Bokt.nl

**Geplaatst**: 20-12-09 13:07

Geplaatst: 20-12-09 13:07

Mijn merrie is op stal ingeslapen en door de Rendac opgehaald.

Ik hoefde haar gelukkig niet zelf uit stal te halen (heeft de staleigenaar gedaan) en niet gezien hoe ze opgehaald werd.
Maar ik had daar verder geen probleem mee. Naar mijn gevoel was het toch slechts nog maar een omhulsel toen ze dood was, ik heb uitgebreid afscheid van haar genomen voor ze stierf en was er bij toen ze rustig is ingeslapen. Daarna was het voor mij ook klaar. Ik moet zeggen dat ze al heel oud was (26) en ik al een lange tijd voorbereid was op haar dood en dus ook over het afvoeren al had nagedacht. Een goed afscheid en waardig inslapen waren heel belangrijk voor mij. Het afvoeren vond ik eigenlijk geen issue.

Als aandenken aan haar heb ik een mooie hanger aan een kettinkje met staarthaar er in, die ik overigens een aantal maanden voor haar dood heb gekregen van een stalgenoot en mijn man samen. Ik heb dus ook niet haar staart afgeknipt toen ze overleden was. Ik heb verder geen aandenken nodig in de vorm van haar as, heb veel mooie fotos en natuurlijk herinneringen.

Dit is uiteraard mijn persoonlijke mening en ervaring he!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-12-09 14:12

Geplaatst door de TopicStarter : 20-12-09 14:12

Lilliputter schreef:
Inderdaad, maar met de gedachten dat mijn buurman misschien mijn paard op zijn bord heeft liggen wil ik niet leven...

Precies mijn gedachte! En dat andere er nog geld aan kunnen verdienen ook!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-12-09 15:12

Geplaatst door de TopicStarter : 20-12-09 15:12

S__L schreef:
lieveli@ Ik heb het niet over de slacht. Wat ik overgens ook nooit zou doen maar oke. Ik heb het over rendac en/of cremeren. Ik zou het nooit kunnen! Wat xhaithi al zegt; waarom een mens wel en een paard niet? Is je paard zoveel minder dan? Nou voor mij totaal niet. En als jullie dat wel vinden moeten jullie je paard vooral door rendac laten ophalen. Wie ik ben ik om te zeggen dat het niet goed is of niet mag. Maar ik vind het wel zo respectvol naar je paard toe om het op een eerlijke manier te laten ophalen.

Zo denk ik precies zo! Vooral na dat filmpje

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-12-09 15:24

Geplaatst door de TopicStarter : 20-12-09 15:24

gillian schreef:
Mijn oude Fries die ik anderhalf jaar geleden heb laten inslapen, is opgehaald door Rendac. Hij is nu ook gewoon gecremeerd, alleen kostte dat geen €1500 maar €25. Oeds heeft daar niks van gemerkt.
Ik heb zolang ik hem heb gehad goed voor hem gezorgd. Ook heb ik er op tijd voor gekozen om hem te laten gaan, voordat ie met enorme pijn niet meer vooruit kon. Dat vind ik belangrijker als een crematie.
Maar goed, onze hond daarentegen is wel gecremeerd. Mijn moeder wilde dit perse.

Ik respecteer ieders keuze. Of ze nou het paard naar de slager brengen, in laten slapen, op laten halen door Rendac, laten cremeren. Dat is toch een persoonlijke keuze die ieder voor zich moet maken. Net zoals het aankopen van een nieuw paard, de een doet dat heel snel en de ander wil er niet aan denken.
Persoonlijk heb ik er het geld niet voor (over) om m'n paard te laten cremeren. En inderdaad, klinkt misschien cru maar dat geld kan ik wel bijleggen bij de koop van een ander paard.

Rendac cremeerd niet, die gebruiken 'het afval' voor energie centrales om energie op te wekken e.d

**Geplaatst**: 20-12-09 15:30

Re: Wat doen jullie met je paard als het overlijdt ?

Geplaatst: 20-12-09 15:30

Mijn paard is bij de DA achtergebleven en de vernietiging ingegaan.
Wat er achterblijft is toch maar een karkas, dat vind ik niet zo belangrijk, vond het belangrijker dat hij op de juiste manier aan zijn eind kwam.

**Geplaatst**: 20-12-09 15:30

Geplaatst: 20-12-09 15:30

En wat als je paard jarenlang je beste vriend is geweest maar je gewoon het geld niet heb om hem te laten cremeren? dat betekent het dus dat je hem als een afdankertje weggeeft aan rendac?
Lang niet iedereen heeft het geld om zijn paard eventjes te cremeren.

