerd voor jou doordat hij zo makkelijk is in vergelijk met je andere dieren

Ik moet eerlijk zeggen dat ik m al wel eens heb staan aanstaren van "oke, jij doet dit dus gewoon..." als hij iets waarbij ik problemen verwachtte. _O-

Meestal keek ie dan gewoon terug van "ja, en? Hop met de geit dan!" _o-

Sam heeft ooit een paar minuten op marktplaats gestaan..

Rêve kan best lief zijn.

Ze kwam gisteren avond héél beduusd met haar hoofd laag héél voorzichtig om haar knuffel van de avond vragen. :))

Normaal duwt ze gewoon haar hoofd onder mijn hand maar gisteren stond ze echt te kijken van "krijg ik ook een aai?"

pien_2010 schreef:
Nog nooit heb ik dat soort pijnlijke dingen mee gemaakt in al die 40 jaar. Vreselijk. Joh fok de volgende keer een merens, minder spannend maar wel een stuk veiliger
Echt veel sterkte ik vind het rot voor je!

De meeste mensen niet denk ik. Ik dacht eigenlijk dat die tijd wel stilaan voorbij was nu, in het verleden heb ik altijd paarden gehad waar niemand nog wat mee wilde en dan kom je echt in situaties waarvan je zelfs achteraf denkt "hoe had ik dit in vredesnaam moeten voorzien/voorkomen."

Maflinger_S schreef:
Auw, auw, auw.

Die verhalen over Pretty blijven me verbazen. En dan zeggen dat je in totaal maar zo'n 6 jaar met/op haar hebt doorgebracht. Dat waren 6 lange jaren zo te lezen. Ik bewonder je doorzettingsvermogen.

Overigens maakt je laatste verhaal over het akkefietje met Reve en Sam mooi duidelijk dat je adrenaline-afgifte blijkbaar nog goed werkt, evenals de zenuwuiteinden in je verbrande hand. Met gekneusde en/of gebroken ribben kan je nog best rijden, weet ik uit ervaring. (Ik weet trouwens niet of dat voor jou ook geldt.) Alleen op- en afstappen was destijds een dingetje ...

klinkt heel cliche maar die zes jaar met Pretty (om en bij) voelen langer dan de 11 jaar dat ik Sam al heb. Ik zou nu ook niet meer aan zo'n paard beginnen denk ik. Pretty viel onder "vals" volgens elke definitie die je je kan bedenken.

Volgens mijn fysio werkt mijn fight or flight iets te goed... alsin: Ik panikeer ook niet of heb geen paniek gevoel. Ik word dood kalm, ga heel helder nadenken over wat ik moet doen en ik voel niks tot ik echt kalmeer.

Je kan idd rijden met gekneusde (en gebroken) ribben (zolang er niks geperforeerd is) alleen die teugel vast houden met die vingers weet ik niet zo goed.

Zal het zo wel zien.

Morgen en overmorgen staan ze ook sowieso stil.

jokari schreef:
Hèhè Rocamor, dat schrijven wij als accidentje, van het Franse “accident” (een ongeluk).

Miljaar Kat, dat jij nog lééft na die knol (Pretty).
Joy gaat idd nog saai worden voor jou.

Veel beterschap, ik hoop dat je lijf een beetje vlot herstelt.

Ik heb het altijd gezegd en ik denk dat het ook kop bokt nog wel terug te vinden is: als ooit een paard mijn dood geworden was, dan was het Pretty wel. Rêve heeft een klein jaar gehad dat ze ook die kant op leek te gaan ontwikkelen maar we hebben en zeg maar overtuigd van een ander pad...

Anders was ze in geslapen. Bij Pretty was ik nl vrij zeker dat ze het een stuk uit "zelfbescherming" deed, aangeleerd gedrag dus. Als dát gedrag er van nature in zit dan is het echt gewoon vragen om te verongelukken.

Maar gelukkig bleek Rêve zich wel te laten sturen.

Zij het met wat moeite. Onder het zadel is ze heel safe (voor mij) maar langs haar is het nog een dingetje.

Enfin, zit nu aan mijn koffie en ben aan heet belissen of ik ga rijden of niet.

moet straks wel nog naar mijn vader ook. Misschien moet ik maar verstandig zijn en ze gewoon naar de weide brengen, die ene training zal het deze week niet maken.

