Bokt.nl

**Geplaatst**: 20-01-12 09:53

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 20-01-12 09:53

Op dit moment is het niet fijn foto's maken want de voeten zijn nu weer aan de lange kant en hoefsmid moet binnenkort weer komen.
Ze zet eerst de hiel neer, dan de toon. Dat doet ze al jaren overigens, en volgens osteo verklaard dat het wat stijve in de schouder ook, maar is meer een aanwendsel van haar geworden.
Over een paar maanden wordt ze 18.

**Geplaatst**: 20-01-12 10:22

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 20-01-12 10:22

Lieve help ik was leren en wat een ENORME lappen tekst komen er voorbij zeg! Vinden jullie het erg als ik niet bijlees?

**Geplaatst**: 20-01-12 13:04

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 20-01-12 13:04

Ik heb er ook door heen geworsteld, maar ik kan verder er niet veel zinnigs over zeggen, ik weet daar namelijk niet zoveel over als jullie! :wow:

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-01-12 22:38

Geplaatst door de TopicStarter : 21-01-12 22:38

Merrieveulen gefeliciteerd met je verjaardag.
Ik ga nu eerst alles goed doorlezen wat jullie geschreven hebben.
Lijkt me erg interessant

**Geplaatst**: 22-01-12 13:59

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 22-01-12 13:59

Merrieveulen, gefeliciteerd! $*\o/*$

**Geplaatst**: 22-01-12 15:05

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 22-01-12 15:05

Nog gefeliciteerd Merrieveulen! $*\o/*$

Nou, Romy liep gister weer als een trein! Was weer even een opluchting, ze liep echt weer lekker soepeltjes. Ze was wel zo stout als het maar zijn kon, maar dat neem ik voor lief! Ze heeft de hele tijd met het wandelen naast me lopen drammen, om me heen draaien, zo half draven/stappen en vooral overal naar snuiven en die staart van haar stond recht overeind! Haha, lekker peerd

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-01-12 18:26

Geplaatst door de TopicStarter : 22-01-12 18:26

Wat raar Isa dat jij en je pony hetzelfde lijken te hebben en dat er bij beide niets te vinden is. :(:)

Acupuntuur zou ik zeker proberen hoor er erg veel succesvolle verhalen over.
En het net zoiets als homeopathie baad het niet dan schaad het niet.
Moeilijk hoor steeds weer te horen dat niemand weet wat precies te doen of welke behandeling goed is.
Kan helaas je filmpjes niet zien, ik vind je zeer dapper dat je zo voor haar doorgaat en de juiste behandeling probeert te zoeken.
Ik zie toch over het algemeen een vrolijk ponytje

Inderdaad Merrieveulen net als Isa ben ik ook zeer blij met jouw lange verhaal en uitleg. Dus zeg geen sorry! Eigenlijk klinkt het allemaal heel logish zoals jij het hebt uitgelegt. +:)+

Net als lonniejj weet ik ook weinig zinnigs te melden voor jou Isa.

Wel weet ik hoe frustrerend het moet zijn als niemand het weet en je er voor wilt gaan. :(:)

Dat had ik met Flash ook in baskenland. Je wilt graag maar er niet voldoende weet, dit brengt zoveel zorgen en onbegrip met zich mee.

Super lonniejj dat Romy weer als een speer ging gisteren. Hopelijk blijft ze nu een tijd zo!! $*\o/*$

**Geplaatst**: 23-01-12 12:54

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 23-01-12 12:54

Nou, ik vind wel degelijk een verschil tussen acupunctuur en homeopathie.
Met acupunctuur prik je delen in het lichaam aan die op het prikken gaan reageren. Met homeopathie gooi je een 500000x verdund drupje van een of ander kruid in je paard. Dat laatst heb ik dus iets minder neiging om in te geloven...

Schaden kan het in ieder geval niet met die verdunning.

Verder weinig zinnigs te melden inderdaad.

**Geplaatst**: 23-01-12 13:59

Geplaatst: 23-01-12 13:59

Mijn zorgenkind is vandaag ingeslapen. Het is heel snel, rustig en zonder stress gegaan. Heb op het laatste moment gekozen voor de kliniek inplaats van bij mij op de wei. Zijn beste maatje Maikeltje is meegeweest en mocht erbij blijven tot Victor onder narcose was. Heel fijn.
Ik ben blij dat alles volgens het boekje is gegaan en dat mijn goede ervaring met inslapen bij mijn eerste paard geen toevalstreffer was.

En nu lijkt het zo leeg op de wei zonder die grote branieschopper.... maar het is goed zo.

