Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-09-24 19:50

Geplaatst door de TopicStarter : 25-09-24 19:50

Lieser schreef:
Nala schreef:
Ik zit zelf door haar gedrag al een week of twee echt niet goed in mijn vel… vandaag het mennen afgezegd omdat ik geen zin had en het weer ook slecht is, kom ik op stal om gewoon even een snoepje te geven en madam staat alweer aan de verkeerde kant alles op te eten… ik wil haar om sturen en ze gaat zelfs richting mij dreigen omdat ze niet om wil… echt ik heb soms zo geen zin meer in dat beest…

Maar dit al typen zorgt ervoor dat ik walg van mezelf en me schaam voor alleen al het idee dat ik van haar af zou willen. Want ik weet dat ze zo is, maar op de vorige plekken kreeg ze de kans niet echt om het te uiten, en waren de enkele uitspattingen weg te lachen. Nu is me het lachen om haar asociale gedrag zo langzaam echt wel vergaan… Maar ik heb haar beloofd dat ik haar eindplek ben, en daar wil ik me ook aan houden, ookal brengt het me op dit moment alleen maar stress.

Ik proef in bovenstaande wat teleurstelling (?) omdat ze niet enthousiast reageert op jouw komst en zelfs dreigend gedrag vertoont. Maar dat hoeft niet tegen jou persoonlijk gericht te zijn. De situatie in de kudde kan haar best zoveel energie kosten dat ze letterlijk overgeprikkeld is aan het einde van de dag. En dan is elke nieuwe prikkel er een teveel. Dan is het geen onwil, maar onkunde van je merrie. Voor ons kan zo'n kudde wel ideaal lijken, maar voor sommige paarden kan zoiets ertoe leiden dat ze in de overlevingsstand komen.

Verder valt me op dat je 'ik doe haar niet weg' lijkt te koppelen aan 'ik moet (leuke) dingen met haar doen'. Daar valt misschien ook nog wat in te veranderen. Natuurlijk heb je een paard in beginsel wel om mee te rijden of te mennen (of te wandelen, grondwerken, ...). Ik wel tenminste. Maar soms zit dat er gewoon even niet in. En dan kan het handig zijn om dat idee van samen dingen doen even los te laten. Even alleen de basis, geen wensen of verwachtingen, alleen poetsen, verzorgen en kijken hoe je haar kunt helpen met het wennen in de kudde (of, als dat niet lukt, terug naar een vorige stal met bijvoorbeeld zelf ruwvoer bijvoeren). Daarmee haal je bij jezelf misschien ook de druk wat weg.

Ik zat zelf gisteren ook echt even in een dip, en de benaming teleurstelling slaat de spijker inderdaad op zijn kop. Vandaag gaat het alweer een stuk beter, ze was braaf bij de bekapper en daarna heb ik nog even een kort gesprek gehad met de eigenaresse van het andere paard. Zowel zij als de eigenaar van het perceel zijn er ook nog steeds van overtuigd dat het wel goedkomt. Ook zijn we aan het brainstormen over oplossingen stel dat ze dit gedrag hartje winter nog steeds vertoont, bijvoorbeeld het maken van 2 kleinere paddocks rond de schuilstal zodat beide paarden droog kunnen staan en eten, en een stuk uitloop hebben, maar niet bij elkaar kunnen staan.

Toen ik weg ging ging de eigenaresse van het andere paard op buitenrit en hoorde je madam meteen roepen. Echt een gevalletje niet met en niet zonder 8)7

**Geplaatst**: 25-09-24 20:04

Re: “Die met die lastige pony”

Geplaatst: 25-09-24 20:04

Dat is eigenlijk nog wel een goede. Een keer samen op de trailer naar (voor beiden) onbekend terrein. Heb al meermaals gehad dat paarden die elkaar wel kenden maar weinig
Interesse in elkaar hadden als de dikste maatjes terugkwamen

**Geplaatst**: 25-09-24 20:16

Geplaatst: 25-09-24 20:16

Gelukkig dat het weer beter met jullie gaat, jullie zijn zo’n leuk stel en ik vond het erg sneu. Vooral voor je paard want die is afhankelijk van jouw keuzes ( en stemming!) Het komt heus goed maar kost tijd en zo te horen is ze buiten het eten best al op haar maatje gesteld. Misschien een keer samen gaan rijden?
Of iid in een vreemde omgeving gaan rijden,dat werkt echt!

