Bokt.nl

**Geplaatst**: 25-12-22 14:29

Re: [VOLG] Nur Teke: Gouden Akhal-Tekes Muzanna & Manari Nur

Geplaatst: 25-12-22 14:29

Wauw wat een stappen! Gefeliciteerd! $*\o/*$

**Geplaatst**: 25-12-22 15:27

Geplaatst: 25-12-22 15:27

JoSav schreef:
fleurtjeuh schreef:
Oh wat een leuk nieuws!!
Gefeliciteerd! $*\%/*$

Als ik me niet vergis wilden jullie richting belgie verhuizen toch?

Klopt, NL of BE Limburg, liefst zuidelijke deel.

Een serieuze update volgt nog.
Het is uiteraard mede daardoor hectisch hier, want ook de paarden worden vlak na opgehaald door Gelissen. Ze gaan naar de PP van de eigenaar van Muniya. Pas als we eea op orde hebben voor de paarden halen we ze naar huis.

Gefeliciteerd!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-12-22 09:09

Geplaatst door de TopicStarter : 27-12-22 09:09

Ik reageer nog wel uitgebreider.

Ze staan op de wagen en de chauffeur is onderweg.
Manari was net een ezel. Muzanna stapte zo op de wagen.
Muniya dacht ik ga naar Manari (die stond te wachten want die ezel wilde dus niet als eerste) dus veulen moest er apart op maar liep braaf mee aan het touw en daarmee was mama direct weer gerustgesteld.
Nu lig ik weer in bed om bij te komen terwijl het juist de mannen zijn geweest die de inspanning hebben geleverd.
Zal wel de hele dag niet meer uit bed komen :')

Hoop straks telefoon te krijgen dat ze goed zijn aangekomen. Wou dat ik erachteraan had gekund… -O-

**Geplaatst**: 27-12-22 10:39

Geplaatst: 27-12-22 10:39

Goede reis voor ze gewenst!

En het laden van de AT donkey daar heb ik ook ervaring mee.

Ik dacht dat ik alles wel gezien had qua laden in mijn leven, maar de AT was een geval apart haha.

**Geplaatst**: 27-12-22 13:07

Re: [VOLG] Nur Teke: Gouden Akhal-Tekes Muzanna & Manari Nur

Geplaatst: 27-12-22 13:07

Spannend Jorieke en zo fijn dat ze alle 3 nog even tot alles geregeld is bij elkaar kunnen blijven.
En ik hoop dat 2023 JOUW jaar wordt, waarin je eindelijk weer eens ouderwetsch kunt gaan genieten van alles en iedereen om je heen.
Een hele dikke knuffel

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-12-22 18:31

Geplaatst door de TopicStarter : 27-12-22 18:31

Nou ik wist van niks en de chauffeur ook niet :')

(die dacht ik laad er nog wat op en dan naar BE) maar ze zijn op een verzamelstation gedropt ipv het afleveradres.

Vond het al zo lang duren… ja ze staan al enige uren hier. Wut.

Morgen poging 2.

Echtgenoot moet er morgen maar heen rijden om ze op te vangen en helpen lossen. Hoop maar dat ze de ezel modus niet onverhoopt activeren want krijg ze dan maar (zonder ze te verongelukken) weer geladen. }:0

Leuk, eenmanspaarden!

Hopelijk valt het mee en gaan ze gewoon mee want onbekende stal is toch :evaw:

We gaan het meemaken.
Voel me net een overbezorgde moeder.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-12-22 18:36

Geplaatst door de TopicStarter : 27-12-22 18:36

hoefijzer schreef:
Goede reis voor ze gewenst!

En het laden van de AT donkey daar heb ik ook ervaring mee. Ik dacht dat ik alles wel gezien had qua laden in mijn leven, maar de AT was een geval apart haha.

Ja Tekes hé. Je kunt trekken en duwen tot je een ons weegt. Die laten zich niet dwingen.

Truukjes met touwen en plastic zakjes en snoepjes en vul het maar in… zelfs de standaard grondwerk dingen… nee, je zult ze gewoon moeten overtuigen van het nut van erop en erin stappen.