**Geplaatst**: 20-12-09 15:31

Geplaatst: 20-12-09 15:31

BBreedveld schreef:
En waarom niet dan? Hoe lang wil je dan wachten: een maand? Twee maanden? Een jaar?

Voor mij zou die drempel alleen maar hoger worden, want een tweede zoals het paard dat je had, vind je nooit meer. Er komt een ander paard, geen vervanger van het paard dat ik had. Die zal er nooit zijn, mijn paard is uniek, net als ieder ander paard.

Ik heb nu een erg fijne stal. Ik zou graag stalgeld betalen om de stal vrij te houden voor mijn nieuwe paard, omdat ik weet dat die het er goed zou hebben. Of ik ook daadwerkelijk binnen twee weken (of een maand of vul maar in...) een nieuw paard zou hebben, weet ik niet. Je moet toch net die ene vinden waar je een klik mee hebt. Toen ik mijn huidige paard kocht (mijn eerste) duurde dat netaan een week. Maar je weet het nooit.

Ik zou persoonlijk niet in zo'n gat willen vallen om geen paard te hebben om voor te zorgen. Mijn hele leven is aangepast op het hebben van een paard en ik offer er veel voor op. Het zou voor mij denk ik moeilijker zijn om na een half jaar dat 'oude' ritme weer op te pakken. En ik zou een heel fijn plekje voor mijn nieuwe paard kwijt zijn.

Komt nog bij wat pikeur al zei: ook je nieuwe paard wordt een vriend die je helpt om te doorstaan wat op je pad geworpen wordt.

Amen! Helemaal mee eens.

**Geplaatst**: 20-12-09 15:32

Geplaatst: 20-12-09 15:32

S__L schreef:
En een week daarna staat er een nieuwe.

Er staat geen nieuwe. Er staat een andere.

Ik weet niet of jij weleens een paard verloren hebt, maar geloof me.. alles wat je dan doet doe je zo anders dan je van te voren ingeplant hebt..
Of tenminste, bij mij wel.

Maarja, ik trek me nu hier maar terug. Het maakt me eigenlijk nieteens zo veel uit of jij het je voor kunt stellen of niet. Ik hoop alleen dat je begrijpt dat je veel mensen kwetst met dat soort uitspraken.

Laatst bijgewerkt door Pikeur op 20-12-09 15:51, in het totaal 5 keer bewerkt

**Geplaatst**: 20-12-09 15:34

Re: Wat doen jullie met je paard als het overlijdt ?

Geplaatst: 20-12-09 15:34

Er staat een nieuw maatje die jou aandacht heel hard nodig heeft.. een nieuw maatje die je helpt verwerken waardoor je niet in een groot leeg zwart gat valt..

**Geplaatst**: 20-12-09 16:52

Geplaatst: 20-12-09 16:52

Pikeur schreef:
Ik weet niet of jij weleens een paard verloren hebt, maar geloof me.. alles wat je dan doet doe je zo anders dan je van te voren ingeplant hebt..
Of tenminste, bij mij wel.

Ik had dat gevoel niet. Had juist ruim de tijd om alles van tevoren te bedenken omdat mijn paard al lang ziek was. Het hele overlijdensproces is mij daarom 'meegevallen' (voorzover je dat natuurlijk zo kunt noemen), omdat ik heel veel horror scenario's had doorlopen en daardoor viel het overlijden zelf me nu zo mee, omdat het zo rustig ging en voor mijn merrie ook niet naar. Ik heb het toen direct kunnen afsluiten, op het moment dat zij haar ogen sloot, was het voor mij ook gebeurd. Ik heb 2 jaar bijna naar dat moment moeten toeleven, toen het zover was en voor haar helemaal rustig gebeurde waar ik bij was, was het goed.
Hoe het afvoeren ging vond ik (persoonlijk) niet meer van belang.

Maar ik denk dat dit zo enorm persoonlijk is. Als je erdoor overvallen wordt dat je paard overlijdt heb je een heel ander proces van verwerken en aanvaarden. En daar hoort ook bij wat er met je paard na de doord gebeurt. Je kunt een ander daarin niet be- of veroordelen, heeft ook niets te maken met hoeveel je van je paard gehouden hebt.

**Geplaatst**: 20-12-09 16:58

Re: Wat doen jullie met je paard als het overlijdt ?

Geplaatst: 20-12-09 16:58

Het ligt eraan lijkt mij hoe 'het' doodgaat ..

