Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
                                                         
                                                         


 Wat die pony dus deed alsof ze dit al jarenlang doet: alle hulpen zaten erop en ze vond het alleen maar machtig interessant en mooi en gezellig. Super steady, helemaal niet wiebelig ofzo.
 Voor het eerst op mijn onbeleerde pony stappen in het bos, los, op halstertje en barebackpad. En dan meteen handsfree omdat ze zo safe voelt, haha. 

 en weer een stuk of 30 meter erop gezeten. Sadira vond het vooral irritant dat we zo langzaam deden en telkens foto's wilden maken, want we waren toch lekker aan het wandelen? Ze hoefde er zelfs niet eens mentaal van bij te komen.
                                                         
                                                         
 
                                                         
                                                         

 stoer staat het haar he!
                                                         

 
 Vooral omdat ze in het verleden toch zo onwijs veel afgeschuurd heeft. Ben heel hard aan het duimen dat ze het dit jaar allemaal heel houdt. Ze heeft op de meest heftige dagen van dit jaar tot haar eigen grote weerzin wel met een vliegenkap op gelopen 
 die vermijden we normaliter omdat ze daar ook heel gevoelig op is, maar ze begon wel weer te schuren aan haar hoofd en oren dus ze had even extra bescherming nodig. Maar inmiddels is hij weer af 
 
                                                         
 
   het is in ieder geval een bruin Ideal mentuig. (Kan altijd even een foto opzoeken mocht je het leuk vinden 
 ) 
 Dus ik moet nog even een iets lichtere ruiter worden inderdaad 
 Daarom houd ik het bij een paar minuutjes stappen op wandeling, meer dan dat hoeft ze nog niet. En dat was natuurlijk ook de eerste reden waarom we besloten haar nu voor de kar te zetten.
 Sadira stond er wel gek bij te kijken moet ik zeggen. Alhoewel op het moment dat we haar ophaalden van de track Jan Biggel bezig was, en ik keek daar zelf ook gek bij hahahaha. Was ons beider smaak niet echt 

 alhoewel ze zichzelf vooral al heel wat vindt.
 maar het voelt als een hele natuurlijke ontwikkeling.                                                         
 Drie maanden van dagelijks oefenen totdat ze het toeliet om gehalsterd te worden zonder in volle galop 'm te peren 
 Ze is toch wel vooruit gegaan hahaha. 
                                                         
 
                                                         

 Sadira had altijd vrij weinig geduld met mensen, helemaal met drukke mensen zoals kindjes. Dan stond ze echt heel geïrriteerd met oren een beetje plat en probeerde ze stiekem een hapje uit te delen 
 Echt niet kinderproof, haha. 
 en liet zich geweldig lief vertroetelen en aaien en knuffelen.
 Maar wel ook mij eerst 3x aankijken of ik haar kon uitleggen wat de bedoeling was en of ze het zo goed deed, haha.