Yavanna schreef:
Spannend Jorieke en zo fijn dat ze alle 3 nog even tot alles geregeld is bij elkaar kunnen blijven.
En ik hoop dat 2023 JOUW jaar wordt, waarin je eindelijk weer eens ouderwetsch kunt gaan genieten van alles en iedereen om je heen.
Een hele dikke knuffel

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-12-22 11:52

Geplaatst door de TopicStarter : 29-12-22 11:52

Ook poging 2 is niks geworden. Ze zijn nog steeds in NL.

**Geplaatst**: 29-12-22 12:04

Geplaatst: 29-12-22 12:04

Nou ja zeg! Wat gaat er dan steeds mis? Ook vervelend dat je er dan zelf niet bij kan zijn

**Geplaatst**: 29-12-22 12:54

Re: [VOLG] Nur Teke: Gouden Akhal-Tekes Muzanna & Manari Nur

Geplaatst: 29-12-22 12:54

Ach wat een zorgen zo, helemaal als je er niet bij kunt zijn $:\$ Wat is het plan van aanpak nu?

**Geplaatst**: 29-12-22 13:16

Re: [VOLG] Nur Teke: Gouden Akhal-Tekes Muzanna & Manari Nur

Geplaatst: 29-12-22 13:16

Nou, jeetje zeg... Hoe dan?
Niet tof... :(:)

**Geplaatst**: 29-12-22 13:21

Re: [VOLG] Nur Teke: Gouden Akhal-Tekes Muzanna & Manari Nur

Geplaatst: 29-12-22 13:21

Oeff dat is een flinke tegenvaller.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-12-22 13:25

Geplaatst door de TopicStarter : 29-12-22 13:25

Volgens de laatste update zijn ze inmiddels onderweg. We hebben er wel aardig wat telefoontjes voor moeten plegen en extra voor moeten betalen. Ik wilde juist een professioneel, hoog aangeschreven bedrijf om ons te ontzorgen.

Er gaat hier de laatste tijd ook werkelijk niks vanzelf. -O-

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-12-22 14:48

Geplaatst door de TopicStarter : 29-12-22 14:48

Ze zijn er bijna. Baal zo dat ik er niet bij kan zijn.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-12-22 15:17

Geplaatst door de TopicStarter : 29-12-22 15:17

Ze zijn er! Wat een opluchting! $*\o/*$

Gezellig met zijn drietjes kantjes maaien en Muzanna heeft al gerold. Goed teken.

Edit: Manari ook al gerold.
Ze voelen zich dus al duidelijk op hun gemak. Blij mee. $*\o/*$ $*\o/*$ $*\o/*$

**Geplaatst**: 29-12-22 15:30

Re: [VOLG] Nur Teke: Gouden Akhal-Tekes Muzanna & Manari Nur

Geplaatst: 29-12-22 15:30

Goed nieuws! Wat een stress moet dat zijn geweest, die onduidelijkheid met transport..
En gefeliciteerd met het nieuwe huis! Een heerlijk vooruitzicht, de paardjes daar aan huis

**Geplaatst**: 29-12-22 16:06

Re: [VOLG] Nur Teke: Gouden Akhal-Tekes Muzanna & Manari Nur

Geplaatst: 29-12-22 16:06

Oh eindelijk !

**Geplaatst**: 29-12-22 16:47

Re: [VOLG] Nur Teke: Gouden Akhal-Tekes Muzanna & Manari Nur

Geplaatst: 29-12-22 16:47

Mooi nieuws dat ze gearriveerd zijn !
En nog gefeliciteerd met jullie nieuwe huis !

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-12-22 22:51

Geplaatst door de TopicStarter : 29-12-22 22:51

Ik reageer nog fatsoenlijk op iedereen en met een echte update. Ben kapot.

Voor nu zegt dit wel genoeg:

Afbeelding

**Geplaatst**: 29-12-22 22:53

Re: [VOLG] Nur Teke: Gouden Akhal-Tekes Muzanna & Manari Nur

Geplaatst: 29-12-22 22:53

Wat fijn dat ze daar allemaal terecht kunnen zeg! Hebben ze daar ook nog andere paarden staan of is het paradijs alleen voor deze 3 dames?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-12-22 13:27

Geplaatst door de TopicStarter : 30-12-22 13:27

Prairy schreef:
Wat fijn dat ze daar allemaal terecht kunnen zeg! Hebben ze daar ook nog andere paarden staan of is het paradijs alleen voor deze 3 dames?

Er lopen ook nog andere paarden.