**Geplaatst**: 15-03-22 11:39

Geplaatst: 15-03-22 11:39

Niet rijden lijkt me een betere optie. Dat zou je een ander ook adviseren denk ik

. In de wei bewegen ze ook

**Geplaatst**: 15-03-22 11:39

Geplaatst: 15-03-22 11:39

Rijden met een kapotte hand terwijl die andere het ook niet doet, lijkt mij geen aanrader. Een dagje wat minder doen krijgt niemand wat van.

Joy wordt een eitje voor jou, saaaaaai.

Ik weet niet hoe je je vingers spreidt 's nachts maar ik heb gemerkt dat dat prima lukt door van beide handen de vingers te "vlechten". Afhankelijk van waar de wondjes zitten dat ter hoogte van het 1e, 2e of 3e vingerkootje.

**Geplaatst**: 15-03-22 11:41

Geplaatst: 15-03-22 11:41

Wellicht om zowel de paarden als je pa even links te laten nu?

Vette gaasjes in een handschoen geen optie?

**Geplaatst**: 15-03-22 11:49

Geplaatst: 15-03-22 11:49

Man het is mij een raadsel dat je geen hoef tegen je hoofd had. :oo

Denk dat Pretty door 98% van de ruiters/eigenaars naar de slacht zou zijn gebracht.

gezien de verwondingen aan je hand en ribben zou ik het rijden voor een paar dagen toch on hold zetten.

**Geplaatst**: 15-03-22 11:51

Geplaatst: 15-03-22 11:51

Als je ook maar een vezel voor zelfbehoud hebt dan sla je het rijden gewoon even lekker over joh

Ik kan me trouwens wel voorstellen dat die jury zich rot schrok van je actie en het een groot schandaal vond. Het ziet er niet uit natuurlijk als je zó fel in komt

Maar kan het me net zo goed voorstellen dat je bij zulke streken even héél snel en duidelijk het idee om dit wéér te gaan flikken, er met een wel geplaatste beuk uit wil rammen :(:)

Het is wel logisch dat een ander zal twijfelen aan de noodzaak ervan, want welk paard is nou zo'n vieze draak als hoe Pretty blijkbaar was, wat een beest joh.... erg fijn dat die haar baasje dan toch nog gevonden heeft uiteindelijk want voor zo'n dier zelf is het ook sneu natuurlijk :(:)

Ja dat gemene diepe inbranden is echt iets van kunststof

Dat genereert hitte bij wrijving.
Katoen is veel vergevingsgezinder.

Kan je die hand niet even lekker invetten met honingzalf...?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-03-22 12:09

Geplaatst door de TopicStarter : 15-03-22 12:09

karuna schreef:
Niet rijden lijkt me een betere optie. Dat zou je een ander ook adviseren denk ik . In de wei bewegen ze ook

Inderdaad, en daar kunnen ze die overtollige energie die ze blijkbaar hebben uit hun systeem werken. _O-

Maflinger_S schreef:
Rijden met een kapotte hand terwijl die andere het ook niet doet, lijkt mij geen aanrader. Een dagje wat minder doen krijgt niemand wat van.

Joy wordt een eitje voor jou, saaaaaai.

Ik weet niet hoe je je vingers spreidt 's nachts maar ik heb gemerkt dat dat prima lukt door van beide handen de vingers te "vlechten". Afhankelijk van waar de wondjes zitten dat ter hoogte van het 1e, 2e of 3e vingerkootje.

Nou ik blijkbaar niet zo vaak gezien ze aan elkaar plakte. _O-

En dan natuurlijk half slapend gewoon los trekken. :roll:

Tis niet zo vies om te zien dus kan wel zo. Dit zijn de "troublemakers"
Afbeelding

Het zijn "gewoon" blaren maar ze maken vrij veel wondvocht waardoor ze dus aan elkaar gaan plakken.

Ik hoop echt dat Joy saai wordt. __O- Ik wil wel eens een saai paard. :))

Als ze eenmaal droog zijn dan maakt rijden me niet uit maar in mijn ervaring houd je dit soort wondjes onnodig lang open als je er mee rijdt. En als het nu alleen mijn ringvinger was deed ik mijn teugel gewoon een vinger hoger maar nu moet ik m al tussen mijn wijsvinger en duim houden. _O-

Rocamor schreef:
Wellicht om zowel de paarden als je pa even links te laten nu?

