Bokt.nl

**Geplaatst**: Gisteren, 18:26

Geplaatst: Gisteren, 18:26

Je ziet het pas als je het door hebt...Al mijn idolen van vroeger zijn door de mand gevallen...Anky, Charlotte en Edward...ik kan er niet meer positief naar kijken....

mce schreef:
Heerlijk al die "ouwe koeien" uit de sloot halen, geeft veel info hoe het niet moet, maar hoe dan we??

zie het nog steeds weleens gebeuren!!!

Ik begrijp nu veel beter wat een "kletstopic" is.

Wel? Een paard zijn hoofd en hals laten gebruiken zoals het hoort: als balanceerstok. Een paard op eigen benen laten lopen, zonder het van voor in elkaar te trekken, zonder valse oprichting. De hals die moet vanaf de schoft 'vallen' en verbinding maken met de rug en achterbeen en niet in elkaar getrokken worden. Van achter naar voren rijden en zo trainen dat ze steeds meer gewicht van achteren opnemen en je vrijwel geen druk op de teugels hebt: met een neus op of voor de loodlijn (bij piaffe).

Laatst bijgewerkt door manubres op Gisteren, 18:32, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: Gisteren, 18:31

Geplaatst: Gisteren, 18:31

BigOne schreef:
Tja, mensen zoals Gert v/d Hof wordt/werd ook jarenlang opgehemeld. Alleen omdat hij de sjiem in het gareel kreeg al.
Nou, imo precies hetzelfde verhaal als Voorn, pak ze aan, overdonder ze en hoppa naar eigenaar.

Dat ben ik niet met je eens. Bij v d Hof hebben de paarden altijd een keuze, een ontsnappings mogelijkheid. Hij blijft niet slaan als er niets te slaan valt.
Ik bedoel, een gerichte tik is niet hetzelfde als je paard (uit onmacht of onkunde) in elkaar raggen.
Er is niet veel mis om tegen een paard te zeggen: “ niet naar links, niet naar rechts, niet naar achteren, niet omhoog. Ja! Vooruit! Braaaaf “.

**Geplaatst**: Gisteren, 18:34

Re: Albert Voorn

Geplaatst: Gisteren, 18:34

Ik ben het er niet mee eens dat hij paarden pakt die niet goed zijn voorbereid. Maar hij is wel eerlijk en rijdt zonder bit met de hand naar voren.

**Geplaatst**: Gisteren, 18:37

Geplaatst: Gisteren, 18:37

Wel grappig dat dit topic toch maar eindigt met exact dezelfde discussies over dressuurruiters als altijd, met wat bijtende honden in de tussentijd

Ik heb weinig verstand van dressuur maar je wilt gewoon een springpaard dat springt omdat die wil springen, niet omdat die bang is voor "wat als niet". Doe jezelf ook gewoon voordeel mee, zeker als amateur

Helaas is het nog steeds de norm bij KNHS dat weigeringen bijna gelijk staan aan (overmatig) zweepgebruik $:\$ En meneer Voorn past precies in dat klassieke KNHS plaatje, for better or worse.

**Geplaatst**: Gisteren, 18:41

Geplaatst: Gisteren, 18:41

Maar manubres je bent net zo oud als mij. Hoe kunnen dat idolen zijn geweest?
Anky de eerste OS dat was nog dressuur.
Later ging ze trainen bij Sjef en werden het paarden die circus trucjes deden als beren die op hete koolen danste.

Jij hebt dan toch net als ik die omslag gezien?

Ik werd hier 20 jaar terug al verguisd om mijn mening wat dat betreft.
Gelukkig zien meer het nu.

**Geplaatst**: Gisteren, 18:45

Geplaatst: Gisteren, 18:45

manubres schreef:
Je ziet het pas als je het door hebt...Al mijn idolen van vroeger zijn door de mand gevallen...Anky, Charlotte en Edward...ik kan er niet meer positief naar kijken....

mce schreef:
Heerlijk al die "ouwe koeien" uit de sloot halen, geeft veel info hoe het niet moet, maar hoe dan we??

zie het nog steeds weleens gebeuren!!!

