Tenzij ik het paard al jaren heb en een band heb en hem echt niet kan missen, zou ik hem terugverkopen. Ik ga de dief van het paard natuurlijk geen geld 'geven', ik heb er ook voor betaald en ik wil er niet slechter van worden dat de eigenaar het paard terugwil. Maar stel je hebt het paard al jaren en je hebt echt een band, jullie zijn een team en je kan niet meer zonder... Ik zou radeloos zijn als mijn pony nu gestolen zou blijken te zijn!! Nee, ik weet niet of ik hem dan zou terugverkopen, misschien een tussenoplossing. (paard delen, paard laten verzorgen of bijrijden, ik zou niet harteloos zijn en de oude eigenaar het contact verbieden).
ooooohhhh nu begrijp ik het al heel erg bedankt hihih ik zou hem dan gewoon terug geven al sik weet dat die mensen hem erg graag terug en hem of haar missen maar als ik weet dat die mensen er enit goed voor zijn zou ik er heeelll veel geld voor vragen okal stond hij daar al bij zijn ouwe baasjes tog zou ik hem dan neit gratsi geven vbehalve als ze aridg zijn en ik hem mag opzoeken
Ligt wel aan de inspanningen die de ander hiervoor gedaan heeft.
hoe ga je bepalen, welke inspanningen er gedaan zijn? ik zoek nu al 10 jaar. hij kan nog steeds gevonden worden. mijn paardje was 1,5 jaar toen hij bij mij kwam. hij was net 3 jaar toen hij gestolen werd. ik heb hem zelf helemaal geleerd, we waren een team, hij was mijn maatje. hij was mijn zoon zijn soul-mate. mijn zoon heeft nog 5 jaar lang na de diefstal boterhammetjes gedroogd op de verwarming, voor als hij zou terugkomen.
iemand anders kan hem nu al meer dan 9 jaar bij zich hebben. maar daarom hou ik niet minder van hem omdat hij maar 1,5 jaar bij me was.
het is gewoon heel erg dubbel, in geval van diefstal zijn er geen winnaars. de enige die erbij gewonnen hebben zijn de dieven zelf.
zoals ik reeds zei, ik weet niet of ik mijn gestolen pony zou kunnen/willen wegrukken uit het leven van nieuwe zorgzame eigenaars. maar ik weet ook niet of ik zou willen/kunnen mijn huidige dieren zomaar terug geven (of zelfs maar verkopen) zonder boe of ba, indien ze ook gestolen blijken te zijn. ik zou ook niet om de paarden willen vechten, maar eerder willen streven naar een oplossing waar beide partijen zich prettig bij zouden kunnen voelen.
wauw wat een vraag... gam zou ik NOOIT weg doen, ook niet als hij gestolen was. da's mijn maatje, daar komt niemand aan hoe vervelend zijn en vorige eigenaresse's geschiedenis ook is.
nap en gwenn zou ik anders ervaren. ik zou behoorlijk over mijn toeren zijn maar toch teruggeven. zuurverdiende centjes zijn dan geen belemmering als ik iemand's geluk terug kan geven.
Ik vind het een hele moeilijke kwestie en heb er wel vaker over nagedacht. Toos is mijn maatje, mijn vriendin, míjn knol.... Ik zou haar nooit, maar dan ooknooit wegdoen. Als zij gestolen blijkt te zijn ( heb haar nu 2,5 jaar) zou ik me kapot vechten om haar te houden, hoe vervelend voor de vorige eigenaar dan ook. Andersom precies hetzelfde, als ze gestolen zou worden( waar je toch niet aan moet denken, brrr) zou ik me net zo kapot vechten om haar weer terug te krijgen.
Ik snap dus beide 'partijen' erg goed. Geld zou totaal geen rol spelen, maar mijn gevoel het driedubbele
heel moeilijk onderwerp , wij (swieb , kids en ik ) zijn door een hel gegaan de afgelopen bijna 3 jaar , leken wel tropenjaren (tellen dubbel) , hebben hierdoor moeilijke tijden gehad , veel tranen enz enz , het is allemaal zo dubbel , snappen ook wel dat er meer is als wij ............... Maar als de nieuwe eigenaresse een hoop achterhoud en geen kant op wil moet je als gedupeerde ook alles netjes regelen en proberen een oplossing te vinden . Wij hebben gekozen om het recht te laten zege vieren en is gelukkig onze kant opgekeken en hebben dit gewonnen . Natuurlijk is de gedupeeerde nu het slachtoffer , veel geld kwijt , veel verdriet , pijn enz enz . Wij heel blij , eindelijk een stukje terug van wat we kwijt waren . Helaas hebben we alles zelf moeten regelen en weinig hulp gehad van de officiele instanties .................. Gelukkig wel hulp van mensen die een hart op de juiste plek hebben zitten en een hart voor dieren hebben . Wat ook de officele uitslag zou zijn daar hadden we ons bij neergelegd, ook al zou dit hard zijn geweest na wat we meegemaakt hebben , het is nu zaak dat we ook de rest netjes afhandelen . Helaas de ""oude"" eigenaresse heeft de zaak zo bedondert (wist in december al de uitslag van het gerecht) dat wij nu ook behoorlijk boos op haar zijn door haar eigen toedoen (vinden wij ) Wou de papieren kopen , nadat ze wist wat de uitspraak wist Nadien heel swieber Verzwijgen van dat het gerecht al uitspraak had gedaan
maar ondanks alles zijn we heel blij dat we onze swieber (mijn fricandel ) weer thuis staat op de wei en trug is bij zijn dames , natuurlijk zal er echt nog wel een traan gelaten worden enz enz . Het is allemaal nog best onwerkelijk , maar vanmorgen toen we weer gingen kijken en aan kwamen rijden en zagen hoe ze aan kwamen lopen deed het heel goed dat ze alle 4 tesamen aan kwamen lopen en hebben samen (swieb en ik ) even een traan laten lopen en genoten , was een heel mooi en emotioneel moment