Bokt.nl

**Geplaatst**: 23-11-12 23:21

Geplaatst: 23-11-12 23:21

Wat een mooi verhaal. Ik hoop dat je nog heel lang van je paardje mag genieten!

**Geplaatst**: 23-11-12 23:34

Geplaatst: 23-11-12 23:34

Echt respect hoor! Voor zijn kopschuwheid zou ik zijn hoofd van onder benaderen, van zijn kin naar zijn wang. En met longeren een zadel op gaan doen, eerst zonder en daarna met beugels. En aan een bitje laten wennen, met het halster er onder misschien? Succes.

**Geplaatst**: 23-11-12 23:34

Geplaatst: 23-11-12 23:34

Wat geweldig dat hij nu van jou is, veel succes nog samen!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-11-12 04:51

Geplaatst door de TopicStarter : 25-11-12 04:51

maureen58 schreef:
Echt respect hoor! Voor zijn kopschuwheid zou ik zijn hoofd van onder benaderen, van zijn kin naar zijn wang. En met longeren een zadel op gaan doen, eerst zonder en daarna met beugels. En aan een bitje laten wennen, met het halster er onder misschien? Succes.

zijn kopschuwheid zijn we nog steeds rustig mee bezig, is ook al veel verbeterd, maar zijn lippen blijven echt een groot struikelblok, hoewel hij wel makkelijk het bit aanneemt. hij likt ook heel vaak mijn handen enzo, maar zelf zijn neus aanraken vindt hij niet aangenaam. aanvaard intussen wel al kusjes tussen zijn ogen als begroeting

longeren kan hij al als de beste, kent de commando's uit zijn duimpje, is altijd aangenaam ontspannen met goed achterhandgebruik. wordt wel aan het halster gelongeerd. maar zelfs na een maand niets doen weet hij nog perfect wat ik van hem verwacht.
denk dat ik hem volgend jaar de pessoa aanleer aangezien hij soms wat balansproblemen heeft onder de man en al eens op de voorhand durft vallen.
het zadel heb ik hem eigenlijk vrij snel kunnen leren, zadeldoek vond hij heel eng, maar dat heb ik hem vorig jaar al aangeleerd door tijdens het poetsen eens aan te raken op de schouder en zo verder te gaan om dan vast te maken met zo'n reksingel. met het zadel de zelfde aanpak gedaan, en ging heel vlot. idd eerst zonder beugels, erna eraan maar vast, en dan los, heeft er nooit problemen op gemaakt. ook aansingelen vindt hij helemaal niet erg. zijn allergrootste probleem waren de peesbeschermers vorig jaar, heeft hij heel zwaar op geflipt. maar de dag nadien vond hij het alweer allemaal oké.
eerste keer een zadel op deze zomer: https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/ ... 3434_n.jpg

schrok er van dat hij het allemaal zoo snel begreep, is echt een slimme kerel!

volgende stap is longeren met hoofdstel en singel, om er een stuur te proberen opzetten. zal lopen op een vrij dikke dubbelgebroken kneveltrens en qhp hoofdstel zacht leder onderlegd en anatomisch gevormd.
https://fbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net/ ... 1123_n.jpg
(ik moet héél dringend zijn manen eens doen :p)

en natuurlijk, volgende maand laat ik een zadelmaker komen om er eentje te kopen. benieuwd of hij die man wel aan zijn rug zal laten komen...
kan iemand mij een goed merk aanbevelen? had gedacht aan een kieffer of prestige VZH.

**Geplaatst**: 25-11-12 22:07

Re: levensgevaarlijke jaarling, ons verhaal.