**Geplaatst**: 25-09-24 20:23

Geplaatst: 25-09-24 20:23

Nala schreef:
Toen ik weg ging ging de eigenaresse van het andere paard op buitenrit en hoorde je madam meteen roepen. Echt een gevalletje niet met en niet zonder

Een echte merrie $_/-\o_$

**Geplaatst**: 25-09-24 21:53

Geplaatst: 25-09-24 21:53

Ik lees dat het gedrag telkens terug komt. Ik vind het best heftig om te lezen dat zelfs schuil stallen kapot getrapt worden. Het lijkt me goed om te onderzoeken waar het gedrag vandaan komt. Iemand die daar echt verstand van heeft en goed kan observeren.

Wij mensen hebben een ideaal beeld voor ons paard, maar soms past dit simpelweg niet bij het paard. Ik zie mijn paard ook het liefste met een maatje of grote kudde rondlopen in vrijheid. Helaas is het paard hier helemaal geschikt voor. Een ander paard te dicht op hem geeft hem onrust, stress en gaat in de vecht modus. Gevaar voor mens en dier. Ik heb het geprobeerd, maar hij heeft geen rust. Soms moet je ook accepteren dat een paard niet kan aarde in een groep en wellicht meer rust heeft als ze alleen staat tussen de paarden. Je zoektocht qua stalling wordt dan inderdaad minder. Het is of het ene of het ander.

Ik sta nu op een perfecte plek, paard komt veel buiten, in een eigen paddock tussen de paarden met veel hooi. Maar goed hier zit wel een aardig prijskaartje aan

**Geplaatst**: 25-09-24 22:04

Geplaatst: 25-09-24 22:04

Wat ik zo lees is er niet heel veel aan de hand anders dan een paard met een grotere persoonlijke ruimte en vooral voernijd.
Nou is volgens mij op beide prima te trainen (en niet te vergeten huisvesten).
Dus daar zou ik als ik jou was mee beginnen!

**Geplaatst**: 26-09-24 06:41

Geplaatst: 26-09-24 06:41

Nala schreef:
Ik zat zelf gisteren ook echt even in een dip, en de benaming teleurstelling slaat de spijker inderdaad op zijn kop. Vandaag gaat het alweer een stuk beter, ze was braaf bij de bekapper en daarna heb ik nog even een kort gesprek gehad met de eigenaresse van het andere paard. Zowel zij als de eigenaar van het perceel zijn er ook nog steeds van overtuigd dat het wel goedkomt. Ook zijn we aan het brainstormen over oplossingen stel dat ze dit gedrag hartje winter nog steeds vertoont, bijvoorbeeld het maken van 2 kleinere paddocks rond de schuilstal zodat beide paarden droog kunnen staan en eten, en een stuk uitloop hebben, maar niet bij elkaar kunnen staan.

Toen ik weg ging ging de eigenaresse van het andere paard op buitenrit en hoorde je madam meteen roepen. Echt een gevalletje niet met en niet zonder

Dit klinkt wel echt heel fijn, dat de mogelijkheid er is om ze beiden droog te hebben staan van de herfst / winter en dat beide eigenaars er nog positief in staan. Vind ik best knap gezien het achtergrondverhaal.... ik denk dat menigeen véél liever op zoek was gegaan naar een makkelijker weidegenootje.

Heel hard duimen dan maar dat ze toch op magische wijze bijtrekt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-10-24 11:39

Re: “Die met die lastige pony”

Geplaatst door de TopicStarter : 03-10-24 11:39

Ze gaan nu steeds wat beter samen, en als Nala zich “te” dramatisch gedraagt miept de andere merrie ondertussen vrolijk terug. Er is nu dus meer rust.

Ik gun mezelf op dit moment ook meer rust: ik “moet” niet iedere dinsdag, donderdag, zaterdag en zondag gaan mennen. En als ik eens niet ga is het geen ramp en ook geen negatief iets voor haar. Ze kan zich bewegen als ze wil, en ze kan de hele dag doen waar ze voor gemaakt is: rondscharrelen en eten. Dat ik op een dag geen zin heb om haar voor mij te laten werken heeft geen negatieve impact op haar, en dat is een gedachtegang/realisatie die heel veel rust biedt.

**Geplaatst**: 03-10-24 12:49

Re: “Die met die lastige pony”

Geplaatst: 03-10-24 12:49

Fijn! Het komt wel goed. Het leven is niet elke dag perfect, ook niet voor paarden.