Bokt.nl

**Geplaatst**: 21-08-22 20:43

Geplaatst: 21-08-22 20:43

Een kleine vergelijking met een mens. (Ik weet dat er verschillen zijn, soms zelfs grote verschillen.)

Op een slechte dag kreeg 1 van de banden in mijn knie een optater.
Met wat "boxrust" ging het erg goed,
röntgenfoto: niets gebroken,
been te dik om te scannen.

Ik heb een beetje gelopen - ging goed.
Tot ik 1 misstap maakte en het uitgilde van de pijn.
... banden herstellen duurt lang.

Met wat mazzel is jouw dier met een zelfde soort blessure bezig - dus probeer "niet harder van de terugval te schrikken dan strikt noodzakelijk".
:(:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-08-22 21:24

Re: Als je grootste nachtmerrie ineens werkelijkheid wordt...

Geplaatst door de TopicStarter : 21-08-22 21:24

Het is minder heftig dan ik dacht, hij heeft er duidelijk last van maar stond wel hooi te eten en met ice pack erop was de zwelling goed onder controle te krijgen.

Ik ga morgen wel het dossier doorsturen naar Bodegraven en met mijn vaste orthopeed overleggen.

@Janneke tja, maar mensen zijn makkelijk

toen ik flink mijn enkel verzwikt heb was het 1 dag helemaal niet zonder steun kunnen lopen, daarna ondanks kreupelheid gewoon aan de hand stappen

en vrij snel terug naar de normale activiteit. Ik heb binnen een week ofzo weer geklommen, moest wel een tijdje met 2 verschillende schoenen vanwege heftige zwelling

En na 1 of 2 maanden kunnen vergeten dat ik überhaupt geblesseerd ben geweest.

Laten we zeggen dat ik mijn paard d'r blessure niet zo zou aanpakken

**Geplaatst**: 21-08-22 21:26

Re: Als je grootste nachtmerrie ineens werkelijkheid wordt...

Geplaatst: 21-08-22 21:26

sterkte

**Geplaatst**: 21-08-22 22:07

Re: Als je grootste nachtmerrie ineens werkelijkheid wordt...

Geplaatst: 21-08-22 22:07

... ik zou een band/peesblessure van mijn paard ook anders aanpakken!

(Als mens kunnen we zitten en 8 uur achter elkaar liggen en op krukken lopen, dat maakt het herstel beslist anders.)

...maar mbt plotselinge heftige pijn: dat is heel naar, maar het kan een kleine misstap geweest zijn.
Dat hoop ik van harte!

**Geplaatst**: 21-08-22 22:15

Geplaatst: 21-08-22 22:15

Fly_high schreef:
Het is minder heftig dan ik dacht, hij heeft er duidelijk last van maar stond wel hooi te eten en met ice pack erop was de zwelling goed onder controle te krijgen.

Ik ga morgen wel het dossier doorsturen naar Bodegraven en met mijn vaste orthopeed overleggen.

@Janneke tja, maar mensen zijn makkelijk toen ik flink mijn enkel verzwikt heb was het 1 dag helemaal niet zonder steun kunnen lopen, daarna ondanks kreupelheid gewoon aan de hand stappen en vrij snel terug naar de normale activiteit. Ik heb binnen een week ofzo weer geklommen, moest wel een tijdje met 2 verschillende schoenen vanwege heftige zwelling En na 1 of 2 maanden kunnen vergeten dat ik überhaupt geblesseerd ben geweest.

Laten we zeggen dat ik mijn paard d'r blessure niet zo zou aanpakken

Dan kun je alleen maar tegen jezelf zeggen: stomme doos dat je d'r bent, heb je nou je zin?

Zo werkt dat met paarden helaas niet. Ja, je kunt het zeggen (doe ik ook weleens) maar helpen doet het niet echt.

Het is overigens mijn ervaring dat het vaak zo is: hoe heftiger zo'n plotselinge blessure eruit ziet, hoe minder ernstig het blijkt te zijn.
Hopelijk ben jij dan niet de uitzondering die de regel bevestigd.

**Geplaatst**: 21-08-22 22:21

Geplaatst: 21-08-22 22:21

Poeh wat een bal zeg, dat is schrikken... hopelijk gaat het snel echt beter en valt het toch nog allemaal een beetje mee :(:)

**Geplaatst**: 21-08-22 22:43

Re: Als je grootste nachtmerrie ineens werkelijkheid wordt...

Geplaatst: 21-08-22 22:43

Ik snap je zorgen echt heel goed. Hopelijk krijg je morgen meer duidelijkheid. Heel veel sterkte iig!