Geplaatst: 25-11-12 22:07

Klinkt erg goed allemaal! Ik zou alleen met de zadelmaker een tweedehands zadel kopen omdat als hij verder ingereden is zijn bespiering nog erg gaat veranderen en als dat zo goed als klaar is, hoe zeg je dat haha, dan de zadelmaker nog eens laten komen en een ander zadel kopen en die andere inruilen. Maar misschien zegt de zadelmaker wat anders, kan natuurlijk ook

.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-11-12 23:51

Geplaatst door de TopicStarter : 28-11-12 23:51

maureen58 schreef:
Klinkt erg goed allemaal! Ik zou alleen met de zadelmaker een tweedehands zadel kopen omdat als hij verder ingereden is zijn bespiering nog erg gaat veranderen en als dat zo goed als klaar is, hoe zeg je dat haha, dan de zadelmaker nog eens laten komen en een ander zadel kopen en die andere inruilen. Maar misschien zegt de zadelmaker wat anders, kan natuurlijk ook .

intussen is hij lichtjes in gereden, 1 x per week rijden, 2 x longeren. met het zadel van zijn moeder.
de zadelmaker zei dat het beter is voor de ontwikkeling van de bespiering als er zeker nergens iets in de weg zit en het zadel dus perfect past. het is later ook vrij makkelijk aan te passen volgens hem...
lijkt me wel een logische uitleg, wat denk jij?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-11-13 00:34

Geplaatst door de TopicStarter : 12-11-13 00:34

Ik weet dat mijn topic intusse vrij oud is maar weet echt niet meer wat te doen...

Ik heb mijn lieve schat dus vorig jaar gekocht. Ook materiaal gekocht en zadelmak gemaakt.

Ik betaal 150 euro stalling per maand maar ben nog student dus is vrij veel voor mij..

Nu kreeg ik begin dit jaar te horen dat ik een spierziekte heb. En heb mn lieverd dus nooit verder kunnen doorrijden.

Nu twijfel ik of ik er wel goed aan doe hem te houden..

Ik zie hem echt doodgraag en hij is zooo veel veranderd buiten vroeger.
Absoluut geen probleempaard meer.
Maar hij kan zooo veel meer bereiken...

En zoveel betalen voor hem bezorgt me stress die uiteindelijk zeer slecht is voor men spieren..

Wat denken jullie?
Moet ik van mn hart een steen maken en mn knapperd laten gaan?
Als ik al ooit iemand vind die hem alle liefde van de wereld wil bieden..

Of moet ik onze band blijven respecteren en nooit opgeven?
Gewoon doorbijten tot ik afgestudeerd ben en meer geld zal hebben..

Ik weet het echt niet meer...

**Geplaatst**: 12-11-13 00:40

Geplaatst: 12-11-13 00:40

boku schreef:
Ik weet dat mijn topic intusse vrij oud is maar weet echt niet meer wat te doen...

Ik heb mijn lieve schat dus vorig jaar gekocht. Ook materiaal gekocht en zadelmak gemaakt.

Ik betaal 150 euro stalling per maand maar ben nog student dus is vrij veel voor mij..

Nu kreeg ik begin dit jaar te horen dat ik een spierziekte heb. En heb mn lieverd dus nooit verder kunnen doorrijden.

Nu twijfel ik of ik er wel goed aan doe hem te houden..

Ik zie hem echt doodgraag en hij is zooo veel veranderd buiten vroeger.
Absoluut geen probleempaard meer.
Maar hij kan zooo veel meer bereiken...

En zoveel betalen voor hem bezorgt me stress die uiteindelijk zeer slecht is voor men spieren..

Wat denken jullie?
Moet ik van mn hart een steen maken en mn knapperd laten gaan?
Als ik al ooit iemand vind die hem alle liefde van de wereld wil bieden..

Of moet ik onze band blijven respecteren en nooit opgeven?
Gewoon doorbijten tot ik afgestudeerd ben en meer geld zal hebben..

Ik weet het echt niet meer...

If you love something, Let it go,
And if it returns, it was meant to be

**Geplaatst**: 12-11-13 01:04

Re: levensgevaarlijke jaarling, ons verhaal.

Geplaatst: 12-11-13 01:04

Oh wat ontzettend naar TS!
Misschien proberen om hem een tehuis te geven bij iemand die je zelf ook goed kent?
Of een bijrijdster/leaser en de kosten te delen?
Ik vind het ook lastig, ik heb je hele topic gelezen en het zou toch zo zonde zijn om hem te verkopen..
Maar aan de andere kant: wat niet kan, kan niet..

**Geplaatst**: 12-11-13 18:31

Re: levensgevaarlijke jaarling, ons verhaal.

