Bokt.nl

Inoterry schreef:

Zo dapper voelde ik me anders echt niet hoor, zat bijna te janken van angst . Maar paardlief deed wel aardig zijn best om een huppelend konijn na te doen

nathalie2302 schreef:

@Belsje- dat is echt vervelend dat jij het minder kunt genieten door wat anderen zeggen, al heb ik het idee dat dat probleem misschien wel makkelijker te relativeren is uiteindelijk??? (niet bagatelliserend bedoeld hoor!) Bij mij ben ik het bijvoorbeeld helemaal zelf. Ik geef mezelf enorm op m'n kop omdat ik niet durf, het is zo moeilijk om tegen mezelf te zeggen "Nathalie, hou je klep, we gaan dit gewoon rustig aan doen en fijn dan dat je dit/dat nog niet durft" Wat anderen zeggen boeit me nog niet eens zo. Ik knik 'ja' en 'amen' en laat het langs me afglijden (tenzij er echt zinnig advies bij zit, dat ontleed ik aan alle kanten en kijk of er een smoesje uit te halen is )

@Vickz- ik denk dat jouw vriendin nog wel andere problemen heeft. Met de verzorgpony ging het immers helemaal de goede kant op, daar had ze mooi vertrouwen mee kunnen opbouwen maar die was niet "goed genoeg"? Dat vind ik dan weer apart.

@SB- naast dat het me vriendelijker leek, was 1 van mijn hoofdredenen voor bitloos ook dat het moeilijker is voor het paard om zich sterk te maken door het bit vast te pakken...maar ik merk nu wel dat Cos, als hij zich gedwongen voelt de leiding te nemen (en dat doet hij al tegen z'n zin) dan gaat waarheen hij wil. In een gecontroleerde omgeving of samen met een ander niet, maar alleen wel...en als hij dan zenuwachtig is, heb ik niks over (met bit waarschijnlijk ook niet hoor, maar het werkt momenteel meer psychisch voor mij). Uiteindelijk is het rijtechnische incompetentie bij mij...basta! Ik moet niet willen fietsen voor ik kan kruipen, zo simpel is het eigenlijk.

@rumay- dat soort ervaringen helpen niet bij het zelfvertrouwen idd. Vooral omdat je achteraf ook denkt, ik had dat ook helemaal anders moeten doen (met die kaart e.d.)

Ik heb ook nooit gedacht om mijn fjordje weg te doen (ja de eerste maand omdat ik worstelde met zijn stokmaat), denk juist dat hij heel goed voor me is.

Somebitch schreef:

@ Vickz
Jeetje maar dat is echt doorgeslagen angst.. Heeft ze er ook hulp bij van iemand die ervaring heeft met mensen die angst hebben? Ik denk zeker dat zij hiervoor hulp en dan bedoel ik professionele hulp bij moet halen..

Wel zonde van het paardje zeg.

Inoterry schreef:

Mijn paard kan best goed bewegen, dus het ziet er vrij snel simpel en makkelijk uit als ik aan het rijden ben. Als ik dan tegen iemand zij dat het een enorme kwal kan zijn, werd dat niet gelooft. Nu heeft er pasgeleden een stalgenoot naar de les gekeken, toen mijn meneer paard zijn bokpruik op had, en er heeft inneens niemand meer behoefte om er eens op te gaan zitten, stelletje laffaards .

Ik heb vanmiddag ook les, hoop dat hij zich beter gedraagt als gisteren, zie er behoorlijk tegenop

nathalie2302 schreef:

Ik doe het voorlopig allebei....heb bit-dagen en bitloos-dagen. Het is de bedoeling dat Cos vanaf volgende zomer ook weer voor zijn wagen gaat en dat doe ik ook met bit dus vanuit die optiek is het ook prettig om dat er af en toe wel in te houden.

Denk dat ik vandaag beide pony's maar eens aan de lange teugel gooi (hahaha nu klinkt dat net als een excuus om niet te rijden of wacht...is het dat ook???? HEEELP!)

nathalie2302 schreef:

Inoterry schreef:

Mijn paard kan best goed bewegen, dus het ziet er vrij snel simpel en makkelijk uit als ik aan het rijden ben. Als ik dan tegen iemand zij dat het een enorme kwal kan zijn, werd dat niet gelooft. Nu heeft er pasgeleden een stalgenoot naar de les gekeken, toen mijn meneer paard zijn bokpruik op had, en er heeft inneens niemand meer behoefte om er eens op te gaan zitten, stelletje laffaards .

Ik heb vanmiddag ook les, hoop dat hij zich beter gedraagt als gisteren, zie er behoorlijk tegenop

Hihihi...jij bent al heel wat hindernissen verder....de angsthaas die de rest lafaards noemt??? (in het land der blinden??? )

nathalie2302 schreef:

Maar dat vind ik nu juist zo knap...jij hebt OOK nog eens een moeilijk paard, bokken en ellende en TOCH zet je door. Mijn paardje is juist erg braaf (hij schrikt wel eens, maar meer dan een huppel is het niet) en toch vind ik het moeilijk.
Ik zou zo graag willen dat ik tevreden kon zijn met kleine stapjes...dat ik gewoon een half uurtje in de bak kan rijden en kan zeggen "zo, dat was fijn, ik heb een rondje galop gedaan, braaf wat oefeningen gereden, sturen met mijn navel geoefend etc.", in plaats daarvan denk ik alleen "je had naar het bos moeten gaan sukkel"

ikke schreef:

nathalie2302 schreef:

Maar dat vind ik nu juist zo knap...jij hebt OOK nog eens een moeilijk paard, bokken en ellende en TOCH zet je door. Mijn paardje is juist erg braaf (hij schrikt wel eens, maar meer dan een huppel is het niet) en toch vind ik het moeilijk.
Ik zou zo graag willen dat ik tevreden kon zijn met kleine stapjes...dat ik gewoon een half uurtje in de bak kan rijden en kan zeggen "zo, dat was fijn, ik heb een rondje galop gedaan, braaf wat oefeningen gereden, sturen met mijn navel geoefend etc.", in plaats daarvan denk ik alleen "je had naar het bos moeten gaan sukkel"

Dan heb je nog een stukje te gaan, namelijk tevreden zijn met jezelf. Je moet niet "zeuren" over wat je had moeten doen, maar happy zijn met wat je wel deed en vooral: wat goed ging.
Alleen dan kun je beginnen aan daadwerkelijk je angst opzij zetten en wel die bosrit maken die je bedoelde te gaan maken.