**Geplaatst**: 22-08-22 00:24

Re: Als je grootste nachtmerrie ineens werkelijkheid wordt...

Geplaatst: 22-08-22 00:24

Om te beginnen heel erg veel sterkte en ik hoop op een voorspoedig herstel. Mijn paard heeft in haar knie LA ook een bizarre zwelling gehad waarbij ik aan een gebroken been dacht. Paard stond trillend en zwetend van de pijn op 3 benen. Ook niet eten en volledig in zichzelf gekeerd. Niks te zien op foto’s of echo’s.. En nooit kunnen achterhalen wat het geweest is. Of hoe het ontstaan is, maar volledig opgeknapt. Ik hoop dat laatste ook enorm voor jullie.

Wat wij gedaan hebben is, naast alles wat jij al doet, bloed prikken op ontstekings waarden. Wellicht lees ik er over en hebben jullie dat al gedaan. Maar mocht het niet zo zijn misschien iets om te overleggen met je dierenarts.

**Geplaatst**: 22-08-22 07:13

Re: Als je grootste nachtmerrie ineens werkelijkheid wordt...

Geplaatst: 22-08-22 07:13

Zachte weefselschade zoals collateraalbanden, kunnen ook een heel dik gewricht geven hoor. En heel pijnlijk zijn.
En ze houden je ook lang genoeg bezig. Mijn paard heeft indertijd 6 maanden gerevalideerd van haar gescheurde collateraalbanden aan de sprong. En er is een lichte zwelling gebleven op het gewricht voor de rest van haar leven.
Maar ze is er dus wel oud mee geworden.
Nog niet panikeren hoor. Wacht eerst maar de scans af.

**Geplaatst**: 23-08-22 16:34

Re: Als je grootste nachtmerrie ineens werkelijkheid wordt...

Geplaatst: 23-08-22 16:34

Hoe is het vandaag TS? En hoe gaat het met jou? Kan me voorstellen dat alle zorgen ook wat van jou vergen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-08-22 23:19

Geplaatst door de TopicStarter : 23-08-22 23:19

Pallatin schreef:
Hoe is het vandaag TS? En hoe gaat het met jou? Kan me voorstellen dat alle zorgen ook wat van jou vergen.

Lief dat je het vraagt, maar er is niet veel bijzonders te melden. Er is nog teveel zwelling om te scannen $:\$ en gezien Henkie pijnstillers krijgt is het beeld van hoe die nu functioneert waarschijnlijk flink vertekend. Hij is inmiddels erg mager

ondanks onbeperkt hooi. Ik ben met fibrebeet met olie begonnen, hopelijk kunnen we daar wat vooruitgang mee boeken

Ik ben zelf aardig op van dit allemaal, zat vanochtend in een meeting zo'n beetje te janken $:\$ lekker professioneel zeg. Gelukkig geen klantcontact en collega's die er begrip voor hebben, dat kan ook slechter.

...als ik nog maar 1 extra persoon op stal moet bijpraten over de situatie dan spring ik echt uit het raam :')

**Geplaatst**: 23-08-22 23:43

Re: Als je grootste nachtmerrie ineens werkelijkheid wordt...

Geplaatst: 23-08-22 23:43

Jeetje TS wat een ellende ik ken je gevoel ik heb met mijn merrie ook veel zorgen gehad en die ben ik ook nog niet zo lang verloren nu is haar veulen alles wat ik nog heb en die bezorgt mij ook van die schrik momenten.
Kwa aankomen zou je seniores priores kunnen geven dit zet goed aan.
Verder geef ik je een virtuele knuffel :(:)

**Geplaatst**: 24-08-22 02:02

Re: Als je grootste nachtmerrie ineens werkelijkheid wordt...

Geplaatst: 24-08-22 02:02

Jeetje wat enorm rot en een emotioneel rollercoaster zeg!

Een half uur na aankoop had ik ook enorme pech met mijn paard. Uit het land op drie benen en niet willen eten van de pijn. Geen directe zwelling. Enorm veel röntgenfoto’s genomen en de DA wist zeker te zijn van z’n zaak: verstuiking, je mag weer gaan opbouwen met stappen. Mijn gevoel zei wat anders. Nog meer röntgenfoto’s, echo en uitverdoven. Niks gevonden. Paard stapte inmiddels goed, draf was een hel. Toen een MRI (CT-scan kan ook) laten maken. Toch een verticale breuk.. Die zie je bijna nooit op foto’s. Inmiddels drie pinnen in de sprong en ze loopt weer goed.