Vette gaasjes in een handschoen geen optie?

helaas paps vorige week al links laten liggen omdat ik toen ziek was. Dus ga deze week toch "moeten" gaan. Niks moet natuurlijk maar hij gaat er niet beter van worden als ik niet ga zeg maar en dan voel ik me schuldig.

petraaken schreef:
Man het is mij een raadsel dat je geen hoef tegen je hoofd had.

Denk dat Pretty door 98% van de ruiters/eigenaars naar de slacht zou zijn gebracht.

gezien de verwondingen aan je hand en ribben zou ik het rijden voor een paar dagen toch on hold zetten.

Volgens mij doen ze wel hun best om mijn hoofd niet nog meer naar de vaantjes te helpen dan het al is.

Pretty ging normaal naar de slacht omdat ze haar vorige eigenaar drie weken in het ziekenhuis gekregen had (vrijwel alle ribben gebroken en 1 rib had de long door boort.) maar ik had een paard nodig....

(Neem nooit keuze advies aan van mij kwa paarden.)

en Pretty was echt een prachtig paard, Rêve lijkt best wel op haar. Dus Pret ging mee oorspronkelijk zou ik haar alleen rijden en dat deed ik in die tijd gewoon... Dergelijke paarden rijden tot ze verkoopbaar waren. Maar na een paar maanden kwam de eigenaar me ineens haar paspoort en papieren brengen.

Toen had ik dus ineens een paard.

pmarena schreef:
Als je ook maar een vezel voor zelfbehoud hebt dan sla je het rijden gewoon even lekker over joh

Ik kan me trouwens wel voorstellen dat die jury zich rot schrok van je actie en het een groot schandaal vond. Het ziet er niet uit natuurlijk als je zó fel in komt Maar kan het me net zo goed voorstellen dat je bij zulke streken even héél snel en duidelijk het idee om dit wéér te gaan flikken, er met een wel geplaatste beuk uit wil rammen

Het is wel logisch dat een ander zal twijfelen aan de noodzaak ervan, want welk paard is nou zo'n vieze draak als hoe Pretty blijkbaar was, wat een beest joh.... erg fijn dat die haar baasje dan toch nog gevonden heeft uiteindelijk want voor zo'n dier zelf is het ook sneu natuurlijk

Ja dat gemene diepe inbranden is echt iets van kunststof Dat genereert hitte bij wrijving.
Katoen is veel vergevingsgezinder.

Ik moet wel zeggen. die jury in kwestie heeft datzelfde seizoen haar excuses nog aan geboden omdat ze toen begreep waarom ik het deed. In de jaren dat ik met Pretty wedstrijd gereden heb had ze een behoorlijke reputatie op gebouwd (lees; Als Pretty de losrijpiste in ging was ie spontaan leeg. Een paar keer is de jury achter de tafel uit moeten springen en ze heeft meerdere proeven grotendeels al bokkend af gelegd.

Die wedstrijd liep ze al bij al vrij goed. Ik geloof dat ze toen 1 proef gewonnen had zelfs maar ik had niet gezien wie de jury was (met Pretty had ik geen tijd om te kijken wie in het hokje zat.) en ik sta dus achteraf een beetje op een afstandje van de kantine, ver genoeg dat ik buiten het volk stond maar zo dat ik wel kon kijken of ik terug moest op zadelen of niet. En ineens stond de jury in kwestie naast me.

Ze wilde haar excuses aanbieden voor het bewuste voorval en dat ze nu snapte waarom ik toen zo reageerde en dat ze nooit meer zou twijfelen als ik bij een volgend paard zo reageerde nu ze gezien had wat voor paard Pretty was.
en zoals elk gesprek over Pretty vroeg ook deze vrouw me waarom ik in godsnaam met haar bezig gebleven was. Ik kan nog steeds alleen maar zeggen "ik had een paard nodig en zij was een paard...."

en ik zeg dit, met elke vezel paardenliefde die ik in mijn lijf heb: Pretty was het meest valse, vuile paard dat ik ooit gereden heb.

Haar tanden zijn nog steeds te voelen in mijn linker schouder spier. Had ik toen geen vijf lagen aan gehad incl dikke bomberjack (als iemand zich af vraagt waarom ik zou vast houdt aan bomberjacks bij de paarden... die dingen hebben al meerdere keren mijn spieren in mijn lijf gehouden.