Ik begrijp nu veel beter wat een "kletstopic" is.

Wel? Een paard zijn hoofd en hals laten gebruiken zoals het hoort: als balanceerstok. Een paard op eigen benen laten lopen, zonder het van voor in elkaar te trekken, zonder valse oprichting. De hals die moet vanaf de schoft 'vallen' en verbinding maken met de rug en achterbeen en niet in elkaar getrokken worden. Van achter naar voren rijden en zo trainen dat ze steeds meer gewicht van achteren opnemen en je vrijwel geen druk op de teugels hebt: met een neus op of voor de loodlijn (bij piaffe).

Da's helemaal waar. dank, blijkt dat vele dat nog niet weten.

Dit paard snapt het
10 x prikken is omhoog.

https://www.facebook.com/reel/3658489574455066

**Geplaatst**: Gisteren, 19:10

Geplaatst: Gisteren, 19:10

DuoPenotti schreef:
Maar manubres je bent net zo oud als mij. Hoe kunnen dat idolen zijn geweest?
Anky de eerste OS dat was nog dressuur.
Later ging ze trainen bij Sjef en werden het paarden die circus trucjes deden als beren die op hete koolen danste.

Jij hebt dan toch net als ik die omslag gezien?

Ik werd hier 20 jaar terug al verguisd om mijn mening wat dat betreft.
Gelukkig zien meer het nu.

Het heeft met een hele dikke roze bril te maken. Met gelukshormonen die je niet wil loslaten. Ik ging naar clinics van Anky op Cocktail, dat vond ik geweldig. Ook haar vernieuwende ideeën vond ik verfrissend en kon ik mezelf in vinden.

Zij heeft de dressuursport in eerste instantie positief verandert: niet gas geven en remmen tegelijk. Eerst moesten we 'bij elkaar' rijden door gas te geven en te remmen tegelijk. Wat net zo onzinnig is als het klinkt.

En ze leerde: been stil houden alleen als je wat wil veranderen je been gebruiken. Eerst moesten wij bij elke pas met je been ondersteunen.

Maar helaas heeft ze op het einde de dressuursport helemaal kapot gemaakt met haar LDR/rollkur. En ja, ik wilde haar geloven dat het goed was voor paarden en ja, ik had een dikke roze bril op....puur uit eigenbelang denk ik.

Zelfde met Edward Gal en Totilas, het was magisch, kippenvel. Het gaf mij geluksgevoelens. Daarnaast kende ik Edward al vanaf dat hij met Nicole ging. Ik kreeg (groeps)les van Nicole en Edward was er altijd. Wij vonden hem superknap, leuk en aardig. En ja, het is leuk als zo iemand dan zo ver komt en op zo'n magisch paard rijdt...dan zie je het niet meer helder.

Dus...zo....je ziet het pas als je het door hebt...en vooral als je je roze bril afzet en je geluk niet meer afhangt van de dressuursport... En bij Dujardin was dat niet meer moeilijk...wat is die door de mand gevallen

**Geplaatst**: Gisteren, 19:17

Geplaatst: Gisteren, 19:17

Dank voor je eerlijke uitleg

Ik heb dan door de springsport (?) wel al altijd geleerd dat je paard geen fiets was en je niet moest blijven trappen.
Dus daar heeft anky ook dus bij vele niet perse de verandering gebracht.
Zo min mogelijk doen met zo weinig mogelijk hulpen.
Ook dat buitenbeen naar achter in een volte oid niet.
Paard kan prima zelf door de bocht

Dat ze dressuur op de kaart heeft gezet is gewoon zeker waar.

Ja het is misschien anders als je Gal echt hebt gekend.
Dat heb ik niet.
Ik zag het meer van een afstand.
En toen ik ook nog eens las in de paard en sport dat van achter naar voor rijden onzin was en je hem gewoon van voor naar achter moest rijden was ik ook echt klaar met hem.