**Geplaatst**: 23-01-12 14:10

Geplaatst: 23-01-12 14:10

ik was er al een beetje bang voor maikeltje,het bleef zo stil aan jouw kant....

heel veel sterkte met het verlies maar het is wel fijn dat het zo goed is verlopen.
verder weet ik niets te zeggen behalve een dikke :(:)

voor jou.

**Geplaatst**: 23-01-12 16:10

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 23-01-12 16:10

Ach wat erg Maikeltje ...
Ook namens mij heel veel sterkte toegewenst.

**Geplaatst**: 23-01-12 16:35

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 23-01-12 16:35

Ach Maikeltje, wat een dappere keuze heb je moeten maken. Heel veel sterkte :(:)

Wel blij dat ondanks al het verdriet het zo goed is gegaan.

**Geplaatst**: 23-01-12 17:25

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 23-01-12 17:25

Wat plotseling Maikeltje!
Wel heel fijn dat het goed is zo. :(:)

Sterkte!

**Geplaatst**: 23-01-12 17:43

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 23-01-12 17:43

jeetje maikeltje wat kl*te zeg! maar wel 'mooi' dat het goed is zo, en fijn dat zijn kameraadje erbij was. heel veel sterkte ermee!

**Geplaatst**: 23-01-12 19:13

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 23-01-12 19:13

He Maikeltje, wat onverwachts zeg!

''Gelukkig'' is het rustig en mooi gegaan. Vind het een mooi iets dat jullie zijn vriendje hebben meegenomen, echt waar.

Heel veel sterkte toegewenst de komende tijd! :(:)

**Geplaatst**: 24-01-12 11:12

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 24-01-12 11:12

Sterkte Maikeltje

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-01-12 11:40

Geplaatst door de TopicStarter : 24-01-12 11:40

maikeltje wat laat je mij schrikken ik had zo gehoopt dat hij deze winter nog door zou komen

.
Je hebt een goede en dappere beslissing genomen.
Maar ik weet hoe moeilijk het is, wat mooi dat je maikeltje hebt meegenomen zodat hij afscheid heeft kunnen nemen.
Vic rent nu samen met Flash en het paard van Ellen over de groene weides daarboven.
Hij hoeft niet meer te vechten.
Ik wil je heel veel sterkte wensen met dit grote verdriet en je weet je mag me altijd pben.

**Geplaatst**: 25-01-12 18:33

Geplaatst: 25-01-12 18:33

pfff nou wij hebben het ook weer overleefd, Zned met nieuwe ijzers. God zij dank allemaal gelukt, geen knie op slot enzo, maar jammer genoeg toch wel tekenen van irritatie, en daarmee toch ook wat verzet. ik had 'm wel onder de tranquigel zitten gelukkig, en op zich ging dat allemaal best wel goed. heb 'm nu met een extra dikke deken (Bucas Smartex All In One) weggezet om te voorkomen dat ie al teveel afkoelt. ook de slowfeeder zo vol gepropt als ik 'm maar krijgen kon.

fijne vond ik wel dat na het beslaan hij na een paar onzekere passen vlot wegliep, mooi van achter op de hiel landde en van voor vlak, hoefjes worden ook steeds mooier in model (de voorste dan, achter blijft gelijk want die waren al goed, alleen dus scheef bekapt), nu ook minder beknepen aan de verzenen en mooi compact. de knie is dus blijkbaar enigszins pijnlijk bij extreme bewegingen maar niet steeds. toch zit het me ergens niet helemaal lekker, maar goed als ik dan kijk hoe hij gisteren bijv. ook weer bezig was dan voelt hij zich over het geheel toch érg goed, maakte levades in de wei gisteren om stoer te doen tegen een nieuwe jonge Fries op stal, en zijn uitgestrekte draf mocht er ook wezen dus tja... maar goed de tweede ronde van de fysio moet nog komen, hij is de 5e dus behandeld en zij adviseert altijd na twee á drie maanden controle, dus dan zien we dan wel verder. ik ga er iig gewoon vanuit dat ie morgen weer fit is en ook fijn loopt.

**Geplaatst**: 25-01-12 23:16

Geplaatst: 25-01-12 23:16

Allemaal bedankt voor jullie medeleven. Het is ook wel wat snel gegaan opeens. Nou ja, ik had de beslissing dit voorjaar al genomen ism mijn DA en had ook al een datum voor mezelf geprikt. 30 november zou hij gaan. Maar er is prive vanalles tussen gekomen en gelukkig hebben we tot nu toe een zachte winter gehad.