Hopelijk vind je wat er aan de hand is en valt het mee. Ik wil je vooral adviseren om jouw eigen gevoel te volgen en niet direct de diagnose te accepteren van de dierenarts. Beterschap voor jouw paard :+:

**Geplaatst**: 24-08-22 07:26

Re: Als je grootste nachtmerrie ineens werkelijkheid wordt...

Geplaatst: 24-08-22 07:26

TS

Toen mijn pony kritiek in Utrecht stond paar weken, verwees ik mijn stalgenoten naar mijn bokt topic
Op bord had ik geschreven dat ik er op stal niet over kon en wilde praten maar dat ze alles konden lezen

Ander stal genoot printte de updated uit en hing die ernaast op het bord voor de mensen zonder bokt
Vond ik wel fijn

Sterkte

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-08-22 10:29

Geplaatst door de TopicStarter : 26-08-22 10:29

Een kleine update, we gaan volgende week vrijdag naar Bodegraven voor uitgebreid onderzoek, bij mijn vaste orthopeed dan. De lokale DA heb ik niets specifieks te verwijten ofzo, maar ik vertrouw er toch onvoldoende op dat hij met de juiste diagnose komt

Tot die tijd verwacht ik wenig interessants te kunnen vertellen. De zwelling neemt beetje bij beetje af en Henkie lijkt het veel beter te doen, op het feit na dat ik me voor zijn slechte conditie kapot moet schamen :')

Maar goed, daar wordt hard aan gewerkt.

Ik heb verder van een stalgenoot begrepen dat Henk soms in zijn stal staat te steigeren -O-

als ik erbij ben is hij altijd rustig, maar ja ik heb ook een baan en kom hooguit 2x per daag een uurtje langs, meer niet. Als het goed is krijgt hij zometeen nog 1 maatje erbij dat 24/7 op boxrust staat, misschien helpt het wat? Het is redelijk k*t, een paard op boxrust hebben midden in het weideseizoen

Ik ben mede daardoor ook rustig aan het rondkijken voor een geschikte revalidatiestal, maar kan uiteraard vrij weinig afspreken zonder dat ik een diagnose heb. Nog even geduld dus.

**Geplaatst**: 26-08-22 10:30

Re: Als je grootste nachtmerrie ineens werkelijkheid wordt...

Geplaatst: 26-08-22 10:30

Nogmaals sterkte, doe je goed!

**Geplaatst**: 26-08-22 10:56

Re: Als je grootste nachtmerrie ineens werkelijkheid wordt...

Geplaatst: 26-08-22 10:56

Heel veel sterkte en succes volgende week ! :(:)

**Geplaatst**: 26-08-22 10:57

Re: Als je grootste nachtmerrie ineens werkelijkheid wordt...

Geplaatst: 26-08-22 10:57

Nog een poosje volhouden dus, hopelijk wordt september meer jullie maand :(:)

**Geplaatst**: 26-08-22 11:21

Re: Als je grootste nachtmerrie ineens werkelijkheid wordt...

Geplaatst: 26-08-22 11:21

Heel verstandig.

Als je een diagnose hebt kan je daar ook naar handelen of dat nu 2 x per dag stappen is of een ieni mini weitje,dan weet je tenminste wat er aan de hand is en welk pad je moet bewandelen om hem weer goed te krijgen.

Succes!

**Geplaatst**: 26-08-22 11:50

Re: Als je grootste nachtmerrie ineens werkelijkheid wordt...

Geplaatst: 26-08-22 11:50

Die boxrust in weideseizoen is vreselijk, ja. Ik was blij dat de mijne het ip de kliniek had. Maar daarna alleen in heel klein stukje land vond ik ook niet tof dus ik snap je helemaal. Ik voelde me echt schuldig naar paard, ook al was het de beste optie...

Sterkte en hopelijk komt er volgende week iets uit wat gewoon te genezen is zonder verdere gevolgen :(:)

**Geplaatst**: 26-08-22 11:58

Re: Als je grootste nachtmerrie ineens werkelijkheid wordt...

