Vreselijk,ik weet wat je meemaakt,heb het niet lang geleden ook ongeveer t zelfde meegemaakt,wanneer moeten we de medicijnen stoppen?Is dit eerlijk om haar op die medicijne te laten leven? T zijn de moeilijkste vragen ooit geweest...
Heel erg veel sterkte en de beslissing zal heus de beste zijn .
Rytje
Berichten: 583
Geregistreerd: 30-06-02
Woonplaats: Tuitjenhorn
Geplaatst: 29-06-04 14:07
Ik vind het supersterk van je dat je ondankd de dierenarts haar mening toch geweigerd heb, jij weet immers het beste wat goed voor je paardje is... Heel veel sterkte, als je je hierdoor heenslaat, red je het echt wel... Houd je vast aan de gedachte dat je paardje en jij mooie tijden gehad hebben en dat hij een prachtig leven bij je gehad heb... Dat straalt ie uit..
Linda
Berichten: 3350
Geregistreerd: 26-11-01
Woonplaats: Drenthe
Geplaatst: 29-06-04 22:30
Ik heb ontzettend veel bewondering voor je. Dit is een hele moeilijke beslissing, ik kan me voorstellen dat je je raar voelt. Hij is ook veel te jong om nu al zo ziek te zijn
Heel veel sterkte en wijsheid toegewenst...
Kido
Berichten: 5349
Geregistreerd: 04-08-03
Woonplaats: Ergens op deze aardbol.....
Geplaatst: 30-06-04 16:29
en hoe gaat t nu met jorisje?
Pauline
Berichten: 12221
Geregistreerd: 10-01-01
Woonplaats: Zuid Holland
Geplaatst door de TopicStarter: 02-07-04 19:58
Tja, het gaat nu zo dat ik besloten heb hem in te laten slapen...Wacht nog een week tot de direnarts die ik er graag bij heb terug is van vakantie en dan moet hij gaan....
ZO rustig als ik het hier neerzet, zo klote voel ik me, maar dat kan ik even niet uitdrukken.
Imker
Berichten: 17539
Geregistreerd: 30-10-01
Geplaatst: 02-07-04 20:00
He gatver Pauline.... wat een naar besluit.
En toch weet ik zeker dat je in het belang van Joris denkt, heel veel sterkte. Mocht je me nodig hebben, dan kom ik graag even langs...
MoniqueT
Berichten: 8874
Geregistreerd: 08-08-03
Woonplaats: Macisvenda, Spanje
Geplaatst: 02-07-04 20:02
Pauline, heel heel erg veel sterkte!
Pauline
Berichten: 12221
Geregistreerd: 10-01-01
Woonplaats: Zuid Holland
Geplaatst door de TopicStarter: 02-07-04 20:06
Dank je, allebei...ja het is echt niet anders, ik kan neit anders, hij wil niet aftakelen, en dan moet ik hem laten gaan....
Maar het doet wel verdomd veel pijn.
Richtje
Berichten: 13117
Geregistreerd: 29-04-02
Woonplaats: Bunschoten
Geplaatst: 02-07-04 20:10
Heel dapper dat je de beslissing nu durft te nemen.....
Hoe moeilijk het ook is, Joris zal je dankbaar zijn dat je voor hem en niet voor jezelf kiest. Heel veel sterkte
wynoah
Berichten: 1650
Geregistreerd: 23-04-03
Geplaatst: 02-07-04 20:12
Een heel eerlijke beslissing voor Joris,
heel veel sterkte!!
EvaC
Berichten: 4449
Geregistreerd: 27-04-03
Woonplaats: Overijssel
Geplaatst: 02-07-04 20:13
Super veel sterkte!
_ortiz_
Berichten: 523
Geregistreerd: 26-06-04
Woonplaats: amsterdam
Geplaatst: 02-07-04 20:17
ik vind dit zo goed van je. er zijn niet veel mensen (ik zeg niet iedereen) die zo in het belang van hun paard denken en dat ze hun paard liever nu laten gaan als dat ie pijn heef en ze weten dat het niet meer goed komt! veel mensen houden zo veel van hun paard dat ze hem niet willen laten gaan. dat begrijp ik ook wel het is heel moeilijk! maar ik vind het zo supper dat jij er voor kiest om je paard niet (of weinig) pijn te laten lijden! heel veel sterkte!
cracker
Berichten: 3156
Geregistreerd: 25-03-03
Woonplaats: Bekend
Geplaatst: 02-07-04 20:19
Jeetje dat is wel even slikken. Heel moeilijk besluit maar zo dapper... Heel veel sterkte...
Buckje
Berichten: 19862
Geregistreerd: 22-08-03
Geplaatst: 02-07-04 20:21
jeetje wat erg, heel veel sterkte me PB staat open sterkte !
Jet
Berichten: 12285
Geregistreerd: 31-01-01
Woonplaats: Anna Paulowna
Geplaatst: 02-07-04 22:27
Als ik alles zo lees, neem je een wijs besluit, met al je verstand en toch ook met je hart, hoewel je hart wel anders zou willen! Ik vind het heel goed van je dat je zo beslist, voor Joris is het in elk geval het beste als ik jouw verhaal lees. Jij zal hem later in elk geval herinneren zoals hij was en niet als een super zielige pony die alleen maar pijn heeft en daardoor getekend is! Heel veel sterkte als je eigen dierenarts terug is en je hem laat gaan..... Knuffel hem deze laatste dagen nog maar extra en maak nog wat mooie foto's al;s herinnering, later ben je er blij mee!