**Geplaatst door de TopicStarter** : Gisteren, 19:18

Geplaatst door de TopicStarter : Gisteren, 19:18

Fly_high schreef:
Wel grappig dat dit topic toch maar eindigt met exact dezelfde discussies over dressuurruiters als altijd, met wat bijtende honden in de tussentijd

Ik heb weinig verstand van dressuur maar je wilt gewoon een springpaard dat springt omdat die wil springen, niet omdat die bang is voor "wat als niet". Doe jezelf ook gewoon voordeel mee, zeker als amateur

Helaas is het nog steeds de norm bij KNHS dat weigeringen bijna gelijk staan aan (overmatig) zweepgebruik En meneer Voorn past precies in dat klassieke KNHS plaatje, for better or worse.

Misschien wordt het tijd dat er meer aandacht komt voor de problemen in de springsport. Want daar is volgens mij ook echt nog veel winst te behalen wat betreft paarden welzijn.

**Geplaatst**: Gisteren, 19:32

Geplaatst: Gisteren, 19:32

Ik zeg niet dat ik het altijd met hem eens ben maar hij praat ook niet alleen maar onzin. Ik bedoel, er is best wel wat van die man te leren, je moet het alleen zo toepassen zoals je zelf denkt dat het nodig is.
Hard inkomen helpt niet bij elk paard weten we inmiddels maar te soft werkt ook niet bij elk paard, die nemen je gewoon in de maling en dan heb je het nakijken. De keren dat ik mensen als een vlaggetje achter hun paard heb zien vliegen kan ik niet op 2 handen tellen.. iets duidelijker vertellen dat dat niet de bedoeling is, is vaak (dus niet altijd) de oplossing. Niet dat je je paard in elkaar moet timmeren maar je moet ook niet bang zijn om een keer een tik uit te delen, paarden onderling zijn ook niet altijd zachtzinnig.

Je moet er een evenwicht in vinden, zo hard als nodig is en zo zacht mogelijk zullen we maar zeggen.

Dus niet systematisch maar alles met geweld en straf maar ook niet alles met fluwelen handschoenen.

Zo heeft iedereen zijn ideeën en methoden, als je ervan wil leren moet je alleen kunnen filteren wat er voor jou interessant kan zijn en wat je gewoon links laat liggen.
In het geval van een clinic zoals hier in het artikel het geval was is het misschien wat lastig, zeker als er iemand op jouw paard stapt om hem met 3 schoppen en een ruk over de hindernis te jagen.

En toch kun je daar heel wat van leren, niet perse hoe je je paard over een hindernis jaagt maar bijvoorbeeld wel om bij jezelf na te denken of je zelf zo wilt rijden, waarom gaat je paard bij hem wel (of misschien ook niet) over die sprong en bij jou niet?
Ook als je het niet eens bent met hoe iemand met een paard omgaat, kan het alsnog een goed en nuttig leermoment zijn.

Hoop dat het een beetje duidelijk is wat ik probeer te zeggen

**Geplaatst**: Gisteren, 19:39

Geplaatst: Gisteren, 19:39

Waar wat je zegt.

Maar als een paard daarna angst heeft zoals dit artikel doet vermoeden was de aanpak niet de juiste.

Een brutale aap die steeds zijn zin heeft gehad een keer duidelijk vertellen dat het feestje over is.
Die is daarna niet bang.
Die heeft dan zoiets. Oké bij deze niet

**Geplaatst**: Gisteren, 20:30

Geplaatst: Gisteren, 20:30

DuoPenotti schreef:
Waar wat je zegt.

Maar als een paard daarna angst heeft zoals dit artikel doet vermoeden was de aanpak niet de juiste.

Een brutale aap die steeds zijn zin heeft gehad een keer duidelijk vertellen dat het feestje over is.
Die is daarna niet bang.
Die heeft dan zoiets. Oké bij deze niet

Maar dat weten we dus niet want dit gaat slechts over die clinic.
Waar hij dan best tijdens die clinic nog wat angstig kan zijn omdat hij overdonderd is maar thuis vervolgens idd gewoon denk ik, zo moet dat dus. Waar je dan verder hoopt dat hij het niet doet omdat hij bang is om weer zo gereden te worden.

**Geplaatst**: Gisteren, 23:56

Geplaatst: Gisteren, 23:56

palousa_boy schreef:
DuoPenotti schreef:
Waar wat je zegt.

