
https://youtu.be/EAcDS7QqfqM
Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
Gaabje schreef:Interessant om te lezen en ook ik denk dat vrijheidsdressuur een goede keuze is. Gezien het type paard denk ik niet dat het veel met haar geprobeerd is. Dus nieuw en minder vaste patronen qua gedrag/makkelijker te doorbreken patronen omdat het er in die situatie nog niet zo diep ingebakken zit als in andere situaties. Het kan in hele kleine stapjes en doordat ze haar lijf op een andere manier moet gebruiken wordt ze veel bewuster en krijgt ze denk ik meer vertrouwen. Dat leidt dan hopelijk tot ook meer handvatten en vertrouwen op andere vlakken. Ben benieuwd!
Tijn8 schreef:Ik volg ook graag mee!
Super interessant!
Na jaren lang brave goedzakken te hebben gehad heb ik nu een merrie die brutaal is en nooit begrenzing heeft geleerd.
Ze kwam op bijna 4 jarige leeftijd en kon geen voeten geven of aan een touwtje lopen, ze rende daar gewoon de box uit als de deur open werd gedaan en als er voer in de bak werd gegooid rende ze weer terug). Ze heeft als veulen een wond op haar schouder gehad en heeft toen wel geleerd om vast te staan maar dat was echt het enige.
Heel ander verhaal dan die van jou maar ik heb wel echt problemen met haar gehad in de omgang. Met heel wat hulp kan ik haar nu alleen laden en zadelen. Met rijden hebben we nooit een probleem gehad, onder zadel is ze altijd enthousiast en meewerkend.
Ik ben heel benieuwd hoe jij het aanpakt en waar jullie eindigen.
miereneter schreef:Ik kom ook volgen, dit is voor mij enorm leerzaam. Vindt het heel mooi hoe jij het aanpakt met dit paard, Avalanche. En van je geduld kan ik ook leren. Prachtig aansprekend paard, mooi om te zien hoe jullie samen groeien in relatie en vertrouwen.
pien_2010 schreef:Avanlanche je doet het precies het zelfde als ik altijd gedaan heb. Samen dingen doen→ is beloning en vooral heel erg gezellig. Ik bleef ook altijd belonen. Ik heb altijd die dingen die jij benoemd ook beloond. Echt altijd. Het zij met een kusje een braaf of een klein appelstukje. Het op en af stappen zonder hulpstukken idem dito, zo belangrijk (was wel buitenrij mens). Het komen op roepen ook zo belangrijk (grote weilanden hier). Voor mij heel apart om terug te lezen, want ik noemde het altijd maar de methode Pien, net als met die dramaqueen en hele grote floepert van mij herken ik heel heel erg veel zoals jij het doet. Het werkt. Gedrag zal altijd wel wat blijven, zoals bij schrik 180 graden omdraaien, maar werd minder en minder en ze spurtte niet meer weg na een jaar en vluchtte zelfs naar mij toe. Zo vreselijk dapper want dan praten we wel over een paardje dat letterlijk flauwviel, toen iemand aan de rand van de bak jas uit deed terwijl ik daar langs kwam, het eerste jaar dat ik haar had.