Bokt.nl

Benzz schreef:

Adelaide71 schreef:

Nee, nee, niet perse makkelijker, maar evenwichtiger over het algemeen.

Maar volgens jou ligt het dus enkel aan het management van de paarden en niet aan de specialisatie fokkerij? Is het niet ook mede begonnen bij Totilas en dat menigeen zo'n paard wilde fokken?

Specialisatie is ver voor totilas begonnen.

Bowo schreef:

Ik denk dat allemaal ook veel te veel wordt opgeblazen. Als je naar een wedstrijd gaat, wat onthoud je dan om de volgende week over te vertellen? Die ene knol die helemaal uit zijn dak ging of die 10 paarden die braaf hun rondje liepen?

Er zijn altijd paarden geweest met een bepaalde reputatie. En omdat er een paar paarden zijn die niet zo makkelijk zijn, zijn er ineens teveel paarden die niet te rijden zijn?

MyWishMax schreef:

Daar ben ik het totaal niet mee eens. Elk paard kan anders worden als je er voer in gooit waardoor ze teveel energie krijgen. Dat heeft weer weinig met leiderschap te maken. Het verschilt enorm per paard hoe ze reageren op voer. Mijn pony had qua bloed een hete kanonskogel moeten zijn (was hij met vlagen), maar die kreeg een mengsel van sportbrok en werd daar alleen fijner heet van. Paard wat we toen ook hadden was een braaf dier, ook heet maar extreem. Die reageerde op datzelfde mengsel echt bizar schrikkerig. Ander voer en er was geen enkel probleem, zeker geen leiderschaps probleem.

Anne_GTI schreef:

Veel mensen overschatten hun eigen kunde en leggen de schuld bij het paard. Ipv investeren in goede les kopen ze de paardensportwinkel leeg.

Anoniemk2 schreef:

Hete kanonskogels worden imo niet anders van sportbrok of haver dat heeft meer met je eigen leiderschap te maken dan dat het in irl zo is. Tegenwoordig vind ik wel dat de sportpaarden te weinig buiten staan overdag en dan is het niet gek dat men zelf tikkende tijd bommen creëert.


Over hulpteugels kan men eindeloos discussiëren. Ik vind een slofteugel alleen fout als ie in verkeerde handen terecht komt en verkeerd wordt gebruikt.

Rakkie123 schreef:

En dan kom je uit dat er niet voldoende op karakter is gefokt, te veel op veel en snel en te weinig op cool in het hoofd.
En ik vermoed dat de gezondheid dan ook te wensen overlaat ....lijven kunnen al dat geweld over het algemeen ook niet aan....

koend schreef:

Stelde je mij 7 jaar geleden de vraag, dan ging ik ook de schuld bij de ruiters en het management leggen. Ik geloofde dat ik ze allemaal wel braaf maakte.
Tot ik een knappe jaarling kocht ui een goede merrie die nooit echt gepresteerd had omdat haar karakter in de weg zat (door opleiding en management, dacht ik). Ik heb er alle liefde, geduld en doorzetting, alle ervaring en kunde die ik had in gestoken. Maar 6 jaar later heb ik hem toch moeten laten gaan, het was niet meer verantwoord.
Hij zit nu bij een prof, eigenlijk vooral omdat niemand anders hem wil. Én hij presteert.

Dus, ja, de fokkerij heeft belang, deze keer kwam het via de merrie. Het was trouwens bwp met Duits bloed.

Zo ben ik bij een nieuwe invalshoek gekomen. De mensen moeten eerder hun paard laten gaan als ze ondervinden dat het hen niet past. (Maar dat past nu eenmaal niet in het romantische beeld van het paardrijden)

Als ik op zoek ga naar een partner voor mijn huidige merrie zijn de wensen:
1 gezondheid
2 karakter
3 al de rest

Elisa2 schreef:

Rakkie123 schreef:

En dan kom je uit dat er niet voldoende op karakter is gefokt, te veel op veel en snel en te weinig op cool in het hoofd.
En ik vermoed dat de gezondheid dan ook te wensen overlaat ....lijven kunnen al dat geweld over het algemeen ook niet aan....