Geplaatst: 12-11-13 18:31

Tja, kan je een leuke bijrijder vinden die hem verder traint, zodat jij een simpel stapritje kan blijven maken en toch je dier kan houden? Vraag haar bv 50 euro per al bijbetalen. Op een manege moet je ook betalen en nu heeft ze een leuk dier waar zij alleen mee kan trainen.

**Geplaatst**: 12-11-13 19:19

Re: levensgevaarlijke jaarling, ons verhaal.

Geplaatst: 12-11-13 19:19

Ik lees net het hele verhaal pas..
Wat ontzettend bijzonder wat jullie voor elkaar hebben kunnen betekenen..
Oneerlijk dat je nu in zo'n moeilijk parket komt..
Ik denk dat Russel een goed idee gegeven heeft. Ik zou het zelf denk ik ook eerst proberen met een bijrijder. Dan kun jij altijd nog sturen hoe je wilt dat er met hem omgegaan wordt. Ik hoop dat je een passende oplossing kunt vinden, ik vind het echt heel erg rot voor je... :(:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-11-13 22:36

Re: levensgevaarlijke jaarling, ons verhaal.

Geplaatst door de TopicStarter : 12-11-13 22:36

Super idee !
Heb me vandaag nogmaals gerealiseerd dat ik hem helemaal niet zou kunnen missen; ik heb hem nodig en hij heeft mij nodig..
Wij passen perfect samen en leren elkaar nog steeds elke dag iets bij.

Hij staat op een privéstal dus zal met de eigenaars moeten overleggen of er iemand extra mag langs komen. En als zij dit oke vinden zal ik een zoektocht starten.
Het wordt waarschijnlijk geen probleem om iemand te vinden die wil rijden en op wedstrijd wil.
Maar ik wil natuurlijk ook iemand die goed kan rijden, zeeeer geduldig met paarden omgaat en een band met hem kan opbouwen ...en dat laatste kan al eens moeilijk worden denk ik..

**Geplaatst**: 13-11-13 18:09

Geplaatst: 13-11-13 18:09

O succes! Als je zorgt dat ze netjes kennis maakt en de eigenaren laat mee beslissen over het hoe en wat...in iedergeval iemand die netjes is en zich aan de gemaakte afspraken houdt, dus ook niet blijft plakken en ander volk mee neemt, moet dat best lukken.

Genoeg mensen die op een manege zijn uitgereden, priveles willen nemen en het tof vinden om zo toch paard te kunnen rijden, jij ook blij, paard blij, iedereen blij..

Ik denk zeker wel dat wel dat er genoeg mensen zijn die met een paardenhart ook best leuk kunnen rijden. Wat is goed rijden, alles is te leren, als ze maar vriendelijk rijden met verantwoordelijksheidgevoel en dat heb je meteen gezien..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-04-15 20:14

Geplaatst door de TopicStarter : 30-04-15 20:14

Even van mijn oude topic gebruik maken ! =)

Mijn lieverd is intussen 6 jaar geworden, van stalling verhuisd prachtig uitgegroeid en helemaal gelukkig !

Door mijn job en spierziekte heb ik jammer genoeg nog steeds niet de kans ( en de tij) gehad hem verder door te rijden.

Daarom ben ik op zoek naar iemand die graag wat meer aandacht aan hem wil schenken en met genoeg ervaring eventueel ook met hem wil rijden.

hij is "zadelmak" en heel braaf ! Moet gewoon nog heel veel leren..

Wie zich geroepen voelt mag mij contacteren ! =)

**Geplaatst**: 30-04-15 20:24

Re: levensgevaarlijke jaarling, ons verhaal.

Geplaatst: 30-04-15 20:24

Wat een verhaal!
Fijn dat jullie nog steeds samen zijn.
Hoop dat je een fijn en betrouwbaar persoon kunt vinden.
Op naar nog vele mooie jaren!

**Geplaatst**: 30-04-15 20:26

Re: levensgevaarlijke jaarling, ons verhaal.

Geplaatst: 30-04-15 20:26

In welke omgeving woon je?

**Geplaatst**: 30-04-15 20:31

Geplaatst: 30-04-15 20:31

Wat een verhaal
Wat een doorzettings vermogen! Dat is iets waar je onwijs trots op mag zijn meid!