Maar als een paard daarna angst heeft zoals dit artikel doet vermoeden was de aanpak niet de juiste.

Een brutale aap die steeds zijn zin heeft gehad een keer duidelijk vertellen dat het feestje over is.
Die is daarna niet bang.
Die heeft dan zoiets. Oké bij deze niet

Maar dat weten we dus niet want dit gaat slechts over die clinic.
Waar hij dan best tijdens die clinic nog wat angstig kan zijn omdat hij overdonderd is maar thuis vervolgens idd gewoon denk ik, zo moet dat dus. Waar je dan verder hoopt dat hij het niet doet omdat hij bang is om weer zo gereden te worden.

Nog een vraag die je kan stellen is: ‘kan je in een clinic bepalen of het paard gewoon brutaal is?’
Nu ben ik niet zo’n vooraanstaande ruiter als de heer Voorn maar hoe lang ‘ken’ je zo’n paard? 30 minuten? Een uur?
Is dat voldoende om te beslissen dat het een brutale aap is alleen omdat ie weigert?

Heb hier een heel lief, nerveus paard lopen dat door ervaren ruiters als brutaal aangepakt werd. Dier was gewoon niet in staat om te ontspannen. Zodra hij dat leerde werd het het fijnste paard waar ik al mee gewerkt heb en daar hebben echt meerdere trainers, ruiters en therapeuten naar gekeken. Het enige wat ze gemist hadden was dat ie zo werd uit angst niet om te klieren. Ik had geluk iemand tegen te komen die zei ‘heb je al overwogen dat ie bang is?’ En van daaruit werkte. Anders was het mij ook niet gelukt met ‘m. Dier wordt 20 dit jaar en heeft mij wel echt compleet hervormd kwa kijk en hoe ik dingen aan pak. Niet dat ik nooit door pak… gevaarlijk worden mag gewoon niet. Maar ik probeer toch wel altijd te denken ‘waarom doet ie dit?’ En van daaruit op te lossen… ik begrijp dat je soms snel moet reageren maar ik mis bij Voorn een beetje de ‘wat doe je als het ‘kritieke moment ’ over is?
Gert van den hof gaf daar dan veelal wél uitleg over. Gaf bij mijn weten ook aan dat het met dat ritje in de clinic niet opgelost was maar dat dat een 1e stap was om een patroon te doorbreken dat gevormd was.

**Geplaatst**: Vandaag, 00:07

Geplaatst: Vandaag, 00:07

De enige reden waarom ik geen clinics rijd is dat ik vind dat veel te veel mensen op dat moment je paard en jou helemaal willen veranderen terwijl ze je net 1 minuut kennen.

Ik kijk wel naar clinics en ik kijk hoe de instructeurs het aanpakken. Laat je de combinatie gemoedelijk rijden of drama je je zin en rijstijl door.

Dit was puur doordrammen wat Albert deed en daarmee is het gewoon verziekt.

Nou laat ik ook niemand op mijn paarden om het even voor te doen. Zet jezelf even heel simpel in de plaats van je paard. Een vlucht en gewoonte dier, hij is al die tijd jouw dagelijkse ding gewend, hij kent je door en door en ineens komt er een ander die even 180 graden draait en dingen van hem vraagt die hij eigenlijk niet eens zou mogen vragen.

Ik stap ook niet onaangekondigd bij iemand binnen en vraag dan al helemaal niet om koffie. Ik zal dus al helemaal niemand zijn hoofd op het aanrecht duwen en dwingen naar het koffiezetapparaat omdat ik koffie wil.

Zo apart, maar zo denk ik! Buiten het feit dat ik 1000000% tegen deze rijstyle ben vind ik het zomaar iemand op je paard zetten die het wel even gaat laten zien een dikke disrespect naar je paard.

**Geplaatst**: Vandaag, 00:15

Geplaatst: Vandaag, 00:15

Ayasha schreef:
Hoezo vinden ze dat niet leuk? Die van mij doen dat allemaal vanzelf als ze aan losse teugel stil staan om een aai te scoren of gewoon wat aan de beugel te klieren.