Rendac : Het paard voelt er niks meer van .
Slager : Nadat het paard dood is merkt die daar niks meer van.
Cremeren : Het kost hartstikke veel geld. En wat je terug krijgt is een urn met as. Om daar nou zoveel geld aan uit te geven ..
Het is wel zo dat het het lichaam is wat overblijft. In dat gene zoals jij je paard kende.
Ik denk dat het voor je paard niks uitmaakt zolang die maar zonder pijn naar de groene weiden kan gaan

.

Maar om zo te beslissen zou ik het niet weten , en wil ik er niet teveel bij na denken .

Ik geniet er nog van zolang het kan :+:

.

**Geplaatst**: 20-12-09 17:02

Geplaatst: 20-12-09 17:02

Ik vind overigens de discussie over wel of geen ander paard en hoe snel dat kan, nadat je paard is overleden, tamelijk zinloos.

Je kunt dat helemaal niet voor een ander invullen. Waarom zou je niet trouw of respectvol zijn aan je overleden paard als je je liefde aan een ander paard geeft?

Want wat betekent dat voor mensen die meer dan 1 paard hebben?!
Dan ga je ook verder met het paard dat je nog hebt en die verdient ook je aandacht en liefde.

Als je niet toe bent aan een ander paard nadat je paard is overleden, doe je dat niet. Maar je kunt niet oordelen over mensen die wel er voor kiezen om een nieuw paard te kopen of met een ander paard verdergaan!

Net zomin als je kunt oordelen dat mensen die hun paard door de Rendac laten ophalen of laten slachten, niet genoeg van hun paard zouden houden. (Want dat lees ik hier bij sommigen tussen de regels door wel!)
Cremeren doe je ook vooral voor jezelf en niet voor je overleden paard, je wilt zelf graag een aandenken of je wilt dat je paard op een bepaalde manier wordt geborgen. Maar naar mijn (persoonlijke) mening zegt dat he-le-maal niks over de liefde en het respect die je voor je paard gevoeld hebt!

Veel belangrijker is eigenlijk vraag: hoe ga ik het doen als mijn paard moet inslapen, welke manier kies je dan? Want dat heeft wel degelijk invloed op je paard. Wat er met je paard gebeurt als het is overleden is vooral een zaak van wat jij voor jezelf wilt en voelt, niet je paard meer.

**Geplaatst**: 20-12-09 17:42

Geplaatst: 20-12-09 17:42

BBreedveld schreef:
En waarom niet dan? Hoe lang wil je dan wachten: een maand? Twee maanden? Een jaar?

Misschien komt er wel nooit meer een ander.
Een ander (vreemd) paard, waar ik nog geen goed band mee zou hebben, zou niet het verdriet voor een groot deel weg kunnen nemen.

Zoals ik al zei, als jullie je er goed bij voelen om zo snel een nieuw paard te kopen, vooral doen. Dat is blijkbaar voor jullie een groot deel van verwerken.

En cremeren is idd niet voor het paard maar voor jezelf.
Na al die jaren dat mijn paardje voor me heeft gewerkt en alles heeft gedaan wat ik aan hem vroeg, VIND IK het respectvol om hem dan op een waardevolle manier ''weg te brengen''. En idd, me paard merkt niet of hij in een vrachtwagen wordt getakelt of dat hij word gecremeerd. Maar dat zou voor mij een stap zijn om het hoofdstuk af te sluiten.

**Geplaatst**: 20-12-09 17:45

Re: Wat doen jullie met je paard als het overlijdt ?

Geplaatst: 20-12-09 17:45

Mijn paarden zijn niet gechipt dus kunnen niet voor menselijke consumptie. Rest de optie: slager (gewoon laten schieten maar dan niet voor menselijke consumptie) of in laten slapen, en ik tendeer toch naar het laatste. Op het moment dat ze dood zijn maakt het me niet uit wat er mee gebeurt. Cremeren is veel geld, en daar krijg ik mijn paard niet mee terug. Ik zou hem/haar laten ophalen door de Rendac.

**Geplaatst**: 20-12-09 19:08

Geplaatst: 20-12-09 19:08

ozzyke schreef:
Misschien dat jullie mening veranderd als jullie zien wat er met je paard gebeurd bij Rendac
Maar dat is niet iets wat met mijn paard gebeurd als ik er altijd van gehouden heb.. jullie zeggen dood is dood, is dat alleen bij paarden dan het geval?
Of zeggen jullie dat ook bij een overleden dierbare persoon? Zal wel weer gezegd worden kun je niet vergelijken, maar een paard staat je toch ook nauw bij het hart ?

denk er eerlijk gezegt bij mensen net zo over... en bij paard en mens is het moeilijk maar ja dood = wel dood

**Geplaatst**: 20-12-09 19:17

Geplaatst: 20-12-09 19:17

Citaat:
Misschien komt er wel nooit meer een ander.
Een ander (vreemd) paard, waar ik nog geen goed band mee zou hebben, zou niet het verdriet voor een groot deel weg kunnen nemen.