Helaas kan ik je foto's niet zien (verouderd denk ik) ben eigenlijk wel benieuwd na hem

Wat jammer van je eigen gezondheid hopelijk vind je iemand
Welke regio zit je?

**Geplaatst**: 30-04-15 20:38

Geplaatst: 30-04-15 20:38

Je kunt eens contact opnemen met Machteld van Dierendonck. Zij weet veel van paarden én van hoe ze leren. Want dat is in dit geval belangrijk. Of met een gedragstherapeut voor paarden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-04-15 20:47

Re: levensgevaarlijke jaarling, ons verhaal.

Geplaatst door de TopicStarter : 30-04-15 20:47

Ik woon in Maldegem ( Belgie )
Paardlief staat gestald in Knokke, aan de grens met Sluis. Jammer genoeg kan ik geen foto's plaatsen met de gsm. Tenzij iemand mij kan vertellen hoe dat moet?

**Geplaatst**: 30-04-15 21:39

Re: levensgevaarlijke jaarling, ons verhaal.

Geplaatst: 30-04-15 21:39

Heb je topic pas nu gelezen, misschien vroeger ook het begin, maar dat herinner ik me niet. Ben eigenlijk erg benieuwd hoe jouw paard eruitzag en nu eruit ziet. Wat een geluk voor jou en hem dat je hem hebt leren kennen en hebt kunnen kopen. Wat een pech voor jou dat je een spierziekte hebt. Misschien behoort mennen in de toekomst tot de mogelijkheden?

Zelf denk ik niet dat een paard perse bereden moet worden om gelukkig te zijn. Ik denk dat de meeste paarden het wel leuk vinden om iets te doen, maar dat kan ook wandelen zijn, of spelen in d ebak.

Een heel mooi verhaal en ik hoop voor jullie met een lang en gelukkig vervolg.

**Geplaatst**: 30-04-15 21:43

Geplaatst: 30-04-15 21:43

Als je je berichtje schrijft, en op 'voorbeeld' klikt zie je daar ook een knop 'upload' bij..
Zo kun je tegenwoordig foto's uploaden naar bokt!
Ik ben ook heel benieuwd naar nieuwe foto's :-)

Balen dat je hem zelf niet door kunt rijden... sterkte daarmee!

**Geplaatst**: 30-04-15 21:57

Geplaatst: 30-04-15 21:57

Wauw TS wat een verhaal! Allereerst petje af voor jou, en je inzet en toewijding.

Ik woon in de buurt van waar jouw paard gestald staat (tussen Schapenbrugge en 't Hazegras toch?) maar dan aan de Nederlandse kant vd grens, voorbij Cadzand nog. Als je wil, kan ik hier wel informeren of er mensen zijn die enthousiast geraken om je paard bij te rijden. Er is ook een facebook pagina voor recreatieruiters zeeuws vlaanderen. Daar zitten overigens alle soorten van paardenmensen op. Misschien kan je zo ook met geïnteresseerden in contact komen.
Heel veel succes vast, ik hoop voor je dat je een hele lieve kundige bijrijder vindt en dat je nog lang van je pracht mag blijven genieten!

**Geplaatst**: 30-04-15 22:16

Re: levensgevaarlijke jaarling, ons verhaal.

Geplaatst: 30-04-15 22:16

Wat een ontzettend mooi verhaal. Ik heb je hele topic doorgelezen. Wat veel geduld heb jij opgebracht zeg. Super dat ie nog bij je is. Natuurlijk heel veel sterkte!

**Geplaatst**: 30-04-15 22:22

Geplaatst: 30-04-15 22:22

boku schreef:
Ik woon in Maldegem ( Belgie )
Paardlief staat gestald in Knokke, aan de grens met Sluis. Jammer genoeg kan ik geen foto's plaatsen met de gsm. Tenzij iemand mij kan vertellen hoe dat moet?

als je op nieuw antwoord klikt komt er een upload mogelijkheid (onder het tekstscherm) daarmee kun je foto's rechtstreeks op bokt zetten

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-04-15 22:29

Geplaatst door de TopicStarter : 30-04-15 22:29

de laatste 3 foto's van in het begin. De andere zijn van afgelopen maanden =)
(Hoop dat t gelukt is)
Afbeelding