) dan had ze gewoon de hele spier er uit gescheurd volgens mij.

en waarom? Ik singelde haar aan.

**Geplaatst**: 15-03-22 13:02

Re: Harmonie in chaos vinden

Geplaatst: 15-03-22 13:02

Hoe hard kan je een paard nodig hebben, vraag ik me af als ik die verhalen van haar lees

Ik denk dat ik dan liever even paardloos zou zijn :))

**Geplaatst**: 15-03-22 13:12

Re: Harmonie in chaos vinden

Geplaatst: 15-03-22 13:12

Jeetje wat een heftig avontuur weer.. Ik zou toch echt willen zeggen, ga niet rijden. Qua training zal het je weinig helpen en als ik je zo lees denk ik dat je lichaam de rust goed kan gebruiken. Jeetje wat ben jij hard voor jezelf zeg. Misschien soms een kwaliteit maar ik denk ook een grote valkuil.

En als je ze dan de wei op zet... Doe dat dan niet alleen... Je lijf kan dat volgens mij nooit handelen met deze schade van gisteren. Ik maak me op afstand wel een beetje zorgen om je eigenlijk.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-03-22 13:23

Geplaatst door de TopicStarter : 15-03-22 13:23

Laten we zeggen dat ik niet de meest verstandige 16 jarige was wb paarden.

heb vaak meer geluk dan "skill" gehad met Pretty. Maar ze heeft me wél veel ervaring gegeven. :')

De meerderheid van de verhalen met Pretty kent mijn man niet.

Toen ik bij N die vosse merrie ging rijden wilde ze me in het hout rammen waarop ik me niet bedacht en deed wat ik met Pret deed als ze zo iets in haar hoofd kreeg dus ik trek vrij bruusk haar hoofd tegen de planken aan. (ja kijk, als je dat voorzichtig doet dan trekken ze gewoon terug voor je iets bereikt hebt want ze zijn niet achterlijk.

) waarop de merrie in kwestie zich wild schrok omdat ze zichzelf soort van in de planken liep ipv dat ze mij er in duwde. Daarop sprong ze in een bokkesprong naar voren en mijn reflex was gewoon van been er bij en door rijden alsof er niets gebeurt was terwjil ik zei "Da was niet lief!"

Mijn man stond te kijken met grote ogen. N stond langs hem en zei "deed ze dat nou net echt?" en mijn man heel droog "jep... Ik denk dat er een paar exemplaren tussen gezeten hebben in haar carrière waarvan ik nog niet op de hoogte ben.

"
Mijn man heeft ook altijd paarden gecorrigeerd en dat was eigenlijk de 1e keer dat hij me écht bezig zag met zo'n paard (gewoonlijk is hij niet mee als ik op zo'n paard stap.)

toen ik aan het uit stappen was kreeg ik van manlief een "die reflex die ge had is niet van paarden als Sam te rijden eh..."

Nope.

Manlief is in principe wakker, ga eens overleggen hoe we het gaan doen. Ik moet ze vanavond sowieso alleen gaan terug halen als ik ze nu op weide zet dus of ik zet ze niet op weide of ik moet sowieso 1x alleen met ze lopen.

**Geplaatst**: 15-03-22 13:28

Geplaatst: 15-03-22 13:28

Heb je geen buren die je even kunnen bijspringen. Dan wel even geen wei en gras maar bij huis houden, als je helemaal stuk bent heb je een nog groter probleem :(:)

**Geplaatst**: 15-03-22 13:28

Geplaatst: 15-03-22 13:28

Jouw man heeft humor! Echt

**Geplaatst**: 15-03-22 13:28

Geplaatst: 15-03-22 13:28

Of stalen zenuwen :')

**Geplaatst**: 15-03-22 13:42

Re: Harmonie in chaos vinden

Geplaatst: 15-03-22 13:42

En veel ervaring in deze relatie.

Ik ken jullie niet maar jullie zijn zo leuk samen. Echt een stel droogkloten.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-03-22 14:01

Geplaatst door de TopicStarter : 15-03-22 14:01

Maflinger_S schreef:
En veel ervaring in deze relatie.

Ik ken jullie niet maar jullie zijn zo leuk samen. Echt een stel droogkloten.

karuna schreef:
Of stalen zenuwen

Dit.

