Piranha
Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
jokari schreef:Oooh wat een schattige pup !
Piranha
Die vloog een paar minuten later ineens via de pup op mijn schoot naar mijn gezicht. Heb gelukkig nog steeds vrij goede reflexen (en had mijn glas weg gezet) dus heb haar soort van uit de lucht geplukt voor ze bij mijn gezicht was en haar een stukje van me af weer neer gezet en ze kwam gewoon terug hoor... 

en hij is dan zo happy met zichzelf terwijl hij doet alsof hij nog maar drie weken onder het zadel is.

(elk jaar rond deze tijd heeft hij zo’n ‘periode’ de komende trainingen heeft ie wat last van zijn ADHD en het gaat vanzelf over. Gewoon rustig blijven en negeren.
)



Daarom mogen ze er maar een paar uur per dag op om op te bouwen. Ze staan hier 20 uur per dag buiten (ik zet ze heel laat binnen en mijn man zet ze weer buiten als hij terug komt van zijn werk dus ze staan hier van tijd niet eens lang genoeg op stal om hun mix op te krijgen.
)
Oortjes naar voren geprikt en gáán!
Terwijl ik naar achter rende in de hoop ze af te snijden en meer naar de huizen toe te drijven mijn man gebeld. ‘Paarden los op J zijn stuk kom helpen!!’
we hadden nog bezoek ook...



(Sam is bodemschuw dus zolang ik rechtop sta is er geen probleem maar iets op de grond dat hem achtervolgd is een groot probleem.)
(Rêve gaf de aanzet.)
damn... dat is echt niet fijn nee... 
jammer dat dat gepaard moet gaan met al die kneuzingen...

gelijktijdig was ik mijn mobiel al uit mijn zakken aan het vissen om mijn man te bellen.
Alsof ze er op mikken.
)
) "uhm, ja technisch gezien wel maar Rêve heeft me eerst geramd waardoor ik viel, Sam heeft me vervolgens in de voorwaartse richting gehouden en toen ik eenmaal lag heb ik een klap ter hoogte van mijn BH band gevoeld waarvan ik vermoed dat het een hoef was dus ik weet niet welke van de drie de oorzaak is van de pijn."
Dus ik zeg "ga uw gang" en ondanks dat mijn rug getatoeëerd is kon hij precies aanwijzen waar ik de hoef gevoeld had. 
.) dus ik steek braaf mijn hand uit (toen kwam ik er toch niet meer onder uit.
) en mijn fysio zijn eerste reactie was "aw..." dus ik "is dat uw professionele mening?"
Zegtie "Dat lijken allemaal brandplekken.." "Technisch gezien zijn het dat ook alleen niet van vuur maar van het touw."
Maar zal eerst maar zien hoe mijn ribben voelen want die zijn behoorlijk pijnlijk momenteel.
Zodra ik op de grond lag werd Sam zijn motto "it's not paranoia if they're really out to get you"
Oef brandwonden van kunststof zijn echt küt..... als je nog eens een nieuw touw nodig hebt: kijk voor katoen
Om één of andere reden pikt water verschrikkelijk.
Voor de rest kan ik gelukkig wel alles want het is mijn rechterhand. Met mijn linkerhand kan ik niks.
Het is Rêve haar schuld dat we op twee keer per week over gegaan zijn eigenlijk... "Je zit hier toch sowieso twee keer per week dan kan ik je net zo goed in plannen."

Hij vroeg of ik nu "gene schrik gepakt had" zoals ze dat in belgië zo leuk zeggen...
Heb in mijn leven maar twee keer een periode van "angst" gehad na een incident met een paard, eentje daarvan was met Rêve toen ze me klem zette in de box en diezelfde ribben brak (alleen toen heb ik ze voelen breken.) en eentje is geweest met Pretty, haar moeder... Maar die laatste had me letterlijk mijn kop kunnen kosten. Die is tijdens de training door de planken heen gegaan en de stal in gerend. De stalgang was krap maar ging nog redelijk goed. Alleen die bocht van 90° de stal in was ehm... Niet veilig aan dat tempo zeg maar.
)
Ik kan met de beste wil van de wereld niet zeggen dat het me spijt dat ik Pretty maar relatief kort gereden heb (een zestal jaar in totaal en dan een paar maanden om haar terug op te pakken en te kijken of ze te rijden was voor het meisje dat haar nu heeft.)
Heel gecontroleerd en bewust.
Dus ik voel haar op spannen en bedenk me niet en ik geef haar met de hand waarmee ik groet een knal tegen de zijkant van haar hoofd en trek haar tegelijkertijd naar links om en geef been (liever een 0 voor de groet dan wéér onder die **** liggen). De enige manier om te voorkomen dat ze het deed was nl door haar voor te zijn op die manier.
Ik had de dag voor die wedstrijd nog onder haar gelegen.
Beest is de eerste keer dat ze dat deed volledig gecontroleerd geweest. Foto's naar meerdere DA's gestuurd omdat wij overtuigd waren dat er iets met haar moest schelen om zo te zijn maar nee... Iig niks dat op de fotos te zien was. Maar ik was echt niet van plan om er opnieuw onder te gaan liggen. Veelal mikte ze wel zo dat de schade vrij beperkt bleef (alsin: ze liet zich meer op zij vallen waardoor je met je been onder haar kwam zeg maar.) maar alsnog.... Na een klein haar van dat soort bullsh*t had ik de meeste van haar trukken door en was het ook klaar. Het enige dat ze nog deed was dat ze heel onverwacht 180° kon draaien en weg spurten alsof de duivel zelf haar op de hielen zat maar al de rest liet ze. (wat soort van bevestigd dat het niet medisch was want hetgeen ik vroeg werd enkel zwaarder.)
En toen ik nog een volledig werkende linker kant had en geen kapotte heupen en enkels had, had ik die ook vanaf de grond maar frustrerend genoeg heb je niks aan reflexen als de helft van je lichaam weigert om de beweging "op te vangen".
Zoals vandaag maar weer bleek.
Dan ga je gewoon languit op je plaat en hang je achter de knol die je nog vast hebt tot je het verstand hebt op los te laten.
) tussen jou en haar en was je ook ietwat euhm gehavend.