Huertecilla schreef:Recreatierijders???? Buitenrijders wel en bak- of wedstrijdrijders niet? Is het op een enkele prof na niet allemaal recreatie?
En bovendien: Wat ook de reden om, zonder daarmee bewust bezig te zijn, met de domesticatie van het paard te beginnen; voedsel, trekdier, rijdier of wat danook, de toename van de mobiliteit die het paard gaf had enorme, fundamentele gevolgen voor de ontwikkeling van onze cultuur.
Hét belang van het paard was, niet eeuwen, maar duídenden jaren, het sneller van A naar B kunnen komen en dan met name met het paard als rijdier.
Daaruit volgt dat de essentie van het páárdrijden het sneller dan te voet van A naar B verplaatsen is.
Voor dit ruitervervoer moet het paard zich behoorlijk aanpassen en een aantal dingen doen die verder gaan dan zijn natuurlijke gedrag. Daarmee is de essentie van het paardríjden dat het paard voor zijn ruiter meer doet dan hij van nature zou doen.
Pas in de loop van de 20ste eeuw wordt het paard vervangen door gemechaniseerde vormen van aandrijving en verandert het paard van vervoermiddel in hobby-onderwerp. Let wel, hooguit pakweg de zeventig laatste jaren van een drieduízendjarige geschiedenis is het paard niet hoofdzakelijk vervoermiddel.
In de loop van die drieduizend jaar hebben ruiters allerlei spelletjes bedacht om hun vaardigheden en de capaciteiten van hun paarden onderling te testen. 'Moderne' sporten als bijvoorbeeld springen, dressuur, draven en rennen zijn directe afgeleiden.
In de loop van de 20ste eeuw zijn door de toenemende urbanisatie in verschillende gebieden de mogelijkheden om het paard als vervoermiddel of voor recreatieve doeleinden te gebruiken sterk afgenomen. De recreatie is uitgeweken naar omheinde of zelfs overdekte speciaalgelegenheden en als vervoermiddel is het paard zo goed als verdrongen.
De vraag over wat paardrijden nu eigenlijk ís, is daarmee evenwel niet moeilijker te beantwoorden geworden. Paardrijden is het te paard van A naar B verplaatsen.
Wedstrijdsport en recreatie in speciaalgelegenheden zijn respectievelijk tests en uitwijkoplossingen.
De essentie van paardrijden was en is dus vervoer, het buitenrijden. Sporten als endurance, en in extreme zin de militairie, kunnen gezien worden als een vaardigheids- en capaciteitstest van vervoer over lange(re) afstanden, dat buitenrijden.
Zonder de onbetwist enorm hoog ontwikkelde vaardigheden en capaciteiten die bij allerlei vormen van dressuur of topsporten met paarden worden getoond te willen devalueren, is de 'proof of the pudding' van het paardrijden het te paard een stuk(je) buitenrijden.
Élk paard is hier bij uitstek voor geschikt en het individuele paard dat er moeite mee heeft is onvoldoende of te eenzijdig opgevoed. Hetzelfde geldt voor de ruiter....
Ik realiseer me dat ik hierbij schijnbaar voorbij ga aan de mogelijkheden van de individuele ruiter en de persoonlijke voorkeuren. Het kan best zijn dat iemand in een grote stad alleen maar in een binnenbak kán rijden of de letterlijk hoogste lat als hoogste ambitie heeft. 'Schijnbaar', want het past helemaal binnen het geschetste plaatje.
Buíten is 'the proof of the pudding'.
Heb je er misschien ook aan gedacht dat paarden met andere doelen gefokt worden op dit moment? De 'meeste' paarden kunnen ook echt geen 8 uur werk per dag elke dag meer aan.