We hebben vier jaar lang gediscussieerd over wie Rêve zou gaan inrijden, ik of een vriend van hem. Ik heb gewonnen. }:)

Paarden staan op weide. Rêve de ketting om gedaan en haar ook even aan herinnert voor we vertrokken.

Manlief zijn commentaar was alleen maar "naar onze weide eh, niet naar Janssen de zijn." (het stuk aan de rijksweg dus. _O-

)

Toen ik ze eenmaal los liet heeft Rêve wel wat overtollige energie eruit gegooid (op onze weide) dus wellicht was dat gisteren ook een stukje het probleem. Hoe het ook zij, de komende weken gaat ze terug met de hengstenketting om mee. Sam is al onder de indruk als die de ketting bij Rêve om ziet dus die komt zo mee.

Mijn buren zijn ehm. Niet echt behulpzaam. Ik ben twee of drie jaar geleden onder Sam terecht gekomen vanuit galop (hij schrok van de buren hun kat.) en zij waren buiten en zagen het dus gebeuren. Achteraf bekeken hebben we in elkaar gepuzzeld dat ik buiten de minuten die ik bewust op de grond ben blijven liggen omdat ik iets had voelen knakken in mijn been en mijn heup en ik dus niet wist of ik ging kunnen staan, ik ook een korte periode kwijt ben waar ik vermoedelijk even het bewustzijn kwijt geweest ben. (Ik had een cap op maar heb alsnog een aardige tik op mijn hoofd gehad, had ook een extreem stijve nek na die val.).

Heb me uiteindelijk zo gedraaid dat ik aan mijn mobiel kon, mijn man gebeld, voorzichtig rechtop gaan zitten en mijn buren stonden gewoon toe te kijken.

Je hoefde echt genie te zijn om te snappen dat wat daar gebeurde echt de bedoeling niet was maar het kwam niet in ze op om zelfs maar te vragen of het wel ging.

Sterker nog, toen ik durfde op staan en Sam naar de stal bracht omdat die aan zijn mond bloedde en ik wilde kijken wat er scheelde liep ik duidelijk mank (mijn kuitbeen was gebroken maar dat wist ik toen nog niet. Of tenminste, ik had een vermoeden maar ik ging er van uit dat je er dan niet meer op zou kunnen steunen.) en nog steeds kwam het in niemand op om zelfs maar te vragen of alles oke was.

een week later echter sprak ze me wél aan om te vragen of ik de paardenbloemen uit de weide kon plukken want als die eenmaal uit zaaiden dan zouden die ook in haar achtertuintje komen. >;)

En die gele bloemetjes in haar gras vond ze maar niks. >;)

Mijn man was ook buiten bezig en hoorde het gesprek. Hij zag mij naar haar kijken, naar het veld dat rondom mijn weide ligt dat vol paardenbloemen stond, terug naar haar, en zodra ik mijn mond open deed om te antwoorden is mijn man tussen beide gekomen. _O-

dus nee, ik kan niet echt rekenen op mijn buren helaas. :))

heb vandaag ons sleepspoor gezien.

Heb blijkbaar langer vol gehouden dan ik in eerste instantie dacht met vast houden. Die dikke steen in het spoor verklaart vermoedelijk ook een deel.

Inmiddels functioneer ik trouwens wel weer redelijk. Mijn vingers ergeren me momenteel meer dan de rest.

Toen ik terug binnen kwam vroeg hij of hij kon gaan trainen of dat hij moest komen helpen vangen. >;)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-03-22 00:39

Geplaatst door de TopicStarter : 16-03-22 00:39

Vanavond een half uur met mijn huilende broer in mijn armen gezeten (het is al 20 jaar geleden dat ik hem nog heb weten huilen.) en hij klampte zich ook aan mij vast alsof ik zijn laatste redding was... een van zijn katten is plots overleden vandaag en die **** van een ex heeft hem schuld gevoel aan gepraat dat hij te laat naar de DA gegaan was. Het dier heeft een en hartaanval gehad. Hij is verdorie met een dode kat naar de DA gereden in de hoop dat ze nog te redden was.

heeft daar nog 55 euro betaald ook...

Hij is op, stuk.... Ik weet dat dit heel vaag klinkt maar ik wil niet meer voelen. Wat heb ik er aan om te voelen hoe kapot hij is als ik hem niet kan helpen...

Ze mogen al mijn botten breken als ze in ruil hem gewoon de kans geven om er bovenop te komen...