Het is verder privé dus geen pensionstal oid en hectares zat, plus voldoende voer- en schuilplekken en track rondom.

Onze drie willen eigenlijk al heel graag bij de rest.

**Geplaatst**: 30-12-22 13:40

Re: [VOLG] Nur Teke: Gouden Akhal-Tekes Muzanna & Manari Nur

Geplaatst: 30-12-22 13:40

Oh dat klinkt echt geweldig, hectares zat

**Geplaatst**: 31-12-22 19:53

Re: [VOLG] Nur Teke: Gouden Akhal-Tekes Muzanna & Manari Nur

Geplaatst: 31-12-22 19:53

Ohhhh wauuwwwww wat fijn

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-12-22 21:58

Geplaatst door de TopicStarter : 31-12-22 21:58

Hemeltje lief waar te beginnen?
Een fatsoenlijke update heeft lang genoeg op zich laten wachten en heb er wel weken aan gesleuteld en bijgesleuteld en dan viel er weer wat voor waar je broek van afzakt en rinse & repeat. En moet je alles wel melden? Laat gaan, laat gaan.

Het gaat hier de laatste maanden echter niet bepaald van een leien dakje.
Niet alleen vordert mijn herstel niet, ook op andere fronten zit het allemaal niet zo mee. Wat wordt je weerbaarheid, ook financieel, dan op de proef gesteld zeg…

Wat hebben we een sores gehad, op alle fronten…
Honden ziek, man een nieuwe baan met een oude baas die hem niet wil laten gaan, mijn operatie, herstel dat nog niet naar wens verloopt, gedoe met de paarden, gedoe met de gemeente, gedoe met het huis, gedoe met van alles! Je zou bijna denken dat je het over jezelf afroept. Of een huis hebt gekocht op een oude indianenbegraafplaats…

Op stal zou een en ander gaan veranderen. In eerste instantie zou dat volgens de stalhouder mogelijk al voor de kerst zijn, maar misschien pas in het voorjaar. Uiteindelijk werd dat “ineens” begin november en werd het een week van tevoren aangekondigd.
We wisten het pas half oktober dus je hebt dan geen kans om te zeggen OK of niet OK.

Wij hadden direct al gedacht: dit is al veel langer bekend en de overdracht gaat eerder.
Het voelt een beetje als onvrijwillig van stal veranderen.
Maar op stal gingen al langer dingen eigenlijk niet zo lekker met onze paarden. Uiteraard speelde het feit dat ik door mijn gezondheid weinig naar ze toe kon en niks met ze kon ondernemen een rol. En alleen al omdat je minder komt, niks met ze doet heb je er minder zicht op hoe het werkelijk met je paarden gaat.

Maar omdat we dat jaar of het jaar erop al wilden verhuizen lieten we het op zijn beloop. Achteraf stom. Zeker bij een paard met een geschiedenis, waarvan je blij mag zijn dat ze er nog is.
Maar achteraf hè… ja achteraf… achteraf is het vooral ook een kwestie van denken dat mijn situatie tijdelijk is en dat daarom het voor de paarden ook tijdelijk is, en dan tikken de weken, maanden en jaren voorbij.

Achteraf hè…

Fysiek en mentaal ging het met beide merries gewoon niet zoals het zou moeten.
Ik ben en blijf de eigenaar en ik ben en blijf de eindverantwoordelijke. Al zijn daarin heus grenzen. Ook juridisch trouwens.
Maar wat zeurde ik nou? De paarden stonden er er toch goed bij?
Dat was juist het probleem: ik vond eigenlijk van niet.

Ik had dat veel eerder moeten zien en ik had eerder moeten ingrijpen.
Het werd een optelsom van ogenschijnlijk kleine problemen die steeds groter werden, maar omdat ik weinig en telkens kort kwam, miste ik teveel signalen. Het was als een sneeuwbal. Steeds groter en steeds harder ging die rollen. Maar het zetje in de neerwaartse spiraal heb ik denk ik alsnog gemist. En achteraf ben ik zo kwaad. Vooral ook op mezelf. Ik ben blijkbaar hardleers.