Te zwart/ wit imo..in de juiste handen hoeft het geen probleem te zijn/ worden.

Sizzle schreef:

Amor was toch al het paard voor ervaren ruiters van die tijd. De meeste ruiters verongelukken ook met een paard als Pion.
Iemand Olympic Barbria wel eens van dichtbij gezien? Wat een snoeihete bok was dat en dat was ruim voor de specialisatie.

Ik denk wel dat er minder „mislukte“
Mafketels naar de slacht gaan dan vroeger toen men nog niet zo van het alles in leven houden was en men geen geld ging stoppen in projectjes.

vendake schreef:

Wij hebben een prive stal vol , brave , maar vooral leuke en lieve recreatie paarden, sommigen met pracht papieren en gouden afstammingen, sommige afkomstig van de toevallige buurthengst , tinkers , luie knollen, de oudjes etc etc er word gehobbeld , gelachen , buiten gereden, getraind dressuurmatig voor de gemotiveerde pubers en de 75 jarige die elke dag gaat buitensloffen vind het er ook prima .Er vooral niet moeilijk gedaan tegen elkaar. paarden staan hele dag buiten en worden prima verzorgd en zijn allemaal heel gelukkig. sommigen rijden bijna nooit , anderen dagelijks. het gaat er vooral om dat je n paardje vind dat bij je past en dat je ze een goed leven geeft op de momenten dat jij niet in de buurt wil of kan zijn.. het zou zonde zijn dat de gemiddelde recreatie hobbelaar geen paard meer kan vinden wegens dat iedereen perse een sportpaard wil en daar uitsluitend op gefokt wordt. Maar tot hiertoe heeft iedereen wel een match gevonden. Laten we hopen dat dat zo blijft

Bowo schreef:

Ik sluit me aan bij mijn voorgangers.
Ja, er zijn zeker genoeg paarden met pit, maar er zijn zoveel dingen die daar aan onder zitten. Er zijn ook genoeg paard met lichamelijk ongemakken die met een zweep vooruit worden gejaagd en dan worden weg gezet als gevaarlijk of moeilijk als ze in protest gaan. Mensen die sensibel paard hebben, terwijl ze zelf angstige ruiters zijn. Mensen die elk eng dingetje uit de weg gaan en het dan raar vinden als ze op concours zijn en het paard schrikt van alles op zich heen. Mensen met een heet paard die deze proberen te remmen door aan de teugels te gaan hangen.
Ik kan nog wel doorgaan zo. En ja, de paarden zijn bloederig dan de oude boerenpaarden, maar ik heb persoonlijk ook liever een bloederig, heet paard, dan een trapzak. Het is maar net wat bij je past en paarden zijn er in alle soorten en maten, als je maar goed zoekt, je zwaktes durft toe te geven, kiest voor iets wat écht bij je past én luistert naar je paard.

nicolanca schreef:

Bowo schreef:

Ik sluit me aan bij mijn voorgangers.
Ja, er zijn zeker genoeg paarden met pit, maar er zijn zoveel dingen die daar aan onder zitten. Er zijn ook genoeg paard met lichamelijk ongemakken die met een zweep vooruit worden gejaagd en dan worden weg gezet als gevaarlijk of moeilijk als ze in protest gaan. Mensen die sensibel paard hebben, terwijl ze zelf angstige ruiters zijn. Mensen die elk eng dingetje uit de weg gaan en het dan raar vinden als ze op concours zijn en het paard schrikt van alles op zich heen. Mensen met een heet paard die deze proberen te remmen door aan de teugels te gaan hangen.
Ik kan nog wel doorgaan zo. En ja, de paarden zijn bloederig dan de oude boerenpaarden, maar ik heb persoonlijk ook liever een bloederig, heet paard, dan een trapzak. Het is maar net wat bij je past en paarden zijn er in alle soorten en maten, als je maar goed zoekt, je zwaktes durft toe te geven, kiest voor iets wat écht bij je past én luistert naar je paard.

Die “trapzak” is pas een trapzak geworden doordat er niet consequent om een reactie is gevraagd, een kwestie van opleiding dus. Geef mij maar een nuchter paard waarmee ik niet in de sloot lig als er 60 motorrijders langskomen.