Mijn 1e paard heb ik gekocht van de opbrengst van de verkoop van de pony + spaargeld + geleend geld van mijn ouders. Hij is inmiddels 27 jaar en geniet bij mij van zijn pensioen.
Toen dat paard met pensioen ging, moest er natuurlijk een 2e paard komen om op te rijden. Die heb ik gekocht van spaargeld. Toen hij groter en sterker werd dan ik kon bedienen, heb ik hem verkocht.
De opvolger heb ik gekocht van de opbrengst verkoop van dit paard + spaargeld. Helaas heb ik van dit paard maar kort plezier gehad en werd hij afgekeurd.
Daarna weer een paard gekocht, van de uitkering van de verzekering van het afgekeurde paard + spaargeld.
Kelly_ann schreef:Met mijn spaarsaldo van nu kan ik mijn droompaard van tóen makkelijk kopen. Maar voor dat pareltje waar ik tegenwoordig van ga kwijlen kan ik ook een mooie nieuwe (zelfs luxe) auto kopen.
Dat paard heb ik dus wel gekocht
.Gewoon, omdat het kon. Ik ben alleen, heb een goede baan, geen kinderen oid. Waarom zou ik het geld opsparen voor de fiscus?

).
).
Inmiddels heb ik aan hem een fijn rijpaard en rijd mijn moeder op de oudere merrie
). Mijn tweede pony heb ik overgenomen van de manege waar ik vroeger reed. Zij ging toen met pensioen en mocht gratis weg naar een goed huis, maar ze werd bij mij weer super fit!
.
Toen dit paard overleed kwam er een nieuw paard met dezelfde constructie alleen is mijn vriend nu ook half-eigenaar.