Papa had gelukkig wel door dat ik er niks meer bij kon of wilde hebben dus die hield zich koest. Had een sleutel gekregen van mijn moeder. Ben op de weg naar huis nog even gaan kijken en hij sliep gelukkig... als hij nog wakker geweest was, was ik bij hem gebleven.

Wil bij thuis komst de sleutel in mijn portefeuille steken om die morgen terug te geven aan mijn moeder... steekt daar een sleutel in waarvan ik 100% zeker weet dat die er niet in stak want heb de maaltijdcheques kaart aan mijn man gegeven voor ik vertrok en de sleutel viel er uit zodra ik mijn portefeuille opende... noch mijn man noch mijn moeder weten vanwaar ie kan komen en hij moet er ergens tussen mijn broer en thuis in gekomen zijn. Denk zelfs dat ik mijn tas (en portefeuille) ik de auto had liggen dus morgen papa en eens sturen of die een sleutel mist.

En ik ben ook op... wil mijn broer helpen en kan niks... voel me zo machteloos... mijn lijf doet pijn... over 6 uur gaat de wekker weer voor een zinloos gesprek met een dokter. Hopelijk heb ik een kamer voor mij alleen en kan ik wat dutten morgen...

**Geplaatst**: 16-03-22 08:08

Geplaatst: 16-03-22 08:08

sterkte meid, wat rot allemaal.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-03-22 08:40

Re: Harmonie in chaos vinden

Geplaatst door de TopicStarter : 16-03-22 08:40

thx, ga zo in het ziekenhuis nog proberen te slapen. Heb niet veel slaap gehad, heb gezien dat de paarden de stallen vrij proper gehouden hebben dus daar heb ik niet al te veel werk aan als ik straks terug kom. Kan ik eerst even slapen voor ik dat doe. Met mijn broer gaan we vandaag ook naar de dokter om hem de week door te helpen... $:\$

**Geplaatst**: 16-03-22 11:16

Re: Harmonie in chaos vinden

Geplaatst: 16-03-22 11:16

Och jeetje.... hopelijk snel weer betere tijden want dit zijn niet echt de toppen van het leven :(:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-03-22 11:43

Re: Harmonie in chaos vinden

Geplaatst door de TopicStarter : 16-03-22 11:43

Nee zat net ook al te huilen bij de dokter om een stom onderzoek dat ik niet wil maar wel zou moeten gebeuren en ik zit precies echt aan mijn maximum kwa waar ik over wil nadenken.

Dokter was even in de war want die kent mij zo helemaal niet. _O-

**Geplaatst**: 16-03-22 12:07

Re: Harmonie in chaos vinden

Geplaatst: 16-03-22 12:07

Heel veel sterkte! Je hebt inderdaad wel veel voor de kiezen zo, maar ik bewonder je instelling, humor, en doorzetting echt ontzettend! Hopelijk snel zicht op betere dagen voor jullie allemaal.

**Geplaatst**: 16-03-22 12:10

Re: Harmonie in chaos vinden

Geplaatst: 16-03-22 12:10

Stuit op je topic en ik beken....ik heb niet alles doorgelezen. Zoveel heb ik nou ook niet vrij

Maar ik wil je ff laten weten dat ik het vreselijk k#t vind wat er is gebeurd met die honden - is die man later nog bij jou geweest? Of woon je daar in een horken streek?-

Toch ergens leuk dat jij zelfs een dokter van zijn apperpo kan brengen

daar heb je ook talent voor nodig.

Beterschap!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-03-22 12:38

Geplaatst door de TopicStarter : 16-03-22 12:38

Daan13 schreef:
Stuit op je topic en ik beken....ik heb niet alles doorgelezen. Zoveel heb ik nou ook niet vrij

Maar ik wil je ff laten weten dat ik het vreselijk k#t vind wat er is gebeurd met die honden - is die man later nog bij jou geweest? Of woon je daar in een horken streek?-

Toch ergens leuk dat jij zelfs een dokter van zijn apperpo kan brengen daar heb je ook talent voor nodig.

Beterschap!

Ik flik het ze wel vaker. Hij was op elke reactie voorbereid behalve op deze. _O-

normaal dien ik ze altijd van antwoord dus dat was wat ie nu ook verwachtte. Hij moest even herberekenen. _O-

hij paste ook meteen zijn toon aan overigens.