Als ze dat niet leuk vinden doe je het of: te bruut en dan is het buigen het probleem niet maar de inwerking op de mond. Of er is een fysiek probleem.

Ik lees je toon hoor, maar toch.

Het verschilt wel behoorlijk hoe mensen ook inbuigen. Als je wil inbuigen, waar trek je die mond naartoe en wat gebeurt er in de hals en nek? Of de rest van het lijf.

Het paard kan idd ook fysieke problemen hebben en dan is de vraag of de clinic gever die problemen ziet, voelt en kan beoordelen of het even denkt op te lossen.

De meeste paarden kunnen prima ver inbuigen, maar het wordt door ruiters onder het zadel vaak verkeerd gedaan.

**Geplaatst**: Vandaag, 00:21

Geplaatst: Vandaag, 00:21

superpony schreef:
Ayasha schreef:
Hoezo vinden ze dat niet leuk? Die van mij doen dat allemaal vanzelf als ze aan losse teugel stil staan om een aai te scoren of gewoon wat aan de beugel te klieren.

Als ze dat niet leuk vinden doe je het of: te bruut en dan is het buigen het probleem niet maar de inwerking op de mond. Of er is een fysiek probleem.

Ik lees je toon hoor, maar toch.

Het verschilt wel behoorlijk hoe mensen ook inbuigen. Als je wil inbuigen, waar trek je die mond naartoe en wat gebeurt er in de hals en nek? Of de rest van het lijf.

Het paard kan idd ook fysieke problemen hebben en dan is de vraag of de clinic gever die problemen ziet, voelt en kan beoordelen of het even denkt op te lossen.

De meeste paarden kunnen prima ver inbuigen, maar het wordt door ruiters onder het zadel vaak verkeerd gedaan.

Ik zeg precies wat jij zegt.
Mijn toon was op germie die aan geeft dat ze links rechts inbuigen niet leuk vinden.
Ik zeg daarop net als jij dat als ze dat als onaangenaam er varen het ligt aan de manier waarop je het doet.

**Geplaatst**: Vandaag, 00:30

Re: Albert Voorn

Geplaatst: Vandaag, 00:30

Ik denk dat een clinic om les te geven, of een proefgerichte clinic daarom het verschil kan maken. Ik heb eens een proefgerichte clinic meegereden, en daar heb ik toen veel van opgestoken, maar ik heb ook eens een les gereden die ik had gewonnen, en dat was gewoon kin op de borst en lopen. Had bij die tweede heel veel geluk dat de pony en ik op dat moment al een goede verstandshouding hadden. Had ik zoiets een jaar eerder met heb gedaan, had hij me er finaal afgekegeld. Was toen een haar of 15, en sowieso nu nog steeds bang om de confrontatie aan te gaan met iemand, maar ik denk niet dat ik ooit nog bij iemand anders dan mijn instructrice ga lessen daardoor.

**Geplaatst**: Vandaag, 00:31

Geplaatst: Vandaag, 00:31

Ja, daarom zei ik ook; ik lees je toon.

Maar ben altijd weer een beetje bang voor de reacties. Dat als je paard het zelf doet, al dan niet voor een koekje of om een vlieg te verjagen, dat het geen reden is om dan ook zomaar die mond ergens heen te trekken.
Zie en hoor mensen alweer bezig; ja, mn paard doet het zelf ook.........

**Geplaatst**: Vandaag, 03:56

Geplaatst: Vandaag, 03:56

Ik moet zeggen ik denk bij dit soort topics altijd wel denk dat mensen vooral heel goed zien wat er "ver weg" (bijvoorbeeld in de top) verkeerd gaat, maar dan voor hun directe omgeving en met name zichzelf een blinde vlek hebben.
Ik denk dat veel paarden veel meer last hebben van hun eigenaar dan van een duidelijke ruiter die wel eens te agressief in kan komen. Zolang je als paard weet wat er van je verwacht wordt, kun je, met uitzondering van lichamelijke problemen, al vrij vlot besluiten gewoon te luisteren en dat doe je dan ook. En dan heb je vanaf dat moment grotendeels prima communicatie.
Zoals iemand hier in het topic ook al zei, dat ze bij Albert Voorn heeft gereden en het helemaal niet zo slecht ervaarde.