Maar hij zat niet meer lekker in zijn vel, vloog iedere keer op mijn merrie als ze haar hooi wilde eten en afgelopen vrijdag herkende ik hem qua gedrag niet meer terug. Er komt nu ook een koudere periode aan en ik heb alles eens af zitten wegen en de knoop doorgehakt en gebeld. Ik kon gelijk maandagochtend terecht.

Sowieso zal het voor jullie gevoel allemaal onverwacht komen omdat ik door omstandigheden al een tijdje niet meer in het topic gepost had.

Ik hoop dat het voor jullie zorgenkindjes niet zo ver hoeft te komen.

**Geplaatst**: 27-01-12 23:53

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 27-01-12 23:53

ik hoop dat ik ook weer mee mag komen praten.Het gaat over mijn ruana.Vorig jaar heb ik al even meegepraat toen het al lekker begon toen ik haar net had.
even in het kort een terugblik:ruana is in maart vorig jaar bij mij gekomen.een lieve tinker van bijna 3.vrij snel na aankomst kwamen we er achter dat ze mok had.ze heeft een inenting gehad en t leek beter te gaan.vervolgens kreeg ik het onaangename bericht,dat ze drachtig was.hoogdrachtig en 3 weken later was de kleine er al.
Vervolgens is de mok weer teruggekomen(of nooit helemaal weg geweest.Doordat de kleine erbij liep konden we niet scheren,dus met de schaar de sokken een beetje bijgeknipt.injecteren durfden we ook niet vanwege het veulen.En met de natte periode van nu kunnen we ook niks.zodra het kan zal ze worden gesedeert en scheren we haar sokken kaal.
Maar nu t volgende hoofdstuk ellende.We zijn al een tijdje haar aan het inrijden.Dat gaat best lekker,maar t valt op dat ze vaak struikelt uit t niks.zondag al weer.lekker aan het draven in de bak en ineens gaat ze vol door haar knieen heen.de stalhouder heeft aan haar ruggewervel gevoeld en op een punt reageert ze en daar zakt ze gewoon weg.ze heeft geen pijn,maar er is iets niet goed.
Ik wordt er moedeloos en bang van.ze moet nog 4 worden.Ik ben bang dat ze niet geschikt is voor te bereiden.
we kijken t nu een paar dagen aan,maar berijden is er nu voorlopig niet bij

**Geplaatst**: 28-01-12 00:00

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 28-01-12 00:00

He, wat balen dat het minder goed gaat met Ruana!
Je zegt dat ze wel reageert op haar rug, heeft ze misschien een blokkade oid zitten, waardoor ze steeds struikelt?

Wilt er iemand nog een vosse merrie van bijna 20, met de energie van een 2 jarige! :wow:

Word afentoe een beetje knetter van mevrouw! Vandaag was weer een strijd met wandelen, ze is zo gigantisch druk! Sprong overal voor weg en vond alles doodeng. Was echt niet uit te houden.

En dan blijft ze je heel de tijd aankijken met die puppy-ogen he, alsof ze de onschuld zelve is. :Y)

**Geplaatst**: 28-01-12 00:10

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 28-01-12 00:10

Misschien eens een goede osteopaat naar Ruana laten kijken?
Kan best zijn dat ze door haar mok problemen achter toch wat scheef in de rug gelopen heeft en nu ergens vast zit.

**Geplaatst**: 28-01-12 01:19

Geplaatst: 28-01-12 01:19

elliecuijk schreef:
ik hoop dat ik ook weer mee mag komen praten.Het gaat over mijn ruana.Vorig jaar heb ik al even meegepraat toen het al lekker begon toen ik haar net had.
even in het kort een terugblik:ruana is in maart vorig jaar bij mij gekomen.een lieve tinker van bijna 3.vrij snel na aankomst kwamen we er achter dat ze mok had.ze heeft een inenting gehad en t leek beter te gaan.vervolgens kreeg ik het onaangename bericht,dat ze drachtig was.hoogdrachtig en 3 weken later was de kleine er al.
Vervolgens is de mok weer teruggekomen(of nooit helemaal weg geweest.Doordat de kleine erbij liep konden we niet scheren,dus met de schaar de sokken een beetje bijgeknipt.injecteren durfden we ook niet vanwege het veulen.En met de natte periode van nu kunnen we ook niks.zodra het kan zal ze worden gesedeert en scheren we haar sokken kaal.
Maar nu t volgende hoofdstuk ellende.We zijn al een tijdje haar aan het inrijden.Dat gaat best lekker,maar t valt op dat ze vaak struikelt uit t niks.zondag al weer.lekker aan het draven in de bak en ineens gaat ze vol door haar knieen heen.de stalhouder heeft aan haar ruggewervel gevoeld en op een punt reageert ze en daar zakt ze gewoon weg.ze heeft geen pijn,maar er is iets niet goed.
Ik wordt er moedeloos en bang van.ze moet nog 4 worden.Ik ben bang dat ze niet geschikt is voor te bereiden.
we kijken t nu een paar dagen aan,maar berijden is er nu voorlopig niet bij