Manari was duidelijk ongelukkig. Ik gooide het op een jong paard dat niet genoeg te doen had en te weinig aandacht kreeg.
Muzanna kroop steeds verder in haar schulp. Het bleef een lief paard, maar uiteindelijk was ze toch echt gewoonweg minder happy. Voortdurend een harde manenkam, vocht in de benen en de staat van haar hoeven ging achteruit. Maar ik zag het niet of schoof simpelweg mezelf de schuld in de schoenen.
Intussen waren we al druk bezig met onze verhuizing en ze begon nukkiger te worden. Dat moest ik met lede ogen aanzien, want alles was al in gang gezet en ik kon zelf niks doen. Ellendig vond ik dat.
Inmiddels is de schade aan haar hoeven aanzienlijk. Dus toch weer op de röntgenfoto zetten. We gaan eens zien wat haalbaar is… maar ik vind het spannend.

Het is bijzonder om te zien hoe snel haar open blik is teruggekeerd nu ze op haar nieuwe plek staat. Ik krijg alleen maar complimenten over hoe lief ze is.
Manari had vooral heel erg last van jeuk, verveling en frustratie.
De oude stal paste gewoon niet (meer) voor onze paarden. Dat kan. En dat mag.
Goede bedoelingen zijn tot daaraan toe, maar er speelt op stallen altijd een economische en logistieke factor. En dat is prima. Maar wat voor mijn paarden niet past, past niet. Als mijn paarden A nodig hebben moet je niet achter mijn rug om B doen. Daar krijg je onvrede van. Daar krijg je in sommige gevallen toch echt zieke paarden van.
Maar ik kan vol vreugde stellen: nu al geen vocht meer in de benen, geen jeuk meer, geen harde manenkam meer. Dat is fijn.

Hopelijk kan Manari haar mens snel weer zien zodat ook het mentale deel beter wordt. Gefrustreerd en verveeld is ze niet meer, maar ze treurt wel om haar mens. Muzanna heeft wat meer levenservaring dus zij snapt wel dat haar mens zich wel weer zal laten zien.

Onderaan de streep had ik beter naar mijn paarden moeten kijken en beter naar mijn paarden moeten luisteren, verzachtende omstandigheden of niet.
Maar we zeiden ook al jaren: als we überhaupt al van stal (moeten) veranderen is het richting zuiden. En zelfs dan is het waarschijnlijker dat we een weiland huren of kopen.

Het uitblijven van mijn herstel maakte dat we het verhuizen echter voor ons uit schoven.
Maar toen wij op de hoogte werden gesteld van de situatie op stal triggerde dat iets in ons en nog geen week later hadden we al een bod gedaan op een huis in Zuid-Limburg. :oo

Maar zo snel heb je in het najaar geen andere stal en ook geen ander huis.
Dus die overdracht die kwam.
De korte samenvatting daarvan is: :oo

De iets langere samenvatting is: oi :oo

Afspraken nakomen is blijkbaar moeilijk. Ze stiekem eenzijdig veranderen blijkbaar niet. Maar dat bleek niet een nieuw fenomeen…

Maar weet je? Een stalhouder mag een stal runnen zoals deze dat wil. Paarden voeren zoals deze wil. Zo lang of kort buiten zetten als deze wil. Klanten maar domme paardenmeisjes vinden voor mijn part. Zolang deze zich aan wet- en regelgeving houdt (en dat is ook een discussie op zich…)
Wees er open over en je krijgt geen scheve gezichten, hoogstens dat mensen die op bepaalde fronten geen concessies willen doen vertrekken of je stal links zullen laten liggen. Jouw goed recht, hun goed recht. Klaar. :evaw:

Maar alle gedoe gaf natuurlijk wel extra stress. En dan zelf ook nog een hele tijd gedwongen rust en niet naar de paarden kunnen na de operatie. Een en ander verliep allemaal wat moeilijker dan gehoopt en had wat voeten in de aarde. Ook voor de mensen waar ze nu staan trouwens. Wat hebben zij een berg werk verzet! Nieuwe stallen, nieuwe bodemplaten… tot nieuwe voerbakken aan toe.