Dat gezegd hebbende, ik heb geen beelden gezien maar er zal ongetwijfeld iets flink mis zijn gegaan als mensen er zo ontstemd van zijn geraakt. En wellicht is dat een structureel probleem

Wat ik alleen wil zeggen is dat ik me afvraag wie vervelender is voor een paard. Iemand die duidelijk maar te fel vertelt wat de taak is, of iemand die onduidelijk is, slecht gedrag half tolereert en half (of flink) straft en ook in onwetendheid het paard continu tot last is.

Puntje bij paaltje is het grootste probleem in de paardensport nog altijd onkunde van de mensen. Een huis- tuin- en keuken ruiter (laten we zeggen minimaal tot en met ZZ-licht dressuur of een dergelijk niveau in een andere discipline) kan nog aankloppen bij iemand die het beter weet. Maar in de top kloppen mensen bij hen aan en dan moeten zij problemen fixen. Die mensen doen vervolgens wat zij denken dat het probleem het beste en snelste oplost. Want laten we eerlijk zijn.. hoeveel mensen gaan zo iemand voor maanden of jaren inhuren om het probleem rustig op te lossen? Reken maar uit wat dat gaat kosten. Niet realistisch dus.

Wat willen wij dus van deze mensen? Geen idee. Als ze de huis- tuin en keukenruiters laten doorklooien wordt het er ook niet beter van. Misschien moeten we eens gaan nadenken wat we dan willen van de topruiters en topinstructeurs (even in het midden gelaten hoe top ze eigenlijk zijn).

We kunnen niet met heel het land bij de 3 goedgekeurde heiligen gaan lessen, dat trekt hun agenda niet. We willen er eigenlijk ook niet echt voor betalen. We willen de hoefslag lezen en het dan zelf op kunnen lossen, wat uiteraard niet lukt. En dan mogen de topruiters het corrigeren en daar hebben we dan weer kritiek op, want ze doen het niet goed. Ik durf te wedden dat het hele probleem niet eens ontstaan was in hun handen.

Moeilijk verhaal dus. We willen het zo graag maar we kunnen het allemaal niet. En veel van degenen die het zouden kunnen, hebben te maken met onrealistische verwachtingen waar ze niet aan kunnen voldoen. Plus ze worden beloond voor waar ze mee bezig zijn. Maar wellicht een week later worden ze met de grond gelijk gemaakt. Ik weet het allemaal niet meer. Er zijn zoveel wegen die naar Rome leiden, succes met het niet verdwalen...

**Geplaatst**: Vandaag, 04:55

Re: Albert Voorn

Geplaatst: Vandaag, 04:55

Amen $_/-\o_$

**Geplaatst**: Vandaag, 07:52

Geplaatst: Vandaag, 07:52

Dorine92 schreef:
Ik denk dat veel paarden veel meer last hebben van hun eigenaar dan van een duidelijke ruiter die wel eens te agressief in kan komen. Zolang je als paard weet wat er van je verwacht wordt, kun je, met uitzondering van lichamelijke problemen, al vrij vlot besluiten gewoon te luisteren en dat doe je dan ook. En dan heb je vanaf dat moment grotendeels prima communicatie.
Zoals iemand hier in het topic ook al zei, dat ze bij Albert Voorn heeft gereden en het helemaal niet zo slecht ervaarde.

Dat gezegd hebbende, ik heb geen beelden gezien maar er zal ongetwijfeld iets flink mis zijn gegaan als mensen er zo ontstemd van zijn geraakt. En wellicht is dat een structureel probleem

Wat ik alleen wil zeggen is dat ik me afvraag wie vervelender is voor een paard. Iemand die duidelijk maar te fel vertelt wat de taak is, of iemand die onduidelijk is, slecht gedrag half tolereert en half (of flink) straft en ook in onwetendheid het paard continu tot last is.

Het verhaal ging wel over springen en het dikgedrukte is imo totaal niet van toepassing bij een paard dat onder een amateur moet gaan springen.