Zoals ik al zei, als jullie je er goed bij voelen om zo snel een nieuw paard te kopen, vooral doen. Dat is blijkbaar voor jullie een groot deel van verwerken.

Dat zeg ik toch ook helemaal niet? Voor mij is het eerder verder gaan met mijn leven. Want zo is het leven: dat gaat voor de levenden gewoon door en dan kun je er in mijn ogen toch maar beter het beste van maken.

Nooit meer een ander paard nemen omdat je zoveel van je eerste paard gehouden hebt, klinkt in mijn oren nogal als bindingsangst, eerlijk gezegd

**Geplaatst**: 20-12-09 19:27

Geplaatst: 20-12-09 19:27

Citaat:
Nooit meer een ander paard nemen omdat je zoveel van je eerste paard gehouden hebt, klinkt in mijn oren nogal als bindingsangst, eerlijk gezegd

Tja, en toch had ik wel weer binnen 3 maanden een paard op stal staan en ik heb me er nooit meer aan gehecht. Ik heb dat paard verkocht en een ander gekocht en ook daar heb ik me nooit meer aan gehecht.
Ik ben nu dan ook paardloos, was er klaar mee, ik heb nooit meer gevonden wat ik met "dat ene" paard had...

**Geplaatst**: 20-12-09 19:35

Re: Wat doen jullie met je paard als het overlijdt ?

Geplaatst: 20-12-09 19:35

Al mijn paarden die zijn ingeslapen zijn naar Rendac Son gegaan.
En dan meteen op zoek naar een ander paard.
Klinkt hard, en nee, ik zal mijn trouwe maatje niet snel vergeten.
Maar door meteen een ander dier te zoeken en te kopen verzet ik mijn verdriet.
Ik geef een ander paard een fijn baasje en een geweldige stal die open is gevallen en ik kan mijn gedane leed beter verwerken.
Het opnieuw omgaan met een ander karakter c.q. levend wezen met een nieuwe uitdaging is mijn keus om weer verder te gaan.

**Geplaatst**: 20-12-09 19:38

Geplaatst: 20-12-09 19:38

Mijn paard wordt zeker weten gecremeerd..
Ja het kost inderdaad veel geld (de mijne komt op 1500,-) maar ik wil ABSOLUUT niet dat hij naar de slager gaat of opgehaald wordt door de Rendac met zo'n grijpding en dan in een container wordt geflikkerd..
Het is voor mijn gevoel een soort van laatste eer voor mijn paard..
Naar Teica's Boy wil ik toch geen ander paardje meer (ja oké zeg ik nu) dus gebruik ik dat geld er wel voor..
Elke maand gaat er bij mij een bepaald bedrag naar een aparte rekening om zo het geld voor de crematie bij elkaar te ''sparen''..
Maar voor de duidelijk mijn paardje is nu 9 en er mogen nog wel 30jaar bijkomen hoor!!!!!

**Geplaatst**: 20-12-09 19:48

Geplaatst: 20-12-09 19:48

Ik zeg nu, dat ik als mijn pony komt te overlijden, ik hem wil laten cremeren, hoe duur het ook is, hij is het me waard.

Maar als mn pony over een jaartje of 30/35 overlijdt, weet ik niet of ik nog net zo denk.

**Geplaatst**: 20-12-09 22:30

Geplaatst: 20-12-09 22:30

JoycexLynn12 schreef:
En wat als je paard jarenlang je beste vriend is geweest maar je gewoon het geld niet heb om hem te laten cremeren? dat betekent het dus dat je hem als een afdankertje weggeeft aan rendac?
Lang niet iedereen heeft het geld om zijn paard eventjes te cremeren.