Ik woon nogal in een ‘horkenbuurt’ maar meer... wij zijn de nieuwelingen... het is zo’n buurt waar voorheen allemaal familie van elkaar woonde en wij en nog een koppel zijn de eerste ‘vreemden’. Het andere koppel huurde en is eigenlijk gewoon weg gepest.

Met ons durven ze wat minder omdat ze niet goed weten wat ze terug kunnen verwachten. Met 1 van onze directe buren (die links) hebben we heel goed contact. Maar die had ook contact met het andere koppel.

De rest van de straat kan er moeilijk mee leven dat ze bij ons niet zo maar via de achterdeur binnen mogen/komen wanneer hun dat uit komt.

Wij wonen boven ivm verbouwing en de eerste week lag ik op de zetel omdat ik mijn medicatie pas gehad had en ziek was. Iemand klopte op de deur maar was echt zo ellendig.

Paar minuten later hoor ik ineens beneden ‘halohoo?’
Dus ik schrik me rot en ga naar beneden. Staat de buurvrouw gewoon binnen,

Zegt ze ‘je deed niet open.’
Eh ja, omdat ik ellendig ben, dus ik zeg ‘u kan niet zomaar binnen komen. Als uj niet open doe is een teken dat ik geen bezoek kan ontvangen.’
Zegt ze ‘ja maar bij *** (vorige bewoonster) mochten we altijd binnen.

Ja das fijn maar nu niet meer.

Heb nog tien minuten staan discussiëren om haar buiten te krijgen.

Ze wilde me nog mee naar computerles en bloemschikken,... uiteindelijk waren mijn manieren op en zei ik ‘het enige wat nu gaat gebeuren is dat u mijn huis uit gaat en ik terug de zetel op en dr volgende keer haal ik de politie er bij.’

Needless to say dat we geen vrienden geworden zijn.

Maar we hadden toen ook al drie pitbulls die normaal los liepen. Mijn man was met ze wandelen maar voor hetzelfde geld was ze gebeten. Want die honden liepen altijd achter de stal dus je zag ze niet lopen tenzij ze iemand hoorden. Dan kwamen ze

Maar dat is zowat het issue in onze buurt. We zijn geen familie (de overige buren op die ene na zijn allemaal familie van mekaar) en ze vinden ons maar raar volk.

tattoo’s enzo is hier in de buurt nog niet ingeburgerd geraakt. _O-

Vorig jaar zei een van de buren dat hij het gevoel had niks meer te zeggen te hebben over zijn tuin alleen omdat wij onze weide niet wilde laten hooien door de boer die zijn stuk hooit. (Boer houdt het hooi dan ook). Dat wij onze hooiboer wilde laten komen op ONZE GROND vond hij niet kunnen, en dat we dat hooi ook nog wilden houden.... onbegrijpelijk.

. Die man woont vier huizen verder hè....

Elke kans die hij krijgt maakt Hij ons het moeilijk. De weide langs hem die wij huren gebruikt hij als compostbak. Gedurende een pissige periode ben ik eens begonnen met het rot fruit gewoon terug te gooien en na drie keer heb ik niks meer gevonden.

Maar hij rijdt graag kort langs de paarden af als hij ons passeert op straat.

Enerzijds snap ik dat het aanpassen id als je altijd de straat met familie gedeeld hebt maar anderzijds denk ik dan: je moet ook een beetje realistisch zijn. We zijn echt de beroerdste niet. Als ze nu gewoon normaal deden zouden ze ons voor alles hulp kunnen vragen (de zoon van die buurvrouw hierboven hebben we bv wel goed contact mee als zijn moeder niet kijkt).

Maar je mag niet van mij verwachten dat ik 24-7 open huis houd.

**Geplaatst**: 16-03-22 13:23

Re: Harmonie in chaos vinden

Geplaatst: 16-03-22 13:23

Ik vind het wel een beetje flauw hoor, je had gewoon mee gekund naar computerles misschien had je iets kunnen leren en bloemschikken wil toch iedereen leren, heb je meteen een nieuwe hobby. En wat flauw zeg dat je je hooi niet weg wilt geven, die mag wil het gewoon gratis voor je maaien. Ik snap niet dat jullie je niet een beetje meer hadden kunnen aanpassen. Zo ontzettend flauw kan niet hoor.

Nee zonder dollen

sommige mensen blijven gewoon een beetje in het verleden hangen....