Meeste springpaarden weten verdomd goed dat de verwachting is om te springen (of je bent echt enorm gefaald in de basis), (structureel) weigeren is in 99% gevallen of een lichamelijk probleem of een probleem dat bij de ruiter vandaan komt. Ga eens naar een regio springwedstrijd en kijk wanneer er geweigerd wordt zou ik zeggen

het zijn altijd paarden die slecht voor de sprong worden gezet (denk aan afstand, tempo, balans), verrast worden door de sprong of de specifieke hindernis gewoon moeilijk of spannend vinden.

En bijna elke amateur grijpt dan enigszins agressief in dus ja. Het enige geval waarin "gewoon goed duidelijk zijn" imo van toepassing is zijn paarden die niet springen omdat ze niet echt aan het been zijn en zodoende tempo en ritme missen richting de sprong. Maar dat is alsnog niet iets wat je per se met springen moet willen oplossen, want die paarden zijn dan ook niet aan het been met dressuur/ flatwork (meestal stuk erger nog :')

).

**Geplaatst**: Vandaag, 08:15

Geplaatst: Vandaag, 08:15

GabberGill schreef:
De enige reden waarom ik geen clinics rijd is dat ik vind dat veel te veel mensen op dat moment je paard en jou helemaal willen veranderen terwijl ze je net 1 minuut kennen.

Ik kijk wel naar clinics en ik kijk hoe de instructeurs het aanpakken. Laat je de combinatie gemoedelijk rijden of drama je je zin en rijstijl door.

Dit was puur doordrammen wat Albert deed en daarmee is het gewoon verziekt.

Nou laat ik ook niemand op mijn paarden om het even voor te doen. Zet jezelf even heel simpel in de plaats van je paard. Een vlucht en gewoonte dier, hij is al die tijd jouw dagelijkse ding gewend, hij kent je door en door en ineens komt er een ander die even 180 graden draait en dingen van hem vraagt die hij eigenlijk niet eens zou mogen vragen.

Ik stap ook niet onaangekondigd bij iemand binnen en vraag dan al helemaal niet om koffie. Ik zal dus al helemaal niemand zijn hoofd op het aanrecht duwen en dwingen naar het koffiezetapparaat omdat ik koffie wil.

Zo apart, maar zo denk ik! Buiten het feit dat ik 1000000% tegen deze rijstyle ben vind ik het zomaar iemand op je paard zetten die het wel even gaat laten zien een dikke disrespect naar je paard.

Maar dan kies je dus de voor jou en je paard verkeerde persoon om een clinic bij te volgen.
Als een ruiter zijn rijstijl je aan staat en je interesse wekt is het juist heel leerzaam om er eens mee te rijden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : Vandaag, 08:23

Geplaatst door de TopicStarter : Vandaag, 08:23

Fly_high schreef:
Dorine92 schreef:
Ik denk dat veel paarden veel meer last hebben van hun eigenaar dan van een duidelijke ruiter die wel eens te agressief in kan komen. Zolang je als paard weet wat er van je verwacht wordt, kun je, met uitzondering van lichamelijke problemen, al vrij vlot besluiten gewoon te luisteren en dat doe je dan ook. En dan heb je vanaf dat moment grotendeels prima communicatie.
Zoals iemand hier in het topic ook al zei, dat ze bij Albert Voorn heeft gereden en het helemaal niet zo slecht ervaarde.

Dat gezegd hebbende, ik heb geen beelden gezien maar er zal ongetwijfeld iets flink mis zijn gegaan als mensen er zo ontstemd van zijn geraakt. En wellicht is dat een structureel probleem

Wat ik alleen wil zeggen is dat ik me afvraag wie vervelender is voor een paard. Iemand die duidelijk maar te fel vertelt wat de taak is, of iemand die onduidelijk is, slecht gedrag half tolereert en half (of flink) straft en ook in onwetendheid het paard continu tot last is.

Het verhaal ging wel over springen en het dikgedrukte is imo totaal niet van toepassing bij een paard dat onder een amateur moet gaan springen.