Heike
Mede-oprichtster
Berichten: 17806
Geregistreerd: 09-01-01
Woonplaats: Gemert
Geplaatst: 02-07-04 22:44
Ai, wat ontzettend moeilijk. En zo dapper van je.
Veel liefs..
griebels
Berichten: 15357
Geregistreerd: 10-12-01
Woonplaats: Regio Eindhoven
Geplaatst: 02-07-04 22:47
Heike schreef:
Ai, wat ontzettend moeilijk. En zo dapper van je.
Veel liefs..
Hier heb ik niets aan toe te voegen... Ook van mij veel liefs en sterkte!
adnil
Berichten: 915
Geregistreerd: 30-06-04
Woonplaats: Stein
Geplaatst: 02-07-04 22:53
echt heel erg dapper van je... ik weet hoeveel pijn het zal doen... maar het doet nog meer pijn om hem te zien lijden... heel erg veel sterkte... liefs
Mireille
Berichten: 41893
Geregistreerd: 06-01-03
Geplaatst: 03-07-04 10:37
Inderdaad, ik kan me enkel bij Heike aansluiten: een moeilijke maar zeer dappere beslissing van je.
Heel erg veel sterkte Pauline
Jnien
Berichten: 2373
Geregistreerd: 16-08-03
Woonplaats: somewhere in limburg (NL)
Geplaatst: 03-07-04 12:57
Weet precies hoe je je voelt! Afgelopen 30 maart heb ik mijn ponietje van 30 (al 22 jaar bij mij) in moeten laten slapen! Ze was ook nog heel erg kwiek, hinnikte blij, keek vrolijk uit haar ogen, at heel erg goed, maar toch ging het niet meer! Ze had last van haar achterbenen en begon om te vallen. Tja.. dan moet je beslissen voor je pony en das heel moeilijk! Vooral omdat ze nog zo blij was. Ik had haar al een keer in de wei 'gevonden' terwijl ze lag en niet meer overeind kwam. Uiteindelijk kwam ze met behulp van mijn vader toch overeind en liep zo naar stal, waar ze vrolijk aan het eten sloeg. We weten het aan de andere pony, die haar misschien in een onbesuisde bui haar omver had gelopen. Toch de DA erbij gehad, maar ook hij had geen verklaring, alleen dat ze oud was. 2 Dagen erna haalde ik haar naar stal, ze liep de stal binnen en viel zo om. Haar laten liggen, een emmer voer voorgezet, wat ze alweer heel vrolijk op at. DA er weer bij, ze was inmiddels overeind gekomen, dus wederom 'niks' voor haar kunnen doen. Op een nacht werd ik wakker en ik 'moest' gewoon naar haar toe. Toen ik bij haar stal kwam, lag ze tegen de deur, dus ze was weer omgevallen. Toen heb ik de deur geopend en ben bij haar gaan zitten. Ze legde haar hoofdje tegen me aan en toen wist ik het: geen lange lijdensweg voor haar! s'Morgens de DA gebeld. Hij zou die middag komen.. jeetje wat duren uren lang.. minuten zelfs nog.. s'Middags is ze vredig ingeslapen in haar stalletje!! Ik heb het er nu nog steeds vreselijk moeilijk mee, maar weet ook dat ik de 'juiste' beslissing genomen heb!! En tja.. sommige mensen zeggen: maar ze was ook al 30.. dat klopt, maar ze was wel nog heel vitaal en levenslustig! Maar als het niet meer gaat, gaat het niet meer..
Heel dappere keuze en ik wens je ontzettend veel sterkte toe!!
Saskia
Berichten: 1639
Geregistreerd: 15-01-01
Woonplaats: Somewhere nice
Geplaatst: 03-07-04 17:38
Hier zijn geen woorden voor. Deze beslissingen zou niemand moeten hoeven nemen...
Sterkte Pauline.
Ophelia
Berichten: 824
Geregistreerd: 30-10-03
Woonplaats: Assendelft (N-H)
Geplaatst: 03-07-04 21:30
Pauline, heel veel sterkte.
Sterre
Berichten: 15226
Geregistreerd: 23-08-01
Woonplaats: Mittelfranken - Bayern - Duitsland
Geplaatst: 04-07-04 00:21
Lees je topic nu pas; vreselijk om zo´n beslissing te moeten nemen ! Helaas behoor ik ook tot degene die zo´n klöte beslissing al eens heeft moeten nemen, dus ik kan me goed voorstellen hoe jij je nu voelt... Ik wens je heel veel sterkte voor de tijd die komen gaat ! Ook al is de beslissing juist, het verdriet is er niet minder om.
holly
Berichten: 8840
Geregistreerd: 26-09-02
Geplaatst: 04-07-04 07:30
Oh Pauline, ik wist dat dit topic er was, maar heb al die tijd niks durven te schrijven. Wat zeg je op zo'n moment? Ik heb nu weer kippevel, ik vind het zo erg voor je. Aan de andere kant juist bewondering, want zo'n beslissing is echt niet makkelijk, maar zo geweldig zorgzaam hoe jij naar je paardje kijkt. Heel veel sterkte Pauline.