Allemaal bedankt voor jullie lieve berichten, dat doet ons echt goed. Op dit moment haal ik even niet echt meer plezier uit de paarden nee, het liefste ben ik niet op stal en ik merk dat mijn hele lijf gewoon nog steeds in de stand zit van : what the f..... Ongeloof, verbijstering, onmacht, verdriet, de hele dag gieren alle emoties door mijn lijf en alles doet pijn.
Ik ga niet zeggen dat ik nooit meer ga fokken, maar voorlopig heb ik er echt geen zin meer in. Wat een ellende, wat een kosten en klappen, keer op keer weer. Hoe dit vol te houden is ? Niet nee, maarja, het leven gaat door, of je nu wilt of niet.
Voor degene die er nog naar vroegen : De beknellingen van de dunne darm zijn veroorzaakt door een lipoom, vaak voorkomend bij 'oudere' paarden. Ze vermoeden dat deze er al een tijdje zat, maar doordat er na de bevalling ineens veel ruimte is ontstaan in de buik, deze om de darm is geslagen.
Meer info :
''Koliek door een vetbult, ook wel Lipoom genoemd. Ontstaat geleidelijk door opstapeling van vet in het darmscheil. Het begint meestal als een soort schijf, vergelijkbaar met een ei-dooier. Door stapeling van meer en meer vet over de jaren wordt het lipoom steeds wat groter en zwaarder. Door de zwaartekracht kan deze uiteindelijk gesteeld raken, waardoor het Lipoom gevaarlijk wordt. Door het gewicht alleen al, kan het paard terugkerende koliekklachten krijgen. Tevens kan, door “domme” pech, een gesteeld Lipoom ook om de darm heen slaan en deze afsnoeren. Een lipoom is dus geen kwaadaardige tumor, en zaait dan ook niet uit naar andere delen van het lichaam. ''
Het ging bij Charlotte van vrolijk uit de weide halen naar binnen 5 minuten gestrekt liggen en hevige koliek.
Direct ingeladen, ik ben er zelf bij in de trailer gebleven om haar overeind te houden, want ze wilde ondanks pijnstilling liggen liggen liggen, gelukkig haar overeind kunnen houden maar 25 min later op de kliniek was het al 'einde' verhaal.
Ze zien het vaker bij oudere merries die veel veulens hebben gehad, Charlotte was namelijk niet te zwaar, maar dat hoeft dus blijkbaar niet perse.
De liefste Charlotte, man wat doet ook dit weer pijn......bah..
Haar zoon doet het onwijs goed, is beresterk, is er ook super nuchter onder. Hij was erbij tijdens het inslapen, heeft even gekeken en gesnuffeld en liep toen voor me uit weer richting de stal. Af en toe een hinnik maar verder niets.
Ik ga 1x per dag op bezoek, inmiddels zijn we donderdagnacht direct begonnen met onze eigen Kaelynn op te starten met tabletten voor de melkgift en brengen we haar morgenochtend naar de kliniek voor de koppelprocedure. Ik hoop zo dat ze hem accepteert, dat zou de perfecte oplossing zijn.
We hebben besloten hem , om Charlotte te eren , te noemen
Viva Charlie WFTM
Met als roepnaam Charlie
Viva comes from Italian and Spanish, where it means “long live , Charlie , van Charles, mannelijke variant van Charlotte. Charlie vonden we beter bij hem passen dan Charles



Vriendlief is helemaal gek op hem

Hopelijk snel met een nieuwe moeder dus weer thuis, het wordt weer een heftige en drukke week, maar gelukkig heb ik nog vakantie tot volgende week
We worden onwijs gesteund door familie, stalgenoten, van het mee helpen waken, de stallen voor me uitmesten, tot aan voor ons koken zodat we op babybezoek kunnen, zo ongelofelijk lief allemaal.