Geplaatst: 26-08-22 11:58

Even heel simpel gedacht, maar heeft hij niet gewoon zijn kogel verzwikt? Mijn merrie deed dat met regelmaat, ze had een andere blessure en om die te ontlasten draaide ze te kort. Hierdoor verzwakte ze haar kogel. Dat gaf precies hetzelfde beeld. Het was dan 4 dagen boxrust in een steunverband, na een dag stond ze er al beter op, maar als ik haar te vroeg weer buiten liet was het hetzelfde verhaal. Het duurt echt wel even voor de zwelling metendeels weg is, bij mijn merrie blijft het redelijk dik. Die heeft echter ook nog wat andere mankementen en het is niet zeker dat de dikte door de kogel komt. Maar als je zelf je enkel verzwikt blijft dit ook weken dik en gevoelig bij een verkeerde beweging. Ja, het is een rotgezicht dat hij op 3 benen staat, maar het is niet extreem ernstig.

Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik je heel erg negatief vind overkomen. Misschien komt het door ervaringen uit het verleden, maar je hebt het nu al een paar keer over inslapen gehad, terwijl er echt wel heel veel tussen zit...

**Geplaatst**: 26-08-22 12:06

Geplaatst: 26-08-22 12:06

Tja, als je met een vorig paard veel pech hebt gehad en het nog pijnlijk is qua inslapen zie je het vaak ook somber in. Helemaal als een paard zo'n enorme zwelling heeft en niet kan lopen en de da er ook niet erg veel over kan zeggen/positief is. In d3 trailer moeten slepen bijna is ook gewoon heftig en dood eng.

Ik herken dat maar al te goed. Niet perse qua inslapen, maar wel het gevoel dat het ernstig was en de wereld lijkt in te storten. Het is misschien niet rationeel, maar wel logisch vind ik. Ik kon echt instorten als paard een kleine zwelling/bult had en de weken tot kliniekbezoek waren vreselijk. En in de meeste gevallen had ik gelijk, dus dan word je nog een grotere doemdenker bijna. Ik noem het bij mezelf maar een trauma, ik kan niet zo nonchalant met kreupelheden omgaan als andere mensen juist doordat er een hoop fout is gegaan bij vorige paarden.

Niet dezelfde situatie, maar wel dat gevoel of hoe wil jebhet noemen er gewoon voor zorgt dat je het somber inziet.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-08-22 12:42

Re: Als je grootste nachtmerrie ineens werkelijkheid wordt...

Geplaatst door de TopicStarter : 26-08-22 12:42

Oh ik ben ongetwijfeld niet bepaald optimistisch ingesteld op het moment. Ik weet waardoor het komt, Fly haar traject was een emotionele achtbaan met tragische afloop, en eerlijk gezegd - zolang mijn paard absoluut niets tekort komt qua daadwerkelijke zorg en behandeling denk ik niet dat hij er last van heeft, dat ik in mijn hoofd alvast vrede probeer te maken met worst case scenario om mezelf een beetje mentale rust te gunnen

Het is ook net hoe men daarin staat, een paard dat met enige regelmaat op 3 benen staat door een chronische blessure, dat zou ik persoonlijk niet meer paardwaardig vinden. Fly is eigenlijk ook ingeslapen terwijl sommigen niet eens konden zien dat ze (chronisch) pijn had, er zijn zat mensen die net zulke stijve paarden gewoon onder het zadel hebben. Maar goed dat is off topic nog.

**Geplaatst**: 26-08-22 12:43

Geplaatst: 26-08-22 12:43

Kan je evt buiten niet een stukje afzetten 3x3 dat hij wel buiten kan staan maar niet meer ruimte heeft dan een box

**Geplaatst**: 26-08-22 13:50

Re: Als je grootste nachtmerrie ineens werkelijkheid wordt...

Geplaatst: 26-08-22 13:50

Ergens moet je het gaan loslaten, hoe moeilijk dat ook is.

Wat ik zelf heb meegemaakt is dat ik een nieuw/ander paard minder kans gaf en minder toeliet in mijn hart, omdat ik toch met angsten zat en ook teveel liep te vergelijken.

En ik snap je echt. Wat ik eerder zei; vorig jaar wakker geworden door veel kabaal en mn ruin na 19jr samen moeten laten gaan. Slaap al een jaar niet meer en loop bij elk geluidje weer buiten, dus vrijwel elke nacht wel 1 of 2x. Maar dat geeft me toch weer rust. Het was niks, dus geluiden zijn oke.

Gister is de veearts voor mn ruin geweest en maak me echt veel zorgen. Is mn eerst geboren eigen veulen die op een speciale dag kwam ook.
Hij loopt nog bij de rest, maar is gelukkig zelf nu heel rustig.

Hun moeder van 29 had vorig jaar precies op haar knie een grote wond en hebben we een stukje voor afgezet waar ze de rest wel kon zien en kon eten. Gaf in het begin voldoende rust.