Meeste springpaarden weten verdomd goed dat de verwachting is om te springen (of je bent echt enorm gefaald in de basis), (structureel) weigeren is in 99% gevallen of een lichamelijk probleem of een probleem dat bij de ruiter vandaan komt. Ga eens naar een regio springwedstrijd en kijk wanneer er geweigerd wordt zou ik zeggen het zijn altijd paarden die slecht voor de sprong worden gezet (denk aan afstand, tempo, balans), verrast worden door de sprong of de specifieke hindernis gewoon moeilijk of spannend vinden.

En bijna elke amateur grijpt dan enigszins agressief in dus ja. Het enige geval waarin "gewoon goed duidelijk zijn" imo van toepassing is zijn paarden die niet springen omdat ze niet echt aan het been zijn en zodoende tempo en ritme missen richting de sprong. Maar dat is alsnog niet iets wat je per se met springen moet willen oplossen, want die paarden zijn dan ook niet aan het been met dressuur/ flatwork (meestal stuk erger nog ).

Dit is denk ik de spijker op de kop, ook met springen willen mensen een Quick Fix ipv echt realistisch naar zichzelf kijken en met zichzelf en de dressuur aan de slag gaan. Paard wordt daar dan de dupe van.

En dat begint al met het losrijden met slof en hyperflexie, daarnaast missen denk ik een aantal amateurs ook wel echt de skills om een springpaard goed op te leiden.

**Geplaatst**: Vandaag, 08:39

Geplaatst: Vandaag, 08:39

Popstra schreef:
GabberGill schreef:
De enige reden waarom ik geen clinics rijd is dat ik vind dat veel te veel mensen op dat moment je paard en jou helemaal willen veranderen terwijl ze je net 1 minuut kennen.

Ik kijk wel naar clinics en ik kijk hoe de instructeurs het aanpakken. Laat je de combinatie gemoedelijk rijden of drama je je zin en rijstijl door.

Dit was puur doordrammen wat Albert deed en daarmee is het gewoon verziekt.

Nou laat ik ook niemand op mijn paarden om het even voor te doen. Zet jezelf even heel simpel in de plaats van je paard. Een vlucht en gewoonte dier, hij is al die tijd jouw dagelijkse ding gewend, hij kent je door en door en ineens komt er een ander die even 180 graden draait en dingen van hem vraagt die hij eigenlijk niet eens zou mogen vragen.

Ik stap ook niet onaangekondigd bij iemand binnen en vraag dan al helemaal niet om koffie. Ik zal dus al helemaal niemand zijn hoofd op het aanrecht duwen en dwingen naar het koffiezetapparaat omdat ik koffie wil.

Zo apart, maar zo denk ik! Buiten het feit dat ik 1000000% tegen deze rijstyle ben vind ik het zomaar iemand op je paard zetten die het wel even gaat laten zien een dikke disrespect naar je paard.

Maar dan kies je dus de voor jou en je paard verkeerde persoon om een clinic bij te volgen.
Als een ruiter zijn rijstijl je aan staat en je interesse wekt is het juist heel leerzaam om er eens mee te rijden.

Dan zou ik sowieso niet meerijden nee maar erheen gaan om te kijken, en dan niet alleen om achteraf de boel af te kraken, kan in mijn ogen ook niet veel kwaad.
Je ideeën kunnen immers gaandeweg veranderen en dat kan niet als je stug in je eigen "wereld" blijft hangen.

Zeker als een clinic om de hoek is en niet de wereld kost om heen te gaan.
Je wordt er niet dommer van, het kan hoogstens bevestigen van wat je daarvoor dacht.

**Geplaatst**: Vandaag, 08:45

Geplaatst: Vandaag, 08:45

Maar het loopt eigenlijk al mis wanneer we duidelijkheid en consequent zijn quasi linken aan een zekere felheid, een agressie in meer of mindere mate, spreekwoordelijk 'de fluwelen handschoenen die nu eenmaal af en toe uit moeten'.
Een paard kan je overdonderen met pijn en stress, maar het leervermogen is op dat ogenblik nihil. Een paard dat zo getraind is, is onbetrouwbaar, het is dan altijd wachten tot een grotere prikkel langskomt.