Geplaatst Ik had Zozo al een poosje op de site van dat asiel gezien. Ik wilde hem niet omdat ik absoluut helemaal niets heb met jacks. Sterker nog, ik heb 3 paar vrienden met jacks en ik vind het allemaal onuitstaanbaar slecht opgevoede keffende ettertjes. Sorry Lukka. Dat hoeft uiteraard niet aan de hondjes te liggen als wel aan de opvoeding. Maar dan een soort jack met een verleden, leek me geen goed plan. Daarbij vind ik grote honden enorm veel leuker. Ik vond Yoda al erg klein. Dus vandaar dat ik niet naar hem geïnformeerd heb. Maar toeval, of niet idd Balance, wil dus dat hij bij Choupette in de ren zat. Hij was enorm into de verzorger heel erg spelen met hem, kroelen, etc.
Toen Choupette niet benaderbaar bleek, de verzorger zei dat hij haar soms uit zijn hand wel al kon laten eten, maar dat was het dan ook wel, haakte ik af. Ik wil graag een hond uit een trauma halen, maar dit was te moeilijk. De verzorger schatte dat het nog 2 jaar zou duren uit zijn ervaring dat een dergelijke hond herplaatsbaar zou zijn. Hij had er overigens een hard hoofd in dat ze überhaupt herplaatsbaar zou zijn en waarschijnlijk slijt ze haar leven in het asiel. Er waren nog twee honden, die ook al hun hele leven in het asiel zitten. De ene had een hondje doodgebeten en de andere bijt mensen. Afijn, Choupette leek me geen goed plan. Daarbij blafte ze ook de hele tijd, angstblaffer, dat vind ik ook lastig om af te leren. En het allermoeilijkste vond ik nog wel dat ze niet taalde naar voer. Dat is erg lastig trainen als een hond niet beloond kan worden met voer.
Dus vroeg ik hem, heb je honden die met katten kunnen. En toen wees hij dus op Socrates. Ik was niet meteen om, maar wilde het aan Yoda overlaten. Yoda vindt alle honden en mensen leuk, dus dat was meteen goed. Erwin vond hem mooi en leuk, dus zozodoende
zit hij nu bij ons. Mijn hart was er niet 1000% bij, vooral ook omdat Zozo ons maar zozo vond en alleen maar aandacht had voor de verzorger. Die vertelde (hoor je ook op het filmpje) dat het hondje helemaal in trauma bij hun kwam en dat ze alleen maar geaaid en koekjes hebben gegeven. Alleen dus maar troosten. En dus zag Zozo die man als zijn redder en zag ons eigenlijk niet staan. Maar ik wist dat het erg lastig zou worden en nog heel lang kon duren om een hond die met katten kon te vinden. Maar eenmaal thuis leek hij het asiel meteen vergeten en was als een blad aan de boom om. Helemaal speels enthousiast kroelerig, he-le-maal goed, dus was ik ook ineens 1000% om. Het is een erg lieve hond, superdruk, alles is über bij hem, maar in een goede manier.
Los spelen buiten kan op dit moment nog niet. Als Erwin weer wat meer op de been is, gaan we de paddock of het rijveld, gaas o.i.d. geven aan de onderkant en dan kunnen ze daar samen los rennen. Ze hebben echter buiten het allebei veel te druk om te rennen. Yoda zoals altijd op zoek naar eten en Zozo weet gewoon niet waar hij kijken moet, hoort die boom ook nog bij mijn territorium? en die ook? en die ook? Binnen stoeien ze een paar keer per dag, meestal als wij eten, ahahaha, beetje aandacht trekken. En af en toe hebben ze het ineens op de heupen en rennen ze als idioten door het huis.
En op mijn pad komen, ja. Ik wil erg graag wandelen, maar Yoda wil niet alleen wandelen. Ze is alleen bezig eten te zoeken, dat zal ze nooit afleren, dus ze wil niet meelopen. Nu hoop ik met Zozo erbij dat ze wel mee wil. Op dit moment, doet ze niet veel anders dan anders, dus ik heb het vermoeden, dat Zozo en ik misschien samen gaan wandelen en Yoda alleen meegaat met uitlaten. Ooit hoop ik dat Zozo los mee kan met Prisca. Hij is goed met de paarden en doet niets geks met ze. De paarden vonden hem wel raar overigens.
En wat ik dus erg fijn vind, is dat mijn vermoeden dat Yoda echt een andere hond miste, klopt. Ze leeft echt op. Ze kluift nu ook kluiven, wat ze moest doen van de d.a. voor haar kiezen. Dat deed ze sporadisch. Nu zijn ze wat jaloers op elkaar en kluift ze hard mee. Jaloers in de goede zin gelukkig, ze liggen naast elkaar te kluiven. En er zijn 4 kussens, dus ze hoeven niet naast elkaar te liggen, maar ze zoeken het op. Dus heel positief uitgepakt.
Hij is er nu een week en ik ben nog aan het aftasten wat hij kan en wil. En iedere dag probeer ik weer wat meer. Hij kan zitten op commando, alleen is superdruk ivm de beloning. Dus enorm consequent zijn helpt. Hierkomen, doet hij binnen ook goed, buiten aan de lijn ben ik nu mee begonnen en dat gaat goed als ik uiteraard een beloning heb. Ergens heb ik het idee dat ik misschien naar agility ga met hem in de toekomst. Is wel een eind rijden, maar wie weet.
En over de enkel: hechtingen zijn er vrijdag uitgegaan. Heerlijk, dat betekent geen verbandpleisters meer en dus geen zusters meer! hoera! Hij hoeft nu de schoenspalk niet meer te dragen, maar hij heeft dan nu een zachte steun ding. Dat draai hij aan met touwtjes en dat is dan nu de steun. Hij mag nog steeds niet volledig belasten, mag alleen voorwaarts met de voet buigen, dus niet draaien of kantelen en hij loopt nog met 2 krukken. Hij heeft regelmatig pijn, maar in zijn bovenbeen waar de spier is uitgehaald. Hij kan ook met 1 kruk en zonder krukken lopen, maar alleen in huis waar hij zich niet kan verstappen.
En we zijn vandaag dan de lamme helpt de blinde gaan doen. Ik heb nu al veel te lang spit en het is er al 3x in geschoten. Ik kan niemand vinden die voor een normaal bedrag langs wil komen om uit te mesten. Ik bedoel ik ga geen 50 euro p/u betalen (incl voorrijdkosten) voor uitmesten. Dus ik was het zelf gaan doen, maar bukken en tillen tegelijk gaat niet met spit. Dus Erwin schept op 1 plek, zonder verder te bewegen en ik rijd de krui weg. Dat gaat goed. We kunnen 2x3 halve kruiwagens pd doen. En dat doen we nu al 2 dagen. Dat blijven we dan zo maar doen.
Behalve spit, ook weer behoorlijk last van mijn heup, door het meer wandelen, maar ik wil maar eens gaan proberen of het soms weggaat als ik juist meer ga lopen. Van die dingen...
klinkt zeker als een leuke hond! 