Het transport was ook weer een hoofdpijndossier. Denk je een hoog aangeschreven bedrijf in te schakelen om te ontzorgen, aangezien we al zoveel zorgen en geregel hadden…
Eerst bleek het papierwerk toch niet in orde. Dat kwam omdat het veulen niet op het UBN stond. De stalhouder vond dat te moeilijk om te regelen vanwege overzetting van het bedrijf dus toen ik op basis van een onderbuikgevoel daarnaar vroeg kwam de aap uit de mouw. In eerste instantie werden ze dan toch gewoon opgeladen, maar uiteindelijk werden de paarden alsnog zonder overleg naar een verzamelstation gebracht. Chauffeur wist van niets en ik wist van niets en niemand die mij meldde dat de paarden niet meer gebracht zouden worden maar inmiddels al uren (!) daar stonden.
Vervolgens werd me verzekerd dat ze de dag erna zouden worden gebracht om vervolgens terwijl mijn man intussen al de grens over was gereden te melden dat het hele feest niet doorging vanwege de storm in Amerika die al meer dan een week raasde. Een nieuwe datum konden en wilden ze niet geven. Misschien volgende week ergens. Geen garanties. En stalling was ook niet gratis.

Wat.
Volgens het bedrijf allemaal onvoorziene zaken. Ik denk alleen maar pardon?
Tegen een meerprijs konden ze wel een vrachtwagen voor alleen de onze regelen.
Geen compensatie, geen excuses, niks.
Schandalig vond en vind ik het.
Denk je te ontzorgen. Hoeven we ons daar niet over druk te maken. Hoeven we daar niet dagen aan voorbereiding en werk aan te besteden en zelf de paarden te verplaatsen, zeker gezien het zeer kostbare paarden zijn waar je geen enkel risico mee wil lopen… krijg je… dit…

Daar zakt toch echt je broek van af…
Het was de zoveelste tegenslag.

Tegelijkertijd zat ik dus met het herstel van de operatie. Eerst had ik last van nabloeden. Vervolgens had ik last van zwelling en seroomvorming hoewel vooralsnog niet zo erg als de vorige keer. Ik had nog enorm veel pijn en tot in mijn onderbuik vreselijk nare pijnpunten en pijnaanvallen. Ik kon en kan geen enkel kledingstuk en zelfs geen water direct op mijn buik verdragen. Wat dat betreft is het de ganse dag af en aan een grote of kleine strijd. Ik ben er dus bij lange na nog niet en moet veel slapen. Maar ik probeer het maar van dag tot dag aan te kijken en zal het eerstvolgende consult met de arts het verloop en hoe verder bespreken. Gelukkig is dat al heel binnenkort.

De rest is een verhaal op zich. Ik weet waarvoor we het doen en probeer vast te houden aan de mantra “komt wel goed, schatje.”

En de paarden staan nu dus in België bij de eigenaar van Muniya in een paddock paradise.
Voorlopig moeten we concentreren op mijn revalidatie en alles rond de verhuizing in orde maken, het huis klaarmaken voor ons en voor de komst van de paarden. Dat is allemaal nog niet zomaar geregeld of vanzelfsprekend.

Manari treurt om haar mens. Ze snapt niet waar hij is. Ik hoop op een vlug en gelukkig weerzien.
Verder moeten we Muzanna weer op de rit krijgen. Om haar te helpen heeft ze een deken op, komt een tandarts haar gebit weer goed onder handen nemen, zetten we haar voeten op de foto en huil ik om mijn schuldgevoel en onze bankrekening…

En intussen moeten we daarom eigenlijk ook bidden dat we niet nog meer tegenvallers gaan hebben, want de rek is er op alle fronten toch wel aardig uit.
Ik hou het hier even bij. Het heeft allemaal wel z’n weerslag.
Ik besef dat het nogal een klaagzang is. De paarden leven nog. En wij leven nog.

We hebben wellicht geen rooie cent meer op de bank, maar we zijn nog niet over de financiële afgrond gestort. Natuurlijk heb je daar ook stress van. Natuurlijk word je daar nerveus van. Maar we staan vooralsnog overeind. Spreekwoordelijk dan, want staan is voor mij momenteel ook geen sinecure.

Ik hoop dat de paarden het goed gaan doen daar in België. Ik hoop van alles.
Duimen dat de komende maanden voor ons allemaal wat soepeler verlopen dan de afgelopen periode…

Op naar een mooi en positief 2023! Ook voor jullie!

Laatst bijgewerkt door JoSav op 31-12-22 22:30, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 31-12-22 22:18

Re: [VOLG] Nur Teke: Gouden Akhal-Tekes Muzanna & Manari Nur

Geplaatst: 31-12-22 22:18

Ik hoop het van harte dat het voor jullie een positief nieuw jaar wordt. Dat hebben jullie wel verdiend na zo'n jaar.