Wat heb je voor een voorwerk gedaan? Zit je er al op? Hoelang is het geleden dat het veulen geboren werd? Daarvan zal ze misschien ook nog last hebben, uitgerekte banden etc? Ik denk persoonlijk dat je haar het beste eerst eens sterker kunt maken door longeren aan de dubbele longe en er nog niet op gaan zitten. Door de hormonen zijn de weke delen in haar lijf waarschijnlijk ook zwakker en die mok geeft aan dat haar weerstand ook te wensen over laat. Ik zou het gewoon heel rustig aan opbouwen. Eerst spieren kweken met het longeren en pas als ze sterker is er zelf op gaan zitten. Struikelen kan ook een teken zijn dat het met de balans niet in orde is en dat is zeker na een bevalling in combinatie met de leeftijd heel normaal.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-01-12 12:25

Geplaatst door de TopicStarter : 28-01-12 12:25

merrieveulen wat vervelend dat je paard toch iets van irritatie had met de nieuwe ijzers hopelijk is het ondertussen weer goed. :(:)

maikeltje fijn dat je er weer bent en tuurlijk leven we met je mee. :(:)

Je weet mocht je het nodig hebben mijn pb staat open, heel veel sterkte vrouw!
Het is bijna niet voor te stellen dat jouw kanjer Vic er ook niet meer is.

Ik weet wel zeker dat je het goede moment hebt uitgezocht, te horen aan de temperaturen op het moment in Nederland.
Hier blijkt maar weer dat je de juiste maar moeilijke beslissing op tijd hebt genomen, je bent een topper

elliecuijk tuurlijk mag je weer mee komen praten!
Jammer dat je met slecht nieuws komt over Ruana.

Had liever een beter bericht gehad, ik wens je heel veel sterkte en hoop dat je hulp kunt vinden ivm met haar rug.
Misschien zijn de spieren nog niet helemaal aangesterkt en is er nog hoop.
Ze is nog erg jong en heeft al een veulen gehad.
De arme. :(:)

Is met het veulen wel alles goed?
Ik hoop het.

lonniejj super te horen dat jouw paard geweldig gaat op het moment. $*\o/*$ $*\o/*$
Enne nee ik wil haar niet bij jou is ze in zeer goede handen, jullie zijn gemaakt voor elkaar. :+:

**Geplaatst**: 28-01-12 15:20

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 28-01-12 15:20

@lonniejj:we weten niet wat er aan de hand is.Ze heeft geen pijn,dat merken we wel.heeft ze pijn dan zou ze je bij aanraking al de tent uittrappen en je mag overal aanzitten.ze laat t voelen aan de ruggegraat gewoon toe,maar op een bepaald punt zakt ze gewoon door haar lichaam.net of daar idd een blokade zit.

@Maikeltjke:voor haar bevalling waren we al aan het rijden.niet zo heel lang en ook maar heel licht.Na haar bevalling heeft ze 3,5 maand het veulen bij haar gehad,daarna afgespeend.Ze werd te mager en ging aan het drukke gedrag van t veulen er aan onder door.ondertussen gingen we al kleine stukjes wandelen aan de hand.vervolgens ben ik in november weer gaan longeren.een week later toch maar weer begonnen te rijden want ze was zo druk,dat ze met longeren niet te houden was.heel kort maar,dan was ze weer tevreden.
gewoonlijk is ze 3 a 4 keer per week in beweging(een kleine 20 minuten rijden 2 keer per week en 2 keer per week aan de hand wandelen)en de rest van de dagen staat ze in de wei.mw heeft t werken wel een beetje nodig,anders is het een wandelende bom.
T veulen is nu bijna 7 maanden oud en is er met de 3,5 maand vanaf gegaan

@blensink:ze was idd te jong voor een veulen,maar ik had geen keuze.T veulen zat er al in en was te groot voor abortus.(al zou ik dat denk ik ook niet kunnen)
met het veulen is alles ok.Ze was al vroeg zelfstandig,en zodra het kon is ze ook meteen afgespeend.anders was ruana er misschien wel nog slechter van af gekomen.de kleine is verhuisd en groeit als kool,en heeft inmiddels een ander maatje erbij(leeftijdsgenootje)