Nee dat vind ik te ver gaan hoor, wat niet kan niet

Je kan overigens een overlijdings verzekering afsluiten tegenwoordig , dan wordt alles vergoed

Citaat:
Cremeren : Het kost hartstikke veel geld. En wat je terug krijgt is een urn met as. Om daar nou zoveel geld aan uit te geven ..
Het is wel zo dat het het lichaam is wat overblijft. In dat gene zoals jij je paard kende.
Ik denk dat het voor je paard niks uitmaakt zolang die maar zonder pijn naar de groene weiden kan gaan

Dan kan je een mens ook wel aan de weg lkeggen, kost ook een hoop geld en die voelt er ook niets van. Het gaat om het gevoel voor jezelf, waar jij je prettig bij voelt. Weet jij wat je paard wil? een mens kan zijn wens uitspreken maar dieen niet die zijn afhankelijk van ons. En de mijne kennende wil in stijl gecremeerd worden

Moelijk hoor wel of niet meteen een nieuw paardje , wat inderdaad als je echt op die ene stal wil blijven , wat als je iets tegen het lijf loopt waar je die klik mee hebt, maar kan me ook voorstellen dat je het als een soort verraad ziet tegen oiver je overleden paardje. Die ois nooit te vervangen en dat moet je ook niet willen en zo zien denk ik.

Pff gevoelens he

**Geplaatst**: 21-12-09 00:16

Re: Wat doen jullie met je paard als het overlijdt ?

Geplaatst: 21-12-09 00:16

een paar maanden geleden heb ik mijn paard moeten laten inslapen, ik was daarbij toen de dierenarts het spuitje gaf het ging super snel en ze lag heel vredig. Ik denk dat dit de beste manier is, ik zou het niet over mijn hart kunnen halen ze naar de slager te brengen en ze daar achter te laten.
Ze werd de volgende dag opgehaald en verbrand dat heb ik gelukig niet hoeven zien.
Cremeren vond ik persoonlijk wel erg duur, dus het is maar net wat je zelf vind, een spuitje vind ik de vriendelijkste oplossing

**Geplaatst**: 21-12-09 13:11

Geplaatst: 21-12-09 13:11

S__L schreef:
Moontje1991 schreef:
Ik krijg hier echt het gevoel dat de mensen die hier zeggen dat was me te duur daar heb ik een nieuwe van gekocht.
Dacht oo volgende week wordt me paard ingeslapen ik ga vast effe een nieuwe uitzoeken dan heb ik daarnaa gelijk weer vervanging.

Idd, als een soort vervanging! Ik snap dat ook niet, hoe kan dat nou? Je grootste vriendje (neem ik aan?) is er niet meer en dan kan er binnen een korte tijd weer een nieuwe staan.

Voor veel mensen is het paard geen vriend maar gewoon een machine een voorwerp wat je even omruilt.
Een swasmachine die stuk gaat en je naar grofvuil brengt om even snel een nieuwe te gaan haalen.
Ik snap ook niet waarom veel mensen zo denken maar ze bestaan en hellaas in groote aantallen

**Geplaatst**: 21-12-09 13:15

Geplaatst: 21-12-09 13:15

Pikeur schreef:
S__L schreef:

Idd, als een soort vervanging! Ik snap dat ook niet, hoe kan dat nou? Je grootste vriendje (neem ik aan?) is er niet meer en dan kan er binnen een korte tijd weer een nieuwe staan.

Het doet me echt wat dat jullie dit zo kunnen zeggen

Mijn pony is overleden en hier heb ik nog steeds heel erg veel verdriet van
Toch had ik binnen 2 weken al een ander paard. We hebben hier op de werf onze eigen stal, hoe denk je dat het voelt om steeds weer die lege stal te zien? En als je in die stal kijkt steeds weer het lichaam van je ingeslapen paardje voor je kunt zien?
Enig idee hoe fijn ik het vind om een paard te hebben om bij uit te janken omdat je bang bent dat mensen je toch wel zat worden?

Dankzij mijn 'nieuwe' paard is het me juist gelukt weer herinneringen boven te krijgen van hoe het was met mijn pony toen alles nog goed was, niet alleen de momenten waarop hij ziek werd en ingeslapen werd.
Zonder dit paard zou ik binnen gaan zitten en half wegrotten, nu heb ik weer een beetje doel om verder te gaan

En als ik er iets aan zou kunnen doen om mijn pony terug te halen zou ik er alles voor over hebben, maar hij komt niet meer terug. Dan heb je nog 2 opties over, binnen zitten en jezelf nog gekker maken of optie2 proberen door te gaan

Natuurlijk is het ieder zijn eigen keuze en als zo vaak gezegd ik doel niet op de mensen die op die manier hun verdriet konden verwerken maar op de mensen die denken oh het paard is dood nou even een nieuwe haalen alsof het een wasmachine is want die mensen bestaan ook.
Mag ik vragen of jij wel een band met je nieuwe paard hebt kunnen opbouwen?
Want ik zou dat persoonlijk echt niet kunnen.

**Geplaatst**: 21-12-09 13:19

Geplaatst: 21-12-09 13:19

hier is al een heel uitgebreid topic over geweest:
[PP] Af laten maken of.......